Dozwolony użytek publiczny PDF

Preview

Summary

Byle co ale wszystko co może byc ackowiek idk wiec nic...

Description

DOZWOLONY UŻYTEK PUBLICZNY

DOZWOLONY UŻYTEK PUBLICZNY Korzystanie w celach naukowych, dydaktycznych i bibliotecznych Publiczne odtwarzanie programów radiowych lub telewizyjnych Prawo przedruku Prawo cytatu

Dozwolony użytek na cele naukowe, oświatowe i biblioteczne (art. 27-28) obejmuje korzystanie z rozpowszechnionych utworów w oryginale i w tłumaczeniu oraz sporządzanie w tym celu egzemplarzy fragmentów rozpowszechnionego utworu, co oznacza, że dopuszczalne jest wykonanie kserokopii rozdziału książki i jej przekazanie studentom. Na mocy artykułu 28 biblioteki mogą: (1) udostępniać, w zakresie zadań statutowych, nieodpłatnie egzemplarze utworów roz powszechnionych (użyczanie czytelnikom), (2) sporządzać lub zlecać sporządzenie egzemplarzy utworów (zwielokrotniać każdą techniką, również cyfrową, utworów) w celu uzupełnienia, zachowania lub ochrony własnych zbiorów; (3) udostępniać zbiory dla celów naukowych, badawczych lub poznawczych za pośrednictwem terminali znajdujących się na terenie jednostki (w intranecie). Publiczne odtwarzanie audycji radiowych i telewizyjnych (art. 24) jest umożliwione wówczas, kiedy nadawane są one za pomocą anteny zbiorowej oraz sieci kablowej i są przeznaczone do oznaczonego grona odbiorców znajdujących się w jednym budynku lub w domach jednorodzinnych obejmujących do 50 gospodarstw domowych. Posiadacze urządzeń służących do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego mogą za ich pomocą odbierać nadawane utwory choćby urządzenia te były umieszczone w miejscu ogólnie dostępnym, jeżeli nie łączy się to z osiąganiem korzyści majątkowych. Nieodpłatne publiczne wykonywanie rozpowszechnionych utworów jest dozwolone podczas ceremonii religijnych, imprez szkolnych, akademickich, oficjalnych uroczystości państwowych (art. 31). Wyjątek stanowią jednak imprezy reklamowe, promocyjne i wyborcze, bowiem wiążą się z osiąganiem korzyści materialnych.

Prawo przedruku dotyczy wykorzystania w mediach cudzych utworów. Artykuł 25 stanowi, że w celach informacyjnych wolno bez potrzeby uzyskiwania zgody uprawnionego podmiotu rozpowszechniać w prasie (oraz na stronach internetowych), radiu i telewizji już rozpowszechnione: o

sprawozdania na temat aktualnych wydarzeń, 1

aktualne artykuły o problematyce politycznej, religijnej i gospodarczej chyba, że zastrzeżono, że ich rozpowszechnianie jest zabronione, o aktualne wypowiedzi i fotografie reporterskie. o

W art. 25 ust. 1 lit. b. i c. za wykorzystanie utworu autorowi należy się wynagrodzenie. Prawu przedruku podlegają również: 1. 2. 3.

4.

Krótkie wyciągi ze sprawozdań i artykułów, o których mowa w z pkt.1 litera a. oraz b. (np. „w artykule x napisano, że…”). Przeglądy publikacji i utworów rozpowszechnionych (np. co nowego w kinie, na rynku księgarskim). Mowy wygłoszone na publicznych zebraniach i rozprawach, co nie upoważnia jednak do publikacji zbioru mów jednej osoby (wyłączona jest tu np. możliwość publikacji treści wykładu przeznaczonego dla studentów). Krótkie streszczenia rozpowszechnionych utworów.

Prawo cytatu (art. 29) umożliwia przytaczanie w osobiście tworzonym dziele, które stanowi samoistną całość, urywków innych utworów lub drobnych utworów w całości w rozpoznawalnie niezmienionej postaci1. Ich wykorzystanie musi się jednak wiązać z potrzebą wyjaśnienia, analizy krytycznej, nauczania. Istotą cytatu jest – jak wspomniano – inkorporacja niezmienionego fragmentu cudzego dzieła, jednak dopuszczalne jest również wykorzystanie urywku czyjegoś dzieła we własnym tłumaczeniu. Cytat powinien być rozpoznawalny, czyli tak oznaczony, aby przeciętny czytelnik nie miał wątpliwości, gdzie znajduje się cytowany fragment, a które partie są odautorskie. Nie wystarcza zatem ogólna adnotacja, jakie dzieła zostały wykorzystane w utworze. Każdorazowo należy wyróżnić graficznie przejmowany wyimek oraz podać imię i nazwisko autora przywoływanego utworu, tytuł, rok i miejsce wydania oraz stronę, z której pochodzi cytowany fragment. Jeśli przywoływany utwór został opublikowany anonimowo, też należy tę informację podać. Niedopełnienie tych warunków skutkuje naruszeniem autorskich praw osobistych. Cytujący powinien respektować jednak nie tylko prawo do autorstwa, ale także przywoływać dzieło w sposób rzetelny, nie zniekształcając intencji autora. Na gruncie ustawy ani w orzecznictwie sądowym nie zostały określone dopuszczalne rozmiary cytatu. Zwraca się uwagę, że istotna jest relacja do cytowanego utworu oraz pełniona w nim funkcja. W stosunku do całości cytat musi pełnić bowiem rolę podrzędną w tym sensie, że „cytowany urywek lub nawet cały drobny utwór musi pozostawać w takiej proporcji do wkładu własnej twórczości, aby nie było wątpliwości co do tego, że powstałe własne, samoistne dzieło”2. Z kolei w podręcznikach szkolnych, wypisach i antologiach umieszczanie cytatów jest dozwolone tylko ze względu na cel dydaktyczny i naukowy. W takim przypadku twórcy przywoływanego utworu należy się wynagrodzenie.

1

Por. opinia Rzecznika Generalnego V. Trstenjak z dnia 12 kwietnia 2011 r. do sprawy C-145/10 Eva-Maria Painer v. Standard Verlags GmbH, pkt 210. 2 Por. orzeczenie SN z dnia 23 listopada 2004 r., I CK 232/04, nr 11, poz. 196, OSP 2006, z. 5, poz. 54.

2...