Mikroskopia świetlna PDF

Preview

Summary

Notatki z zajęć online, mikrobiologia rok 1 ...

Description

Powstawanie obrazu mikroskopowego Powstający obraz jest: powiększony, pozorny, odwrócony 3 warunki aby oglądać komórki w mikroskopie świetlnym 1. Światło musi zostać skupione na badanym preparacie za pomocą soczewek kondensora 2. Preparat musi być odpowiednio przygotowany, tak aby światło mogło przezeń przechodzić 3. Należy zastosować odpowiedni zestaw soczewek obiektywu i okularu ogniskujący w oku obraz preparatu Powiększenie do ok 1500 razy, rozróżnienie szczegółów o wymiarze 0,2 mikrometra Mikroskop świetlny to układ optyczny w skład, którego wchodzą zestawy soczewek 1. Zestaw – obiektyw - z krótką ogniskową - obraz rzeczywisty, odwrócony i powiększony – obraz pośredni 2. zestaw – okular - z krótką ogniskową - obraz pozorny i powiększony (obrazu rzeczywistego, który powstał w obiektywie) Zespół mechaniczny Zespół optyczny Przesłona – pozwala na regulację jasności pola widzenia i Podstawa mikroskopu Źródło światła kontrastowości obrazu statyw Filtry Kondensor – skupia wiązkę źródła światła Stolik przedmiotowy przesłona Obiektywy - suche (małe i średnie powiększenia); tubus kondensor immerysyjne (duże powiększenia) rewolwer obiektywy Okular – powiększenie 5 – 15 razy Śruba makrometryczna okular Śruba mikrometryczna Zwierciadła/pryzmaty Powiększenie całkowite mikroskopu Iloczyn powiększenia obiektywu i okularu, powiększenia mieszczą się w zakresie od 10 do 1500x Powiększenie użyteczne Konieczne i wystarczające do dobrego widzenia wszystkich szczegółów preparatu Powiększenie „ puste „ Związane z ograniczona zdolnością rozdzielczą oka, gdy zwiększamy Pok (powiększenie okularu) bez zmiany apertury obiektywu – rozciągnięcie obrazu bez ujawnienia nowych szczegółów Zdolność rozdzielcza mikroskopu Najmniejsza odległość dzieląca dwa punkty, które w obrazie mikroskopowym dostrzegane są oddzielnie; wyraża się w jednostkach długości ; im mniejsza jest ta odległość, tym lepsza jest zdolność rozdzielcza układu optycznego d = l / 2A = długość fali tworzącej obraz / 2 apertura numeryczna ob. A = n * sinµ = współczynnik załamania fali tworzącej obraz charakteryzujący środowisko zawarte pomiędzy preparatem a soczewką obiektywu * kąt pomiędzy osią optyczną obiektywu a najbardziej skrajnym promieniem wpadającym do jego soczewki czołowej Zdolność rozdzielcza najlepszych mikroskopów wynosi ok. 0,2mikrometra Wraz ze wzrostem długości fali świetlnej zdolność rozdzielcza mikroskopu przyjmuje większe wartości a zatem jest coraz słabsza. Oznaczenia obiektywu Kontrast fazowy: PhA (anoptralny), PhS (sadzowy), PhZ (zmienny) PI: soczewka Wollastona – mikroskopia polaryzacyjno - interferencyjna Rodzaje preparatów Skrawki: uzyskane przez pokrojenie materiału na cienkie "plasterki"; Szlify: uzyskane przez zeszlifowanie tkanek twardych (zmineralizowanych) na bardzo cienkie płytki; Rozmazy: wykonywane z płynów ustrojowych, w których obecne są wolno zawieszone komórki (krew, punktat szpiku krwiotwórczego, płyn mózgowo-rdzeniowy, płyny wysiękowe), a także z zawiesin komórkowych uzyskanych w badaniach biochemicznych. Kroplę takiego płynu rozprowadza się na szkiełku podstawowym w taki sposób, aby zawarte w nim komórki utworzyły pojedynczą warstwę. Wymazy: W diagnostyce histopatologicznej wykonuje się wymazy z materiału pobranego ze śluzówek (jama ustna, nosowo-gardłowa, pochwa) oraz z wydzielin (wydzielina oskrzelowa); Rozgnioty: uzyskiwane poprzez zgniecenie komórek pomiędzy szkiełkiem podstawowym a nakrywkowym (stosowane jedynie do szczególnych badań, np. analizy chromosomów) Odciski narządowe: wykonywane poprzez przekrojenie narządów lub ich fragmentów i odciśnięcie powierzchni przekroju na szkiełku podstawowym. Do szkiełka przywierają komórki luźno związane ze swym otoczeniem;...