Ściąga PDF

Preview

Summary

Ściąga z Historii transportu ...

Description

Drakkar-wiosłowo-żaglowy okręt Wikingów. Używany do wypraw zbójeckich. Największy z langskipów miał 45m długości i 34 pary wioseł Drakkary były pełnomorskimi jednostkami, zdolnymi do żeglugi oceanicznej jak rzecznej. Wyposażone były w jeden duży (ponad 230 m2 ) rejowy żagiel. Drakkary, jako jednostki duże, a więc drogie, zazwyczaj były własnością wodzów i pełniły funkcje okrętów reprezentacyjnych oraz flagowych w normańskich flotach. Cechą charakterystyczną drakkarów były rzeźby przedstawiające głowy smoków Galeas – okręt wiosłowo-żaglowy. Wyporność 500 łasztów, długość do 80 metrów, a szerokość do 16 metrów. Obok wioseł napęd okrętu stanowiło ożaglowanie trójkątne rozmieszczone na trzech masztach. Artyleria tych wielkich okrętów porównywalna była niekiedy z liniowcami – dochodziła do 60 dział. Ciężkie działa (30-40) umieszczano na nadbudówkach rufowej i dziobowej Galeota - mały okręt żaglowo-wiosłowy używany od końca XVI wieku do końca XVIII wieku. Galeota była małym, szybkim okrętem typu galery, właściwie półgalerą, gdyż posiadała 16-23 wioseł (po 2-3 ludzi na wiosło), ale w odróżnieniu od typowych galer mających ożaglowanie łacińskie, na 1-2 masztach miała ożaglowanie rejowe. Jak każdy okręt wiosłowo -żaglowy używana była na morzach śródlądowych – czyli na M. Śródziemnym i na Bałtyku Galeon-statek trójmasztowy z trójkątnym żaglem, na dziobie Umieszczono dekorację, która przedstawiala nazwę okrętu, Były bardzo bogato zdobione Galera – okręt o napędzie wiosłowym, często wspomaganym przez żagle. Używany był przede wszystkim na Morzu Śródziemnym od czasów starożytnych aż do XIX wieku. Były to statki o napędzie wiosłowym. Były niezwykle smukłe, ponieważ ich stosunek szerokości do długości wynosił 1:6, na koniec nawet 1:9 co przy napędzie wiosłowym pozwalało uzyskać całkiem spore prędkości. Początkowo galery posiadały 2,3,4 i więcej rzędów wioseł, ale już od XIV w . drugi rząd zanika Dodatkową nowością staje się stosowanie apostis, czyli podłużnej belki na której oparte były wiosła. Stosowały żagle łacińskie. Początkowo był to jeden żagiel, od XV w. dwa. Reje żagli były niesłychanie długie Główną bronią galer był taran (potem również tarany boczne Jako fakt warty uwagi trzeba wspomnieć, że to właśnie dla galer został opracowany nowy sposób budowy jednostek – szkieletowy.

Holk to rodzaj dużego średniowiecznego żaglowca północnoeuropejskiego. Używany był do celów handlowych na Morzu Północnym i Bałtyku Posiadał przedni i tylny kasztel, poszycie klepkowe łączone na zakład ister zawiasowy. Trójmasztowe holki zwykle posiadały dwa maszty z ożaglowanie rejowym i ostatni maszt z ożaglowaniem łacińskim Początkowo jednomasztowy, następnie dwu- i trójmasztowy. W XV wieku wyparły kogi. Później wyparta zostały przez galeony i fluity Koga - duży żaglowiec handlowy, dostosowywany do celów wojennych. Okręt o kadłubie płaskodennym, pękatym (stosunek długości do szerokości 3:1), balastowy, mało zwrotny, poszycie zakładkowe, 1 maszt, ożaglowanie rejowe, najczęściej jeden duży, prostokątny żagiel. Duży centralny maszt znajdował się na środku jednostki. Drugą cechą charakterystyczną był fakt, że dziobnica i tylnica kogi miały kształt równej belki, wychodzącej ukośnie ze stępki. Parametry techniczne duże j kogi: długość 30 m, zanurzenie 3 m, wyporność 1000 t, ładowność 300 t Karaka (lub Karraka) - typ trzymasztowego, rzadziej czteromasztowego statku żaglowego, rozwinięty w krajach śródziemnomorskich w XV wieku. Miała zaokrągloną rufę z wysoką nadbudówką (kasztelem) oraz drugą niższą nadbudówkę na dziobie. Na maszcie pierwszym i drugim (fokmaszcie i grotmaszcie) karaki nosiły ożaglowanie rejowe, a na ostatnim bezanmaszcie - ożaglowanie łacińskie. Na dziobie umieszczony był bukszpryt. Karaki był pierwszymi statkami w Europie nadającymi się dobrze do oceanicznych podróży, z uwagi na wielkość i pojemność, pozwalającą na zabieranie zapasów na długie podróże Pentekontera - starogrecki statek wiosłowożaglowy, odmiana monoremy. Długość jego wynosiła zazwyczaj 20-30 m, szerokość 2-4 m, zanurzenie ok. 1m. Kadłub statku wykonywano zwykle z drewna sosnowego, na które w celu uszczelnienia naciągano skórę. Łódź wyposażona była w maszt i prostokątny żagiel rejowy, które podczas ataku składano dla poprawy manewrowania Szkuta (także krypa) – beznapędowy statek (dawniej żaglowy), płaskodenny, pozbawiony pokrycia w postaci pokładu. Szkuta jest przeznaczona przede wszystkim do transport u śródlądowego ładunków miała konstrukcję złożoną z wręg dębowych i sosnowych i dębowego lub sosnowego poszycia burt. Dziób statku posiadał zakrzywioną do góry sztabę. Pośrodku umocowany był maszt. Na rufie znajdowała się budka Szyperska. Triera – trójrzędowiec, starogrecka galera z trzema rzędami wioseł, początkowo wiosłowa , a następnie żaglowo-wiosłowa. Przyjmuje się że triery zaczęły powstawać w połowie VIIw p.n.e. Była bardzo zwrotna. Triery mogły mieć 38–41 m długości i 3–5 m szerokości, zanurzenie do 1.9 m , wyporność 70-90 ton, prędkość: do 9 węzłów pracą wioślarzy ; 12 węzłów z pomocą także żagli ; 6 węzłów - prędkość podróżna, z podziałem załogi na dwie wachty. Dziób chroniony był przez ciężki, zazwyczaj okuty brązem taran, stanowiący główną broń triery

CECHY Cechy łodzi skandynawskich: - profil statku litera S, - poszycie na zakładkę, - usztywnienia poprzeczne, - napęd żaglowy(od VII), - podobne kształty, - dekoracje, - uszczelniane skórami zwierząt Łodzie słowiańskie: - zaokrąglony przód i tył, - przekrój płaski, - stępka teowa, niska; - poszycie na zakładkę(przy pomocy drewnianych kołków), - uszczelnienie mchem, - napęd żaglowy (Xw), - brak ozdób(do XII), - podobne rozmiarem do skandynawskich - spajanie nitami żelaznymi Statki Arabskie : - klepki poszycia układane na styk, - usztywnienia poprzeczne przywiązane do poszycia, - podobny do Kogi i Hogi, ster zawieszony w płaszczyźnie kadłuba, - przyszywane wręgi, ożaglowanie trójkątne Wicina - burty na zakładkę, - szerokość 5,3 -8m, - długość 53m, - wysokość 1,9m; - pojemność 2 razy większa niż szkuty (~200t) Łodzie skandynawskie: -bojowe(długie) - dreki, drakka, knorr (40-80cio wiosłowa) - towarowe (szersze kadłuby)-knorr(od XIw),buza (statek łowiący siecią, ryby dusiły się zahaczając o sieci), bordyna, skuta...