Kontratypy pozaustawowe PDF

Preview

Summary

Download Kontratypy pozaustawowe PDF

Description

Kontratypy pozaustawowe 1) Działanie w granicach uprawnień i obowiązków służbowych. Wystąpienie bardzo często w życiu, ale nie ma to przełożenia na orzecznictwo sądowe, takie sprawy występują bardzo rzadko. Jest to kontratyp pozaustawowy — opiera się na założeniu braku sprzeczności wewnątrz danego systemu prawa. Jeżeli jakaś dziedzina prawa daje obywatelowi prawo do zachowania się w określony sposób to czyn taki nie może być podstawą do pociągnięcia go do odpowiedzialności karnej. Prawo karne musi ustąpić przed przepisem innej dziedziny prawa, jest ono w tym sensie zawsze dziedziną „słabszą”. Zalicza się tu na przykład: — zatrzymanie osoby podejrzanej przez policjanta — wykonanie wyroku przez kata — rewizja osobista dokonania przez celnika — usunięcie kogoś z mieszkania przez komornika wykonującego orzeczenia sądu — używanie przez policjantów środków przymusu bezpośredniego Uprawnienie to może dotyczyć funkcjonariuszy państwa wykonujących czynności urzędowe jak i osób prywatnych — te są przyznawane przez kodeks cywilny. Ten kontratyp ma charakter zbiorczy — jego cech można się doszukiwać w różnych ustawach, np. co do Policji — ustawa o Policji. A więc te sytuacje regulowane są w różnych przepisach, z których wynika ich legalność. Stąd możemy wyróżnić znamiona: — szczegółowe — określone w różnych ustawach — ogólne — warunki wspólne do wszystkich czynności, które się mieszczą w granicach uprawnień i obowiązków służbowych Te znamiona ogólne to: — czynność bądź decyzja podjęta przez funkcjonariusza musi mieścić się w granicach jego kompetencji — podmiot musi być miejscowo uprawniony do działania

— decyzja bądź czynność musi być podjęta zgodnie z zasadami ustawowymi i zasadami prawidłowego postępowania. Jeżeli funkcjonariusz przekroczy uprawnienia decyduje to o bezprawności i w grę wchodzi obrona konieczna. ponadto jest to przestępstwo z art. 231 k.k., które generalnie polega karze pozbawienia wolności do lat 3. Szczególne uprawnienia nie ograniczają się do funkcjonariuszy publicznych — w pewnych sytuacjach mogą przysługiwać osobom, które tej funkcji nie pełnią, np.: — dozwolona samopomoc, np. prawo do zatrzymania sprawcy złapanego na gorącym uczynku — art. 243 k.p.k. — jeżeli go przetrzymuje w celu wydobycia informacji nie będzie to dozwolona samopomoc. — wychowawcze karcenie małoletnich wynika to z k.r.i.o — wynikają z niego obowiązki i uprawnienia wobec dzieci. Bowiem, jeżeli karcą dzieci w celi wychowawczym mogą realizować znamiona niektórych czynów, np. art. 189, art. 207, art. 216, dlatego istnieją warunki: 

Prawo to przysługuje wyłącznie rodzicom i opiekunom dziecka



Cel wychowawczy karcenia — dziecko powinno wiedzieć w jakim celu te czynności są wobec niego podjęte, musi to uznać za dolegliwość za swoje przewinienie



Pomiędzy wagą przewinienia a użytymi skutkami powinna zachodzić proporcja oraz umiarkowanie użytych środków — nie mogą zagrażać fizycznemu i psychicznemu zdrowiu dziecka, nie mogą przekroczyć pewnej intensywności...