Bajka terapeutyczna (l ęk przed p ój ściem do przedszkola) PDF

Preview

Summary

Contrary to popular belief, Lorem Ipsum is not simply random text. It has roots in a piece of classical Latin literature from 45 BC, making it over 2000 years old. Richard McClintock, a Latin professor at Hampden-Sydney College in Virginia, looked up one of the more obscure Latin words, consectetur,...

Description

BajkaoZuzi (lękprzedrozłąkąpodczaspierwszychdnipobytuwprzedszkolu)   kursbiblioterapiiIº/2008   WmałymmiasteczkuprzyulicyMiodowejstałdomekzczerwonejcegły.Mieszkała wnimmałamisiaZuziaorazjejrodzina:mama,tataistarszasiostraBasia.Tatawychodził wcześnie rano do pracy, gdy Zuzia jeszcze spała.Większość czasu misia spędzała z mamą. Codziennie rano odprowadzały Basię do przedszkola. Bardzo lubiła te poranne spacery. Podobało się jej równieŜ w przedszkolu, wszystko byłotam takiekolorowe: małestoliczki, małekrzesłaiduŜoprzeróŜnychzabawek.PopoŜegnaniuzsiostrąszłynaplaczabaw.Zuzia huśtała się na huśtawkach, bawiła się w piaskownicy, biegała, a gdy się zmęczyła siadała obok mamy na ławce i rozmawiały. Następnie robiły zakupy w sklepiku u pana Barnaby iwracały dodomu.Wspólniezmamąrozpakowywałyzakupy,anastępniegotowałyobiady. Mama prawdziwy dla rodziny misiów, a Zuzia taki na niby dla swoich lal. Gdy mama gotowała zupę pomidorową, to Zuzia równieŜ gotowałataką samą,gdy mama piła herbatę, ZuziasiadałaprzyniejiteŜpiłaherbatę.KiedymałamisiabyłajuŜzmęczona,mamakładła jądołóŜeczka,otulałakołderkąiczytałabajkędopókicórkaniezasnęła.Podrzemceszłydo przedszkolapoBasię. SiostraopowiadałaZuzijakwspanialesiębawiła,ilemakoleŜanekikolegów. PewnegodniaZuziazapytałamamę: –Kiedyjapójdędoprzedszkola? –Achcesz?–spytałamama. –Tak!ChcęsiębawićzinnymidziećmitakjakBasia. Mama spojrzała z czułością na swoją młodszą córkę, wzięła ją na kolana, przytuliła ipowiedziała: – Bardzo się cieszę z twojej decyzji, po wakacjach we wrześniu ty pójdziesz do przedszkola,ajadopracy. Czas mijał, nadeszły wakacje, a po nich wrzesień i pierwszy dzień Zuzi w przedszkolu, a mamy w pracy. Zuzia czuła się szczęśliwa, a jednocześnie niespokojna. Zabrałaswójplecak,doktóregozapakowałakredki,pisakiikapcie,wzięłasiostręimamęza łapkiiwyszły. Wprzedszkolupanowałgwarizamieszanie.Niektóredziecitak,jakBasiawitałysię radośnie po wakacyjnej rozłące, a inne – te, które pierwszy raz tu przyszły – ze łzami w oczach Ŝegnały się z rodzicami. Zuzia nieśmiało zdjęła płaszczyk, powiesiła go na wieszaczkuzmuchomorem,następniezmieniłabucikiizesmutnąminkąpodeszładomamy, przytuliłasięizapytała: –Mamo,aletypomnieprzyjdziesz? – Oczywiście, kochanie – odpowiedziała mama i weszła z córkądo sali maluchów, którymiopiekowałasiępaniZosia.Byłatobardzomiłapani.PodeszładoZuzi,wzięłająza łapkęizaprowadziładostolika,przyktórymsiedziałyjuŜinnemisie. Niektóre misie były smutne i ciche, a inne wesoło rozmawiały ze sobą. Zuzia odwróciłasięizobaczyłamamęzamykającązasobądrzwi.Naglepoczułasiębardzosamotna ipomyślała:„Ajeślimamaniewróci,zapomniomnie?” Popoliczkachmisipopłynęłyłzy.Pochwilipoczuła,Ŝektośjądelikatniegłaszczepołapce, podniosłazapłakaneoczyizobaczyłauśmiechniętąpaniąZosię. –Niepłacz,Zuziu–powiedziaławesołopani.–Chodźbawićsięzdziećmi.Właśnie budujązklockówzamek. Misiaposłuszniepodeszładogrupkidzieciakówiprzywitałasię: –JestemZuzia.



1

BajkaoZuzi (lękprzedrozłąkąpodczaspierwszychdnipobytuwprzedszkolu)   kursbiblioterapiiIº/2008  Wodpowiedziusłyszała:Ania,Asia,Kubaiwieleinnychimion.Wszyscyzochotązabralisię dozabawyiwkrótcenaśrodkusalistanąłipięknyzamek. NagleZuziausłyszałaotwierającesiędrzwi,pomyślała,Ŝetomamaponiąprzyszła. Odwróciła się, ale była to pani kucharka z obiadem dla dzieci. Misia znowu zatęskniła za mamą i rozpłakała się, bo przypomniała sobie jak wspólnie gotowały obiady. Czuła się okropnie,nicjejniesmakowało,awgłowiekłębiłasięmyśl:„Ajeślimamaniewróci?” Najgorzej czuła się wtedy, gdy po obiedzie wszystkie dzieci kładły się spać do swoich łóŜeczek. Czuła się wtedy bardzo samotna, nie było przy niej mamy, która by ją przytuliła, otuliła kołderką i przeczytała bajkę. LeŜała wpatrzona w zamknięte drzwi i cicho popłakiwała. Wkrótcenadeszłatakdługoiniecierpliwieoczekiwanachwila,przyszłamama.Zuzia zradościąpodbiegładoniejimocnosięprzytulającwyszeptała: –Bardzozatobątęskniłam,myślałam,Ŝenieprzyjdziesz. KolejnedniZuziwprzedszkoluwyglądałypodobnie.ZakaŜdymrazem,gdymamają odbierała,widziałajejzapłakanątwarz. Pewnegodniaprzedwyjściemdo przedszkolamamawzięłaZuzięnakolana,mocno przytuliła,anastępniewyjęłazkieszenidwamalutkieczerwoneserduszka. –Córeczko,tosądwazaczarowaneserduszka,jednodlaciebie,adrugiedlamnie– powiedziała. – A dlaczego one są zaczarowane? – zapytała Zuzia. Mama uśmiechnęła się czule ipowiedziała: –Sątoserduszkaszczęściaimiłości,niepozwalajązapomniećodrugiejosobie.Jeśli tylko poczujesz się samotna, wyjmij je z kieszeni, a serduszko pokaŜe ci, Ŝe ja o tobie pamiętam.Staniesięwtedybardzo,bardzoczerwone.Będzietoznak,Ŝeciękocham,myślę otobieiŜenapewnoodbioręcięzprzedszkola.Zobaczyszsama. Misiaschowałaswojeserduszkodokieszeni,amamaswojeiposzłydoprzedszkola. Przy poŜegnaniu z mamą misia nie czuła juŜ lęku. Pamiętała, Ŝe ma swoje zaczarowane serduszko. Jednak później, czas zaczął się dłuŜyć, znowu posmutniała i chciała juŜ się rozpłakać, gdy nagle przypomniała sobie o serduszku. Wyjęła je z kieszeni i połoŜyła na łapce.ImdłuŜej naniepatrzyła,tym bardziejrobiłosięczerwone.I misiajuŜwiedziała,Ŝe mamaoniejmyśli,ŜejąkochaiŜenapewnoprzyjdzie.Zuziapoczułasiębardzoszczęśliwa ipobiegłabawićsięzkoleŜankamiikolegami.WkrótceteŜprzyszłamama.OdtejporyZuzia juŜnieobawiałasię,Ŝekiedyśmamaoniejzapomni.  



2...