POSTMODERN TURİSTLERİN VALS TİPOLOJİSİ BAĞLAMINDA SEYAHAT MOTİVASYONLARININ BELİRLENMESİ : SIRTÇANTALILAR ÖRNEĞİ (MAKALE FORMATI) PDF

Preview

Summary

T.C. KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TURİZM İŞLETMECİLİĞİ ANABİLİM DALI TURİZM İŞLETMECİLİĞİ YÜKSEK LİSANS PROGRAMI POSTMODERN TURİSTLERİN VALS TİPOLOJİSİ BAĞLAMINDA SEYAHAT MOTİVASYONLARININ BELİRLENMESİ : SIRTÇANTALILAR ÖRNEĞİ HAZIRLAYAN BUSE YILMAZ DANIŞMAN Doç.Dr. BANU SAADET ÜNSA...

Description

T.C. KOCAELİ ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER ENSTİTÜSÜ TURİZM İŞLETMECİLİĞİ ANABİLİM DALI TURİZM İŞLETMECİLİĞİ YÜKSEK LİSANS PROGRAMI

POSTMODERN TURİSTLERİN VALS TİPOLOJİSİ BAĞLAMINDA SEYAHAT MOTİVASYONLARININ BELİRLENMESİ : SIRTÇANTALILAR ÖRNEĞİ

HAZIRLAYAN BUSE YILMAZ

DANIŞMAN Doç.Dr. BANU SAADET ÜNSAL AKBIYIK

KOCAELİ 2021

İÇİNDEKİLER ÖZET………………………………………………………………………………………2 ABSTRACT………………………………………………………………………………..3 GİRİŞ………………………………………………………………………………………4 1.KAVRAMSAL ÇERÇEVE……………………………………………………………...5 1.2.POSTMODERN TURİSTLER………………………………………………………...5 1.3.VALS TİPOLOJİSİ…………………………………………………………………….6 1.4.SEYAHAT MOTİVASYONU…………………………………………………………9 2.SIRTÇANTALILAR……………………………………………………………………..10 SONUÇ VE ÖNERİLER…………………………………………………………………...12 KAYNAKÇA……………………………………………………………………………….14

ÖZET

Bilinçlenen turizm katılımcıları, çevresel koşullar , bireyselliğin ön plana çıkması gibi etkenler turizmde postmodern dönemde ortaya çıkmakta olan postmodern turistlerin yeni arayışlarını beraberinde getirmektedir. Postmodern turistlerin, turizme katılım türleri ve turizmden beklentileri farklılaşmaktadır. Postmodern turist kategorisinde yer almakta olan sırtçantalıların, seyahatlerini gerçekleştirmede motive edici faktörlerin incelenmesine yönelik olan bu çalışmada, yaşam tarzlarını bir dizi yönelim doğrultusunda açıklamaya çalışan VALS tipolojisinin önemli bir yer tuttuğu düşünülmektedir. Seyahat motivasyonları, “merak”, “macera arayışı”, “heyecan”, “özgürlük”, “dinlenme”, “öğrenme”, “yeni yerler görme”, “yeni deneyim yaşama” ve “yeni insanlarla tanışma isteği”

gibi amaçlara entegre edilebilir.

Sırtçantalıların seyahate çıkmalarında motive olmalarını sağlayan etkenlerin ne veya neler olduğu , seyahatten ne veya neler beklediğine ilişkin olan bu çalışmada sırtçantalıların seyahat motivasyonlarını ikincil veri kaynaklarından yararlanılarak, literatür taraması ile incelemek amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: Postmodern Turistler, VALS Tipolojisi, Sırtçantalılar, Seyahat Motivasyonu

ABSTRACT

Factors such as conscious tourism participants, environmental conditions, and the emergence of individuality bring about new searches of postmodern tourists that are emerging in the postmodern period in tourism. The types of tourism participation and expectations of postmodern tourists differ from tourism. In this study, which is aimed at studying the motivating factors of backpackers in the category of postmodern tourists, making their trips, it is considered that the VALS typology, which tries to explain their lifestyle in accordance with a number of orientations, occupies an important place. Travel motivations, “curiosity”, “adventure quest”, “excitement”, “freedom”, “rest”, “learning”, “the new vision”, a “new experience” and “a request to meet new people” as the reason can be integrated into. In this study, which is related to what or what factors make backpackers motivated to travel, what or what they expect from travel, it is aimed to examine the motivation of backpackers to travel by using secondary data sources and literature review.

Keywords: Postmodern tourist, VALS Typology, Travel Motivation, Backpackers,

GİRİŞ

Postmodern dönemde postmodern birey olarak adlandırılan kitlenin turizme bakış açısı ve turizmden beklentisi farklıdır. Postmodern turist adıyla turizme katılım sağlayan bireyler farklı temaları, geçmişi ve geleceği herhangi birine bağlanmadan yaşayarak deneyim sahibi olabileceği düşünülmektedir (Kayaman ve Armutlu 2003: 139). 1970’li yıllarda ortaya çıkan sırt çantalı gezginlerin hayatı yaşayışları ya da felsefeleri ve onları gezgin olma yönünde güdüleyen motivasyonları daha çok düzene karşı bir eylemi simgelemiştir. Gezginler, düzenin dayattığı çalışma hayatını benimsemeyen, özgür yaşayıp, seyahat ederek sadece temel ihtiyaçlarını karşılamaya odaklanan sosyal bir oluşum olarak değerlendirilmiştir. 21. yüzyıl ile daha çok insana yayılan bu felsefenin önüne zaman kaygısı geçmeye başlamıştır. Eski yapısına göre daha kısa zaman diliminde aynı deneyimi yaşamaya

çalışan gezginlerin yerini ise artık günümüz bilgi ve iletişim teknolojileri çağının sırt çantalı gezginleri almaya başlamıştır (Paris, 2012, s.1095).

1.KAVRAMSAL ÇERÇEVE

1.2.POSTMODERN TURİSTLER

Ekonomik, politik, sosyal ve kültürel biçimlerde değişimlere tanıklık edilmektedir. Modernite için tipik olan bu

dönem, postmodern olarak adlandırılmaktadır (Dujmovic,

Vitasovic, 2015). Postmodern dönemde birey; özgür, spontane, bağımsız, kendini kural ve ölçülerle sınırlamayan ve bütün gücüyle kendi yaşamını kendisi belirlemeye çalışan kişidir. Postmodern turistler de, postmodern dönemde turizm alanında tüketici davranış ve tercihlerine yanıt olarak ortaya çıkmıştır. Bu terim Maxine Feifer tarafından icat edilmiştir. Urry , Rojek , Munt , Ritzer gibi birçok araştırmacı tarafından kullanılmıştır. Postmodern bireylerin bakış açılarında bir yandan sanat, yüksek kültür ve akademi diğer yandan da günlük yaşam ile popüler kültür arasındaki simgesel sınırların ortadan kalktığı çözümlenmiştir. Postmodern bireylerde kimlik fikrinin ve zaman faktörünün ortadan kalktığı, geleceğin şimdinin içinde eridiği ve anlık olana arayışın olduğu gözlemlenmektedir (Urry, 1999, 318-320) Postmodern turistler, gerçek-üstü ya da fantastik deneyimler yaşamayı talep etmektedir. Postmodern turistler için turizm, hayatın içinde var olan bir oyundur. Bu turistler, çeşitli turizm türlerine katılmakta serbesttir ve farklı deneyimler yaşamak isterler. Postmodern turistlerin beklentileri, standartlaştırılmış kitlesel ürünlerle karşılanamamaktadır. Dolayısıyla postmodern turizm paradigması esnek kitlesel talep ve üretimden, bireysel talep ve üretime doğru evrilmiştir (Akoğlan Kozak, vd., 2013: 7-22). Post-modern turistler, turizm deneyimlerinden yalnızca fonksiyonel değil, sembolik anlamlar da çıkarmak istemekte ve mevcut gerçeklikten daha fazlasını talep etmektedirler

(Kozak,Evren,vd.,2013, 18 ). Postmodern turistlerin farklı

temaları, geçmişi ve geleceği herhangi birine bağlanmadan yaşayarak deneyim sahibi olabileceği düşünülmektedir (Kayaman ve Armutlu 2003: 139).

1.3.VALS (Value Attitute and Lifestyle) TİPOLOJİSİ Yaşam tarzı kişinin bulunduğu çevre ile değerleri arasındaki etkileşim sonucu ortaya çıkan bir kavram olarak tanımlanabilir. Tüketicilerin kişisel değerlerinin yavaş değiştiği varsayımına karşılık, çevre koşullarının sürekli değiştiği gözlemlenmiştir. Buna göre yaşam tarzı, kişinin değişen çevre koşullarına uyum sağlama sürecinde değerlerini gerçekleştirecek davranışları ortaya koymasıyla şekillenir. Böylesi bir yapı yaşam tarzlarında da değişimin önünü açmaktadır (Grunert, Klaus G., 2006 : 149-160). Değer ve yaşam biçimleri, bireyleri şekillendiren içsel bir tercih mekanizmasıdır. Yaşam tarzı analizleri temelde tüketicilerin profillerini ortaya koymaya odaklanır. Bu çeşit analizlerin en bilineni 1970’lerin sonlarında Stanford Araştırma Enstitüsü’nde bir grubun, araştırmacı Arnold Mitchell öncülüğünde geliştirdikleri Değerler ve Yaşam Tarzları(VALS) adıyla bilinen araştırmalardır (Plummer,1974, 33-37). Bireylerin davranışlarını öngörme aracı olarak kullanılan bir ölçüm metodu olan VALS, tüketicilerin satın alma eğilimlerine odaklanmaktadır (Makower, 2009: 39). Mitchell, Amerika Birleşik Devletleri’nde karakteristik yaşam biçimlerini tespit etmek adına, ilk olarak VALS 1 olarak bilinen dokuz yaşam tarzı türü ortaya koymuştur (Horley vd., 1988: 384). Sonraki yıllarda geliştirilen VALS2 ise, VALS’in ilk versiyonu olan VALS 1’in aksine psikografik bir temele dayanır ve daha çok tüketicilerin kalıcı tutum ve değerlerinden yararlanmaya çalışır (Chaplin, 1992). Psikografi, tüketicileri daha iyi anlamak için psikoloji ve demografiyi bir arada incelemeyi amaçlar. Demografi, “kimlerin” satın alma eyleminde bulunacağını tanımlamaya imkân verirken, psikografi kişilerin “neden” satın alma eyleminde bulunduklarını anlamaya yardımcı olur (Solomon vd., 2006: 562). VALS’in ortaya çıktığı dönemde dahi VALS ölçeğinin, turizm araştırmalarında uygulanabilecek yararlı bir araç olduğu savunulmuştur (Shih,1986: 10). VALS2 ölçeği sekiz yaşam tarzı tipolojisine sahiptir. Kişilerin para ve zamanlarını harcama şekilleri üzerinde uygulanmaktadır. Sekiz yaşam tarzı tipolojisi bireyin yönelimleri temelinde farklılaşmaktadır. Bu yönelimler ilkesel, konumsal (başarı) ve hareket (kendini ifade etme) motivasyonu şeklinde üç ana grupta toplanmaktadır. İlkesel motivasyona sahip olanlar, düşünürler ve inananlar olmak üzere iki grupta incelenmektedir. Motivasyonu başarı olanlar ise başaranlar ve çabalayanlar olmak üzere iki grupta incelenmektedir. Kendini ifade etme yönelimine sahip olanlar ise yapıcılar ve deneyimciler olarak incelenmektedir. İlkesel, konumsal ve hareket yönelimine ek olarak bireylerin sahip oldukları harcanabilir kaynaklar

(bilgi, zaman, para vb) göz önüne alınarak oluşturulmuş diğer yönelim türü ise kaynak yönelimi olarak adlandırılan ve içerisinde hayatta kalanlar ve yenilikçiler olmak üzere iki grup yer alan motivasyon çeşidi de incelenmektedir (Göktaş ve Tarakçı, 2018: 331). İlkel motivasyona sahip kişilerin tercihleri inanç ve ilkeleri doğrultusunda oluşmaktadır. Bu grupta yer alan bireyler tercihlerinde sosyal onay duyguları yerine inanç ve ilkelerine göre yönelim göstermektedirler. Ürün ve hizmette işlevsellik ve güvenilirlik arayışları görülmektedir. Başarı motivasyonuyla yönelimde bulunan kişiler, tercihlerini başkalarının eylem, görüş ve onayıyla gerçekleştirirler. Bu kategoride yer alan bireyler sosyal konum elde etmek için çaba gösterirler ve diğer insanların eylem, görüş ve onayından etkilenirler. Mevkiyi, konumu , prestiji sembolize edecek ürünlere ilgi göstermektedirler. Kendini ifade etme motivasyonu ile yönelim gösterenler ise sosyal ve fiziksel aktivite arzusu, çeşitlilik ve risk alma isteği ile tercihlerini şekillendiren kişilerdir. Bu yönelim odağındaki kişiler, bireyselliğini tercihleriyle ifade etmeye çalışırlar ve ürünlerde deneyim ararlar. Kaynaklar ise tüketicilerin kullanması gereken psikolojik ,fiziksel, demografik ve maddi olanakları içermektedir. Yaş, gelir, eğitim gibi demografik unsurlara ilave olarak bireyin tüketim davranışının oluşumunda enerji düzeyi, entelektüellik , farklılık arayışı, yenilikçilik , dürtüsellik , liderlik, kendine güven, sağlık, satın alma isteği ve gösteriş gibi unsurlar da kritik bir rol oynamaktadır. Bu psikolojik özellikler temel demografik bilgiler yardımıyla bireyin kaynaklarını belirlemektedir. Duruma göre farklılık gösteren kaynak seviyeleri bir kişinin temel motivasyonunu artırır veya kısıtlar (Schiffman vd., 2012: 55).

VALS2 Profillerinin Tanımları : Yenilikçiler: Başarılı, çok yönlü, sofistike, özgüvenleri yüksek kişilerdir. Bu kategoride yer alanlar, bol kaynağa sahip oldukları için temel motivasyon unsurlarının üçünden de farklı oranlarda yararlanabilirler. Değişimlere öncülük eden lider vasfında bireylerdir ve yeni fikirlere ve teknolojilere açıktırlar. Faal tüketicilerdir. Gelişmiş zevklere sahiplerdir ve daha çok üst düzey ürünleri tercih ederler. Entelektüellerdir, dolayısıyla ilgi alanları geniştir. Aktiflerdir. İş dünyasında ve devlet makamlarında liderlik vasfı olan kişiler, bu yaşam tarzı kategorisine girerler. Taşkın (2009), bu kategorideki bireyleri “olanaklılar” olarak tanımlamaktadır.

Düşünürler: İdealleri ile motive olan bireylerdir. Düzene, bilgiye, sorumluluğa önem veren; halinden memnun, olgun ve düşüncelerini ifade edebilen kanaatkâr kişilerdir. İyi bir eğitim almışlardır. Yeni fikirlere açık kişilerdir. Ürünlerde değer, işlevsellik ve dayanıklı olma gibi özellikler arayan, işini bilen tüketicilerdir. Düşünürler, karar verme süreçlerinde bilgi toplayan bireylerdir. Başaranlar: Bu gruptakilerin güdülenme kaynağı başarma arzusudur. Hedefe/amaca ulaşma odaklı ve geleneksel bir yaşam tarzları vardır. Otoriteye saygı duyarlar. Politik muhafazakâr yapıdadırlar. Aktif tüketici grubunda yer alırlar. İmaja önem veren kişilerdir ve tercihlerini çevrelerine de başarılarını yansıtmalarını sağlayabilecek güvenilir, kalitesi ispatlanmış ve prestijli ürünleri tercih etmekten yana kullanırlar. İşkoliktirler. Yoğun iş hayatına sahip bireyler olduklarından, kendilerine zaman kazandırabilecek ürünler tercih etmektedirler. Deneyimciler: Güdülenmeleri, kendilerini ifade etmek şeklinde gerçekleşir. Genç, ani karar veren, hevesli, hayat dolu, coşkulu ve asi bireylerdir. Yeni imkânlar karşılarına çıktığında heveslenir ve bu hevesten hemen soğuyabilirler. Riskli, yeni ve sıra dışı şeyleri tercih eden, eylem odaklı kişilerdir. Heyecan, çeşitlilik ve değişiklik arayan bireylerdir. Spor ve sosyal etkinliklerle açık havada yapılan etkinlikler için yeterli enerjiye sahiptirler. Hevesli ve coşkulu tüketiciler oldukları için, gelirlerinin büyük kısmını eğlence, müzik, yemek, sinema gibi etkinliklere ve sosyalleşmeye harcarlar. İnananlar: İdealleri ile güdülenen gruptaki bireylerdir. Muhafazakârdırlar. Geleneklerine ve yerleşik kurallara son derece bağlı; toplum, din, aile, ulus gibi kavramlara önem veren kişilerdir. Genellikle üyesi bulundukları sosyal ve dini örgütler, aileleri, toplum ve ev etrafında süregiden rutin bir hayata sahiptirler. Daha çok yerleşik, sabit marka tercihleri vardır. Sadık tüketici olmakla birlikte, bilinen marka ve ürünleri tercih ederler. İhtiyaçlarını karşılamak için aza tamah ederler. İnananlar kategorisindeki bireyler, hangi faaliyetlerde bulunacağı az çok öngörülebilen insanlardır

Çabalayanlar: Bu grupta yer alanlar, eğlenceyi seven ve modayı takip eden kişilerdir. Motivasyon kaynakları başarı (statü) olduğu için, başkalarının onayına ve kendileri hakkındaki düşüncelerine önem verirler. Çoğu, düşük bir gelire sahiptir. Kariyerlerine yeteri kadar

odaklanamamaları ve beceri yönünden eksiklikleri olması nedeniyle iş hayatlarında çok fazla ilerlemeleri zordur. Gösterişi severler. Daha fazlası için çabalamak isterler. Yapıcılar: Bu gruptaki bireylerin de güdülenmeleri “kendini ifade etme” yoluyla gerçekleşir. Araba tamiri, ev inşası gibi konularla ilgilidirler ve bunları yerine getirebilecek enerji ve maharete sahiplerdir. El becerileri iyi olan ve kendi kendine yetebilen bireylerdir. Yapıcılar işlerini, üzerinde çalışarak deneyimler. Alet-edevat satın alırlar. Pikap gibi taşıtlar edinirler ve uygulamalı çalışmalarında bu aletler onlara yardımcı olur. Hayatta Kalanlar: Zor şartlar altında yaşarlar. Bu kategori, varoluş için mücadele etmekte olan bireyleri yansıtmaktadır. Dar gelirlidirler. Bildik, tanıdık kişi ve nesnelerle kendilerini rahat hissederler ve öncelikleri güvenliktir. İsteklerinin karşılanması bir kenara, ihtiyaçlarını dahi kıt kanaat karşılayabilirler. Eğitim seviyesi düşük, görece düşük vasıflara sahip, sosyal bağları nispeten zayıf ve hayata dair umutsuz bireyler olup, toplumda alt sınıfı ve tedbirli tüketiciyi temsil ederler. Başlıca kaygıları, temel ihtiyaçlarını karşılamaktır. Taşkın (2009), bu kategorideki bireyleri “olanaksızlar” olarak tanımlamaktadır.

1.4.SEYAHAT MOTİVASYONU Motivasyon, bir kişiyi memnun etmesi muhtemel görülen, belirli eylem türlerine yönlendiren bir ihtiyaç veya durumdur (Moutinho, 2000). Seyahat motivasyonu insanların neden seyahat ettiği ile ilgilidir (Hsu ve Huang, 2008). Seyahat motivasyonları çok çeşitli insan davranışlarını ve insan deneyimlerini kapsamaktadır. Bu motivasyonlar; rahatlama, heyecan arayışı, arkadaşlarla sosyal etkileşimler, macera, aile etkileşimleri, statü, fiziksel zorluklar ve rutin veya stresten kaçma gibi faktörleri kapsamaktadır (Pereira ve Silva, 2018: 135). Motivasyon, bireyi eyleme geçiren önemli bir faktör olduğu için, seyahat kararının nasıl alındığını anlamak faydalı olmaktadır. Seyahat motivasyonu; potansiyel bir turistin belirli bir destinasyona yönelik olarak hareket etmesine neden olan ihtiyaçlar ve tutumlar kümesidir. (Pizam, Neumann ve Reichel, 1979). Turistlerin seyahat motivasyonlarının anlaşılmasına katkı sağlamak amacıyla bir dizi yaklaşım öne sürülmüştür (Andreu vd., 2005:3). Dann (1977), insanların neden başka yerlere

seyahat ettiklerini açıklamak için tutumları temel almakta ve insanların seyahat tutumlarını iki faktörde açıklamaktadır. Bunlar; günlük yaşamın rutininden kaçmak “anomi” ve “ego geliştirme” faktörleridir. Crompton (1979), seyahat motivasyonunu sosyo-psikolojik nedenler ve alternatif kültürel nedenler olarak açıklamaktadır. Sosyo-psikolojik faktörü; algılanan sıradan bir çevreden kaçış, akrabalık ilişkilerinin geliştirilmesi, rahatlama, kendini keşfetme ve değerlendirme, prestij, gerileme ve sosyal etkileşimin kolaylaştırılması gibi yedi boyut ile tanımlamaktadır. Alternatif kültürel faktör ise yenilik ve eğitim olarak iki boyuta ayrılmaktadır. Benzer şekilde, Iso-Ahola’da (1982), seyahat motivasyonlarını sosyo-psikolojik açıdan ele alarak insanların günlük bulundukları ortamdan kaçmak ve psikolojik (içsel) ödül arayışları için seyahat etme eğiliminde olduklarını ortaya koymaktadır. Turizm alanında turistlerin seyahat motivasyonlarını açıklamada en çok kullanılan yaklaşım ise itme ve çekme faktörleridir (Nisari ve Sakin-Yılmazer, 2018:71). İtme faktörleri kökene ilişkindir ve münferit gezginin somut olmayan içsel arzularına yöneliktir. Örneğin, kaçış, macera ve sosyal etkileşim, dinlenme ve rahatlama, sağlık ya da prestij arzusuna atıfta bulunmaktadır. Çekme faktörleri ise belirli bir destinasyon yerinin çekiciliği, plajları, rekreasyon tesisleri ve kültürel cazibe merkezleri gibi somut özellikleriyle ilgilidir (Uysal ve Jurowski, 1994). İnsanlar seyahate içsel bir dürtü doğrultusunda karar verebilecekleri gibi bir destinasyonun

sahip

olduğu

özelliklerinin

kendisine

çekici

gelmesiyle

de

karar

verebilmektedirler. Bu nedenle, itme ve çekme faktörlerinin ayrı ayrı başka rolleri olsa da birbirinden tamamen ayrı düşünülmesi mümkün değildir. Bu ikili bağ doğrultusunda itme ve çekme faktörleri turizm alanında geniş biçimde kullanılmıştır (Nisari ve Sakin-Yılmazer, 2018:71).

2.SIRTÇANTALI TURİSTLER

Bağımsız seyahat eden gezginler, ilk defa akademik anlamda Cohen (1973, s.89) tarafından “drifter (başıboş, avare, serseri)” olarak tanımlanmıştır. Riley (1988, s.313) ise bu bireylerin "uluslararası uzun süreli düşük bütçe yolcuları" olduğunu ifade etmiştir. Ancak 1990’lı yılların sonlarından itibaren “backpacker (sırt çantalı gezgin)” ifadesi kullanılmaya başlanmıştır. Bu tabir, Riley’in yaptığı uzun tanımlamayı kısaltması ve akılda kalıcı olması sebebiyle genel bir kabul görmüştür (O’Reilly, 2006).

Sırt çantalı gezginleri tanımlayan en belirgin iki özellik, yolda geçirilen zamanın uzunluğu ve seyahat şeklidir. Gezginler, daha çok aylar boyu, bazen yıl boyu seyahat etmektedir. Bu seyahatleri ise daha çok düşük bir bütçe ile geçinerek gerçekleştirmektedir. Bununla birlikte üçüncü belirgin özellikleri seyahat görevine yönelme durumlarıdır (Uriely, Yonay ve Simchai, 2002). Bu durum serendiplik (şansa bırakma) ile açıklanmaktadır. Serendiplikten kasıt, gezginlerin plansız hareket etmesi, sabit olmayan bir zamanla seyahatlerini gerçekleştirmeleri ve plan değiştirmede esnek davranması durumudur (O’Reilly, 2006). Pearce (1990) ise sırt çantalı gezginleri “çok kısa tatillerden ziyade uzun seyahatlere çıkan, düşük bütçeli konaklamayı ve bağımsız planlanmış esnek seyahat programlarını tercih eden, diğer gezginlerle tanışmaya önem veren, resmi olmayan ve katılımcı tatil faaliyetlerine ilgi duyan gezginler” olarak tanımlamıştır (Paris 2010, s.239). O’Reilly (2006) insanların dışarıda ne olduğunu hayal ederek ve gözlemlemek isteyerek motive olduklarını, sırtçantalıların da daha egzotik veya daha gerçek bir yaşam olarak adlandırabilecekleri özgün bir deneyim aradıklarını belirtmiştir. Adkins & Grant (2007) insanların keşif duygusu ile birlikte sırtçantalı deneyiminin genellikle hayatın dönüm noktalarında gerçekleştiğini belirtmektedir. Bu anlamda bir yaşam döneminin sonu ve diğer yaşam

döneminin

başlangıç

noktasını

oluşturan

d...