Zagadnienia-na-pgi PDF

Preview

Summary

Download Zagadnienia-na-pgi PDF

Description

I Rzutowanie prostokątne, widoki i przekroje: 1. Scharakteryzuj europejską metodę rzutowania (układ rzutów, podstawowe rzuty itd.). Rzutowanie metodą europejską (E) - przedmiot jest między obserwatorem, a rzutnią

A – rzut główny B – rzut podstawowy z góry C - rzut podstawowy z lewej strony D – rzut z prawej strony E – rzut z dołu F – rzut z tyłu 2. Omów podstawowe zasady rzutowania. • Liczba rzutów powinna być ograniczona do minimum niezbędnego, • Przedmiot należy tak ustawić, aby większość jego charakterystycznych płaszczyzn i osi była równoległa lub prostopadła do rzutni, • Rzut główny powinien przedstawiać przedmiot w położeniu jakie mam on zajmować w rzeczywistości – widziany od strony która uwidacznia najwięcej cech charakterystycznych:  Długie przedmioty, których położenie jest pionowe można rysować w położeniu poziomym – dolna część z prawej strony rzutu,  Przedmioty które nie mają jednego określonego położenia roboczego oraz przedmioty, których położenie użytkowe nie jest ani poziome, ani pionowe rysuje się w położeniu poziomym albo pionowym,  Przedmiot ustawiony tak jak występuje w rzeczywistości,  Przedmiot rysować jak powinien być ustawiony w rzeczywistości,  Przedmiot tak ustawić aby ułatwić jego wymiarowanie, 

Kolejność: rzut główny, podstawowe i na końcu pozostałe rzuty

3. Omów na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania powierzchni płaskich oraz powtarzających się elementów. Powierzchnie płaskie na przedmiotach o kształtach obrotowych można w celu zwiększenia czytelności rysunku zaznaczyć cienkimi przekątnymi

Jeżeli przedmiot ma wielokrotnie powtarzające się jednakowe elementy, to można narysować tylko jeden z nich lub pierwszy i ostatni (gdy tworzą szereg), zaznaczając pozostałe cienkimi liniami ciągłymi a. Gdy powtarzające się elementy są rozmieszczone na okręgu, prostej lub symetrycznie to okręgi i proste na których te elementy rozmieszczone rysuje się liniami punktowymi. Gdy rzut skrócony (j), to nad linią odniesienia piszemy ilość powtarzających się elementów.

4. Omów i przedstaw na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania widoków pomocniczych. W celu zaoszczędzenia miejsca na arkuszu i czasu, zamiast całych rzutów (widoków i przekrojów) przedmiotów można rysować tylko istotne w konkretnych przypadkach części rzutów, zwane widokami pomocniczymi i przekrojami pomocniczymi. Położenie rzutów pomocniczymi może być zgodne z kierunkiem wskazanym strzałką lub nie zgodne np.: przesunięte albo przesunięte i obrócone.

5. Omów na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania szczegółu budowy w powiększeniu. Powiększony szczegół przedmiotu może zawierać elementy przedmiotu nie pokazane na rzucie, na którym zaznaczono szczegół powiększany. Szczegół powiększany może być narysowany w widoku, a powiększenie w przekroju (b) lub odwrotnie.

6. Omów na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania przekrojów prostych. Przekrojem nazywamy przecięcie przedmiotu wyobrażeniową płaszczyzną w celu uwidocznienia kształtów niewidocznych w rzucie. To co pozostało kreślimy zgodnie z metodą rzutowania. Przekrój prosty powstaje przez przecięcie przedmiotu jedną płaszczyzną.

7. Omów na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania przekrojów stopniowych. Przekrój stopniowy jest to przekrój dwiema lub więcej płaszczyznami równoległymi; na rzucie takiego przekroju przedstawia się tylko części przedmiotu leżące w tych płaszczyznach równoległych.

8. Omów na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania przekrojów łamanych. Przekrój łamany jest to przekrój dwiema lub więcej płaszczyznami, których ślady tworzą linię łamaną o kątach rozwartych.

9. Omów na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania przekrojów połówkowych. Przekrój połówkowy jest to przekrój jedną płaszczyzną przechodzącą przez środek symetrii przedmiotu.

10. Omów na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania przekrojów cząstkowych (wyrwanie). Przekroje cząstkowe rysuje się jako przekroje miejscowe na widokach przedmiotów i ogranicza się je linią falistą.

11. Omów na przykładach rysunkowych zasady przedstawiania kładów. Kład jest to zarys figury płaskiej leżącej w płaszczyźnie poprzecznego przekroju przedmiotu, obróconego wraz z tą płaszczyzną o 90o i położony na widoku przedmiotu (kład miejscowy - rys. a), lub poza jego zarysem (kład przesunięty – rys. b, c). Kierunek obrotu płaszczyzny przekroju wraz z kładem powinien być zgodny z kierunkiem patrzenia na przedmiot od strony prawej (a, b)lub od dołu (c, d) a więc płaszczyznę tę należy obracać w lewo lub do góry, w zależności od jej położenia.

12. Omów na przykładach rysunkowych klasyfikację przekrojów np.: w zależności od liczby płaszczyzn przekroju. W zależności od zastosowanej liczby płaszczyzn przekroje dzielimy na proste–jedna płaszczyzna i złożonedwie lub więcej płaszczyzn. Przekroje złożone z kolei dzieli się na stopniowe– gdy płaszczyzny tnące są równoległe względem siebie oraz łamane, jeżeli między płaszczyznami jest kąt rozwarty .W zależności od obszaru objętego przekrojem dzieli się je na kompletne, częściowe oraz cząstkowe (zwane wyrwaniami).

13. Omów na przykładach rysunkowych zasady rysowania przekrojów ścian, żeber, ramion kół itp. W rzutach przekrojów przechodzących wzdłuż przez ściany przedmiotów, żebra, ramiona kół itd. te ściany, żebra czy ramiona rysuje się w widoku, tak jak gdyby znajdowały się tuż za płaszczyzną przekroju.

14. Omów na przykładach rysunkowych sposoby przedstawiania linii przenikania np.: przenikanie walców, prostopadłościanu z walcem, teoretyczne linie przenikania części odlewanej – rysunek dokładny i uproszczony. Teoretycznych linii przenikania powierzchni przedmiotu, niewidocznych z powodu zaokrąglenia przejść z jednych powierzchni w drugie, w zasadzie nie rysuje się (a); jeśli jednak dodanie tych linii zwiększa czytelność rysunku, to można je narysować liniami cienkimi, nie dochodzącymi do linii zarysu przedmiotu (b), przy czym nieregularne linie przenikania, zarówno teoretyczne, jak i rzeczywiste można zastępować zbliżonymi w kształcie łukami okręgów lub odcinkami prostych, w celu ułatwienia rysowania.

Przenikanie walców:

Przenikanie walca i stożka:

II Wymiarowanie: 1. Omów na przykładach rysunkowych zasadę wymiarowania od baz obróbkowych według narzędzia. Wymiarowanie które ułatwi odczyt informacji na temat narzędzia które kształtowało przedmiot.

2. Omów na przykładach rysunkowych zasadę wymiarowania od baz obróbkowych. Wymiarowanie od baz obróbkowych stosuje się, gdy zależy przede wszystkim na uproszczeniu procesu technologicznego. Dzięki wymiarowaniu od baz obróbkowych osiąga się: a) Łatwiejsze uzyskanie dokładnych wymiarów części obrabianej, b) Możliwość zaplanowania przez technologa przebiegu obróbki bez potrzeby przeliczania wymiarów i zacieśniania tolerancji

Bazami są elementy stykające się bezpośrednio z obrabiarką. Zalety:  Czytelność,  Proste łańcuchy wymiarowe,  Łatwe uzyskiwanie wymaganej dokładności,  Wprowadzanie pożądanych wymiarów bezpośrednich. Wady:  Układ wymiarów może być niezgodny z regułami wynikającymi z teorii konstrukcji.

3. Omów na przykładach rysunkowych zasadę wymiarowania od baz konstrukcyjnych. Zasada wymiarowania od baz konstrukcyjnych dobór takich baz, które pozwolą na podania wprost największej liczby wymiarów wynikających z współzależności między elementami współpracującymi – stanowi podstawę opracowania technologii. Zalety:  Zwiększenie czytelności,  Krótkie łańcuchy wymiarowe,  Łatwa analiza wymiarów całego zespołu,  Zwiększenie dokładności wykonania,  Niezmienność zapisu konstrukcji. Wady: – oderwanie układu wymiarów od technologii.

4. Omów na przykładach rysunkowych zasadę nie zamykania łańcucha wymiarowego. Łańcuch wymiarowy jest to układ wielu wymiarów odpowiednio uporządkowanych. Łańcuch taki powinien być otwarty tzn. zawierać wszystkie wymiary z wyjątkiem jednego najmniej ważnego, który można obliczyć. • Pomija się wymiar jeśli można go obliczyć(najmniej istotny), • Zasada dotyczy wszystkich wymiarów, niezależnie od rzutu jeśli dotyczą tej samej cechy lub cech związanych • W sytuacji gdy podanie wymiaru jest uzasadnione – wymiar pomocniczy ujęty w nawias.

5. Omów na przykładach rysunkowych zasadę nie powtarzania wymiarów. • Występowanie takich samych wymiarów nominalnych od tej samej podstawy i opisujących różne cechy przedmiotu nie jest powtórzeniem wymiarów, • Sama linia wymiarowa nie jest powtórzeniem wymiaru. Wymiarów nie należy nigdy powtarzać ani na tym samym rzucie , ani na różnych rzutach tego samego przedmiotu. Każdy wymiar powinien być podany na rysunku tylko raz i to w takim miejscu, w którym jest on najbardziej zrozumiały, łatwy do odszukania i potrzebny ze względu na przebieg obróbki.

6. Omów na przykładach rysunkowych zasadę pomijania wymiarów oczywistych. Wymiary oczywiste wynikające z prostopadłości i równoległości linii rysunkowych oraz z symetrii przedmiotu należy pominąć. Nie podajemy wymiarów 0o, 180o, gdy krawędzie są równoległe oraz 90o, gdy są prostopadłe.

7. Omów na przykładach rysunkowych zasadę wymiarowania zarysów krzywoliniowych. W celu zwiększenia przejrzystości rysunku pomija się często pomocnicze linie wymiarowe i groty linii wymiarowych. Zarysy takie można wymiarować w prostokątnym lub biegunowym układzie współrzędnych. Prostokątny układ współrzędnych – początek układu oznacza się kropką, a liczby wymiarowe pisze się za przedłużeniem linii wymiarowych średnic(a) lub za przedłużeniem pomocniczych linii wymiarowych (c).

8. Omów na przykładach rysunkowych zasadę wymiarowania jednakowych, powtarzających się elementów. Gdy na rysunku występuje szereg jednakowych wymiarów, można jej zastąpić jednym wymiarem, np.: 44 x 60(=2640) na rys. (a), w którym pierwsza liczba oznacza liczbę powtarzających się wymiarów, a druga określa ich długość. Należy podać pierwszy z powtarzających się wymiarów, np.: wymiar 60 na rys. (a)

9. Omów na przykładach rysunkowych zasadę wymiarowania stożka i klina oraz ścięć krawędzi. a) stożek wymiaruje się, podając większą średnicę D, długość L oraz mniejszą średnicę d, kąt α lub zbieżność C poprzedzoną odpowiednim znakiem. Podobnie wymiaruje się klin dwustronnie symetryczny, b) klin jednostronny wymiaruje się, podając większą wysokość H, długość L oraz mniejszą wysokość h, kąt β lub pochylenie S, poprzedzone odpowiednim znakiem, c) Przykłady wymiarowania pochylenia ścianki odlewu tulei z dwiema powierzchniami stożkowymi, Uwaga: Wartości zbieżności i pochylenia podaje się w postaci stosunku (1:1/C, 1:1/S) lub w procentach (promilach).

a) jeśli ścięcie krawędzi jest wykonane pod kątem różnym od 45o, to wymiaruje się je, podając szerokość i głębokość ścięcia. Ścięcie krawędzi otworu wymiaruje się, podając obie średnice oraz całkowity kąt ścięcia, jeśli ścięcie krawędzi jest wykonane pod kątem 45o, to szerokość i głębokość ścięcia są sobie równe. Stosuje się wówczas uproszczony sposób wymiarowania (podanie wymiaru liniowego oraz kąta ścięcia).

10. Omów na przykładach rysunkowych zasadę wymiarowania wielokątów foremnych o parzystej liczbie boków oraz przedmiotów przedstawionych w jednym rzucie. Wymiarowanie graniastosłupów foremnych polega na podawaniu odległości między dwiema równoległymi płaszczyznami graniastosłupa z odpowiednim znakiem wymiarowym. W zależności od ustawienia graniastosłupa wymiar podaje się nad linią wymiarową (a, b) lub na linii odniesienia (d, e). Zastosowanie znaków wymiarowych

, umożliwia ograniczenia liczby rzutów.

Grubość przedmiotu podaje się literą „x”

11. Omów na przykładach rysunkowych zasadę wymiarowania łuków okręgów oraz długości przedmiotu giętego.

a)za pomocą promienia i cięciwy, b) za pomocą promienia i kąta, c) za pomocą promienia i długości łuku opartego na kącie 90o

-

6

Symbol rozwinięcia rzutu

12. Omów na przykładach rysunkowych znaki wymiarowe. Zastosowanie znaków wymiarowych upraszcza wymiarowanie, ogranicza liczbę rzutów oraz ułatwia odczytywanie wielu szczegółów kształtów geometrycznych wymiarowanych przedmiotów. Znaki wymiarowe pisze się zawsze przed liczbą wymiarową i o tej samej wysokości co liczba.

13. Omów na przykładach rysunkowych zasady rozmieszczania wymiarów względem zarysu rzutni. Najwięcej wymiarów umieszcza się na rysunku głównym....