Title | 32 sprawozdanie mostek Wheatstone\'a |
---|---|
Course | Fizyka 2 |
Institution | Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie |
Pages | 11 |
File Size | 308.1 KB |
File Type | |
Total Downloads | 102 |
Total Views | 215 |
Wydział: Imię i nazwisko: 1 EAIiIB PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Grupa: Zespół: Data zaliczenia: Nr ćwiczenia: 32 Ocena: I Temat: Mostek Wheatstone'a Data wykonania: Data oddania: Zwrot do popr. : 1. Rok: Data oddania: Wstęp 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia było zastosowanie pierwszego i drugiego pra...
Wydział:
Imię i nazwisko: 1
EAIiIB PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH
Grupa:
Zespół:
Data zaliczenia:
Nr ćwiczenia: 32 Ocena:
I
Temat: Mostek Wheatstone'a
Data wykonania: Data oddania: Zwrot do popr. :
1.
Rok:
Data oddania:
Wstęp
1.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia było zastosowanie pierwszego i drugiego prawa Kirchhoffa jak również prawa Ohma, do wyznaczenia wartości oporów elementów układu jak i zastępczych dla różnych połączeń oporników. Pierwsze prawo Kirchhoffa: suma natężeń prądów wpływających do dowolnego węzła musi być równa sumie natężeń prądów wypływających z tego węzła.[1] Drugie prawo Kirchhoffa: algebraiczna suma zmian potencjału napotykanych przy pełnym obejściu dowolnego oczka musi być równa zeru.[1] Prawo Ohma: natężenie prądu stałego płynącego przez przewodnik jest wprost proporcjonalne do napięcia przyłożonego do jego końców.[2]
1.2.
Budowa schematu mostku Wheatstone’a
Rysunek 1. Schemat mostku Wheatstone’a
1
Układ mostku Wheatstone’a jest używany do pomiaru nieznanego oporu. Składa się z - czterech oporników: oporu mierzonego Rx , oporu znanego R2, oporów drutów AD i DC o długościach odpowiednio l-a i a - galwanometru o oporze Rg - źródła zasilania o sile elektromotorycznej E i oporze wewnętrznym RE I jest natężeniem prądu źródła zasilania w tym obwodzie.
1.3.
Opis ćwiczenia
W ćwiczeniu należało wyznaczyć oporność Rxna podstawie pomiarów długości drutu i znanego oporu R2, kiedy mostek jest w równowadze. Z pierwszego prawa Kirchhoffa: - A: I = I x + I AD -
B: I x = I G + I 2 C: I 2 + I DC = I
- D: I AD + I G = I DC Z drugiego prawa Kirchhoffa: - ABDA: I x Rx + I G RG − I ADR AD = 0 -
BCDB: I 2 R2 − I DC R DC − I GR G = 0 ADCEA: I AD RAD + I DC R DC + I R E − E = 0
Mostek jest w stanie równowagi, więc I G = 0 Wtedy
Ix = I2 I AD = I DC I 2 R2 = I DC R DC I x Rx = I AD RAD I DC R DC , Ix R2 I R IDC RDC = ADRx AD R2 RDC R = RAD R2 x RAD R2 Rx = R DC
I2 =
=
IAD RAD Rx
Opory RAD i RDC to opory właściwe drutów, wyrażane wzorem R = ρ lS , gdzie l to długość drutu, ρ to oporność właściwa materiału, a S to przekrój poprzeczny drutu. Dla odcinków AD, DC parametry ρ, S są takie same. Wtedy
RDC = ρ l−a , RAD = ρ aS S ρ aR Rx = ρSl−a2 S
2
a Rx = R2 l−a
cm = Ω] [Ω = Ω cm
(1)
Z końcowego wzoru wynika, że w celu wyznaczenia oporu Rx należy zmierzyć trzy wartości: R2 - opór ustalony, l - całkowitą długość drutu i a - odległość między punktami AD (rys.1). 1.4.
Niepewności pomiarowe:
Niepewność w ćwiczeniu dotyczy głównie pomiaru długości drutu a. W celu zminimalizowania tej niepewności należy po pierwsze wyznaczyć wzór względnej niepewności Rx
dR u(Rx ) = || dax u(a)|| = R2 (l−la)2 u(a) u(Rx ) Rx
=
l a(l−a)
u( a)
Następnie należy przyrównać pochodną tej niepewności do zera aby otrzymać najmniejszą niepewność pomiaru, co jednocześnie oznacza najdokładniejszą wartość a
− a
l(l−2a) 2 a2 (l−a) = 21 l
=0
Z czego wynika, że pomiar jest najdokładniejszy, gdy długość a jest najbliższa połowie długości l. 2.
Przebieg ćwiczenia
Ćwiczenie polegało na wykonaniu pomiarów dla siedmiu różnych oporów: trzech pojedynczych oporników, jednego połączenia równoległego, jednego szeregowego i dla dwóch połączeń mieszanych.
Rysunek 2. Schemat pomiarów oporów.
W pomiarach tych sprawdzono długość drutu dla wybranych oporności ustalonego opornika. 3
3.
Wyniki pomiarów Opór Rx jest liczony ze wzoru 1 dla wyników pomiarów. Długość całego drutu l = 100 cm . 3.1.
Opór R1 Tabela 1. Wyniki pomiarów dla oporu R1
3.2.
R1 [Ω]
a [cm]
Nieznany opór liczony ze wzoru 1 Rx [Ω]
20,000
54,750
24,199
30,000
44,550
24,103
40,000
37,200
23,694
35,000
40,550
23,873
26,000
48,000
24,000
15,000
61,700
24,164
34,000
41,100
23,725
42,000
36,100
23,728
32,000
42,800
23,944
Opór R2 Tabela 2. Wyniki pomiarów dla oporu R2 R2 [Ω]
a [cm]
Nieznany opór liczony ze wzoru 1 Rx [Ω]
69,00
33,70
35,07
80,00
30,50
35,11
60,00
36,90
35,09
24,00
59,80
35,70
74,00
32,20
35,14
50,00
41,50
35,47
40,00
47,00
35,47
4
3.3.
30,00
54,30
35,65
20,00
64,10
35,71
15,00
70,75
36,28
Opór R5 Tabela 3. Wyniki pomiarów dla oporu R5
3.4.
R5 [Ω]
a [cm]
Nieznany opór liczony ze wzoru 1 Rx [Ω]
134,00
39,50
87,49
114,00
43,60
88,13
154,00
36,20
87,38
124,00
41,50
87,97
144,00
37,60
86,77
104,00
45,70
87,53
86,00
50,70
88,44
88,70
50,00
88,70
68,00
56,50
88,32
Połączenie równoległe R1R2 abela 4. Wyniki pomiarów dla połączenia równoległego R1 R2 T R1 R2 [Ω]
a [cm]
Nieznany opór liczony ze wzoru 1 Rx [Ω]
24,00
40,00
16,00
15,00
50,60
15,36
19,00
44,70
15,36
22,00
41,10
15,35
12,00
56,40
15,52
10,00
61,00
15,64
8,20
66,60
16,35
5
3.5.
7,70
68,40
16,67
27,00
37,10
15,93
Połączenie szeregowe R2R5 abela 5. Wyniki pomiarów dla połączenia szeregowego R2 R5 T R2 R5 [Ω]
a [cm]
Nieznany opór liczony ze wzoru 1 Rx [Ω]
100,00
55,50
124,72
92,00
60,50
140,91
72,00
63,60
125,80
112,00
52,50
123,79
106,00
54,00
124,43
100,00
55,60
125,23
90,00
58,20
125,31
130,00
48,80
123,91
147,00
45,70
123,72
Drugi wynik (dla 92Ω) odrzucono, ze względu na wyraźną różnicę w porównaniu do reszty wyników, która może wynikać ze złego położenia drutu.
3.6.
Połączenie mieszane P 1 Tabela 6. Wyniki pomiarów dla połączenia mieszanego P 1 P 1 [Ω]
a [cm]
Nieznany opór liczony ze wzoru 1 Rx [Ω]
237,60
30,00
101,83
167,00
38,00
102,35
127,00
44,80
103,07
112,00
47,90
102,97
150,00
40,50
102,10
99,90
50,90
103,56
66,60
61,10
104,61
6
3.7.
77,00
57,40
103,75
88,00
54,00
103,30
94,00
52,30
103,06
Połączenie mieszane P 2 Tabela 7. Wyniki pomiarów dla połączenia mieszanego P 2
4.
P 2 [Ω]
a [cm]
Nieznany opór liczony ze wzoru 1 Rx [Ω]
56,00
39,40
36,409
36,00
50,50
36,727
46,00
44,40
36,734
41,00
47,20
36,652
50,00
42,30
36,655
53,00
40,80
36,527
60,00
37,90
36,618
30,00
55,00
36,667
26,00
58,90
37,260
43,00
46,10
36,777
Obliczanie niepewności 4.1.
Niepewność pomiarowa typu B:
Jako niepewność można przyjąć wartość podziałki, którą była mierzona długość drutu u(a) = 1mm = 0, 1 cm 4.2.
Wartość średnia: 4.2.1. Opór R1 n
R1 = 1n ∑ Ri = 23, 937 Ω 1
4.2.2.
Opór R2
7
n
R2 = 1n ∑ Ri = 35, 47 Ω 1
4.2.3.
Opór R5 n
R5 = 1n ∑ Ri = 87, 86 Ω 1
4.2.4.
Połączenie równoległe R1R2 R1 R2 =
4.2.5.
1 n
n
∑ Ri = 124, 61 Ω 1
1 n
n
∑ Ri = 103, 06 Ω
1
Połączenie mieszane P 2 P2 =
4.3.
1
Połączenie mieszane P 1 P1 =
4.2.7.
n
∑ Ri = 15, 80 Ω
Połączenie szeregowe R2R5 R2 R5 =
4.2.6.
1 n
1 n
n
∑ Ri = 36, 703 Ω
1
Niepewność pomiarowa typu A:
Dla każdego średniego oporu obliczono niepewność ze wzoru
u(Rx ) =
√
n
∑ (Ri −Rx ) 1
n(n−1)
2
(2)
gdzie n to liczba pomiarów, Ri to wynik i -tego pomiaru, a Rx to wartość średnia dla danego oporu. 4.3.1.
Opór R1
4.3.2.
Opór R2
u(R1 ) = 0, 065 Ω u(R2 ) = 0, 13 Ω
4.3.3.
Opór R5
4.3.4.
Połączenie równoległe R1R2
u(R5 ) = 0, 21 Ω u(R1 R2 ) = 0, 16 Ω
4.3.5.
Połączenie szeregowe R2R5 u(R2 R5 ) = 0, 28 Ω
4.3.6.
Połączenie mieszane P 1 u(P 1 ) = 0, 27 Ω
4.3.7.
Połączenie mieszane P 2 u(P 2 ) = 0, 071 Ω
8
5.
Wyniki 5.1.
Wyniki otrzymanych oporów 5.1.1.
Opór R1 R1 = 23, 94 ± 0, 13 Ω
5.1.2.
Opór R2 R2 = 35, 47 ± 0, 26 Ω
5.1.3.
Opór R5 R5 = 87, 86 ± 0, 42 Ω
5.1.4.
Połączenie równoległe R1R2 R1 R2 = 15, 80 ± 0, 32 Ω
5.1.5.
Połączenie szeregowe R2R5 R2 R5 = 124, 61 ± 0, 56 Ω
5.1.6.
Połączenie mieszane P 1
5.1.7.
Połączenie mieszane P 2
P 1 = 103, 06 ± 0, 54 Ω P 2 = 36, 70 ± 0, 15 Ω
5.2.
Porównanie wyników połączeń 5.2.1.
Połączenie równoległe R1R2
Wzór na opór zastępczy połączenia równoległego R1R2 1 = R1 + R1 R rów
Rrów =
1
2
R1 R2 R 1+R 2
Rrów ≈ 14, 292 Ω Niepewność pomiarowa jest obliczana zgodnie z prawem przenoszenia niepewności pomiarowych.
u(Rrów ) =
√
(
2 ∂Rrów u(R )) 1 ∂R1
+(
2 ∂Rrów u(R )) 2 ∂R2
≈ 0, 031 Ω
Porównanie otrzymanej i obliczonej wartości oporu połączenia równoległego: |R R − R | < U (R R − R ) gdzie rów| 1 2 rów | 1 2
√
2 U (R1 R2 − Rrów) = 2 (u(R1 R2 )) + (u(Rrów ))2
1, 51 < 0, 33 jest nieprawdą, więc opory zmierzone nie są równe w granicach błędu pomiarowego. 5.2.2.
Połączenie szeregowe R2R5 9
Wzór na opór zastępczy połączenia szeregowego R2R5 Rsz = R2 + R5 Rsz ≈ 123, 33 Ω Niepewność pomiarowa jest obliczana zgodnie z prawem przenoszenia niepewności pomiarowych.
u(Rsz ) =
√
2
2
∂Rsz sz ( ∂R ∂R u(R2 )) + ( ∂R u(R5 )) ≈ 0, 24 Ω 5
2
Porównanie otrzymanej i obliczonej wartości oporu połączenia szeregowego: |R R − Rsz | < U (R R − Rsz) gdzie 2 5 | 2 5 | U (R2 R5 − Rsz ) = 2
√(u(R R )) 2 5
2
+ (u(Rsz ))2
1, 29 < 0, 74 jest nieprawdą, więc opory zmierzone nie są równe w granicach błędu pomiarowego.
5.2.3.
Połączenie mieszane P 1
Wzór na opór zastępczy połączenia mieszanego P 1 RP 1 =
R1 R2 R 1+R 2
+ R5
RP 1 ≈ 102, 15 Ω Niepewność pomiarowa jest obliczana zgodnie z prawem przenoszenia niepewności pomiarowych.
u(RP 1 ) =
√
2
∂R
( ∂RP 1 u(R1 )) + ( 1
2 ∂RP 1 u(R )) 2 ∂R2
+(
2 ∂RP 1 u(R )) 5 ∂R5
≈ 0, 21 Ω
Porównanie otrzymanej i obliczonej wartości oporu połączenia mieszanego: | P − R | < U (P − R ) gdzie 1 P1 P 1| | 1
√
2 2 U (P 1 − RP 1) = 2 (u(P1 )) + ( u(RP 1 ))
0, 91 < 0, 69
jest nieprawdą, więc opory zmierzone nie są równe w
granicach błędu pomiarowego. 5.2.4.
Połączenie mieszane P 2
Wzór na opór zastępczy połączenia mieszanego P 2 RP 2 =
R 5(R 1+R 2) R1 +R2 +R5
RP 2 ≈ 35, 442 Ω 10
Niepewność pomiarowa jest obliczana zgodnie z prawem przenoszenia niepewności pomiarowych.
u(RP 2 ) =
√
2
∂R
( ∂RP 2 u(R1 )) + ( 1
2 ∂RP 2 u(R )) ∂R2 2
+(
2 ∂RP 2 u(R )) ∂R5 5
≈ 0, 060 Ω
Porównanie otrzymanej i obliczonej wartości oporu połączenia mieszanego: | P − R | < U (P − R ) gdzie 2 P2 P 2| | 2
√
U (P 2 − RP 2) = 2 (u(P2 ))2 + ( u(RP 2 ))2
1, 261 < 0, 19
jest nieprawdą, więc opory zmierzone nie są równe w
granicach błędu pomiarowego. 6. -
-
-
7.
Wnioski Przy połączeniach dwóch i więcej oporników liczba wykonywanych pomiarów była zbyt mała, żeby wykonać dokładny pomiar oporu, co pokazują wyniki otrzymane dla tak małej próby. Przy pomiarach nie zauważono również, że nie wykonano potrzebnej liczby pomiarów, przez wzgląd na formatowanie tabeli w programie Excel, co skłania do zwiększenia dokładności i uwagi przy następnym zapisywaniu pomiarów. Wyniki okazały się być niedokładne, czego powodem była między innymi mała próba pomiarów, oraz fakt, że układ nie był do końca precyzyjny(czasami przy mocniejszym dociśnięciu przewodnika na linijce lub poruszeniu przewodami zmieniał się odczyt) Bibliografia
[1] Halliday D., Resnick R., Walker J., Podstawy Fizyki Tom 3, Warszawa 2006 [2] http://leszekbober.pl/prawo-ohma/ [3] Instrukcja wykonania ćwiczenia 32 laboratorium fizycznego FIS AGH http://www.fis.agh.edu.pl/~pracownia_fizyczna/index.php?p=cwiczenia) (
11...