Fonetyka - definicje, transkrypcja fonetyczna, akcent, intonacja, klasyfikacja głosek PDF

Preview

Summary

Notatki z całego pierwszego semestru.
Definicje (z hiszpańskimi nazwami), rysunek aparatu mowy, intonacja, akcentowanie, transkrypcja fonetyczna, klasyfikacja głosek (samogłoski, spółgłoski), dyftongi, tryftongi, rozziew, połączenia międzywyrazowe...

Description

FONETYKA - dział językoznawstwa badający stronę dźwiękową języka, artykulację głosek oraz ich budowę akustyczną; akcent, czyli wyróżnienie głoski w sylabie, sylaby w wyrazie, wyrazu w zdaniu; intonację, czyli rytm i melodię mowy polegające na podnoszeniu i zniżaniu głosu • FONETYKA AKUSTYCZNA – badania fizycznych właściwości dźwięków mowy, takich jak natężenie, częstotliwość i charakter drgań. (fonética acústica) • FONETYKA ARTYKULACYJNA- opis, jakie narządy mowy i w jaki sposób uczestniczą w powstawaniu dźwięków mowy. (fonética articulatoria) • FONETYKA AUDYTYWNA – badania nad odbiorem dźwięków mowy przez ludzi. (fonética auditiva) FONOLOGIA - Dział językoznawstwa zajmujący się badaniem relacji między fonemami, opisuje cechy, które pozwalają odróżnić poszczególne jednostki; cechy te nazywają się dystynktywnymi. • CECHA DYSTYNKTYWNA to cecha różnicująca dźwięki danego języka, dzięki której odróżniane są znaczenia wyrazów. • FONEM to wiązka współwystępujących cech dystynktywnych, dzięki którym dźwięk danego języka odróżnia się od innego dźwięku tego języka, a różnica ta ma wpływ na znaczenie wyrazów. • Przedmiotem badań fonologii są relacje istniejące między dźwiękami, które pozwalają na ODRÓŻNIENIE ZNACZEŃ. FONEM- najmniejsza, abstrakcyjna, funkcjonalna jednostka systemu językowego, niemająca własnego znaczenia, lecz służąca do odróżniania elementów znaczeniowych języka; składa się z zespołu współwystępujących fonologicznych cech dystynktywnych. GŁOSKA- najmniejsza jednostka fonetyczna języka wymawiana przy określonym stałym układzie narządów mowy; dźwięk mowy; konkretna realizacja fonemu. ALOFON- głoska różniąca się od innej nieistotnymi cechami fonetycznymi niewpływającymi na zmianę znaczenia; głoska różniąca się od innej głoski tylko cechą fonetyczną, a nie funkcją. (wariant wymowy głoski) GRAFEM- najmniejsza jednostka pisma, która często odpowiada fonemowi. Czasem jeden fonem może mieć kilka odpowiadających mu grafemów. W alfabetach grafem jest literą. ARTYKULACJA- zespół ruchów i pozycji narządów mowy biorących udział w wytwarzaniu określonych głosek. Aparat mowy składa się z: • aparatu oddechowego (płuca, oskrzela, tchawica) • aparatu fonacyjnego (krtań, w której znajduje się głośnia z więzadłami głosowymi i nagłośnia) • aparatu artykulacyjnego (narządy usytuowane powyżej nagłośni: jama gardłowa, jama ustna, jama nosowa, podniebienie twarde, dziąsła, zęby, podniebienie miękkie, języczek, wargi, język) Narządy mowy : ● ● ● ●

Narządy infraglottalne (cavidades infraglóticas) – płuca, oskrzela, tchawica (poniżej głośni [glotis]) Narządy supraglottalne- (cavidades supraglóticas) krtań (laringe), jama gardłowa (cavidad faríngea), jama nosowa (cavidad nasal), jama ustna (cavidad bucal) Czynne lub ruchome (órganos activos o movibles) – język (lengua), wargi (labios), podniebienie miękkie (velo), języczek (úvula), wiązadła głosowe (cuerdas vocales) Bierne lub nieruchome (órganos pasivos o fijos) – zęby (dientes), dziąsła (alveolares) i podniebienie twarde (paladar)

la cavidad nasal - jama nosowa la nariz - nos la cavidad bucal - jama ustna el paladar - podniebienie twarde el velo -podniebienie miękkie la úvula - języczek los labios - wargi el alvéolo - dziąsło los dientes - zęby el ápice de la lengua - czubek języka el cuerpo de la lengua - język el dorso de la lengua - grzbiet języka la cavidad faríngea - jama gardłowa la epiglotis - nagłośnia la glotis - głośnia las cuerdas vocales - struny/więzadła głosowe la laringe - krtań

BAZA ARTYKULACYJNA - zespół nawyków artykulacyjnych, charakterystycznych dla systemu fonicznego danego języka. Baza artykulacyjna w hiszpańskim : - przeważająca część głosek jest wymawiana w przedniej jamie ustnej (...