Docx Viewer Document - Nfhurjnshxbhaiqo kaisifiifjska jsjskfjfjfj kakaksksksksk kakakskskkaks jfjdjsjak PDF

Preview

Summary

Nfhurjnshxbhaiqo kaisifiifjska jsjskfjfjfj kakaksksksksk kakakskskkaks jfjdjsjak...

Description

Kinematyka- opis ruchu ciał bez uzwględnienia ich masy i rozpatrywania przyczyn, które ten ruch spowodowały Ruch prostoliniowy – ruch w jednowymiarowym układzie wspolrzednych tor ruchu punktu P pokrywa się z torem ruchu Ruch krzywoliniowy – punkt P poruszjacy się po torze przestrzennym jest końcem wektora wodzącego r, którego początek lezy w początku układu wspołrzędnych Ruch jednostajny po okręgu – szczególny przypadek ruchu po torze krzywoliniowym. Długość wektora prędkości v = const., wektor jest stały i zawsze styczny do okręgu. Okresem ruchu T nazywamy czas potrzebny do wykonania jednego pełnego obiegu po okręgu. Przyśpieszenie styczne występuje tylko gdy prędkośc kątowa nie jest stała. Dynamika- związki między oddziaływaniem ciał, a ich ruchem. Przyczyną przyśpieszenia ruchu jest siła wywierana na to ciało. I ZDN – jeśli na ciało nie działa żadna siła lub siły się równoważą to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym. – inercjalny układ odniesienia II ZDN – jeśli siły działające na ciało nie równoważą się to ciało porusza się z przyśpieszeniem wprost proporcjonalnym do siły wypadkowej III ZDN- jeżeli ciało A działa na ciało B to ciało B oddziałowuje z taka samą siła. Ten sam kierunek wartość, zwrot przeciwny i przyłożenie przeciwne. Tarcie- całość zjawisk fizycznych towarzyszących przemieszczani się względem siebie dwóch ciał fizycznych i powodujących rozpraszanie energii podczasu ruchu. Tarcie statyczne – kiedy ciała nie poruszają się względem siebie Tarcie kinetyczne – kiedy dwa ciała ślizgają się lub toczą po sobie, przeciwstawia się wtedy ruchowi Siła bezwładności – tylko nieine harcjalne układy odniesienia ! – układ poruszający się ruchem niejednostajnym względem jakiegokolwiek układu odniesienia – siła pozorna wynikająca z samego przyśpieszenia układu odniesienia . NIE OBOWIAZUJE II ZDN Fb=-m*a, a= Fodd+Fb/m Siła Coriolisa – efekt występujący w obracających się układach odniesienia.Dla obserwatora objawia się zakrzywieniem toru ciał poruszających się w tym układzie

Pęd – wektor o kierunku prędkości – iloczyn masy i prędkości Prawo pędu- przyrost pędu ciała jest równy wywartemu na to ciało popędowi Siła- wielkość wektorowa, miara oddziaływań fizycznych między ciałami Moment siły- miara zdolności siły F do skęcania ciał. Zdolnośc nie zależy tylko od wartości siły ale także od odległości przyłożenia od osi obrotu Moment bezwładności – wielkość, która informuje jak rozłożona jets masa obracającego się ciała wokół osi – wielkość stałą dla danego ciała sztywnego i określonej osi Twierdzenie Steinera- moment bezwładności bryły sztywnej względem dowolnej osi jest równy sumie momentu bezwładnosci względem osi równoległej do danej i przechodzącej przez środek masy bryły oraz iloczynu masy bryły i kwadratu odległości miedzy dwiema osiami. Praca- energia przekazana ciału lub od niego odebrana na drodze działania na ciało siłą. – skalar Moc- szybkość z jaką siła wykonuje prace w jednostce czasu Energia kinetyczna – energia punktu będącego w ruchu Energia potencjalna- energia, którą ma punkt dzięki swemu położeniu – w polu grawitacyjnym na wyskokości h nad powierzchnią = praca jaką wykonuje siła przeciwna do ciężaru ciała na drodze h Zasada zachowania energii = Ep+Ek Zasada zachowania pędu – sumaryczny pęd punktów materialnych układu odosobnionego jest stały Kręt – moment pędu punktu materialnego względem dowolnego punktu O – zasada zachowania krętu – jeżeli moment siły działający na punkt materialny liczony względem dowolnego punktu jest = 0 to kret jest stały Elektron- ujemny ładunek Jądro – dodatni ładunek, którego nośnikami są protony Neutrony- elektrycznie obojętne Liczba elektornów= liczba atomowa Elektorny krążące po osttaniej orbiciewalencyjne- decydują o wartościowości pierwiastka

Jeżeli ilość energii dostarczonej do atomu jest dostatecznie duża to pokna siły wiążące go z jądrem i występować jako elektron swobodny. Atom bez elektronu – jon dodatni, do którego dołączy e.swobodny – jon ujemny Pole elektryczne – stan przestrzeni otaczającej ładunki elektryczne lub zmienne pole magnetyczne, na każdy ładunek działa siła elektorstatyczna Natężenie pola – wektor, stosunek siły wywieranej przez pole na dodatni ładunek próbny q, do wartości tego ładunku Prawo Coulomba – siła wzajemnego oddziaływania dwóch punktowych ładunków elektrycznych jest wprost proporcjonalna do iloczynu tych ładunków i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi Przenikalność elektryczna względna- ile razy przeniklaność środowiska jest mniejsza od tej w próżni Linie pola elektrycznego wychodzą od + do – Pole elektorstatyczne jest zachowawcze – praca nie zależy od drogi, a od jej rzutu na kiernunek linii pola Potencjał – stosnek pracy jaką wykonują siły przenosząc ładunek z danego punktu pola do nieskończenie oddalonego punktu do wartości tego ładunku Pole elektorstatyczne jest bezwirowe – wiele punktów o identycznych potencjałach Powierzchnie ekwipotencjalne – powierzchnie o jednakowym potencjale Napięcie – różnica potencjałów Kondensator – układ dwóch przewodników rodzielonch cienką warstwą dielektryka. Reszta jest na PEJE :D Magnetyzm Prawo Gaussa – Ostrogradskiego – strumień pola elektrycznego przez sowolną powierchnię jest równy całkowitemu ładunkowi zawartemu w tej poweirzchni podzielonemu przez e0 Indunkcja magnetyczna – wektor – stosunek wartości siły działającej na cząsteczkę naładowaną ładunkiem q i poruszającą się prostopadle do kierunku linii pola, do iloczunku wartości bezwzględnej ładunku cząstki i jej szybkości

Siła Lorentza^ Siła Fb działająca na naładowaną cząsteczkę która porusza się z prędkością v w polu magnetycznym o indukcji B jest zawsze prostopadła do wektorów v i B – nie może zmienić Ek cząsteczki – może zmieniać tylko kierunek prędkości Siła elektrodynamiczna – działająca na przewodnik elektryczny umieszczony w polu magnetycznym – zjawisko oddziaływania pola na przewodnik skutkuje wywarzaniem prądu w trakcie jego przemieszczania , napięcie wytwarzane w ten sposób – sila elektromotoryczna indukcji Natężenie pola magnetycznego – wektor – zwrot+kierunek taki sam jak indukcji Jeżeli zegniemy cztery palce prawej dloni a odcyholny kciuk ustawimy w kierunku przepływu prądu to palce wskaża zwrot linii pola magnetycznego Prawo Ampere’a – prawo wiążące indukcję magnetyczną wokół przewodnka z prądem z natężeniem pradu elektrycznego przepływającego w tym przewodniku Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu w przewodniku siły elektormotorycznej pod wpływem zmiany pola magentcyznego. Gdy obwód jest zamknięty to indukuje się w nim prąd elektryczny. Jeżeli wektor induk indukcji wchodzi do wyprostowanej prawej dłoni a kierunek ruchu przewodu wskazuje odchylony kciuk to wyciągniete cztery palce wskazują zwrot siły elektormotorycznej -> prądnice, alternatory, generatory, transformatory… Reguła lewej ręki określa kierunek i zwrot siły elektrodynamicznejF. Jeśli lewą rękę ustawimy tak by linie sił pola magnetycznego wchodziły w wewnętrzną stronę otwartej dłoni, wyprostowane palce wskazywały kierunek i zwrot prądu, to wyprostowany kciuk wskaże kierunek i zwrot siły elektrodynamicznej.

Samoindukcja – gdy sila elektromotoryczna wytwarzana jest w tym samym obwodzie, w którym płynie prąd powodujący indukcje, powstająca siła przeciwstawia się zmianom natężenia prądu. Dimagnetyzm- dodatkowe niewelkie pole , paramagnetyzm- zwiększenie pola Ferromagmagnetyki – łatwe skupiska atomów – domeny- zachowujące się jak dipole magnetyczne

Histereza+ namagnesowanie .. Drgania – ruch periodyczny, w którym wszystkie punkty drgającego układu po upływie stałego odstępu czasu wracają w sposób powtarzalny do stanu wyjściowego. Ruch harmoniczny- ruch rzutu punktu poruszającego się ruchem jednostajnym po okręgu na średnicę okręgu, po którym ten ruch się odbywa + przyśpieszenie jest proporcjonalne do współrzędnej wychylenia, przeciwnie skierowane Energia oscylatora zmienia się z Ek na Ep , Ep na Ek , podczas gdy ich Ec = const. Wahadlo matematyczne – ciało/punkt na sznurku , mały kąt wychylenia to sina=tg a, dla małych a okres zależy od długości i g, a nie od a i masy wahadła Wahadło fizyczne – bryła Ruch harmoniczny tłumiony – jeżeli ruch oscylatora słabnie to drgania -> tłumione *aperidodyczne – silne tłumienie ruch przestaje być okresowym *krytyczne – układ wraca do spoczynku Dekrement tłumienia- stosunek dwóch kolejnych amplitud w ruchu tłumionym Logarytmiczny dekrement tłumienia – log z dekrementu

dźwiękowe to rodzaj fal ciśnienia. Ośrodki, w których mogą się poruszać, to ośrodki sprężyste(ciało stałe, ciecz, gaz). Rozchodzenie się fal dźwiękowych polega na kolejnych rozrzedzeniach i zagęszczeniach powietrza.

Próg słyszalności to minimalne natężenie dźwięku, przy którym dany ton jest już słyszalny.

Pole elektryczne- stan przestrzeni otaczającej ładunki elektryczne lub zmienne pole magnetyczne. Na każdy ładunek elektryczny umieszczony w polu elektrycznym działa siła elektrostatyczna. Natężenie pola elektrycznego- jest to wielkość wektorowa , zdefiniowana w danym punkcie pola jako stosunek siły wywieranej przez pole na dodatni ładunek próbny q, umieszczony w tym punkcie pola, do wartości tegoż ładunku q: Jednostką natężenia pola elektrycznego jest V/m. Kondensator jest to układ dwóch przewodników (okładzin) rozdzielonych cienką warstwą dielektryka.

elektrodynamiczna jest to siła działająca na przewodnik z prądem umieszczony w polu magnetycznym.

wisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu w przewodniku siły elektromotorycznej pod wpływem zmiany pola magnetycznego. Gdy obwód jest zamknięty to indukuje się w nim prąd elektryczny atło widzialne jest falą elektromagnetyczną. Fala elektromagnetyczna składa się z drgających (oscylujących) pól elektrycznych i magnetycznych. Różne możliwe częstości fal elektromagnetycznych tworzą widmo, którego małym wycinkiem jest światło widzialne. ka geometrycznajest przybliżonym opisem światła, w którym fale świetlne są traktowane jak prostoliniowe promienie. ada Fermata-Światło przebiega między dwoma punktami po takiej drodze,do której przebycia potrzebny jest najkrótszy czas.

Zwierciadło jest to powierzchnia, która odbija światło w jednym kierunku (nie rozpraszając go na wiele stron i nie absorbując go). Lśniąca (polerowana) powierzchnia metalowa działa jak zwierciadło, a na przykład betonowa ściana nie jest zwierciadłem. Zwierciadła sferyczne(albo inaczej kuliste) są to zwierciadła, których powierzchnie są małymi wycinkami powierzchni kuli. Zwierciadło płaskie jest w istocie przypadkiem szczególnym zwierciadła sferycznego, które ma nieskończenie wielki promień krzywizny. Soczewka jest przezroczystym obiektem o dwóch powierzchniach załamujących których osie pokrywają się. Zasada Huygensa- Wszystkie punkty czoła fali zachowują się jak punktowe źródła elementarnych kulistych fal wtórnych. Po czasie t nowe położenie czoła fali jest wyznaczone przez powierzchnię

styczną do powierzchni fal wtórnych. Dyfrakcja to zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia się fali na krawędziach przeszkód oraz w ich pobliżu. Zjawisko zachodzi dla wszystkich wielkości przeszkód, ale wyraźnie jest obserwowane dla przeszkód o rozmiarach porównywalnych z długością fali.

Siatka dyfrakcyjna– przyrząd do przeprowadzania analizy widmowej światła.

Kąt Brewstera jest to kąt padania światła na powierzchnię dielektryka, przy którym promień odbity jest całkowicie spolaryzowany liniowo....