PENGUKURAN DALAM PENYELIDIKAN: KEBOLEHPERCAYAAN DAN KESAHAN DALAM KAJIAN PDF

Preview

Summary

METODOLOGI PENYELIDIKAN LINGUISTIK SKBL6024 TUGASAN 1 KEBOLEHPERCAYAAN DAN KESAHAN DALAM KAJIAN PENSYARAH DR.MOHAMMED AZLAN MIS PELAJAR NUR IZZATI BINTI ROZMAN P89778 1 PERBINCANGAN 1: PENGUKURAN DALAM PENYELIDIKAN: KEBOLEHPERCAYAAN & KESAHAN Kebolehpercayaan dan kesahan adalah merupakan dua cir...

Description

Accelerat ing t he world's research.

PENGUKURAN DALAM PENYELIDIKAN: KEBOLEHPERCAYAAN DAN KESAHAN DALAM KAJIAN Izzati Rozman

Related papers

Download a PDF Pack of t he best relat ed papers 

Modul KRL 3033 Kaedah Penyelidikan dalam Pendidikan gina 2505

Kesahan dan kebolehpercayaan inst rumen kajian Sit t i Saidah Selepas membaca t opik ini anda seharusnya dapat memahami MEM MM

METODOLOGI PENYELIDIKAN LINGUISTIK SKBL6024

TUGASAN 1 KEBOLEHPERCAYAAN DAN KESAHAN DALAM KAJIAN

PENSYARAH DR.MOHAMMED AZLAN MIS

PELAJAR NUR IZZATI BINTI ROZMAN P89778

1

PERBINCANGAN 1: PENGUKURAN DALAM PENYELIDIKAN: KEBOLEHPERCAYAAN & KESAHAN Kebolehpercayaan dan kesahan adalah merupakan dua ciri utama yang saling berkait dalam menentukan kesesuaian dan kebolehgunaan sesuatu instrumen dalam sesebuah kajian penyelidikan. Perbincangan pada topik ini akan menelusuri takrifan definisi kebolehpercayaan dan kesahan secara lebih lanjut di samping meneliti pembawaan konsep kedua-dua istilah ini secara lebih mendalam. Definisi dan Konsep Kebolehpercayaan Kebolehpercayaan dapat ditakrifkan sebagai suatu nilai ukuran yang boleh dijadikan sebagai panduan untuk menentukan ketekalan skor sesuatu item. Ketekalan atau juga diistilahkan sebagai ‘consistency’ ini menurut Howard (1988) adalah merupakan suatu elemen penting dalam konsep kebolehpercayaan yang membawa maksud sekiranya sesuatu item yang sama diuji beberapa kali kepada subjek yang sama (namun pada selang masa yang berlainan), maka skor keputusan/jawapan yang diberikan adalah tetap sama ataupun hampir sama. Kewujudan unsur ketekalan ini diperjelaskan oleh William (2000) sebagai suatu unsur utama dalam konsep kebolehpercayaan yang merujuk kepada kestabilan sesuatu ukuran atau instrumen atau kajian atau soal selidik merentasi masa terhadap sesuatu gagasan. Tujuan utama wujudnya konsep kebolehpercayaan ini adalah berkait rapat dengan sesuatu kajian yang dijalankan penyelidik di mana tujuan utamanya adalah untuk mengetahui kemampuan sesuatu ukuran itu dalam memberikan jawapan yang sama apabila ianya digunakan untuk mengukur konsep yang sama terhadap suatu populasi/ sampel/ responden (Sabitha Marican,2005).

Definisi dan Konsep Kesahan Kesahan melalui takrifan oleh Fraenkel & Wallen (1996) dapat didefinisikan sebagai “ketepatan (appropriateness), kebenaran (truthfulness), bermakna (meaningfulness) dan kebolehgunaan

(usefulness)

sesebuah

instrumen

yang

membolehkan

sesuatu

data

diinferenkan”. Melihat kepada takrifan ini, unsur utama yang membentuk konsep kesahan iaitu keupayaan suatu pengukuran. Chua Yan Piaw (2014) mendefinisikan kesahan sebagai “keupayaan suatu pengukuran yang dilakukan untuk mengukur nilai sebenar konsep dalam hipotesis” (Chua Yan Piaw, 2014). Definisi oleh Piaw ini adalah selari dengan takrifan kesahan oleh Kerlinger (1986) dalam konteks penyelidikan di mana kesahan digunakan untuk mengukur 2

ketepatan sesuatu ukuran yang digunakan dalam kajian berdasarkan perujukan terhadap tahap kemampuan sesuatu pembolehubah yang dibina dalam mengukur apa yang sepatutnya diukur (Kerlinger, 1986). Secara umumnya, sesebuah penyelidikan yang mempunyai nilai kesahan yang tinggi mencerminkan bahawa dapatan yang diperoleh adalah berdasarkan fakta atau bukti dan mampu memberi justifikasi yang tepat dalam sesebuah penyelidikan. Hal ini berpadanan dengan pandangan oleh Campbell & Fiske (1959) yang berpendapat bahawa kesahan ini adalah sesuatu “persetujuan antara dua percubaan untuk mengukur sifat/ciri yang sama secara maksimum melalui kaedah yang berlainan”. Dalam memahami konsep kesahan ini, Chua Yan Piaw (2014) telah mengemukakan suatu analogi definisi konseptual IQ. Perbezaan dalam definisi operasional dan konseptual IQ mendatangkan masalah kepada pengkaji dalam meyakinkan orang lain tentang kesahan dalam pengukuran konsep-konsep dalam kajiannya. Ketidakselarasan dalam konsep ini menjadikan pengukuran yang dibuat akan mempunyai kesahan yang rendah. Ini memandangkan konsep yang diukur dan konsep yang dinyatakan dalam hipotesis adalah berbeza.

Konsep yang dinyatakan berdasarkan definisi konseptual (kepintaran)

≠

Konsep yang dinyatakan berdasarkan definisi operasional (kecerdasan emosi)

Oleh yang demikian, bagi menjamin kesahan pengukuran yang tinggi dalam sesuatu kajian, definisi konsep haruslah selari dengan definisi operasional sepertimana dalam rajah di bawah:

Konsep yang dinyatakan berdasarkan definisi konseptual (kepintaran)

=

Konsep yang dinyatakan berdasarkan definisi operasional (kecerdasan emosi)

Terdapat beberapa faktor yang mendorong kepada keperluan kesahan dalamaspek pengukuran dan instrument dalam sesebuah penyelidikan. Fraenkel & Norman (2005) telah menggariskan beberapa jenis tujuan yang mendorong kepada kesahan instrumen dalam memastikan sesuatu ukuran atau indikator yang digunakan mengandungi semua ciri atau gagasan yang baru dalam konsep yang diukur itu. Tujuan kesahan instrument juga ialah bagi menjamin keesahan itemitem (instrumen) agar senantiasa bersifat:

3

(a) Boleh dipertahankan (Defensibility) •

hasil kajian adalah tepat dan berguna

(b) Ketepatan (Accuracy) •

sesuatu instrumen mampu menjawab persoalan kajian

(c) Kesesuaian (Appropriatetness) •

Penggunaan instrument relevan dengan tujuan kajian

(d) Bererti (Truthfulness) •

Memberi makna terhadap data melalui skor

(e) Kebolehgunaan (Meaningfulness) •

kemampuan instrument dalam membuat keputusan berhubung dengan apa yang cuba dicari kerana keputusan dari penilaian tersebut adalah penting dalam menyediakan maklumat yang bermakna mengenai tajuk dan pembolehubah yang hendak diukur bagi menginferenkan data kajian

Melalui konsep kesahan ini, terdapat beberapa aspek utama yang telah dibincangkan oleh pengkaji sebelumnya iaitu mengenai jenis kesahan serta kepelbagaian teknik dalam menentukan kesahan sesuatu instrument dalam sesebuah kajian. Edinborough (1994) melalui tulisannya telah membincangkan tentang lima jenis kategori kesahan dalam sesuatu penyelidikan yang dapat diringkaskan seperti berikut: 1. Kesahan awal (Face validity) 2. Kesahan kandungan (Content validity) 3. Kesahan hubungan kriteria (Criterion relationship) a. Kesahan prediktif (Predictive validity) b. Kesahan konkuren (Concurrent validity) 4. Kesahan konstruk (Construct validity)

4

Berikut adalah merupakan carta alir yang menghubungkan enam jenis kesahan pelbagai seperti yang digariskan oleh Campbell & Fiske (1959):

Rajah 1: Enam jenis kesahan oleh Campbell & Fiske (1959)

5

PERBINCANGAN 2: KEBOLEHPERCAYAAN DAN KESAHAN DALAM KAJIAN KUANTITATIF

Pengenalan kepada kajian kuantitatif Penyelidikan kuantitatif adalah merupakan jenis penyelidikan yang menggunakan rancangan pengkajian berdasarkan prosedur statistik atau dengan kata lain dari kuantifikasi (butiran mengikut jumlah unit dan angka) untuk mengukur pembolehubah (variabel) dalam penyelidikannya. Kajian berteraskan kepada metod kuantitatif ini bersifat positivisme logik dan hanya memfokuskan kepada variabel-variabel yang ingin dikaji sahaja tanpa mengaitkannnya dengan sebarang peristiwa. Dari aspek pengukurannya, kaedah ukurannya adalah bersifat rigid dan terikat yang meliputi kepelbagaian kes, subjek serta bersifat partikularistik. Kajian berbentuk kuantitatif ini juga mementingkan realiti yang bersifat stabil dari hasil kajian, berorientasikan hasil serta melibatkan analisis statistik sebagai kaedah empirikal dalam mengukur variabel yang terlibat. Menggunakan logik deduktif, sebarang perspektif dari orang luar atau penyelidik adalah tidak terlibat sama sekali dan hanya fakta-fakta objektif sahaja yang diukur tanpa mengambil kira realiti dan makna budaya (Neuman, Reichadt & Cook, 1979). Meskipun begitu, penyelidik kuantitatif masih perlu menguji dan menunjukkan bahawa kajian mereka boleh dipercayai. Kredibiliti dalam penyelidikan kuantitatif bergantung pada pembinaan instrumen, (Patton, 2001). Oleh yang demikian, apabila penyelidik kuantitatif berbicara mengenai kesahan dan kebolehpercayaan dalam penyelidikan, kebiasaanya ianya merujuk kepada penyelidikan yang boleh dipercayai. Kebolehpercayaan dalam kajian kuantitatif Apabila membincangkan tentang konsep kebolehpercayaan dalam kajian kuantitatif, pastinya terdapat kepelbagaian pandangan dalam menentukan pentakrifan kebolehpercayaan dari paradigma yang berbeza. Kirk & Miller (1986) mentakrifkan kebolehpercayaan dalam kajian kuantitatif sebagai sesuatu yang merujuk kepada “(1) darjah pengukuran, meskipun diuji berulang kali, kekal sama (2) kestabilan ukuran merentas masa; dan (3) pengukuran yang sama dalam jangka masa yang berbeza” (Kirk & Miller, 1986). Chua Yan Piau (2014) pula telah memperincikan tiga kategori pengkaedahan dalam menentukan kebolehpercayaan dalam kajian kuantitatif iaitu Kaedah Ujian Pra Pasca, Kaedah Pemisahan Separa dan Kaedah Konsistensi Dalaman. 6

Melalui kaedah pemisahan separa (split-half), item-item yang haadir dalam suatu ujian dipisahkan secara rawak kepada dua kumpulan. Berdasarkan penjumlahan skor dalam keduadua kumpulan tersebut, penganalisan nilai korelasi dilakukan antara kedua-dua skor terbabit. Sekiranya nilai korelasi yang dicatatkan oleh kedua-dua skor adalah tinggi, maka dapat dirumuskan bahawa item-item dalam ujian tersebut mempunyai kebolehpercayaan dalaman (internal reliability) yang tinggi. Melihat kepada kaedah konsistensi dalaman (internal consistency approach) pula, nilai korelasi dicari berdasarkan kepada skor setiap item dalam ujian dengan perjumlahan skor bagi semua item yang hadir dalam ujian atau juga disebut sebaagai skor indeks ujian. Terdapat dua keadaan dalam menganalisis nilai korelasi bagi kaedah ini: a. Item berkolerasi tinggi dengan skor indeks ujian mempunyai kebolehpercayaan yang tinggi b. Item berkolerasi rendah dengan skor indeks ujian mempunyai kebolehpercayaan yang rendah dan tersingkir dari ujian.

Menurut pandangan oleh Mat Pauzi A.Rahman (1999) pula, kebolehpercayaan dalam kajian kuantitatif boleh dikategorikan berdasarkan kepada empat kaedah, berbeza dengan jenis pengkaedahan yang dicadangkan oleh Piaw. Menurunya, kebolehpercayaan dalam kajian kuantitatif boleh dikategorikan sepertimana jadual berikut: KAEDAH Reliabiliti ujian-ujian

KETERANGAN Test-retest reliability

semula

Ujian dua kali dijalankan pada sampel yang sama. hasil kedua-dua ujian tadi dibandingkan untuk mendapatkan nilai reliabilitinya. Ujian yang dilakukan adalah pada sampel yang sama, namun pada situasi yang berbeza.

Reliabiliti selang-seli

Alternate form

Dua

jenis

ujian

yang

berbeza

reliability

disediakan tetapi mengukur perkara yang sama. sampel juga adalah sama.

Reliabiliti bahagi dua

Split-half reliability

Satu

senarai

pembolehubah dibahagikan

item-item disediakan. kepada

dua

sesuatu Item dan

dikemukakan kepada sampel. Setiap 7

bahagian tadi dilakukan ujian secara berasingan. Reliabiliti konsistensi

Internal consistency

Ujian

korelasi

dalaman

reliability

kalangan

dilakukan

item-item

yang

dalam terpilih.

Proses pengurangan dan penambahan dilakukan

sehinggalah

satu

nilai

konsistensi dalaman yang munasabah diperolehi. Jadual 0: Kategori pengkaedahan dalam menentukan kebolehpercayaan dalam kajian kuantitatif menurut Mat Pauzi A.Rahman

Kesahan dalam kajian kuantitatif Joppe (2000) dalam garapan pandangannya mengenai kesahan dalam kajian kuantitatif memerikan bahawa kesahan menentukan sama ada sesuatu penyelidikan itu benar-benar mengukur apa yang ingin diukur atau setepat manakah sesuatu keputusan penyelidikan itu adalah benar. Dalam erti kata lainnya, sejauh manakah instrumen kajian yang digunakan dalam sesutu kajian mampu mengarah kepada sasaran target (the bull’s eye). Wainer dan Braun (1998) pula mentakrifkan kesahan dalam kajian kuantitatif sebagai suatu ‘kesahan konstruk/binaan’. Binaan tersebut adalah merupakan konsep permulaan, idea, soalan ataupun hipotesis yang menentukan data mana yang harus dikumpul dan bagaimanakan ianya akan dikumpul. Dalam konteks ini, sebarang penglibatan penyelidik dalam proses kajian akan mengurangkan kesahan bagi sesebuah kajian. Menurut Chua Yan Piaw (2014) pula, kesahan dalam penyelidikan kuantitatif dapat didefinisikan sebagai “nilai korelasi di antara pengukuran dan nilai sebenar sesuatu variabel. Jika pengukuran yang dibuat tepat pada nilai sebenar sesuatu variabel, nilai korelasinya adalah tinggi dan penyelidikan tersebut mempunyai kesahan yang tinggi”. Oleh yang demikian, pendefinisian pembolehubah-pembolehubah yang terlibat dalam sesuatu kajian haruslah dibuat secara tepat dan jelas bagi menjamin kesahan yang tinggi dalam penyelidikan kuantitatif. Berikut adalah merupakan enam jenis kesahan dalam penyelidikan kuantitatif sebagaimana yang dicadangkan oleh Chua Yan Piaw (2014):

8

Jenis Kesahan

Definisi

Kesahan Muka

Sejauh mana pengukuran dibuat dapat mengukur nilai sebenar yang ingin diukur

Kesahan Kriteria

Sejauh mana pengukuran yang dibuat dapat meramal kriteria yang ingin diukur

Kesahan Bina

Sejauh mana hipotesis yang dibuat berdasarkan teori-teori

Kesahan

Sejauh mana pengukuran dapat dibuat mewakili aspek kandungan

Kandungan

yang diukur

Kesahan Dalaman Sejauh mana kajian menunjukkan bahawa rawatan yang dibuat dalam kajian benar-benar menyebabkan tingkah laku subjek kajian dan bukan disebabkan oleh faktor-faktor lain selain daripada rawatan tersebut. Kesahan Luaran

Sejauh mana hasil kajian dapat diaplikasikan kepada kumpulankumpulan lain dalam dunia sebenar

Jadual 0: Jenis kesahan dalam penyelidikan kuantitatif (Adaptasi dari Chua Yan Piaw, Kaedah Penyelidikan, 2014)

9

PERBINCANGAN 3: KEBOLEHPERCAYAAN DAN KESAHAN DALAM KAJIAN KUALITATIF Pengenalan kepada kajian kualitatif Kajian penyelidikan berbentuk kualitatif adalah suatu kajian yang bersifat fenomenologis yang memfokuskan kepada sesuatu proses dan peristiwa secara aktif dalam membina realiti dan makna budaya secara holistik. Berteraskan metod kualitatif, kajian jenis ini adalah berorientasikan proses serta lebih mementingkan realiti yang bersifat dinamis dari hasil pengkajian. Analisis kualitatif yang dilakukan adalah berasaskan kepada analisis tematik serta menggunapakai logik induktif iaitu suatu proses berfikir dari hal yang umum menuju kepada hal yang khusus. Pemerhatian dalam konteks kajian kualitatif ini adalah bersifat semulajadi dan bebas serta memfokuskan kepada sedikit sahaja kes dan subjek berteraskan paradiga holistik. Penyelidik kajian kualitatif ini juga lebih dekat dengan data di mana sebarang perspektif melibatkan orang dalam atau penyelidik itu sendiri terlibat secara langsung dalam kajian (Neuman, Reichadt & Cook, 1979). Walau bagaimanapun, kedua-dua penyelidik kualitatif dan kuantitatif perlu menguji dan menunjukkan bahawa kajian mereka boleh dipercayai. Walaupun kredibiliti dalam penyelidikan kuantitatif bergantung kepada pembinaan instrumen, dalam penyelidikan kualitatif, "penyelidik itu sendiri adalah instrumen" (Patton, 2001, ms 14). Kebolehpercayaan dalam kajian kualitatif Bagi memahami makna kebolehpercayaan ini, adalah penting untuk meneliti setiap definisi yang diberikan oleh pengkaji kualitatif dari perspektif yang berbeza. Menurut Merriam (1998), kebolehpercayaan ialah dapatan penyelidikan itu mempunyai replikasi apabila penyelidikan dilakukan dalam situasi yang sama.

Chua Yan Piaw (2014) juga menghuraikan

kebolehpercayaan dalam sesuatu penyelidikan sebagai merujuk kepada keupayaan kajian itu untuk memperoleh nilai serupa apabila pengukuran yang sama diulangi. Akan tetapi, kebolehpercayaan adalah sukar untuk ditentukan dengan tepat dalam penyelidikan kualitatif kerana perlakuan manusia bukan statik meskipun dalam situasi yang sama apabila membuat replikasi atau pengulangan kajian. Oleh itu, dapat difahami bahawa dalam konteks penyelidikan kualitatif, konsep kebolehpercayaan adalah berkait dengan soal kebolehsandaran dan ketekalan data yang dikumpul di mana persoalan utamanya adalah bukan dapatan yang sama akan ditemui semula tetapi keputusan atau dapatan kajian itu adalah tekal dengan data yang dikumpul (Othman Lebar, 2009). 10

Hal ini berkait rapat dengan konsep penyelidikan berkualiti dimana kebolehpercayaan adalah konsep yang menilai kualiti dalam kajian kuantitatif dengan "tujuan menjelaskan" manakala konsep kualiti dalam kajian kualitatif pula bertujuan untuk "menjana pemahaman" (Stenbacka, 2001). Pandangan Stenbacka dalam membincangkan konsep kebolehpercayaan dalam kajian kualitatif ini selari dengan pandangan Chua Yan Piaw (2014) dan Othman Lebar (2009) yang menegaskan bahawa perbezaan dalam tujuan menilai kualiti kajian dalam penyelidikan kuantitatif dan kuantitatif adalah salah satu sebab yang menjadikan konsep kebolehpercayaan sebagai tidak relevan dalam penyelidikan kualitatif. Bagaimanapun, terdapat juga pengkaji yang mendokong konsep kebolehpercayaan dalam kajian kualitatif seperti Patton (2001), Healy & Perry (2000) serta Lincoln & Guba (1985) yang menegaskan bahawa kesahan dan kebolehpercayaan adalah dua konsep yang saling berkait dan penting apabila merekabentuk suatu kajian, menganalisa data dan dalam menganalisa

kualiti

sesuatu

kajian.

Untuk

menjadikannya

lebih

spesifik,

istilah

kebolehpercayaan itu dikhususnya sepenuhnya untuk kajian kuantitatif. Manakala, bagi kajian kualitatif, istilah kebergantungan digunakan bagi merujuk kepada konsep kebolehpercayaan (Lincoln and Guba, 1985). Dalam mengenalpasti strategi-strategi yang boleh diambil bagi meningkatkan kebolehpercayaan kajian kualitatif, Chua Yan Piaw (2014) telah menggariskan beberapa strategi penting yang harus dipertimbangkan pengkaji ketika menjalankan kajian iaitu dengan teknik menggunakan kaedah triangulasi, menggunakan pengkaji terlatih, menggunakan pemeriksaan rakan sebaya dan terakhirnya menggunakan alat pencatat sebagai bukti. Teknik Menggunakan kaedah triangulasi

Keterangan

Contoh

a. Menggunakan beberapa

Dalam sesi temu bual, beberapa orang

pengkaji penemubual digunakan untuk menyoal

yang berlainan b. Melakukan pada

soalan yang sama pada sela masa yang kajian berlainan

masa-masa

yang berlainan c. Melakukan kajian di tempat-tempat yang berlainan.

11

Menggunakan

Ini melibatkan pengkaji-pengkaji yang terlatih untuk membuat

pengkaji terlatih

pemerhatian dan laporan secara teliti dan sistematik

Menggunakan

Membandingkan data kajian yang dicatatkan oleh pengkaji dan

pemeriksaan

pendapat rakan sebaya tentang subjek

rakan sebaya Menggunakan alat

Alat pencatat sebagai bukti Borang temu bual, perakam kaset, pita

pencatat kebolehpercayaan

sebagai bukti

kajian video dan sebagainya.

yang merekodkan hasil sesi temu bual/pemerhatian

Jadual 0: Teknik meningkatkan kebolehpercayaan kajian kualitatif (Adaptasi dari Chua Yan Piaw, Kaedah Penyelidikan, 2014)

Kesahan dalam kajian kualitatif Meli...