Kim-De-Gelder - Presentatie PDF

Preview

Summary

Presentatie...

Description

Kim De Gelder Hij is berucht voor de moord op Elza Van Raemdonk en de aanslag op kinderdagverblijf Fabeltjesland. Hij was 20 jaar toen hij de feiten pleegde. Dit is was in januari dit jaar 10 jaar geleden. Hij wordt bestempeld als seriemoordenaar. De Gelder woonde op de eerste verdieping van een in huurappartementen onderverdeelde woning in de Elzenstraat, zo’n twintig kilometer van het kinderdagverblijf waar hij toesloeg.

Kim de Gelder blijkt van jongs af aan de drang te hebben gehad om mensen te vermoorden. Hij komt uit een gewoon, normaal gezin. Zijn vader was arbeider en zijn moeder was huismoeder. In zijn kinderjaren was hij een gelukkig en verstandig kind, maar in de pubertijd veranderde hij zijn uiterlijk, zijn haar en zijn gedrag. Hij kreeg slaapstoornissen en werd introvert. Op een nacht stond hij in de slaapkamer van de ouders met een mes in de hand. De ouders hebben dan hulp gezocht bij dokters, psychologen en psychiaters. Uiteindelijk wilden zijn ouders hem laten colloqueren, dit is niet gelukt omdat de psychiaters die werden aangesteld dit niet noodzakelijk vonden omdat hij geen ernstige geestesziekte heeft. Hij ging dan alleen wonen en begon met het beramen van de moorden om dat hij kwaad was op de wereld en zo veel mogelijk mensen wilde vermoorden. De 73-jarige Elza Van Raemdonck werd op 16 januari 2009 vermoord in haar woning in Vrasene. Ze werd levenloos aangetroffen in de slaapkamer door haar echtgenoot. Ze is bezweken aan 20 messteken. Eind februari werd Kim De Gelder officieel in verdenking gesteld voor deze moord, na een huiszoeking waarover we later meer vertellen. De Gelder ontkende toen nog dat hij iets met die feiten te maken had, maar hij zou wel hebben toegegeven dat hij in de boerderij in Vrasene is geweest. Hij heeft zich voor gedaan als controleur van de diens water- en bodemverontreiniging. Uiteindelijk heeft Kim De Gelder de moord ook bekend. Zijn volgende doelwit was drie kinderdagverblijven in Dendermonde - Zonneschijn - Fabeltjesland - Peuterland Bij de eerste crèche, Zonneschijn, is hij doorgereden omdat er te veel volwassenen aan de ingang stonden. Zo kwam hij aan bij Fabeltjesland in Sint-gilles, Dendermonde. Daar hadden ze een deur met bewegingscensor, die gewoon openging, zonder beveiliging. Eens binnen twijfelde hij en besloot om gewoon terug naar buiten te gaan, maar de deur was van binnenuit op slot zodat de kinderen niet weg kunnen, en hij kon het gebouw dus niet verlaten. Hij maakt dan de keuze om toch door te gaan met zijn plan. Hij drong de crèche binnen en begon in het wildeweg te steken. Als gevolg van zijn daad stierven er drie slachtoffers, namelijk een begeleidster en twee baby's van 9 maanden oud. Eén kind overleed ter plaatse, het andere bezweek later in het ziekenhuis aan zijn verwondingen. De twaalf andere slachtoffers: tien kinderen en twee volwassenen, werden zwaar verwond door een aantal messteken. Dodelijke slachtoffers:

- Leon Garcia-Mannaert, negen maanden oud - Corneel Vermeir, negen maanden oud - Marita Blindeman, een 54-jarige verzorgster

De man was op het ogenblik van de feiten geschminkt (wit geschimkt met ronde zwarte gesminkt rond de ogen en ros haar = the joker). Hij droeg bij het plegen van de feiten grijze kledij en had een grijze rugzak bij zich. Hij kwam binnnen langs hoofdingang en verliet de crèche langs achteringang. Hij verliet de plaats delict op zijn mountainbike. De Gelder werd opgepakt in Lebeke op de fiets. Hij gaf toen een valse naam, namelijk Francis Verbeek. Hij werd naar het politiebureau gebracht in Aalst voor verhoor. Dit verliep zeer moeizaam, aangezien hij niet wilde praten. De politieagenten hebben hem naar binnen moeten dragen aangezien hij niet wilde lopen. Na een audio visueel verhoor van 5 uur zonder medewerking, werd er gedacht dat hij mogelijk leed aan een geestesziekte zoals chizofrenie omdat hij volledig beweginsloos zat. Hij bewoog pas opnieuw toen de politie het lokaal verliet. Na dit verhoor werd hij ondergebracht in de gevangenis in Brugge. Ondertussen werden er 2 huiszoekingen gedaan, één in zijn appartment en één in zijn ouderlijk huis. Er werden daar 2 brieven in beslag genomen. De eerste was een brief opgesteld door ouders omdat ze graag hadden dat hun zoon werd opgenomen in een psychiatrische instelling omdat hij geen empathie of ander emoties toonde en zich isoleerde. Ze hadden schrik dat hij zichzelf of anderen iets zou aandoen. Hij werd echter niet opgenomen en woonde alleen in zijn appartment in Sinaai. Vervolgens vonden ze in de vuilbak een document met zijn route naar de galgstraat in Vrasene. Hierdoor werd er een link gelegd met een moord die daar een week voordien werd gepleegd op een bejaarde vrouw, de 73-jarige Elza, vermoord met 20 messteken. Zij werd levenloos aangetroffen in de slaapkamer door haar echtgenoot. Er waren geen getuigen, geen moordwapen en geen motief. Roofmoord werd direct uitgesloten, want er was niks gestolen. Uit een DNA-test blijkt dat er bloedsporen van Elza op het T-shirt van Kim De Gelder zaten. Vervolgens wil hij spreken met de onderzoeksrechter, maar niet over de feiten. Hij praat over koetjes en kalfjes, maar zodra ze het willen hebben over wat hem ten laste wordt gelegd, vervalt hij terug in zijn onbeweeglijke staat. Na 2 weken verhoor, houdt hij vol zich niks te herrinneren. Een maand na zijn arrestatie, op 25 februari 2009, gedraag hij zich plots anders. Hij bekent dat hij de moorden heeft gepleegd en zegt dat het de stemmen in zijn hoofd waren die hem de opdracht gaven te moorden. Hij gebruike deze stemmen om de deskundigen te misleiden, hij liet ze geloven dat hij aan een psychose leed. Hij wilde de stemmen gebruiken om geïnterneerd te worden. Uiteindelijk koos hij om toe te geven dat hij geen stemmen hoorde, want als hij geïnterneerd zou worden, zou hij nooit meer vrij komen.

Zij motieven voor de moorden veranderen voortdurend. Eerst beweert hij stemmen te horen die hem aanzetten tot het plegen van de moorden. Vervolgens zegt hij de stemmen te hebben verzonnen en zegt hij dat hij het heeft gedaan als wraak op de maatschappij, maar vooral als wraak op zijn ouders. Uiteindelijk zegt hij het heeft gedaan vanuit zijn depressieve toestand omdat hij omdat hij het gevoel had dat iedereen in de wereld toch maar aan het lijden was en hij hen zo zou kunnen verlossen. Hieruit blijkt dat hij een persoonlijkheidsstoornis heeft en dus niet meer op een juiste manier functionneren in de maatschappij. De aangestelde psychiaters van de verdediging en de aanklagers komen tot de gezamelijke conclusie dat De Gelder lijdt aan een geestesziekte. De zaak wordt dan doorverwezen naar het Hof van Assisen, waar het proces ten gronde start op 22 februari 2013. Hier zal worden beoordeeld of hij toerekeningsvatbaar was . Hiervoor moeten ze bewijzen dat hij bewust de feiten heeft gepleegd en dat hij keuzevrijheid had. Hij heeft wetens en willens de zware feiten gepleegd. Dit is bewezen door de voorbereiding, het uitvoeren van de feiten en het ontvluchten van de politie. Hij kon kiezen tussen het goede en het kwade, hij had dus een keuzevrijheid. Dit betekent dat men in het strafrecht toerekeningsvatbaar is. Het proces duurt vier weken. De jury volgt uiteindelijk de openbare aanklager en verklaart De Gelder toerekeningsvatbaar en hij wordt veroordeeld tot een levenslange gevangenis straf. 11 januari 2013: Kim De Gelder verschijnt voor het eerst sinds de feiten in het openbaar op de preliminaire zitting van het assisenhof. Hij maakt een verwarde indruk. 19 februari 2013: de jury wordt samengesteld voor het assisenproces in Gent. https://www.knack.be/nieuws/belgie/kim-de-gelder-chronologie-van-eenmonsterproces/article-normal-87697.html https://www.dailymotion.com/video/x6b7uz8...