Gallische goden D.B.G.VI,16-17 PDF

Preview

Summary

Verbeterde tekstvertaling van Gallische goden D.B.G.VI,16-17....

Description

Godsdienst in Gallië Mensonterende praktijken D.B.G.VI,16 Het hele Gallische volk is in hoge mate inde ban van/overgeleverd aan religieuze praktijken en daarom offeren zij, die getroffen zijn door tamelijk zware ziektes en die verkeren in veldslagen en gevaar, offeren mensen in plaats van offerdieren of ze beloven dat ze zullen offeren en ze gebruiken de druïden als tussenpersonen bij deze offers omdat ze menen dat ze de goddelijke wil van de onsterfelijke goden niet kan verzoend worden, tenzij een mensenleven in de plaats van een mensenleven gegeven wordt en ze hebben officieel offers van die soort ingesteld. Sommige stammen hebben beelden met een reusachtige grootte, waarvan ze de ledematen die gevlochten waren met buigzame twijgen vullen met levende mensen, en nadat die in brand gestoken zijn komen de mensen om omringt door vlammen. Ze menen dat (zware) straffen van hen die tijdens een diefstal of een misdaad of een ander vergrijp gegrepen zijn, aangenamer zijn voor de onsterfelijke goden; maar wanneer een voorraad van deze soort ontbreekt, verlagen ze zich zelfs tot (het) straffen van onschuldigen. Over de Gallische goden D.B.G.VI,16 Ze vereren Mercurius het meest van de goden, van hem zijn de meeste afbeeldingen, ze stellen hem voor als uitvinder van alle kunst en ze menen dat hij de leider is van wegen en reizen en hij heeft de grootste macht bij geldwinst en (koop)handel. Na hem vereren ze Apollo, Mars, Jupiter en Minerva. Ze hebben bijna dezelfde voorstelling van hen als de overige stammen: namelijk dat Apollo ziekten verdrijft, dat Minerva de beginselen van werk en kunstvaardigheid overlevert, dat Jupiter het oppergezag van de hemelbewoners heeft en dat Mars de oorlogen bestuurt. Wanneer ze hebben beslist oorlog te gaan voeren, beloven ze meestal aan hem de oorlogsbuit als offer, wanneer ze overwinnen, offeren ze de gevangen levende wezens en overige dingen brengen ze samen naar 1 plaats. Men kan de oorlogsbuit bij veel stammen op hoge stapels bij een heilige plaats waarnemen, het gebeurt bijna nooit dat iemand de buit durfde verduisteren of de offergaven wegneemt doordat een zeer zware straf met foltering beslist is voor deze zaak....