Poetyka rysopisu postaci - hłasko PDF

Preview

Summary

notatki...

Description

Moda – nie musi obejmować tylko wyglądu ale i poglądy, np. modne mogą być przekonania rewolucyjne; nie wymaga działania, wystarczą jej słowa. Interesuje się kształtem, nie treścią. Wpływa na kształtowanie postaci literackiej.

Moda nie wpływa jedynie na sposób ubierania się bohatera ale na formy wyrazu charakteryzujące jej stan psychiki: wyraz twarzy, gesty, kształt sylwetki. JAKA POSTAĆ JEST? Przedmiotem rozważań staje się rysopis dany bezpośrednio w tekście.

Czy poczucie krzywdy i nieprzystosowanie odbijają się w wyglądzie zewnętrznym postaci? (bohater prozy pokolenia 56); Czy wygląd może świadczyć o stanie emocjonalnym oraz wskazywać na położenie w jakim znajduje się bohater?

Ta typologia nie oznacza przyjęcia koncepcji czysto funkcjonalnego traktowania postaci literackiej.

BOHATER I INNI Najczęściej smukła sylwetka jest złamana. Starcze przygarbienie świadczy o przeżytej klęsce. Pochylenie jest tu znakiem rezygnacji, skutkiem wyczerpania codziennością. Oczy są zawsze najistotniejsze w tych rysopisach. Nadają znamię oryginalności banalnym twarzom.

Eksponowana w prozie pokolenia 56 opozycja: młodzi – starsi w przypadku ludzi skrzywdzonych zaciera się.

Rysopis krzywdzących nie jest tak jednolity jak w przypadku skrzywdzonych. Różnicuje ich wiek. Zło ma często dorosłą twarz. „Stare szmaty, nie mężczyźni” z Pierwszego kroku w chmurach mają wiele mówiące fizjonomie: „młody, tęgi mężczyzna o dobrodusznej twarzy i chytrych oczkach.” „Oczy jego były senne i drwiące powieki – ciężkie”

Często z biernego obserwatora traumatycznych scen osoba staje się skrzywdzonym krzywdzicielem. Odpowiedzialność za swój czyn przenosi na świat dorosłych. Klęski bohatera winny jest zewnętrzny układ stosunków społecznych, obyczajowych czy politycznych. Pisarze są bezwzględni w ocenach i nie znoszą szmiry w urodzie. Z brutalnością wytykają brzydotę. Nie lubią dziewic, zbyt dużego biustu. Młodzi ludzie – wyróżniają się ubiorem, uwielbiają ciuchy i chcą ubierać się ładnie. Występują jaskrawe kolory oraz modne fasony.

Do facetów pisarze odnoszą się z pogardą:

Tłum ma dwa oblicza: ohydne („miasto ma pijaną mordę”) i godne pożałowania; ludzie wyglądają smutno i szaro, wyglądają jak krzątające się owady.

Ciało i twarz

Brak winnych oznaczał odrzucenie wszelkiego schematu na rzecz pogłębionej analizy psychologicznej.

Wygasa dominująca poprzednio, widoczna w strojach, fryzurach i zachowaniu, opozycja młodzi – starsi. Zostali wchłonięci przez tłum, noszą popielate garnitury, białe koszule.

JĘZYK RYSOPISU

Motyw MASKI str. 89...