Pamięć PDF

Preview

Summary

rozdział pamięć...

Description

Ludzka pamięć jest systemem przetwarzania informacji, który pracuje konstruktywnie w celu kodowania przechowywania i wydobywania ich. Każdy z trzech magazynów pamięci koduje i przechowuje wspomnienia w odmienny sposób, ale współpracują one, aby przekształcić doświadczenie zmysłowe w trwały zapis mający wzorzec lub znaczenie. Niezależnie od tego czy wspomnienia są jawne czy utajnione, skuteczne ich wydobywanie zależy od tego, jak zostały zakodowane i jakie wskazówki są z nimi powiązane. Większość naszych problemów pamięciowych wynika z siedmiu „grzechów” ludzkiej pamięci, które w rzeczywistości są produktami ubocznymi jej cech, pod innymi względami adaptacyjnych. Co to znaczy, że pamięć jest rekonstruowana? Gdy przypominamy sobie, wydobywamy fragmenty wspomnień. Na podstawie tych fragmentów rekonstruujemy zdarzenie (ideę/ emocje/ obraz), wypełniając luki tak, jak nam się wydaje, że było, a nie tak, jak rzeczywiście to wyglądało. Najpełniejsze i najwierniejsze zapisy pamięciowe tworzymy dla informacji: na których skupiliśmy uwagę, którymi jesteśmy zainteresowani, które pobudzają emocjonalnie, które wiążą się z wcześniejszym doświadczeniem, które powtarzamy. Koncepcja przetwarzania informacji – informacja podlega systematycznym zmianom w drodze do osiągnięcia statusu trwałego wspomnienia; pamięć jest funkcjonalna, czyli spełnia użyteczne dla człowieka funkcje. Czym jest i jak działa pamięć ejdetyczna? „pamięć fotograficzna” Osoby o wysokich zdolnościach ejdetycznych potrafią połączyć w umyśle dwa obrazki i zobaczyć coś, czego nie widać na żadnym z nich osobna. Obraz ejdetyczny ukazuje najdokładniej najciekawsze i najbardziej znaczące części sceny i może podlegać takim samym zniekształceniom jak w przypadku „normalnych” wspomnień. Ejdetycy opisują swoje obrazy pamięciowe równie żywe jak oryginalne doświadczenia. Obrazy ejdetyczne są widziane jako znajdujące się „poza głową” a nie jako wewnętrzne, w „oku umysłu”. – nie mylić z halucynacją, ejdetycy odróżniają te obrazy jako umysłowe. Obraz ejdetyczny może trwać przez kilka minut, w niektórych przypadkach nawet do kilku dni. Ejdetycy donoszą, że ich żywa wyobraźnia czasami powoduje zmieszanie w ich umyśle i interferuje z innymi myślami. Można postawić hipotezę że zanikanie zdolności ejdetycznych u dorosłych jest spowodowane przez wypadanie zębów mlecznych (?) ;z naciskiem kładzionym na logiczne myślenie, który pojawia się z początkiem formalnego kształcenia i skutkuje zmianą w dziecięcych stylach myślenia; z rozwojem umiejętności językowych – ejdetycy podają, że opisywanie słowami obrazu ejdetycznego powoduje, że obraz ten zaciera się w ich pamięci i wykorzystują ten fakt do kontrolowania natrętnej wyobraźni. Co ciekawe u ludzi przeciętnych występuje podobna zależność (opisanie rysopisu napastnika, opisanie głosu, smaku wina)- u większości ludzi trudne do zwerbalizowania rzeczy powodują trudności w późniejszym przypomnieniu sobie tych wrażeń. 3 podstawowe zadania pamięci – proszę wymienić i scharakteryzować Ludzka pamięć pobiera zasadniczo pozbawioną sensu informację zmysłową, które mogą zostać zmagazynowane i wykorzystane w późniejszym czasie. Aby tak się stało, pamięć musi najpierw zakodować napływającą informację zmysłową w użytecznym formacie.

1. Kodowanie- najpierw wybrać jakieś zdarzenie bodźcowe z szerokiego zakresy danych atakujących nasze zmysły i dokonać wstępnej klasyfikacji tego bodźca (dźwięk/ obraz wzrokowy/ zapach/ smak/ ból). Następnie dokonywana jest identyfikacja dystynktywna cech tego bodźca (głośny/ łagodny/ szorstki/ czy coś przypomina/ czy mieliśmy wcześniej styczność z czymś takim). W końcu dochodzi do umysłowego nazwanie, nadani etykiety, aby uczynić bodziec sensownym. Doświadczenia zabarwione emocjonalnie łatwiej zajmują miejsce w pamięci bez jakichkolwiek wysiłków z naszej strony, żeby je zakodować. Natomiast zapamiętywanie np. pojęć wymaga celowego wysiłku, zwanego opracowywaniem (elaboracją). Staramy się wówczas połączyć nowe pojęcie z posiadaną wiedzą lub łączymy nowy materiał z konkretnymi przykładami. W rzeczywistości niepowodzenie opracowanie jest powszechną przyczyną pomyłek pamięci. 2. Przechowywanie- magazynowanie zakodowanego materiału w czasie. Sposobem na doprowadzenie do długotrwałego przechowywanie trudnego do zapamiętania materiału, polega na przekodowaniu informacji, przed upływem określonego czasu, na taką postać, którą „lub” pamięć długotrwałą. 3. Wydobywanie- stanowi „zapłatę” za wcześniej włożone wysiłki w kodowanie i przechowywanie. Na wydobycie we właściwy sposób zakodowanego wspomnienia potrze zaledwie ułamka sekundy. Nie zawsze wydobywanie jest skuteczne, gdyż system ludzkiej pamięci czasami popełnia błędy, zniekształca informacje lub całkowicie nas zawodzi. Niedomogi pamięci można pokonać za pomocą kilku prostych technik. 3 magazyny pamięci (pojemność, czas przechowywania, struktura, funkcje)

*Pamięć operacyjna = pamięć krótkotrwała 1. Pamięć sensoryczna- utrzymuje wrażenia zmysłowe najwyżej przez kilka sekund. Chociaż przeważnie nie jesteśmy świadomi swojej pamięci sensorycznej możemy zaobserwować jej działanie (znikająca smuga światła lampy błyskowej czy sztucznych ogni, mieszanie się jednej nuty z kolejną). Krótkotrwałe obrazy zmysłowe pozwalają nam utrzymywanie napływającej informacji zmysłowej tak długo, aby pamięć operacyjna mogła sprawdzić jej znaczenie. Zmysły pobierają znacznie więcej informacji, niż człowiek jest w stanie wykorzystać. Zadaniem pamięci sensorycznej jest utrzymanie zapory przed napływającymi wrażeniami tak długo, aby mózg dał radę przejrzeć je i zdecydować, który strumień informacji wymaga uwagi.

2. Pamięć operacyjna- wybiórczo pobiera informacje z rejestrów sensorycznych i tworzy powiązania z danymi przechowywanymi w pamięci długotrwałej. Utrzymuje informację 2030 sekund. 3. Pamięć długotrwała- otrzymuje informacje z pamięci operacyjnej i może przechowywać ją przez znacznie dłuższy czas, czasami nawet do końca życia jednostki. Informacja w pamięci długotrwałej stanowi całą naszą wiedzę na temat świata Oprócz tego, proszę dokładnie przestudiować tabelę 3.1. zawierającą porównanie trzech magazynów pamięci.

[ćwiczenie z książki] Proszę się zastanowić nad własnym sposobem studiowania przez pryzmat eksperymentu Craika i Tulving. Proszę porównać powszechną praktykę podkreślania materiału z robieniem notatek. Który z tych sposobów, zgodnie z koncepcją poziomów przetwarzania, da Pana/Pani zdaniem lepsze efekty pamięciowe i dlaczego? Jeśli robi Pan/Pani notatki, czy należy przepisywać najważniejsze punkty słowami autora czy przekładać je na własne słowa? Proszę wyjaśnić swoją odpowiedź.” Czym jest wspomnienie fleszowe?

Proszę zdefiniować pamięć jawną oraz pamięć utajoną. W jaki sposób wydobywa się informacje z pamięci (wskazówki dla wydobycia). Rola nastroju w wydobywaniu. Czym jest pamięć prospektywna? proszę stworzyć schemat powstawania wspomnień Na czym polega zjawisko końca języka?

Wpis z książki: Philip G. Zimbardo, Robert L. Johnson, Vivian McCann. „Psychologia. Kluczowe koncepcje. Tom 2. Motywacja i uczenie się”, s. 400-504. Za dwa tygodnie, doczytacie Państwo resztę rozdziału poświęconego zagadnieniu pamięci, tj. do s. 562....