Bunt problematyka Antygona PDF

Preview

Summary

rozważania na temat buntu które dotyczą dzieł literackich...

Description

Bunt był tematem często pojawiającym się w utworach na przestrzeni wszystkich epok literackich. Jednym z powodów tej powszechności jest skomplikowana natura tegoż. Nie jest on sam w sobie ani zły, ani dobry. Dzięki tej nieoczywistości, przedstawienia tego problemu w kulturze są różnorodne i często przeciwstawne sobie nawzajem. Jednak pośród tych różnych punktów widzenia, stałym i niezmiennym elementem jest pogląd, że bunt jest siłą destrukcyjną, co będę starał się udowodnić w dalszej części pracy. W przywołanym fragmencie tragedii antycznej ukazany został konflikt dwóch niedających się pogodzić ze sobą racji. Spotkanie Antygony i Kreona jest okazją do refleksji na temat wyższości, ważności praw ludzkiego i boskiego. Bunt Antygony przeciwko Kreonowi to próba zakwestionowania wyższości prawa ludzkiego nad boskim. Antygona prezentuje postawę niezłomnej, wiernej własnym przekonaniom buntowniczki. Charakter jej wystąpienia jest jednoznacznie destrukcyjny, gdyż uwięziona przez władcę podejmuje decyzje o samobójstwie. Jej bunt wpływa także niszcząco na jej bliskich, gdyż Hajmon jej narzeczony a syn Kreona na wieść o śmierci ukochanej sam targa się na własne życie. Innym przykładem buntu, który potwierdza jego destrukcyjny charakter jest historia biblijnych losów Adama i Ewy. Można zaryzykować stwierdzenie, że są oni pierwszymi buntownikami. Zjedzenie owocu z drzewa w centrum Edenu było aktem buntu przeciwko Bogu. Akt ten skutkował wygnaniem ich z raju oraz był pierwszym grzechem, ale miał też inną konsekwencję; zerwał bezpowrotnie harmonijny kontakt człowieka z Bogiem. Sprzeciw przeciwko Bogu oddalił człowieka od stwórcy i w konsekwencji ludzie stali się śmiertelni. Dziełem literackim, w którym śledzimy także historie buntu jest powieść Dostojewskiego Zbrodnia i kara. Główny bohater Raskolnikow to biedny student, którego życie mocno doświadcza. Jest on zdeterminowany by zmienić swój los. Uważa on, że ludzie dzielą się na tych którzy decydują o losie swoim i innych a także tych, którzy jedynie wegetują. Sam zalicza siebie to grupy wyjątkowych i tym samym przyznaje sobie prawo do morderstwa lichwiarki, której działania uważa za destrukcyjne i powodujące wyzysk. Główny bohater buntuje się przeciwko prawu gdyż zabija człowieka, jego wystąpienie to także wyraz braku akceptacji dla kodeksu moralnego nie mówiąc już o dekalogu chrześcijańskim. Konsekwencji buntu miejsce ma zbrodnia a jej konsekwencją jest nawrócenie się bohatera, przyznanie do winy i próba odkupienia zbrodni, która dokonać ma się poprzez prace na Syberii. Ten bunt Raskolnikowa jest destrukcyjny niszczy życie nie tylko Alony ale także jej siostry i samego Rodiona, który musi bezpowrotnie zapomnieć o skończeniu studiów i karierze prawnika. Morderca doświadczał wyrzutów sumienia oraz strachu przed zastaniem złapanym.

Uważam, że elementem każdego buntu jest destrukcja. Ukazałem to w analizie losów przywołanych przeze mnie bohaterów literackich. Niszcząca siła buntu może zachodzić na osi relacji człowieka z drugim człowiekiem, człowieka z bogiem lub człowieka z samym sobą. Jednak pozostaje ona niezmiennie obecna w życiu każdego buntownika. Każda rewolta ma swoją cenę, i nawet jeśli ostatecznie więcej zostało zyskane niż stracone, nie wolno zapominać, że ktoś musiał ją zapłacić....