ciało migdałowate PDF

Preview

Summary

opis, funkcje ciała migdałowatego...

Description

BIOLOGICZNE PODSTAWY ZACHOWANIA PRACA DODATKOWA

Ciało migdałowate (ang. Amygdala) jest niewielką, mierząca około 15mm średnicy, przypominającą migdał strukturą mózgu. W jego obszarze wyróżnia się dwie główne części: 

filogenetycznie starszą okolicę korowo-przyśrodkową,



filogenetycznie młodszą okolicę podstawno-boczną.

Jądro migdałowate to część układu limbicznego, który stanowi z kolei część układu nerwowego odpowiedzialnego przede wszystkim za pamięć i emocje. Ciało migdałowate znajduje się w głębi brzusznej części płatów skroniowych, jest kompleksem jąder zróżnicowanych pod względem morfologicznym, funkcjonalnym. Jądro migdałowate otrzymuje projekcję z okolic asocjacyjnych kory wzrokowej i słuchowej z opuszek węchowych i kory węchowej; a także za pośrednictwem wyspy, z kory somatosensorycznej. Liczne badania anatomiczne i behawioralne wskazują, że podstawową funkcją ciała migdałowatego jest analiza i integracja kompleksowych bodźców sensorycznych, co w konsekwencji może prowadzić do pobudzenia emocjonalnego. Ma ono bogaty system połączeń

aferentnych

(dochodzących)

i

eferntnych

(wychodzących);

korowych

i

podkorowych. Ciało migdałowate jest więc emocjonalnym centrum mózgu uwalniającym neuroprzekaźniki. Rolą jądra migdałowatego jest wykrywanie zagrażających bodźców i organizowanie odpowiedniej do okoliczności reakcji, (np. ucieczki, walki) czy ,,zastygania” – znieruchomienia. Amygdala otrzymuje informacje dzięki bogatej sieci połączeń zarówno ze strukturami leżącymi pod korą, jak i z samą korą. Może za pośrednictwem swoich dróg wyjściowych uruchamiać odpowiednie reakcje. Po wykryciu bodźców zagrażających ciało migdałowate wysyła właściwe sygnały do podwzgórza i pnia mózgu, regulując wewnętrzną równowagę i zachowanie. Połączenia z ciała migdałowatego uruchamiają między innymi wegetatywny układ nerwowy. Informacja przesyłana jest szybką transmisją synaptyczną z wykorzystaniem kwasu glutaminowego – podstawowego dla systemu nerwowego neuroprzekaźnika pobudzającego. Działa też hamujący

neuroprzekaźnik

funkcjonowanie mózgu.

–

GABA,

interakcje

obydwu

zapewnia

prawidłowe

Dysfunkcje

są

najczęściej

następstwem

uszkodzenia

ciała

migdałowatego,

charakteryzują się: 

ślepotą emocjonalną (nieprawidłowe reagowanie na bodźce emocjonalne),



prozopagnozją (nierozpoznawanie twarzy, przedmiotów),



stępieniem emocjonalnym z nadmierną zmiennością nastrojów.

Bibliografia: 1. Świerkocka-Miastkowska, M., Klimarczyk, M., Mazur, R. (2005). Zrozumieć układ limbiczny. Psychiatria w Praktyce Ogólnolekarskiej (t. 5, s. 47-50). Medical Eduction. 2. Górska, J., Grabowska, A., Zagrodzka, J. (2000). Mózg, a zachowanie. Warszawa: PWN. 3. Zagrodzka, J., Boguszewski, P. (2010). Nasz mózg niespokojny. Ja, My, Oni (t. 3) Polityka. 4. Maryś, J. (2005). Podstawy anatomiczne procesów zapamiętywania i emocji. Neuronalny świat umysłu. Kraków: Oficyna wydawnicza „Impuls”....