Zdrowie psychiczne PDF

Preview

Summary

Zdrowie psychiczne...

Description

Zdrowie psychiczne: 

państwo powinno podjąć niezbędne środki, by zapewnić więźniom odpowiednie

warunki

odbywania kary

pozbawienia wolności i

właściwe leczenie, zwłaszcza tym, którzy potrzebują specjalistycznej opieki ze względu na ich stan zdrowia (Riviere v. Francja, 2006).



Musiał przeciwko Polsce, 2009: ◦ Skarżący chorował na epilepsję, schizofrenię i inne umys łowe dolegliwości.

Podejmował

próby

samobójcze.

Osadzony

w

przeludnionych celach. ◦ Został osadzony w kilku zakładach karnych przeznaczonych dla zdrowych więźniów, co poważnie narusza Konwencję, gdyż warunki osadzenia nie były dostosowane do stanu zdrowia skar żącego (art. 3). 16. Zapobieganie samobójstwom – Renolde v. Francja, 2008: 

„Więźniowie cierpiący na poważne zaburzenia psychiczne, co do których

wiadomo,

że

mogą

podejmować

próby

samobójcze,

wymagają zastosowania specjalnych środków, dostosowanych do 

ich kondycji psychicznej”.



T/a → kara dyscyplinarna (45 dni w izolatce)



więzień cierpiał na zaburzenia psychiczne, a 3 dni wcze śniej próbował się zabić



samobójstwo → skargę wnosi siostra więźnia



WAŻNE: Trybunał po raz pierwszy stwierdził naruszenie art. 2 Konwencji!!!

17. Zaostrzony rygor odbywania kary: 

Trybunał twierdzi, ze zastosowanie przez długi czas pewnych ograniczeń wobec osadzonych może prowadzić do nieludzkiego i poniżającego traktowania, jednak nie jest możliwe zakreślenie terminu, po upływie którego takie traktowanie będzie naruszało art. 3 Konwencji.



Enea v. Republika Włoska, 2009: skazany za udział w zorganizowanej grupie

przest ępczej

posiadanie

(mafia),

broni przez

11

handel lat

by ł

narkotykami osadzony

i

nielegalne

w więzieniu

o

zaostrzonym rygorze. Trybunał stwierdził, że zastosowanie wobec niego specjalnego reżimu było zasadne ze względu na jego kontakty ze światem zorganizowanej przestępczości, a to mogło stanowić zagrożenie dla społeczeństwa.

18. „N” w Polsce: 

Polska dwa razy przegrała z więźniami, którzy skarżyli się, że zbyt długo mieli status „N”. Pierwszy spędził z nim 2 lata i 9 miesięcy, drugi 7 lat i 9 miesięcy. Pierwszy dostał 18 tys. euro, a drugi – 5 tys.



Sprawa

Kwiek

przeciwko

Polsce,

2015:

Ministerstwo

Sprawiedliwości decyduje się na ugodę i wypłatę więźniowi 40 tys. złotych. Kwiek ps. „Ciolo”, zabójca na zlecenie w latach 90-tych wynajmowany przez mafię status niebezpiecznego miał prze 17 lat i 9 miesięcy. 19. Środki przymusu bezpośredniego: 

Przypadki, gdy użycie kajdanek Trybunał uznał za nieuzasadnione: ◦ Kucheruk

v.Ukraina,

2007:

nałożenie

kajdanek

choremu

psychicznie więźniowi na okres 7 dni w izolatce, bez konsultacji z lekarzem psychiatrą i bez uzasadnienia. ◦ Ciorap

v.

Mołdawia,

2007:

nałożenie

kajdanek

podczas

przymusowego karmienia, gdy skarżący nie stawiał oporu. ◦ Istratii i in. v. Mołdawia, 2007: przykucie kajdankami do grzejnika w szpitalu, oczekującego na operację. ◦ Okhrimenko v. Ukraina, 2009: przykucie kajdankami do łóżka szpitalnego więźnia chorego na raka. ◦ Gorodnichev

v.

Rosja,

2007:

nałożenie

przesłuchania na rozprawie sądowej. 20. Wolność religijna – Poltoratskiy v. Ukraina:

kajdanek

podczas



Skarżący został skazany na karę śmierci, którą następnie zamieniono na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Zgodnie z prawem ukraińskim,

takie

osoby

skazane

oddziałach

odizolowanych

przebywały

jednostek

na

specjalnych,

penitencjarnych.

Przepisy

dotyczące postępowania z tymi osobami nie regulowały kwestii odwiedzin duchownych. Jednocze śnie z uwagi na zaostrzony rygor, osoby takie nie miały możliwości – w przeciwieństwie do pozostałych skazanych – uczestnictwa w cotygodniowych mszach. 

Skarżący wnosił wielokrotnie o umożliwienie mu uczestnictwa w mszy.

Ponadto

jego

ojciec

członkowie

oraz

duchowieństwa

wielokrotnie, bezskutecznie wnioskowali o umożliwienie skarżącemu spotkania z kapłanem. 

Trybunał ocenił, że w sprawie skarżącego doszło do ingerencji w jego wolność religii, zaś ingerencja ta nie była zgodna z prawem i naruszała art. 9 Konwencji.

21. Jakóbski przeciwko Polsce, 2010: 

Skarżący odbywa karę 8 lat pozbawienia wolności w wyniku skazania go za gwałt.



występował

Kilkakrotnie

z

prośbą

o

podawanie

mu

posiłków

bezmięsnych z uwagi na dietetyczne nakazy jego religii: jest Buddystą i ściśle przestrzega buddyjskich zasad dietetycznych, które nakazują powstrzymanie się od spożywania mięsa. 

Przyznano mu diet ę pozbawioną wieprzowiny (dieta PK), która zawierała bardzo niewielkie ilości mięsa.



Skarżący musiał polegać na paczkach żywnościowych otrzymywanych Zmuszony był przyjmować posiłki, które następnie

od rodziny. wyrzucał.

Odmowa

potraktowana

jako

ich podjęcie

przyjmowania strajku

zostałaby

głodowego,

co

bowiem z

kolei

skutkowałoby karą dyscyplinarną. 

Misja buddyjska w Polsce skierowała do władz więziennych list popierający wystąpienie skarżącego o dietę bezmięsną (sekta).



Trybunał nie był przekonany, że zapewnienie skarżącemu diety wegetariańskiej spowodowałoby jakiekolwiek zakłócenie procesu zarządzania zakładem karnym czy też obniżenia standardu posiłków podawanych

pozostałym

więźniom

i

stwierdził,

że

nastąpiło

naruszenie art. 9 Konwencji. 22. Zwolnienie z jednostki penitencjarnej – Kafkaris v. Cypr, 2008: 

Trybunał orzekł, że o ile orzeczenie dożywotniego pozbawienia wolności wobec osoby pełnoletnie samo w sobie nie stanowi nieludzkiego lub poniżającego traktowania w rozumieniu art. 3 Konwencji, o tyle problem pojawia się w sytuacji, gdy niemożliwe jest skrócenie okresu tej kary, a dzieje si ę tak wówczas, kiedy skazany nie ma perspektyw, nadziei ani możliwości warunkowego zwolnienia.



Brak nieludzkiego lub poniżającego traktowania, jednak konieczność wprowadzenie przejrzystej procedury.

23. M przeciwko Niemcom, 2009: 

M skazany na usiłowanie zabójstwa i kradzie ż na 5 lat więzienia i 10 lat prewencyjnego więzienia (maksymalny wymiar) w 1986 roku. W 1998 r. zmienia się prawo: zezwala na umieszczenie skazanego w więzieniu

prewencyjnym

na

czas

nieokre ślony

z

możliwością

retrospektywnego stosowania tego przepisu. 

W 2004 roku Federalny Trybunał Konstytucyjny oddala skargę konstytucyjną skarżącego uznając, że zakaz wstecznego stosowania prawa dotyczy tylko kar właściwych, które są odrębne od środków prewencyjnych.



W 2009 r. ETPC stwierdza naruszenie art. 5 §1 i art. 7 §1 Konwencji (brak związku między stosowaniem więzienia prewencyjnego i wcześniejszym skazaniem; więzienie prewencyjne było w gruncie rzeczy zwykłym więzieniem).



W 2011 Niemiecki Trybunał Konstytucyjny uznał, że prewencyjne pozbawienie wolności jest niezgodne z Konstytucją. Jednocześnie przedstawił

koncepcję

nowej

polityki

postępowania

z

niebezpiecznymi

więźniami,

która

polegać

ma

na

procesie

resocjalizacji od dnia rozpoczęcia odsiadywania wyroku (kontakty z rodziną, szkolenia zawodowe, psycho- i socjoterapia). Odroczenie wykonania kary: 

Sąd odracza wykonanie kary w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby do czasu ustania tej przeszkody.



Sąd może odroczyć na okres do roku je żeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki (do 3 lat po urodzeniu w przypadku kobiety ciężarnej lub samotnie sprawującej opiekę nad dzieckiem).



Sąd może odroczyć do roku z powodu przeludnienia.

Udzielenie przerwy w karze: Sąd udziela przerwy w wykonywaniu kary w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby do czasu ustania tej przeszkody. Sąd może udzielić przerwy jeżeli przemawiają za tym ważne względy rodzinne lub osobiste. Jeżeli przerwa w wykonywaniu kary trwała co najmniej rok, a skazany odbył co najmniej 6 miesięcy kary sąd penitencjarny może warunkowo zwolnić skazanego z odbycia reszty kary. Zwalnianie skazanych z zakładów karnych: 

Okres do 6 miesięcy przed opuszczeniem palcówki to czas niezbędny na przygotowanie się skazanego do życia po zwolnieniu.



W tym okresie skazany powinien przebywać w zakładzie najbliższym przyszłego miejsca stałego pobytu.



Skazanemu można pozwolić na opuszczenie zakładu łącznie na czas do 14 dni w celu poszukiwania mieszkania lub zatrudnienia.



Skazany może otrzymać pomoc pieniężną lub rzeczową w chwili zwolnienia.



Skazany przy zwalnianiu otrzymuje swoje dokumenty z depozytu, świadectwo

zwolnienia,

zaświadczenie

o

zatrudnieniu,

wyniki

wykonywanych badań, itp. Informowanie pokrzywdzonego o zwolnieniu sprawcy z zak ładu karnego: 

Na wniosek pokrzywdzonego udziela mu się informacji o zwolnieniu skazanego, o jego ucieczce, a także o wydaniu decyzji o: o Przepustce, o Czasowym zezwoleniu na opuszczenie zakładu, o Przerwie w wykonywaniu kary, o Warunkowym zwolnieniu....