14 kamil kalorymetria posrednia 2 PDF

Preview

Summary

Sprawozdanie kalorymetria pośrednia...

Description

Sprawozdanie Fizjologia Wysiłku

1

Charakterystyka osoby badanej: brak danych

Zapis próby: Próba wykonana na cykloergometrze. Wysiłek 5 minutowy. Obciążenie 100 W. Tabela poniżej przedstawia zapis badanych wartości podczas próby:

Spoczynek 1’ wysiłku 2’ wysiłku 3’ wysiłku 4’ wysiłku 5’ wysiłku 1’ restytucji 2’ restytucji 3’ restytucji 4’ restytucji 5’ restytucji RAZEM

VO2 [l/min]

VCO2 [l/min]

RER

Natężenie przemiany materii [kcal/min]

x

x

x

x

Wydatek energetyczny [kcal/min]

1. Spoczynkowa przemiana materii badanego: Dla współczynnika RER w spoczynku o wartości 0,82 równoważnik energetyczny dla 1l tlenu równy jest 4,825 kcal. Badany w spoczynku pobrał 0,18 l tlenu. Dlatego należy ułożyć następującą proporcję::

4,825 kcal – 1 l O2 x kcal – 0,18 l O2 x=(4,825*0,18) x=0,869 kcal Spoczynkowa przemiana materii u badanego wyniosła więc 0,869 kcal. 2. Przemiana materii badanego dla każdej minuty wysiłku oraz w czasie restytucji powysiłkowej: 1 minuta wysiłku: RER=0,65 – brak danych w tabeli równoważników energetycznych dla 1l O2.

2

2 minuta wysiłku: RER=0,75= 4,739 kcal 4,739 kcal – 1 l O2 x kcal – 1,01 l O2 x=(4,739*1,01) x=4,786 kcal Wysiłkowa przemiana materii wyniosła w drugiej minucie wysiłku 4,786 kcal. 3 minuta wysiłku: RER=0,77=4,764 kcal 4,764 kcal – 1 l O2 x kcal – 1,07 l O2 x=(4,764*1,07) x=5,097 kcal Wysiłkowa przemiana materii wyniosła w drugiej minucie wysiłku 5,097 kcal. 4 minuta wysiłku: RER= 0,79 = 4,788 kcal 4,788 kcal – 1 l O2 x kcal – 1,05 l O2 x=(4,788*1,05) x=5,027 kcal Wysiłkowa przemiana materii wyniosła w drugiej minucie wysiłku 5,027 kcal. 5 minuta wysiłku: RER=0,85=4,682 kcal 4,682 kcal – 1 l O2 x kcal – 0,83 l O2 x=(4,682*0,83) x=3,886 kcal Wysiłkowa przemiana materii wyniosła w drugiej minucie wysiłku 3,886 kcal. 1 minuta restytucji: RER=1.0= 5,047 kcal 5,047 kcal – 1 l O2 x kcal – 0,37 l O2 x=(5,047*0,37) x=1,867 kcal Przemiana materii podczas 1 minuty restytucji wyniosła 1,867 kcal.

3

2 minuta restytucji: RER=1.0= 5,047 kcal 5,047 kcal – 1 l O2 x kcal – 0,24 l O2 x=(5,047*0,24) x=1,211 kcal Przemiana materii podczas 2 minuty restytucji wyniosła 1,211 kcal 3 minuta restytucji: RER=1.0= 5,047 kcal 5,047 kcal – 1 l O2 x kcal – 0,23 l O2 x=(5,047*0,23) x=1,160 kcal Przemiana materii podczas 3 minuty restytucji wyniosła 1,160 kcal.

4 minuta restytucji: RER=1.0= 5,047 kcal 5,047 kcal – 1 l O2 x kcal – 0,24 l O2 x=(5,047*0,24) x=1,211 kcal Przemiana materii podczas 4 minuty restytucji wyniosła 1,211 kcal. 5 minuta restytucji: RER=1.0= 5,047 kcal 5,047 kcal – 1 l O2 x kcal – 0,20 l O2 x=(5,047*0,20) x=1,00 kcal Przemiana materii podczas 5 minuty restytucji wyniosła 1,00 kcal.

Przemianę materii można przeliczyć również na kilogram masy ciała badanego lub cm2 powierzchni ciała ze wzoru: powierzchnia ciała [cm2]= 0,167* masa ciała [kg] * wzrost [cm] Niestety ze względu na brak danych o osobie badanej nie jesteśmy w stanie tego obliczyć.

3. Wydatek energetyczny: Wysiłek w 1 minucie : brak danych Wysiłek w 2 minucie : 4,739 kcal - 0,869 kcal = 3,87 kcal Wysiłek w 3 minucie : 4,764 kcal - 0,869 kcal = 3,895 kcal Wysiłek w 4 minucie : 4,788 kcal - 0,869 kcal = 3,919 kcal

4

Wysiłek w 5 minucie : 4,682 kcal - 0,869 kcal = 3,813 kcal Wydatek energetyczny wysiłku (bez 1 min z powodu braku danych)= 15,497 kcal

Wydatek energetyczny w czasie restytucji powysiłkowej: Wysiłek w 1 minucie : 1,867 kcal - 0,869 kcal = 0,998 kcal Wysiłek w 2 minucie : 1,211 kcal - 0,869 kcal = 0,342 kcal Wysiłek w 3 minucie : 1,160 kcal - 0,869 kcal = 0,291 kcal Wysiłek w 4 minucie : 1,211 kcal - 0,869 kcal = 0,342 kcal Wysiłek w 5 minucie : 1,000 kcal - 0,869 kcal = 0,131 kcal Wydatek energetyczny podczas restytucji powysiłkowej = 2,104 kcal

Łączny wydatek energetyczny podczas wysiłku i restytucji powysiłkowej w której występuje dług tlenowy = 17,601 kcal

Analiza i wnioski: Wysiłek przeprowadzony był na cykloergometrze z obciążeniem rzędu 100 W. Trwał 5 minut po czym nastąpiła 5 minutowa restytucja powysiłkowa organizmu. Podczas trwania wysiłku widać wyraźnie ,iż wskaźnik współczynnika oddechowego RER wzrastał liniowo od RER=0,65 w 1 minucie wysiłku, aż do RER=0,85 w 5 minucie wysiłku. Oznacza to, iż z każdą kolejną minutą wysiłku organizm musiał pobrać więcej O2 i wydalić więcej CO2. W związku z tym wiemy, iż z każdą kolejną minutą wysiłek coraz bardziej obciążał organizm badanego. Analizując wskaźnik tętna zauważyć można, iż najwyższa wartość przypadła na 4 minutę wysiłku HR =146 ud/min po czym wartość ta zaczęła się zmniejszać, aż do 127ud/min w 5 minucie wysiłku. Oznacza to, iż organizm badanego zaadaptował się do wysiłku. W czasie restytucji powysiłkowej współczynnik oddechowy RER znacznie wzrósł w porównaniu do współczynnika RER podczas trwania wysiłku. W 1 minucie restytucji wskaźnik RER= 1,22, w 2 minucie restytucji RER= 1,27, w 3 minucie RER=1,15, w 4 minucie RER=1,13, w 5 minucie RER=1,05. Wyraźnie widać, iż w czasie restytucji powysiłkowej występuje proces długu tlenowego.

Dług tlenowy - czasowy deficyt tlenu w organizmie, powstający wówczas, gdy zapotrzebowanie na energię przekracza wydajność tlenowych procesów metabolicznych albo, gdy jest uniemożliwiony dopływ tlenu z otoczenia. U człowieka dług tlenowy powstaje zazwyczaj podczas krótkotrwałych intensywnych wysiłków fizycznych (np. w zawodach sportowych, jak biegi krótkodystansowe, skoki lub podnoszenie ciężarów). Wtedy organizm zużywa tlen zawarty w powietrzu wypełniającym pęcherzyki płucne, rozpuszczony w płynach ustrojowych oraz związany z hemoglobiną krwi i mioglobiną mięśni, a także korzysta z beztlenowe źródła energii, takich jak rozpad kwasu adenozynotrifosforowego (ATP) na kwas adenozynomonofosforowy (AMP) i fosfokreatyny na kreatynę oraz beztlenową glikolizę, w toku, której z glukozy i glikogenu mięśni

5

powstaje kwas mlekowy. Po zakończeniu wysiłku organizm „spłaca” zaciągnięty dług tlenowy, zużywając dodatkowo ponad 10 l tlenu na odtworzenie zużytych rezerw tlenowych, na resyntezę ATP i fosfokreatyny oraz na konwersję kwasu mlekowego w glukozę i glikogen. U zwierząt nurkujących dług tlenowy powstaje także podczas nurkowania. Zwierzęta korzystające z beztlenowych źródeł energii usuwają gromadzący się w ich organizmie kwas mlekowy do otoczenia, dlatego nie zaciągają długu tlenowego.

6...