WSPÓŁDZIAŁANIE CZĘŚCI I Mechanizmów KM PK PDF

Title WSPÓŁDZIAŁANIE CZĘŚCI I Mechanizmów KM PK
Course Wojskowa Akademia Techniczna
Institution Wojskowa Akademia Techniczna
Pages 7
File Size 424.9 KB
File Type PDF
Total Downloads 90
Total Views 137

Summary

Download WSPÓŁDZIAŁANIE CZĘŚCI I Mechanizmów KM PK PDF


Description

Warszawa, dnia 21.03.2013r. ZATWIERDZAM INSTRUKTOR SSW chor. Mariusz GŁADYSZ

PLAN PRACY INSTRUKTORA NA PUNKCIE NAUCZANIA

I.

ZAGADNIENIE: BUDOWA ORAZ WSPÓŁDZIAŁANIE CZĘŚCI I MECHANIZMÓW KARABINÓW MASZYNOWYCH.

II.

CEL: - nauczyć budowy, współdziałania części i mechanizmów km PK.

III. CZAS: 26 minut. IV.

MIEJSCE: Strzelnica szkolna WAT (Wiata nr 3).

V.

LITERATURA: „Metodyka Szkolenia Strzeleckiego”, Szkol. 730/89 Instrukcja „7,62 mm karabiny maszynowe PK”, Szkol. 2300/84

VI.

ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWO - TECHNICZNE: 7,62 mm karabin maszynowy PK 1kpl. tablica poglądowa 1szt.

VII. WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:  Przed przystąpieniem do ćwiczeń praktycznych z bronią każdorazowo sprawdzić jej rozładowanie.  Zwrócić szczególną uwagę na bezpieczny kierunek wylotu lufy.  Wykonywać tylko polecenia instruktora w punkcie nauczania.  Nie oddalać się z punktu nauczania bez zezwolenia instruktora.  Niezwłocznie informować o powstałych podczas ćwiczeń urazach.

PRZEBIEG SZKOLENIA

Lp. CZYNNOŚCI INSTRUKTORA 1. ,,BACZNOŚĆ” – budowa, współdziałanie części i mechanizmów karabinów maszynowych - ,,SPOCZNIJ”.

CZYNNOŚCI SZKOLONYCH Ustawiają się w szeregu, w nakazanym miejscu i słuchają.

Celem szkolenia jest nauczenie was budowy, słuchają. współdziałania części i mechanizmów karabinu maszynowego PK co pozwoli wam łatwiej zdiagnozować uszkodzenia (zacięcia) broni i usuwać je, wyrabianie nawyków w bezpiecznym obchodzeniu się z bronią. POKAZ Z OMÓWIENIEM

Słuchają, przyswajają wiadomości

Pokazuję i omawiam

.

Podaję komendę „Przez plecy - BROŃ”. Dokonuje częściowego rozłożenia karabinu maszynowego PK. Przedstawiam budowę, współdziałanie części i mechanizmów karabinu maszynowego PK podczas ładowania i prowadzenia ognia opisanych w załączniku nr 1,2 i 3. ĆWICZENIE PRAKTYCZNE Sprawdzam stopień przyswojenia materiału przez szkolonych. Nakazuję wybranym szkolonym dokonania omówienia budowy, współdziałania części i mechanizmów karabinu maszynowego podczas ładowania oraz prowadzenia ognia w oparciu o częściowo rozłożony karabin maszynowy. Na bieżąco koryguję popełniane błędy.

Przedstawiają współdziałanie części i mechanizmów karabinu maszynowego podczas ładowania i prowadzenia ognia.

2. OMÓWIENIE ZAGADNIENIA wskazuję najczęściej popełniane błędy; wskazuję literaturę do nauki własnej; odpowiadam na pytania szkolonych.

Stoją w postawie słuchają i notują.

swobodnej,

OPRACOWAŁ .................................

Załącznik nr 1 BUDOWA KARABINU PK

Załącznik nr 2

WSPÓŁDZIAŁANIE CZĘŚCI I MECHANIZMÓW KARABINA MASZYNOWEGO PK Karabin maszynowy PK jest bronią zespołową drużyny piechoty, przeznaczoną do niszczenia siły żywej, środków ogniowych i celów powietrznych. Położenie części i mechanizmów przed załadowaniem karabinu. Pod działaniem sprężyny powrotnej suwadło z tłokiem gazowym i zamkiem znajduje się w skrajnym przednim położeniu, tłok gazowy znajduje się w tulei gazowej komory gazowej, a przewód lufy jest zaryglowany zamkiem. Zamek jest obrócony wokół własnej osi wzdłużnej w prawo w ten sposób, że jego rygle zachodzą za opory ryglowe komory zamkowej. Iglica znajduje się w przedzie, a grot igliczny wystaje z otworu czółka trzonu zamkowego. Sprężyna powrotna znajduje się w stanie najmniejszego naprężenia. Rękojeść przeładowania jest w skrajnym przednim położeniu. Podajnik, wchodząc swoim występem w rowek znajdujący się na prawej ściance suwadła, zajmuje skrajne prawe położenie, łapka podajnika – pod działaniem własnej sprężyny

Położenie części i mechanizmów karabinu maszynowego w czasie ładowania. Aby załadować karabin maszynowy, należy: -obrócić rękojeść lufy w lewo, -otworzyć pokrywę komory zamkowej, -ułożyć taśmę na podstawie donośnika, tak aby pierwszy nabój wszedł kryzą łuski między zaczepy wyłuskiwacza nabojów, -zamknąć pokrywę komory zamkowej, -odciągnąć rękojeścią przeładowania suwadło do tyłu aż do oporu i ustawić je na zaczepie spustowym, -przesunąć rękojeść przeładowania w przód do oporu,

Karabin maszynowy jest załadowany. Jeżeli nie jest konieczne natychmiastowe otwarcie ognia, należy karabin maszynowy zabezpieczyć przez obrócenie skrzydełka bezpiecznika do tyłu. Powoduje to obrót do dołu wycięcia do dźwigni spustowej, wskutek tego dźwignia spustowa nie może się obniżyć. W czasie odciągania rękojeści przeładowania do tyłu zaczep cięgła napinacza zazębia się z występem napinającym suwadła i odciąga je do tyłu, ściskając sprężynę powrotną; iglica, której występ znajduje się w pierścieniowym wycięciu wspornika suwadła, cofa się. Zaczepy wyłuskiwacza nabojów wyciągają nabój z taśmy i przenoszą go do tyłu, przy czym nabój podnosi zaczepy taśmy, ściskając ich sprężynę; nabój, dochodząc dnem łuski do opory naboju, opuszcza się pod działaniem krzywizny opory nabojowej i przycisku naboju, wchodzi w otwór wzdłużny podstawy donośnika i ustawia się przed dosyłaczem zamka. Po odciągnięciu suwadła na całą długość ruchu swobodnego (10-15mm.)oddziaływa ono przednim skosem wycięcia kształtowego na występ prowadnicy zamka i obraca zamek w lewo, występy ryglowe zamka wyzębiają się zza opór ryglowych komory zamkowej i następuje odryglowanie zamka. Po odryglowaniu zamek przesuwa się z suwadłem do tyłu. W czasie dalszego odciągania rękojeści suwadło oddziaływa lewą skośną powierzchnią na rolkę podajnika, a występem na skosy popychacza osłony. Górna część podajnika obraca się przy tym w lewo; łapka podajnika opierając się o ogniwo taśmy przesuwa się w lewo i ustawia kolejny nabój naprzeciw zaczepów wyłuskiwacza; zaczepy taśmy znajdujące się w pokrywie komory zamkowej- po przepuszczeniu kolejnego naboju- utrzymują wspólnie z łapką podajnika taśmę w donośniku. Popychacz- przesuwany przez występ suwadła w lewo – otwiera zagięciem osłonę wyrzutnicy komory zamkowej. Dźwignia spustowa obniża się pod naciskiem suwadła. Gdy tylko suwadło minie swym zaczepem spustowym dźwignię spustową, dźwignia ta uniesie się pod działaniem swej sprężyny. W czasie ruchu powrotnego suwadło staje na zaczepie dźwigni spustowej. Występ popychacza na suwadle, przechodząc obok skosów popychacza, zwalnia go, a otwór wyrzutnicy komory zamkowej zamyka osłona. Karabin maszynowy jest załadowany.

Załącznik nr 3 WSPÓŁDZIAŁANIE CZĘŚCI I MECHANIZMÓW KARABINU MASZYNOWEGO

W CZASIE STRZELANIA.

Współdziałanie części i mechanizmów karabinu maszynowego w czasie strzelania. Aby spowodować strzał, należy nacisnąć język spustowy, obróciwszy przedtem skrzydełko bezpiecznika do przodu, jeżeli karabin maszynowy był zabezpieczony. W czasie obracania skrzydełka bezpiecznika do przodu szerokie wycięcie bezpiecznika ustawia się pod dźwignią spustową, co pozwala na obniżenie dźwigni spustowej. Język spustowy, obracając się na osi, naciska zębem na dźwignię spustową i wyzębia ją z zaczepu suwadła. Pod działaniem sprężyny powrotnej suwadło z zamkiem przesuwa się do przodu, przy czym zamek wypycha swym dosyłaczem nabój z korytka podstawy donośnika i dosyła go do komory nabojowej. W czasie ruchu suwadło oddziaływa swą prawą płaszczyzną na występ podajnika i odchyla górna część podajnika w prawo; łapka podajnika zaskakuje za kolejne ogniwo taśmy, a zaczepy taśmy utrzymują przy tym taśmę i zabezpieczają ją przed wypadnięciem. W czasie zbliżania się zamka do tylnego ścięcia lufy wyciąg wchodzi w wycięcie znajdujące się na lufie, a pazur wyciągu zaskakuje za kryzę łuski. Zamek początkowo pod działaniem skosu występu komory zamkowej na skos występu prawego rygla, a następnie tylnego skosu wycięcia kształtowego suwadła na występ prowadzący- obraca się wokół osi podłużnej w prawo, a jego rygle wchodzą za opory ryglowe komory zamkowej; następuje zaryglowanie zamka. W czasie dalszego ruchu suwadła zaczepy wyłuskiwacza zaskakują za kryzę dna łuski kolejnego naboju; grot iglicy wychodzi z otworu czółka trzonu zamkowego i nakłuwa spłonkę naboju. Następuje strzał. Pod działaniem ciśnienia gazów prochowych pocisk przesuwa się w przewodzie lufy; gdy mija otwór gazowy w lufie, część gazów prochowych wypływając przez ten otwór do komory

gazowej- prze na tłok gazowy i odrzuca suwadło do tyłu. Suwadło przesuwając się do tyłu wyciąga zaczepami wyłuskiwacza z taśmy i przenosi do tyłu nabój, który pod działaniem skosu znajdującego się na przycisku naboju i opory nabojowej opuszcza się do korytka podstawy donośnika. Gdy suwadło przejdzie odległość ruchu swobodnego, działa przednim skosem wycięcia kształtowego na występ prowadzący zamka obraca zamek wokół osi podłużnej w lewo i wyprowadza rygle zamka z zazębienia z oporami ryglowymi komory zamkowej; następuje odryglowanie zamka. Zamek, przesuwając się z suwadłem do tyłu, wyciąga pazurem wyciągu łuskę z komory nabojowej, suwadło przesuwa w lewo popychacz, który swoim zagięciem obraca osłonę i otwiera wyrzutnicę w komorze zamkowej; łuska utrzymywana dotychczas przez pazur wyciągu na swej drodze wyrzutnik znajdujący się w komorze zamkowej i zostaje wyrzucona na zewnątrz. Suwadło, przesuwając się w dalszym ciągu do tyłu, oddziaływa swą lewą ukośną płaszczyzną na rolkę podajnika i obraca górną część podajnika w lewo, łapka podajnika przesuwa taśmę w lewo i ustala kolejny nabój naprzeciw zaczepów wyłuskiwacza. Po uderzeniu w skrajnym tylnym położeniu w zderzak suwadło przesuwa się pod działaniem sprężyny powrotnej do przodu i jeżeli język spustowy jest naciśnięty, nie zatrzymuje się na zaczepie dźwigni spustowej, lecz dosyła dosyłaczem naboju kolejny nabój do komory nabojowej, a iglica zbija spłonkę naboju; następuje kolejny strzał. Strzelanie automatyczne trwa tak długo, jak długo jest naciśnięty język spustowy, a w taśmie znajdują się naboje. Po zwolnieniu języka spustowego suwadło zostaje zatrzymane przez zaczep spustowy suwadła na dźwigni spustowej w tylnym położeniu i strzelanie zostaje przerwane, lecz karabin maszynowy pozostaje załadowany....


Similar Free PDFs