Materiały kolo1 PDF

Preview

Summary

Download Materiały kolo1 PDF

Description

Materiały Budowlane

Spoiwa 1. Klasyfikacja materiałów wiążących (spoiwa, lepiszcza) z przykładami Klasyfikacja: Mineralne spoiwa budowlane- Jest to wypalony i sproszkowany materiał, który po wymieszaniu z wodą, dzięki reakcjom chemicznym (hydratacji i hydrolizie) wiąże i twardnieje. Najczęściej spotykany podział spoiw: a) Spoiwa powietrzne- Po zarobieniu z wodą twardnieją i osiągają właściwe cechy wytrzymałościowe tylko na powietrzu. Zaliczamy do nich -wapno palone -wapno hydratyzowane -gips b) Spoiwa hydrauliczne- Po zarobieniu z wodą wiążą i twardnieją, uzyskują właściwe cechy wytrzymałościowe, zarówno pod wodą jak i na powietrzu. Do spoiw hydraulicznych zaliczamy: -wapno hydrauliczne -wszystkie odmiany cementów portlandzkich powszechnego użytku -cementy specjalne Ogólne definicje: c) Zaczyn – mieszanina spoiwa z wodą (zaczyn cementowy i gipsowy) spoiwo + woda  d) Zaprawa – zaczyn zmieszany z drobnym kruszywem (np. piaskiem) spoiwo + woda + piasek  e) Mieszanka betonowa – zaprawa zmieszana z grubym kruszywem (> 4mm) – po stwardnieniu staje się betonem spoiwo + woda + drobne kruszywo + grube kruszywo

f) Domieszki-związki chemiczne lub mieszaniny związków chemicznych, o określonej funkcji ,dodawane do spoiwa ,aby zmodyfikować naturalne właściwości zapraw. Rodzaje domieszek określa norma PN-EN 934-2:2002 zazwyczaj nie przekracza 5% mieszanki, jeśli jest więcej to mamy dodatek g) Wiązanie spoiwa- proces chemiczny , w wyniku którego spoiwo zmienia stan skupienia z ciekłego na stały . Dalszy ciąg tego procesu nazywa się h) Twardnienie: , spoiwo bowiem stopniowo nabiera wytrzymałości mechanicznej i twardnieje tworząc sztuczny kamień. Proces wiązania , zależnie od rodzaju spoiwa , trwa stosunkowo krótko , bo od kilkunastu minut (gips) do kilku godzin. Twardnienie natomiast jest procesem długotrwałym , ciągnącym się od kilku do kilkudziesięciu dni, a nawet jak w przypadku wapna ,przez wiele lat. i) Pucolan określamy materiał krzemionkowy lub krzemionkowo-glinowy, który w postaci drobnoziarnistej i w obecności wilgoci reaguje chemicznie z wodorotlenkiem wapnia, tworząc związki o właściwościach wiążących Pucolany mogą być pochodzenia naturalnego (np. popioły wulkaniczne, łupki opalowe, rogowce) lub przemysłowego (najczęściej pod postacią popiołów lotnych oraz mikrokrzemionki). Obecnie, zgodnie z koncepcją zrównoważonego

rozwoju w budownictwie, oraz w trosce o środowisko naturalne jako materiał pucolanowy bardzo szeroko stosowane są popioły lotne odzyskiwane z gazów spalinowych w elektrowniach opalanych węglem. Materiał taki ma postać drobnych, kulistych cząstek zbudowanych głównie z reaktywnych tlenków krzemu, glinu i żelaza. j) Moduł MK=𝑆𝑖𝑂2 /𝐴𝑙2 𝑂3 + 𝐹𝑒2 𝑂3 Gdy jest wysoki- Obniżenie szybkości wiązania ale większa trwałość na szereg czynników korozyjnych.

Wapno Surowcami do otrzymywania spoiw wapiennych są: -𝐶𝑎𝐶𝑂3 Krystaliczny (Marmur) - 𝐶𝑎𝐶𝑂3 bezpostaciowy (kreda) Skały wapienne (zawartość): -𝐶𝑎𝐶𝑂3 (kryst.)-Kalcyt – do 95%, a nawet do 99% -𝑀𝑔𝐶𝑂3 -magnezyt- do 15% - 𝐶𝑎𝐶𝑂3 ∗ 𝑀𝑔𝐶𝑂3 -dolomit- kilka% -𝑆𝑖𝑂2 -piasek- do 20% -𝐹𝑒2 𝑂3 -ułamki % Technologia produkcji spoiw wapiennych: -wydobycie -obróbkę mechaniczną wydobycie -obróbkę termiczną(wypalanie) w temperaturze 900*C-1100*C -obróbkę chemiczną wapna palonego (hydratację) Proces wiazania i twardnienia: a) I etap – wiazanie i krzepniecie b) II etap- twardnienie Powstawanie spoiw wapiennych: a) Budowlane wapno niegaszone- Otrzymujemy poprzez wypalanie kamienia wapiennego w temp. 950=1200’C, według reakcji: 𝑡𝑒𝑚𝑝𝑒𝑟𝑎𝑡𝑢𝑟𝑎

𝐶𝑎𝑂+ 𝐶𝑂2 ↑ 𝐶𝑎𝐶𝑂3 → b) Wapno Gaszone- polega na reakcji chemicznej tlenku wapnia z wodą (w nadmiarze) w wyniku której powstaje wodorotlenek wapnia według reakcji: 𝐶𝑎(𝑂𝐻)2 +𝑄 ↑ 𝐶𝑎𝑂+𝐻2 𝑂 → Mamy tu 3 warianty -Wapno hydratyzowane 𝐶𝑎(𝑂𝐻)2 w proszku -Ciasto wapienne o różnej konsystencji. Zazwyczaj (50%) 𝐶𝑎(𝑂𝐻)2 i (50%)𝐻2 𝑂 -mleczko wapienne- zawiesina 𝐶𝑎(𝑂𝐻)2 z wodą. (dużo 𝐻2 𝑂) Wapno powinniśmy gasić do 7 dni od dostarczenia, gdyż szybko wchłania wilgoć oraz dwutlenek węgla, i staje się wapnem zwietrzałym. Spoiwa Wapienne stosuje się do: a) Budowy murów nadziemnych do 0,6MPa

b) Zapraw w miejscach o dostatecznym dopływie dwutlenku węgla, zabezpieczonych przed wilgocią. c) Wypraw zewnętrznych i wewnętrznych budynków mieszkalnych oraz przemysłowych d) Produkcji pustaków i bloków ściennych (jako dodatek do cementu) e) Produkcji pustaków stropowych (jako dodatek do cementu) f) Produkcji cegły wapienno-piaskowej g) Produkcji betonów komórkowych Jako dodatek poprawiający urabialność zapraw cementowych

Wapno budowlane

Wapno Hydrauliczne*

Wapno Powietrzne

Wapno wapniowe CL

Wapno palone dp,lu wapno hydratyzowane dp,sl,pu

Wapno dolomitowe DL Wapno półhydratyzowane dp

Naturalne wapno hydrauliczne NHL dp

wapno hydrauliczne Hl,dp,pu

wapno całkowicie zhydratyzowane dp

Opis: Forma dostawy NHL-wapno hydrauliczne naturalne dp- porszek HL- wapno hydrauliczne sl- zawiesina (mleko wapienne) lu-kawałki *Wapno Hydrauliczne- spoiwo hydrauliczne mineralnego o barwie żółtej lub szarej, zawierają od 6 do 20% domieszek gliniastych lub wapienie krzemionkowych przez wypalenie ich w temperaturze od 900 do 1100*C, zgaszenie na sucho (niewielka ilość wody) i zmielenie

Wapno powinniśmy gasić do 7 dni od dostarczenia, gdyż szybko wchłania wilgoć Używany do fundamentów, jako zamiennik zapraw cementowo-wapiennych i do betonów niskich marek do 3MPa Naturalne wapno hydrauliczne może zawierać nawet do 20% masy odpowiednich dodatków puculanowych lub hydraulicznych. Wapno hydrauliczne składa się głównie z wodorotlenku wapnia, krzemianów wapnia oraz glinianów wapnia. Do procesu twardnienia przyczynia się głównie atmosferyczny dwutlenek węgla

Spoiwa siarczanowe(Gips) Ogólne: Gips jest jednym z najwcześniej wytwarzanych budowlanych jako materiały ceramiczne. Surowce: Surowcem do produkcji gipsu jest kamień gipsowy, który zawiera gips w postaci CaSO4 . 2H2O oraz pewną ilość domieszek, jak glina czy kalcyt. Obecnie gips wytwarzany jest także z produktu ubocznego procesu odsiarczania spalin w energetyce i ciepłownictwie jako gips syntetyczny .Tradycyjnie gips powstaje w procesie wypalania kamienia gipsowego, który w temperaturze 150 C - 190 C przemienia się w gips półwodny CaSO4 . 1/2 H2O. Po zmieleniu na proszek otrzymujemy gips budowlany.

Dzielą się na grupy: I-Gips budowlany (o symbolu A) - A1 - do bezpośredniego użytku lub dalszego przetwarzania, np. wyroby sypkie, - A2 - do bezpośredniego stosowania na budowie, - A3 - do dalszego przetwarzania – np. płyty G-K, płyty gipsowe, elementy sufitowe, ect. II-Gipsy specjalne (o symbolu B lub C) Gips budowlany produkuje się w dwóch gatunkach: -GB-6 i GB-8. Ze względu na stopień rozdrobnienia rozróżnia się gips -GB-G (gips budowlany grubo mielony) -GB-D (gips budowlany drobno mielony) Rodzaje spoiw gipsowych: a) Gips półwodny Wiązania gipsu półwodnego jest reakcją egzotermiczną: CaSO₄ * 2H₂O + 3/2H₂O→ CaSO₄* 2H₂O + Q1 a) Gips tynkarski b) Gips budowlany

(2𝐶𝑎𝑆𝑂4 ∗𝐻2 𝑂) – jest spoiwem powietrznym otrzymywanym ze skały gipsowej wyprażonej w temp. 200*C a następnie zmielonej. Reakcja: 𝑡𝑒𝑚𝑝𝑒𝑟𝑎𝑡𝑢𝑟𝑎

2(𝐶𝑎𝑆𝑂4 ∗2𝐻2 𝑂 →

2𝐶𝑎𝑆𝑂4 ∗𝐻2 𝑂 +3𝐻2 𝑂↑ c) AnhydrytWiązania anhydrytu jest również reakcją egzotermiczną: CaSO₄ + 2H₂O → CaSO₄ * 2H₂O + Q2 d) Estrychgips e) Klej gipsowy f) Gips syntetyczny – jest to gips uzyskany w procesie odsiarczania spalin powstałych w energetyce i ciepłownictwie. Po przejściu procesu kalcynacji, podobnej do procesu właściwego do 1

tradycyjnej produkcji gipsu, otrzymujemy gips półwodny CaSO₄ 2 H₂O (budowlany), Reakcje zachodząca przy gipsie syntetycznym: CaO + SO₂ + 2H₂O → CaSO₄ * 2H₂O g) Alabaster- zbity, dobrze preświtujący nieco zabarwiony na zielonkawo, żółtawo, różowawo minerał, będący dobnoziarnistą odpianą gipsu Podstawowe badania spoiw gipsowych: a) Oznaczenie stopnia zmielenia spoiw gipsowych b) Oznaczenie czasu wiązania gipsu budowlanego c) Oznaczenie wytrzymałości na zginanie i ściskanie gipsu budowlanego Cechy gipsu: -Reakcja na ogień- Klasyfikowane są w klasie A reakcji na ogień (nie przyczyniają się do rozprzestrzeniania się ognia) -Gips wpływa na korozję metali więc nie może być stosowany do wyrobów mających styczność z metalem, -Pod wpływem wilgoci traci cechy wytrzymałościowe. Klasyfikacja wytrzymałościowa mieszanek spoiw na bazie siarczanu wapnia Na ściskanie (MPa) Klasa Na zginanie (MPa) wytrzymałości Po 3 dniach Po 28 dniach Po 3 dniach Po 28 dniach 20 1,5 4,0 8,0 20,0 30 2,0 5,0 12,0 30,0 40 2,5 6,0 16,0 40,0 Wpływ domieszek na czas wiązania Zaczyn : Woda/Gips Stosunek: 1. 0,6 2. 0,6 3. 0,6 4. 0,6

Rodzaj Domieszek: ------------NaCl Na₂HPO₄ Kw.cytrynowy

Masa Domieszki: ----------1g 1g 1g

Początek wiązania: 21minut 22 sekund 12 minut 57 sekund Powyżej 30 minut Powyżej 30 minut.

wyroby budowlane na spoiwie gipsowym. Podaj ich zastosowanie Wyroby do wznoszenia murów -bloczki gipsobetonowe BSW-1 -pustaki ścienne BSP -pustaki ścienne typu EF -dyle ścienne gipsowe –typ MB oraz M-1 Wyroby do wznoszenia ścian działowych -płyty „PRO-MONTA” -wielkowymiarowe płyty gipsowe -płyty gipsowe warstwowe z wkładką tekturową Elementy gipsowe wykończeniowe -płyty gipsowe tynkowe (tzw. suche tynki) -płyty gipsowe fornirowane -płyty gipsowe dekoracyjne. -Płyty gipsowe dźwiękochłonne -pustaki stopowe gipsowe KMK i DZ-3, Materiały podłogowe -płyty gipsowe podkładowe -posadzki i podkłady estrichgipsowe -płyty gipsowo – kartonowe „Ridurit” -płyty gipsowo – włóknowe

Cement Cement jest podstawowym materiałem we wszystkich rodzajach budownictwa. stosowany jest: do wykonania zaprawy, jako podstawowy składnik mieszanki betonowej, do produkcji betonowych elementów prefabrykowanych, wielkoga-barytowych konstrukcji monolitycznych, dachówek, pustaków, Cement to spoiwo hydrauliczne, tj. drobno zmielony materiał mineralny mający tę własność, że po zmieszaniu z wodą tworzy zaczyn wiążący i twardniejący w wyniku reakcji hydratacji (uwodnienia). Stwardniały zaczyn cementowy pozostaje wytrzymały i trwały także pod wodą. Podstawowe surowce do otrzymywania: -wapienie -gliny -margle [Ww. składniki wypalone razem dają klinkier portlandzki. cement portlandzki = klinkier + 3-5% gipsu (wypalane razem)] W skład cementu wchodzą tzw.: składniki główne, których udział w stosunku do sumy wszystkich składników (głównych i drugorzędnych) przekracza 5%; do składników głównych należy klinkier portlandzki (K) wytwarzany przez spiekanie surowców zawierających CaO; SiO2; Al2O3; Fe2O3 i niewielkie ilości innych materiałów składniki drugorzędne → udział w stosunku do wszystkich składników nie przekracza 5% Klinkier cementu portlandzkiego (5 – 95% masy cementu) →

powinien składać się w 2/3 masy z krzemianów wapnia i 1/3 z pozostałości zawierających glin, żelazo. W skład cementu oprócz klinkieru (K) wchodzą niżej wymienione składniki główne: Żużel granulowany wielkopiecowy (S) → materiał o utajonych właściwościach hydraulicznych (wiążących); Pucolana naturalna (P) → materiał pochodzenia wulkanicznego lub skał osadowych zawierających aktywny SiO2; Pucolana przemysłowa (Q) Popiół lotny krzemionkowy (V) → drobny pył zawierający kuliste cząsteczki reaktywnego SiO2, Al2O3 i Fe2O3; Popiół lotny wapienny (W) → drobny pył zawierający kuliste cząsteczki reaktywnego CaO oraz SiO2, Al2O3 i Fe2O3; Wapień (L, LL) → mielona skała osadowa (CaCO3) oraz innych domieszek; Pył krzemionkowy (D) → materiał pylisty składający się z bardzo drobnych cząstek kulistych o dużej zawartości krzemionki bezpostaciowej (min. 85%). gips dwuwodny CaSO4.2H2O jest dodawany do cementów podczas mielenia w ilości 2  4% jako regulator czasu początku wiązania. Regulacja czasu początku wiązania polega na reakcji gipsu z C3A; Jako regulator czasu wiązania może być dodawany gips dwuwodny, gips syntetyczny, fosfogips, anhydryt lub gipsy odpadowe. Przeciętny skład mineralogiczny cementu portlandzkiego (klinkieru) jest następujący: ➢ krzemian trójwapniowy (alit) 3CaO.SiO2 (C3S) stanowi 50  60%; jest składnikiem wysokoreaktywnym i wysokokalorycznym, nadaje cementom dużą szybkość przyrostu wytrzymałości, duży skurcz i duże ciepło hydratacji; ➢ krzemian dwuwapniowy (belit) 2CaO.SiO2 (C2S) stanowi około 20% masy klinkieru; jest składnikiem średnioaktywnym, niskokalorycznym, nadaje cementom wysoką wytrzymałość końcową przy powolnym narastaniu wytrzymałości; ➢ glinian trójwapniowy 3CaO.Al2O3 (C3A) stanowi około 10%; jest składnikiem wysokokalorycznym, przyspie-szającym wiązanie, z gipsem tworzy sól Candlota (dającą efekt pęcznienia), jest nieodporny na korozję – w cementach siarczanoodpornych zawartość C3A jest ograniczona do 6% lub 3%); ➢ alkalia Na2O i K2O (z glin) mogą być szkodliwe w przypadku stosowania kruszyw wykazujących reaktywność alkaliczną kruszywa (pęcznienie); cementy niskoalkaliczne (NA) zawierają alkalii nie więcej niż 0,6% masy cementu.

Moduł hydrauliczny Mh zawarty w Moduł krzemianowy Mk: górnych granicach: •

•

szybszy

przyrost

wytrzymałości na ściskanie fci •

ogólnie wzrost wytrzymałość fcm,

szczególnie

obniżenie

odporności

•

Mała wartość modułu ok.

szybkości wiązania

1 – obniża skurcz, jest to

Przy wysokim Mk mała

cecha pozytywna

szybkość wiązania

•

w

początkowym okresie •

•

Przy niskim Mk wzrost

Moduł glinianowy Mg:

Zwiększa odporność na korozję siarczanową

• na

korozję siarczanową

Większa wartość modułu Mg

powoduje

szybkości cement

wzrost

wiązania

–

kaloryczny

–

wydziela dużo ciepła w czasie wiązania Wiązanie cementu:

1)

2x 3CaO*SiO2 + 6H2O-> 3 CaO * 2SiO2 * 3 H2O + 3 Ca(OH)2 + Q1 reakcja hydratacji i

hydrolizy 2)

2x2CaO*SiO2 + 4H20 ->3CaO*2SiO2*3H2O + Ca(OH)2 + Q2 reakcja hydratacji

i hydrolizy 3)

3CaO * Al2O3 + 6H20 -> 3CaO*Al2)3 * 6H20 + Q3 reakcja hydratacji

4)

4

CaO*Al2O3*Fe2O3+7H2)->3CaO*Al2O3*6H20+CaO*Fe2O3*H2O+Q4

reakcja

hydratacji i hydrolizy. Wiązanie cementu to głównie reakcja hydratacji i hydrolizy głównych minerałów z wodą. Reakcje wiązania są samorzutne i egzotermiczne. Podczas wiązania wydzielają się różne ilości ciepła. Q3> Q1 >Q4 > Q2

Hydroliza – reakcja podwójnej wymiany między solą i wodą, w wyniku czego powstaje kwas i zasada; roztwór przyjmuje odczyn tego związek, który jest bardziej zdysocjowany. W cemencie po przyłączeniu wody powstają nowe produkty – zasady. Odczyn jest zasadowy, bo powstaje Ca(OH)2 – dobrze zdysocjowany.

Hydratacja – uwodnienie, łączenie wody z cementem.

Gips reaguje z glinianem trójwapniowym i powstaje ettringit ( sól Candlota)

3CaO*Al2O3 + 3CaSO4 * 2H2O+ 26 H2O -> 3CaO * Al2O3 * 3CaSO4 *32H2O Ettringit

Gdy reakcja jest regulowana ściśle określonym dodatkiem gipsu wówczas jest korzystna. Natomiast przy nadmiarze gipsu (siarczanów) mamy do czynienia z korozją. Klasyfikacja - ze względu na rodzaj (w zależności od składu mineralnego i chemicznego): CEM I – cement portlandzki; CEM II- cement portlandzki mieszany; CEM III – cement hutniczy; CEM IV – cement pucolanowy; CEM V – cement wieloskładnikowy.

• • • • •

Klasyfikacja ze względu na klasę (w zależności od cna ściskanie, normowy i wczesne zaprawy normowej): 32,5 L 42,5 L 52,5 L

32,5 N 42,5 N 52,5 N

32,5 R 42,5 R 52,5 R

Symbol R, N lub L jest wyróżnikiem klasy o wysokiej wytrzymałości wczesnej: • • •

R – wysoka, N - normalna, L – niska,

•

tylko dla cementów rodzaju CEM III.

Metodyka przeprowadzonych badań. oznaczenie klasy cementu , czyli sprawdzenie wytrzymałości ściskanie przygotowanych próbek po 28 dniach. Wytrzymałość na ściskanie: Jest to największe naprężenie jakie wytrzymuje próbka cementu podczas ściskania . Wytrzymałość możemy obliczyć ze wzoru: 𝑅𝑐=

𝐹 𝐴

𝑘𝑁

[𝑚²] , [MPa] ,gdzie: F-siła ściskająca A-pole przekroju badanej prób

Wytrzymałość na ściskanie czy też rozciąganie badamy na próbkach prostopadłościennych o wymiarach 40 x 40 x 160 mm.

Skład zaprawy normowej: • •

Piasek normowy CEN – 1350 g ± 5 g; Woda – 225 g ± 1 g;

•

Cement – 450 g ± 2 g.

Formowanie beleczek z zaprawy normowej: • W formach trójdzielnych, • Bezpośrednio po wykonaniu zaprawy normowej w dwóch warstwach, • Obie warstwy zagęszczone na wytrząsarce, po 60 uderzeń wytrząsarki. Przechowywanie beleczek z zaprawy normowej: • Przykryć formę płytką szklaną lub innym nieprzepuszczalnym materiałem, • Umieścić formę w komorze wilgotnościowej (wilgotność względna 90%), • Rozformować po 24 h (przy badaniu po 24 h rozformować powinno się 20 min przed badaniem), • Umieścić beleczki w kąpieli wodnej aż do badania. Oznaczanie czasów wiązania: Pomiar czasów wiązania (początku i końca) wykonuj się na zaczynie o konsystencji normowej przy użyciu aparatu Vicata. Przygotowanie zaczynu o konsystencji normowej: • Cement 500 g; • Woda destylowana 125 g. Mieszanie w mieszarce automatycznej: 1) Czas „zero” połączenie cementu z wodą. 2) Mieszanie przez 90 s z niskimi obrotami 185 obrotów/min. 3) Przerwa 30 s. 4) Ponowne mieszanie 90 s na niskich obrotach. Wykonany zaczyn umieścić w pierścieniu Vicata, lekko stukając usunąć nadmiar powietrza. Uwagi: oznaczenie konsystencji rozpoczyna się 4 min od połączenia cementu z wodą. Pierścień z zaczynem umieszczamy w wyzerowanym aparacie Vicata, a bolec opuszczamy aż do zetknięcia z powierzchnią zaczynu. Jeśli bolec zatrzyma się 6 ± 2 mm od dna należy wykonać nowy zaczyn ze zmienioną ilością wody (badanie powtarza się aż do uzyskania poprawnego wyniku). Badanie czasów wiązania wykonuje się na zaczynie o konsystencji normowej. Pomiary wykonuje się aparatem Vicata zastępując bolec (powierzchnia przekroju 1 cm 2) igłą (powierzchnia przekroju 1 mm 2). Igłę opuszcza się min 10 razy (w innych miejscach) i odnotowuj się wysokość na jakiej zatrzyma się po zagłębieniu w zaczynie. Za początek czasu wiązania przyjmuje się czas, jaki upłynął od czasu „zero” (połączenia cementu z wodą) do czasu, w którym igła zatrzyma się 6 ± 3 mm od dna.

Za koniec wiązania przyjmuje się czas jaki upłynął od czasu „zero” (połączenia cementu z wodą) do czasu, w którym igła zakończona stopką zagłębi się na głębokość 0,5 mm w zaczynie (stopka nie zostawi śladu).

Normy określający metody badania cementu: PN-EN 196-1 - Metody badania cementu - Część 1: Oznaczanie wytrzymałości; PN-EN 196-2 - Metody badania cementu - Część 2: Analiza chemiczna cementu; PN-EN 196-3 - Metody badania cementu - Część 3: Oznaczanie czasów wiązania i stałości objętości; • PN-EN 197 - Cement Zastosowanie spoiw cementowych -cegla cementowa: wznoszenie ścian budynków gospodarczych i przemysłowych nie ogrzewanych, budowa ogrodzeń -Pustaki ścienne pionowo drążone wznoszenia ścian konstrukcyjnych oraz wypełnienia ścian w konstrukcjach szkieletowych -Bloczki ścienne gazobetonowe: -Płyty chodnikowe betonowe: -Płyty kamienno-betonoweV: -budowa nawierzchni drogowych, ulic, placów -Krawężniki i obrzeża betonowe: oddzielenie chodnika od jezdni, poboczy lub trawników -Konglomeraty: posadzki w pomieszczeniach mieszkalnych i użyteczności publicznej -Płyty lastrykowe posadzkowe: wykładanie posadzek w wew. pomieszczeniach, korytarzach, salach, halach przemysłowych. -Podokienniki zew. Lastrykowe: -Płyty lastrykowe nadgrzejnikowe wbudowywane są nad grzejnikami zawieszonymi na ścianach wewnętrznych -Dachówki cementowe: -Rury betonowe: -Nadproża: -Nawierzchnie drogowe: nawierzchnie placów, chodników, garaży, deptaków, dróg rowerowych -Płytki ciągów pieszych: nawierzchnie placów, chodników, garaży, deptaków, dróg rowerowych -Beton...