Amidostomoza- robaczyca żołądka gęsi PDF

Preview

Summary

choroby ptaków, amidostomoza u ptaków, robaczyca żołądka u ptaków, inwazje u ptaków, parazytologia ptaków...

Description

Amidostomoza (robaczyca żołądka gęsi, Amidostomosi) Etiologia chorobę wywołuje drobny, obły nicień Amidostomum anseris długości 9-20 mm, koloru żółtego do ciemnoczerwonego nicień ten odżywia się krwią, niszcząc przy tym błonę rogową żołądka mięśniowego, w którym pasożytuje występuje u ptaków wodnych szczególnie, czyli u gęsi Cykl rozwojowy pasożyta → prosty, bez udziału żywicieli pośrednich → samica składa codziennie od kilkudziesięciu do kilkuset jaj, które zostają wydalone z kałem → w środowisku zewnętrznym w temperaturze 20-23 oC po 48 godzinach tworzy się larwa, która po 40 dniach wychodzi z jaja i zrzuca wylinki → po połknięciu larw dalszy rozwój, dojrzewanie i kopulacja odbywa się w żołądku gruczołowym, skąd osobniki dorosłe przebijają się pod błonę rogową żołądka mięśniowego (dlatego podczas sekcji zdejmujemy tę błonę) Gatunek i wiek ptaków  chorują gęsi, kaczki domowe i dzikie  największą wrażliwością na zakażenie odznaczają się gąsięta w wieku od 3 do 8 tygodni i w tym okresie kończy się śmiercią  w wieku starszym gęsi nabywają odporności, przejawiającej się słabą inwazją i poronnym przebiegiem Przebieg choroby  zależy od wieku gęsi, stopnia zarobaczenia środowiska i pory roku  w zarobaczonym stadzie zauważa się nierównomierny wzrost i opierzanie się Źródło zakażenia  dorosłe gęsi - nosiciele  zanieczyszczone jajami pasożytów pastwiska, podmokłe łąki, rozlewiska, wybiegi, wychowalnie, stojąca woda, a szczególnie wilgotna trawa, na której w formie inwazyjnej utrzymują się larwy i jaja nicieni Drogi zakażenia  zakażenie następuje przez przewód pokarmowy wraz z wodą i trawą  rzadziej larwy mogą przenikać przez uszkodzona skórę i z prądem krwi przedostają się do przewodu pokarmowego  wydalanie jaj odbywa się z kałem, przy czym kał ranny (z nocy) zawiera więcej jaj niż wieczorny Objawy kliniczne  postępująca niedokrwistość (badanie krwi – eozynofilia), bo odżywia się krwią  posmutnienie, zmniejszony lub brak apetytu, apatia  wadliwe opierzanie się  biegunka  charakterystyczny jest chwiejący chód – ptaki poruszają się ociężale z największą trudnością i objawami duszności  gąsięta tracą na wadze i padają wśród drgawek

Zmiany sekcyjne  na granicy żołądka gruczołowego i mięśniowego oraz pod błoną mielca widoczne są tarczowate zaczerwienienia z wybroczynami, w których można znaleźć spiralnie skręcone nicienie  przy silnej inwazji błona śluzowa ulega zmacerowaniu i pokruszeniu  w miejscach inwazji występują przekrwienia i owrzodzenia Diagnostyka laboratoryjna  badanie parazytologiczne  możliwe jest przyżyciowe stwierdzenie amidostomatozy po zbadaniu kału  najlepiej jest pobrać świeży kał z nocy  do badania używa się metodę flotacji z nasyconym roztworem NaCl (jaja pasożytów, jako lżejsze od roztworu wypływają na powierzchnię)  jaja Amidostomum są dużej wielkości, owalne, bezbarwne, zawierające od 16 do 32 blastomerów (podobieństwo do Syngamus, ale nie mają guziczków) Diagnostyka różnicowa  zatrucia  salmonelloza Leczenie  lewamizol – 30 mg/kg m.c., w wodzie do picia, jednorazowo  flubendazol – 30 ppm, przez 7 dni, w karmie  mebendazol – 120 ppm, w karmie, przez 14 dni  winian pirantelu  iwermektyna  fenbendazol  wzmacniająca terapia witaminowa  poprawa warunków środowiskowych  w ciężkich przypadkach podawać antybiotyki w celu niedopuszczenia do zakażeń bakteryjnych (wędrówka larw) Profilaktyka  przestrzeganie ogólnej higieny  nie wolno wypuszczać gęsi na zanieczyszczone, podmokłe pastwiska, stojące wody lub niepewne wybiegi, na których przebywają dorosłe ptaki  gdy mają dostęp do terenów podmokłych warunkuje duże prawdopodobieństwo wystąpienia inwazji  regularne odrobaczanie gęsi w 5 i 8 tygodniu życia, ale nie później, niż na 4 tygodnie przed początkiem nieśności  w warunkach fermowych odrobacza się młodzież do 3 miesiąca życia  wychów młodzieży z dala od stada dorosłego...