Oddawanie honorów PDF

Title Oddawanie honorów
Course Wojskowa Akademia Techniczna
Institution Wojskowa Akademia Techniczna
Pages 5
File Size 147.6 KB
File Type PDF
Total Downloads 84
Total Views 122

Summary

Oddawanie honorów...


Description

Warszawa, dnia ….08.2012 r.

ZATWIERDZAM Dowódca 5 plutonu

(pełna nazwa stanowiska służbowego)

por. Robert FILIPIAK

(stopień, imię i nazwisko, podpis)

PLAN PRACY INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA I.

ZAGADNIENIE: Oddawanie honorów w miejscu bez nakrycia głowy i w nakryciu bez broni.

II. CEL: Uczyć oddawać honory w nakryciu i bez nakrycia głowy, w miejscu. III. CZAS: 25 minut. IV. MIEJSCE: Plac musztry. V. LITERATURA Regulamin ogólny Sił Zbrojnych RP, sygn. Szt.Gen. 1613/2009, Warszawa 2009; Regulamin musztry Sił Zbrojnych RP, sygn. Szt.Gen. 1427/94, Warszawa 1994; Nauczanie regulaminu ogólnego i musztry – poradnik metodyczny, Szkol.784/96, Warszawa 1996; Instrukcja o działalności szkoleniowo- metodycznej, Warszawa 2009. VI. ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO-TECHNICZNE: Mundur polowy Beret Pas żołnierski VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTAWA: Zabraniam wykonywać inne czynności niż nakazane przeze mnie; Zabraniam samowolnie oddalać z miejsca prowadzenia zajęć; Nakazuję zwrócić uwagę na podłoże na którym odbywają się zajęcia; Nakazuję bezzwłocznie meldować mi osobiście o wystąpieniu urazu lub kontuzji.

PRZEBIEG ZAJĘĆ Lp. 1.

CZYNNOŚCI INSTRUKTORA Podaję treść zagadnienia:

CZYNNOŚCI SZKOLONYCH Stoją na zbiórce i słuchają

BACZNOŚĆ! Uczył was będę oddawania honorów bez nakrycia i w nakryciu głowy, w miejscu. SPOCZNIJ! Podaję warunki bezpieczeństwa Określenie celu szkolonego zagadnienia: Celem szkolenia jest nauczyć was prawidłowego oddawania honorów bez nakrycia i w nakryciu głowy, w miejscu. Co to jest i kiedy się wykonuje: Omawiam zgodnie z Załącznikiem nr 1 Wzorowy pokaz POKAZUJĘ Pokaz z omówieniem POKAZUJĘ I OMAWIAM Przedstawiam zgodnie z Załącznikiem nr 2 Ćwiczenia praktyczne Wydaję komendę „Berety zdejmij”. Staję naprzeciwko każdego żołnierza, nakazuję oddać honor. , po wykonaniu poprawiam błędy. Wydaję komendę „Berety włóż”. Objaśniam sposób wykonania ćwiczenia zgodnie z Załącznikiem nr 3. Wykonują ćwiczenia na tempa. Ćwiczą wszyscy sprawdzam indywidualnie. Po opanowaniu przez szkolonych ćwiczeń na tempa przechodzę do ćwiczeń bez temp, ćwiczenie rozpoczynają na komendę „ĆWICZ”. Ćwiczą wszyscy sprawdzam indywidualnie. Po komendzie dowódcy plutonu – kierownika zajęć: „UWAGA DOWÓDCY DRUŻYN KOŃCZYĆ SZKOLENIE” Wykonuję zwrot w stronę dowódcy plutonu i odpowiadam: „ROZKAZ” Wykonuję w tył zwrot i podaję komendę: „BACZNOŚĆ! W MIEJSCU ROZPOCZĘCIA ZAGADNIENIA ZBIÓRKA!” Omówienie zagadnienia: Podsumowuję zagadnienie, omawiam najczęściej popełniane błędy i odsyłam do literatury.

Obserwują wzorowy pokaz

Słuchają omówienia

Zdejmują berety, rozsuwają się na odległość ramion i przystępują do wykonywania ćwiczeń praktycznych Zakładają berety, słuchają objaśnienia. Przystępują do ćwiczeń na tempa. Wykonują ćwiczenia praktyczne na komendę. Starają się wyeliminować popełniane błędy. Przerywają ćwiczenia, stoją w szeregu, czekają na omówienie zagadnienia. Słuchają omówienia zagadnienia

OPRACOWAŁ ………………………….

Załącznik nr 1 Oddawanie honorów jest oznaką żołnierskiego szacunku dla tradycji, symboli (barw i znaków) narodowych i wojskowych oraz przełożonych i starszych, a także przejawem koleżeństwa, dobrego wychowania, dyscypliny i spoistości wojska. Żołnierze są obowiązani oddawać honory: 1) Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej; 2) Marszałkom Sejmu i Senatu; 3) Prezesowi Rady Ministrów; 4) Ministrowi Obrony Narodowej; 5) przełożonym, starszym i równym stopniem; 6) fladze państwowej, proporcowi Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, fladze Ministra Obrony Narodowej, Marszałka Polski, Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, flagom rodzajów sił zbrojnych i banderze wojennej - w czasie ich oficjalnego podnoszenia i opuszczania (eksponowania), sztandarom wojskowym oraz banderze wojennej podczas wchodzenia na okręt i schodzenia z okrętu; 7) przed Grobem Nieznanego Żołnierza; 8) symbolom i miejscom upamiętniającym bohaterską walkę i męczeństwo Narodu Polskiego i innych narodów, jeśli są tam wystawione posterunki honorowe; 9) pogrzebom z wojskową asystą honorową. Żołnierz nie oddaje honorów podczas: 1) przechodzenia przez jezdnię oraz mijania się w odległości większej niż 15 kroków; 2) prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn i urządzeń; 3) bezpośredniego udziału w akcjach ratowniczych, udzielania pomocy poszkodowanym oraz zabezpieczania (ochrony) miejsc wypadków; 4) legitymowania, doprowadzania, konwojowania osób, pełnienia służby wartowniczej na posterunku oraz uczestniczenia w innych interwencjach porządkowych; 5) wykonywania zadania bojowego lub ćwiczeń, jeżeli przerwanie związanych z nimi czynności skutkowałoby nie wykonaniem otrzymanego rozkazu; 6) wykonywania prac porządkowo-gospodarczych.

Załącznik nr 2 W miejscu, bez nakrycia głowy bez broni żołnierz przyjmuje postawę zasadniczą, „frontuje"* i wykonuje skłon głowy. Po podejściu do przełożonego oraz przed odejściem od niego oddaje honory przez przyjęcie postawy zasadniczej i skłon głowy. * „Frontować" - znaczy wykonać zwrot w kierunku przełożonego. W miejscu, w nakryciu głowy bez broni żołnierz salutuje w postawie zasadniczej. Z chwilą zbliżenia się przełożonego na trzy kroki zwraca głowę w jego stronę („frontuje" oraz wykonuje zwrot głowy) i podnosi szybkim ruchem do daszka czapki (obrzeża hełmu, beretu, furażerki) prawą rękę tak ułożoną, aby przedramię i dłoń oraz złączone palce - wskazujący i środkowy - tworzyły linię prostą; pozostałe palce dłoni są złożone i przyciśnięte kciukiem. Wystającą część palca środkowego przykłada - od strony palca wskazującego - do brzegu daszka czapki (do obrzeża hełmu, beretu, furażerki) nad kątem prawego oka; dłoń jest zwrócona ku przodowi, łokieć zaś skierowany w dół i na prawo w skos. Gdy przełożony minie żołnierza, kończy on salutowanie, opuszczając szybkim ruchem rękę do położenia w postawie zasadniczej, z jednoczesnym zwrotem głowy na wprost, po czym przyjmuje postawę swobodną. Salutując w miejscu (np. podczas meldowania się), przytrzymuje rękę przy nakryciu głowy przez sekundę.

Rys. 24. Żołnierz salutujący w miejscu bez broni: a) w rogatywce; b) w hełmie; c) w berecie; d) w furażerce

Załącznik nr 3

Ćwiczenie na tempa. Tempo raz: unieść prawą rękę wyprostowaną w łokciu w prawo w skos (dłoń na wysokości pasa głównego) z równoczesnym składaniem palców do salutowania(w czasie ruchu ręki). Tempo dwa: zgiąć prawą rękę w łokciu i przyłożyć zewnętrzną stronę pierwszego członu palca środkowego (od strony palca wskazującego) do brzegu beretu, nad prawym kątem prawego oka. Tempo trzy: opuścić rękę i jednocześnie wyprostować palce dłoni....


Similar Free PDFs