Sokrates PDF

Preview

Summary

Sokrates...

Description

…..

SOKRATES

Demokracja- zły ustrój Arystokracja- dobry ustrój ( rządy najlepszych ) Tyrania- złe rządzenie Monarchia- dobre rządzenie Wolność człowika była dla niego najważniejsza - cnota sokratejska- wartość jako najwyższy wyznacznik. Człowiek powinien mieć w swoim życiu pewne wartości, którymi powinien się kierować Techniki Sokratejskie - uważał, ze prawda jest najważniejsza, kłamstwo jest sprzeciwem przeciw prawo boskiemu - metoda elenktyczna, to metoda która ukierunkowana była na zdominowanie naszego rozmówcy i zdeterminowanie jego toku myślenia według naszego światopoglądu. Chodzi w niej też o to, o ile jest to potrzebne, żeby doprowadzić myslenie rozmowcy do absurdu ( wprost drwi i ironiuje z tego co mówi nasz rozmówca ) - metoda majeuntyczna ( położnicza )- ma na celu takie pokierowanie rozmową żeby to sam romzówca doszedł do „prawdy” ( sam ma przyznać nam racje ) - technika pytań ( miały naprowadzać na właściwą drogę ) Według Sokratesa jeśli wyrok jest zgodny z prawem to trzeba go wykonać Krytyka demokracji, uważal ze ludzie nie potrafia sadzic,nie popierał tego, ze w sposób losowy ateńczycy zajmowali określone stanowiska  „Uczta” Platona- opowiadanie o greckiej imprezie A. Co mówią poszczególni filozofofie B. Filozofia platona a filozofia sokratesa( „ idealizm platoński „) PLATON Urodzony w Atenach, jego prawdziwe imie to Arystokles, Platon było jego pseudonimem, które oznaczało SZEROKO BARCZYSTY , był to potomek Solona i

królewskich rodzin, był bogaty i dobrze wykształcony, uczeń Sokratesa, po którego śmierci wyjechał z Aten i zalożył Akademie Platońską „Uczta” miała być hołdem złożonym przez Platona dla Sokratesa. Uczta o której mowa miała miejsce w 416 roku, rozmawiają na niej biesiadnicy, Platon oppisuje uczte 15 lat po śmierci sokratesa. Pełen tytuł to „ UCZTA- DIALOG O MIŁOŚCI” Postaci : - Agaton- posługiwał się kwiecistym stylem wymowy, jest przeciwieństwem sokratesa (2 mowca )- Pauzaniusz- sofista , według niego Eros jest swoista zagadka i nie można o nim powiedzieć nic jednoznacznego. Miłość według niego to nie tylko Eros ,jakko męska rządza, dał w swej mowie rozbiór praw i przekonań etycznych na temat milosci skierowanej do chlopcow, co pozwoli mu na powiazaniu jego własnych przekonań z przekonaniami ogółu (1 mowca )- Fajdros z Myrrim- zagaja cała rozmowe na temat miłości i Erosa, słuchając go można było uznać że jest człowiekiem który miłośc traktuje jak obce sobie zjawisko, ponieważ nigdy nikogo nie kochał ale bardzo o tym marzy. Pokazuje on aspekty miłosci i jej przykłady, miłość która wyłania się z jego wypowiedzi jest przesycona ideą piękna (3 mowca )- Arystofenes- komediopisarz grecki, w momencie rozpoczęcia swojej przemowy dostał ataku kczawki, kiedy już nastapiła jego kolej opowiedział wymyśloną historie o tym że ciała ludzkie zostały przeciete na rowne polowy, dopki nie znajda swojej drugiej polowy to sa nieszczesliwi. Wyjaśniał on kwestie miłosći homoseksualnej, która została uznana za najdoskonalsza forme milosci, dąży ona do poznania idei miłosci (3 mówca- zastapił arystodenesa)- Eryksimachos- mówił że miłość ma dwie ytwarze , był lekarzem i chciał wypowiedzieć się od strony czysto naukowej . jego trada dla zakochnaych i kochających to nieustanne dążenie do tego aby osoby dogadywały się i współgrały ze soba nawet jeśli poprzedza to kłotnia. Poruwjnuje on miłośc do muzyki

- Sokrates – zaczął on od przedstawianai siebie jako człowieka prostego, nie znającego się na miłosci. Powiedzaił ze miłośc to brak, jeśli ta luka, ten brak zostanie wypełniony, wtedy milosc pryska. Można kochać tylko kogoś, kogo nie ma. Miłośc jest tak naprawde dążeniem do zaspokojenia, milosc dazy do dobra i piekna. Uważaał że miłość jest motorem wszelkich działań na ziemi. Całe zdarzenie z uczty wydanej przez Platona poznajemy z opowieści Apollodorsona, który sam nie był tam obecny tylko przytacza to co usłyszał od Artystodema. Opowiada on historie rok przed miercia Sokratesa swoim przyjaciołom, wiec kompozycja jest mocno szkatułkowa W dialogu tym rozważana jest istota miłosci, nie ma podanej jednej definicji. Uczeni chwalą Erosa, czyli boga miłości. Uważają iż fenomen miłości nie poddaje się rozumowi Ani definiowaniu, zjawisko miłosci zostaje bardzo tajemnicze, Uczta ończy się wystąpieniem Alkibiadesa, potwierdza on ze Sokrates swoim działaniem potwierdza ze wszystko co powiedzial jest prawda. Alkibiades wygłosił mowe pochwalna na czesc piekna duszy Sokratesa po czym zaczęło się świętowanie MIŁOŚĆ PLATONICZNA- tylko miłość w zakresie sfery psychicznej, nieosiągalna  IDEALIZM PLATOŃSKI – Świat składa się z przedmiotów realnych i ich idei. Idee są rzeczywiste, wieczne i zawsze zachowują wyższośc nad tym, co realne. Uważał, ze to swiat idei ma charater pierwotny a byt widzialny jest tylko jego niedoskonałym odbiciem. Filozof był przekonany o dualnym charakterze bytu ( jego dwoistości) świat zatem dzieli się na materie i ducha. Człowiek składa się z ciała i nieśmiertelnej duszy. Duch pełni funkcję nadrzędną do fizycznosci i w przeciwieństwei do niej jest wieczny.  Uważał też że poznanie dzieli się na poznanie zmysłowe ( jest złudne ) oraz poznanie rozumowe ( zapewnia ono dotarcie do pewnejn idei,składa się z mysli i intuicji . Człowiek najpierw uzywa zmysłow, potem rozumu a na końcu intuicji, która doprowadza go do wiedzy najwyższej )  Jaskinia platona – ludzie są spięci kajdanami niewiedzy w ciemności i nie mogą się odwrócic że poznać prawde

 Dualizmy filozofi platona Platon uznawał dualizm świata: świat idei (idealny) - niedostępny zmysłom oraz świat materialny. - Idee istnieją w sposób niezależny od tego co o nich wiemy, wg nich zostały ukształtowane przedmioty świata widzialnego. Aby je poznać trzeba wyzwolić się z dominacji zmysłów. Instrumentem poznania jest dusza. - Świat idei to wg Platona jedyny, prawdziwy świat, wszystko inne jest cielesne, ulotne, przemijające. Dlatego też najbardziej w człowieku interesowała go dusza, jako czynnik idealny, niezniszczalny, który trwa poza śmierć. - Dusza przed urodzeniem przebywa w świecie idei i tam zdobywa wiedze o tym co dobre, trzeba tylko tę wiedzę w sobie odkryć. Rolą nauczyciela nie jest więc pouczanie czy nauczanie, lecz tylko pomoc w wydobyciu wiedzy, tak jak u Sokratesa, za pomocą pytań, refleksji

 Zadaniem kazdego człowieka jest dążenie do idei, jestesmy zbyt mocno przywiązani do materii, a idealizm zapisany jest tylko na kartach historii  Idealizm platona w kotekscie państwa- państwo jest naturalnym wytworem ludzi, potrzeba życia w zorganizowanej zbiorowości. Prymat państwa nas obywatelem  Miłość o dwóch twarzach- miłość która potrafi ważyc walke dobra ze złem. Wybór którego dokonujemy musi być zgodny z naszymi przekonaniami  Koncecja idealnego panstwa - Platon jest również autorem koncepcji idealnego państwa, w którym władzę sprawowaliby filozofowie, kierując się ideami dobra, prawdy i piękna. Filozofowie stoją na szczycie drabiny społecznej, bo posiedli cnotę mądrości. Pozostali obywatele zajmują w państwie pozycję w zależności od osiągniętej doskonałości. Państwo jest sprawiedliwe wtedy, gdy każdy dba o to, co do niego należy, jest bezwzględnie podporządkowany władzy filozofów-władców, polityka państwa podporządkowana jest celom moralnym. Państwo powinno decydować o każdej dziedzinie życia obywateli. Teraz powiedzielibyśmy, iż Platon propagował ideę państwa totalitarnego. Jego idea państwa

idealnego nigdy nie została zrealizowana. Platon jest autorem sławnych dialogów, w których wyłożył swoją filozofię w bardzo przystępnej formie rozmów między uczestnikami biesiady. Filozofia Platona, szczególnie jego nauka o duszy i niewidzialnym świecie idei silnie oddziaływała na chrześcijaństwo.

 Podzial społeczeństwa  Platon jako komunistaWedług Platona państwo powinno być dobrze zorganizowanym organizmem, w którym interes wspólny jest ważniejszy od interesu jednostki. Między strażnikami tego państwa panują komunistyczne relacje: „ani domów ci ludzie nie powinni mieć prywatnych, ani ziemi, ani żadnej własności, tylko od innych powinni dostawać wikt, pensję na straż i wydawać wszystko wspólnie, jeżeli mieli być naprawdę strażnikami”. Strażnicy nie mogliby zakładać rodzin, ani pomnażać swojego bogactwa, co pomogłoby uniknąć konfliktów między jednostkami. Platon więc ma nikły związek z nowożytnym konserwatyzmem, który własność i rodzinę uważa za fundamenty porządku społecznego. Platon był przeciwny instytucji małżeństwa: „kobiety wszystkie powinny być wspólną własnością tych mężczyzn, a prywatnie, dla siebie, żaden nie powinien mieszkać z żadną. I dzieci też powinny być wspólne, i ani rodzic nie powinien znać swego potomka, ani syn rodzica”. Miłość powinna być podporządkowana interesom państwowym. Platon dostrzegł konflikt między rodziną a państwem. Zniesienie rodziny miało być koniecznością dla usprawnienia państwa: „przyczyną największego dobra dla państwa okazuje się nam wspólność dzieci i kobiet. Państwo Platona wolne jest również od dyskryminacji płci. Kobiety, tak jak mężczyźni, mogą pełnić służbę państwową W państwie Platona, tak jak w nowożytnych reżimach, ważną rolę w kształtowaniu postaw odgrywała cenzura i propaganda: „trzeba wiedzieć, że z utworów poetyckich wolno dopuszczać tylko hymny na cześć bogów i pochwały

dla ludzi dzielnych”. Platon odrzucał wszelką ekscentryczność w swoim państwie. Dyskryminował tych poetów, którzy hołdują innego rodzaju poezji niż poezja patriotyczna, heroiczna i dydaktyczna. Stosunek Platona do poetów nie był jednoznaczny. Poetów ekscentrycznych, siejących zgorszenie, dekadencję lub zaburzenie równowagi w duszy, mogące przyczynić się do osłabienia państwa zalicza do filodoksów, którym blisko do sofistów.

 Koncepcja miłosci

ARYSTOTELES- POLITYKA - Podział ustrojów politycznych na dobre i złe - czym była politeja ? (politea) - koncepcja etyki - sprawiedliwosc w pojeci arystotelesa - podział społeczeństwa -Model rodziny i model zarządzania państwa -liceum Arystoteles realizm Arystotelesa- powiązanie teorii z doświadczalnie poznawaną rzeczywistością. proces poznawczy Arystotelesa- poznanie świata w tym państwa i prawa, wynikać powinno z obserwacji praktyki i wyciąganiu z ustalonych faktów prawidłowości, czyli uogólnień.  indukcja i dedukcja (stosowana także do badania państwa i prawa. Nakazywała poznanie jak największej liczby faktów w możliwie zróżnicowanych okolocznościach, dając podstawy do formułowania uogólnień) --> od ogółu do szczegółu Stagiryta koncepcje prawno- naturalne ==> jeśli był naturalizm człowieka, wtedy było prawo natura wiąże się z poznaniem otaczającego czlowieka świata oraz głównie "samego siebie" Prawo natury znajduje swój wyraz w postawie licznych grup społecznych smorzutnie zawiązanych przez ludzi, Następstwem tego jest prawo pisane, nie zawsze przewidujące wszystkie sytuacje, w jakich następuje odwołanie się do jego przepisów. POLITEA -...