Krzysztof Kamil Bczyński Modlitwa do Bogarodzicy Stanisław Grochowiak Modlitwa PDF

Preview

Summary

Wypracowanie na temat jak w opisie ...

Description

W historii Polski szczególne miejsce w panteonie świętych zajmuje Matka Boska. Kiedy przyjrzymy się bliżej jakiemukolwiek okresowi w historii naszego kraju kiedy to nawiedzały go kataklizmy lub wybuchały wojny to zobaczymy niezwykłą rolę kultu Maryjnego. Najbardziej znanym utworem o Maryi jest "Bogurodzica". Wiersza K.K. Baczyńskiego "Modlitwa do Bogarodzicy" i utwór Stanisława Grochowiaka "Modlitwa" łącz motyw modlitwy. Teza mojej pracy brzmi :" Matka Boska stała się nieodłącznym elementem kultury polskiej jako patronka kraju, powierniczka sekretów, pocieszycielka, nauczycielka i symbol za który warto walczyć" W wierszu Baczyńskiego podmiot liryczny zwraca się do Matki Boskiej z licznymi prośbami. Na początku utworu mamy bezpośrednie nawiązanie do bitwy pod Grunwaldem w słowach "ducha ziemi tej skutego w zbroi szereg". Co zaskakujące dwa kolejne wersy są swoistym kontrastem do dwóch początkowych. Z dumnego echa przeszłości przechodzimy w brutalną rzeczywistość teraźniejszość, w której to ludzie muszą nauczyć się umierać w milczeniu. Trudno nie przywołać tutaj kontekstu biograficznego Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Młody chłopak należał do pokolenia Kolumbów i jak każdy z tej grupy był patriotą. Młodość Kamila przypada na okres II wojny światowej, chłopak był bardzo wrażliwy i wszystkie swoje uczucia, emocje, dylematy przelewał w swoje wiersze. Umieranie w milczeniu odnosi się zapewne do licznych łapanek i rozstrzeliwań, które były codziennością w okupowanej Warszawie. Podmiot liryczny prosi Maryję o siłę słowami "daj nam z ognia twego pas i ostrogi, ale włóż je na człowiecze ciała". W czwartej zwrotce tekstu Maryja występuje jako pocieszycielka i nauczycielka, która ma nauczyć matki "jak cierpieć" . Cały utwór ma charakter modlitwy, w której podmiot liryczny zwraca się z prośbą o pomoc i rady do patronki Polski. Ostatnia zwrotka pokazuje czym jest święta dla osoby mówiącej w wierszu, utożsamiona została z blaskiem nad czarny lasem co jednoznacznie pokazuje jak wielkim szacunkiem jest darzona. Wiersz Grochowiaka różni się znacząco atmosferą panującą w utworze od dzieła Baczyńskiego. Podmiot liryczny obsypuje Maryję różnymi epitetami oraz nadaje jej wiele funkcji np: "Matko Boska od Aniołów Matko Boska od pająków". Cały wiersz Grochowiaka jest utrzymany w lekkim tonie, nie padają tutaj ani wdzięczne słowa, ani żarliwe prośby. Podmiot liryczny pokazuje nam jak wieloma błahymi aspektami życia zajmuje się Matka Boska. Momentami tekst brzmi nawet zabawnie " Wędrująca na pirodze, W dumnej pozie na lawecie". Wytłumaczeniem tak dziwnego i niespotykanego stosunku do Maryi mogą być dwa ostatnie wersy wiersza "Rzuć najmniejszy choćby blask W ciemne wiersze Grochowiaka". Możliwe, że osoba mówiąca w wierszu zwraca się do adresata w ten sposób aby pokazać jak bardzo potrzebuje pomocy w tworzeniu. Utwór nie jest bardzo ambitny pod względem budowy ani pod względem treści, częste anafory i rzadkie rymy nie są przykładem poezji najwyższych lotów. Jednak to dzięki swojej prostocie i lekkości cały utwór nabiera specyficznego charakteru. Warto też zwrócić uwagę, na obraz Matki Boskiej w tym tekście, jawi się ona jako bardzo dobra i dobroduszna kobieta, opiekuna wszystkich i wszystkiego. Utwór Grochowiaka jest przykładem epiki, w której Maryja jawi się jako nauczycielka. Trudno pisać o postaci Maryi bez odniesienia się do pierwszej znanej nam pieśni o niej czyli do Bogurodzicy. W tym średniowiecznym utworze Maria Panna przedstawiona jest pośredniczka między ludźmi a Bogiem. W świadomości ludzi ze średniowiecza Bóg był zbyt ważny aby zwykli śmiertelnicy mogli zwracać się do niego bezpośrednio dlatego też Matka Boska stała się pośredniczką "Słysz modlitwę, jąż nosimy,A dać raczy, jegoż prosimy,". Warto wspomnieć o tym, że "Bogurodzica" jest uznawana jako pierwszy hymn Rzeczpospolitej. W tym utworze Maryja przedstawiona jest jako patronka Polski, symbol do koła którego zbierają się ludzie aby walczyć.

Żeby nie być goło słowny i pokazać, że Matka Boska pojawia się w literaturze polskiej w każdej epoce przywołam teraz "Potop" Henryka Sienkiewicza. Andrzej Kmicic jako młody szlachcic popełnił wiele błędów, wystąpił przeciwko królowi, łupił poddanych króla a na dodatek złamał przysięgę złożoną na krzyż. W ramach pokuty i odkupienia win udaje się on do klasztoru na Jasnej Górze, gdzie wraz z załogą i duchownymi broni klasztoru i obrazu Matki Boskiej przed przeważającymi siłami szwedzkimi. W pewnym momencie z chmur i dymu armatniego wyłania się kształt Maryi co podbudowuje niskie morale obrońców świętego miejsca. Obraz Marii Panny zmieniał się na przestrzeni wieków, ale zawsze była Ona dobroduszna i opiekuńcza. Pomagała każdemu w potrzebie, można było poprzez Nią zwracać się do Boga i Jezusa, w chwilach utraty wiary pomagała odzyskać pewność siebie a w czasie wojny stawał się nierzadko symbolem, który jednoczył ludzi. Matka Boska bywała też jak w wierszu Grochowiaka proszona o zesłanie artyście natchnienia. W naszej kulturze Matka Boska cieszy się szczególnym uznaniem i można się do nie zwrócić z każdym problemem....