Title | Komunikacja wizualna |
---|---|
Author | Анастасия Кульчицкая |
Course | Grafika |
Institution | Szkola Wyzsza Psychologii Spolecznej |
Pages | 3 |
File Size | 141.8 KB |
File Type | |
Total Downloads | 4 |
Total Views | 177 |
All lectures...
PODSTAWY KOMUNIKACJI WIZUALNEJ – notatki do kolokwium Rodzaj kompozycji: • otwarta(kompozycja pozwalają ca na kontynuowanie kompozycji poza obszarem obrazu)
• • •
zamknięta (elementy kompozycji są zakończone w obrębie obrazu; często elementy obrazu w pisane w figurę geometryczną)
• • • •
perspektywa topograficzna (pokazanie obiektów przestrzennych widzianych z góry i położonych na płaszczyźnie);
• • •
Perspektywa „ z lotu ptaka” dla obiektów widzianych z góry
∙ ∙
NASYCENIE: cechy odpowiadająca za ocenę udziału określonej, czystej barwy we wrażeniu ogólnym. Nasycenie różnicuje barwy nasycone inienasycone.
statyczna (formy regularne, stabilne, nieruchome, ale i koncentryczne, symetryczne, horyzontalne, wertykalne); dynamiczna(posiada swoje gradacje: drganie form, ruch; formy: zróżnicowane, nieregularne, niesymetryczne, rozczłonkowane, ukośne kierunki, wewnętrzne napięcie między formami) rzędowa (układ wstęgowy = jedno nad drugim, w niższych rzędach obiekty najbliższe); kulisowa (przedstawione przedmioty nakładają się na siebie)
zbieżna (wycinek rzeczywistości z jedną linią horyzontu, obraz najbardziej zbliżony do realnegow tym perspektywa jednozbiegowa(linie głębi zbiegają się w jednym punkcie na linii horyzontu leżącej na wysokości oczu obserwatora, szerokości i wysokości są parami równoległe do siebie) oraz dwuzbi egowa = ukośna (przedmioty i obiekty ustawione w stosunku do obserwatora pod pewnym kątem, który wyznacza dwa punkty zbiegu, obiekty widziane z zewnątrz lub wnętrza w ujęciu narożnikowym) • Perspektywa „żabia” dla obiektów widzianych z dołu powietrzna (przedmioty oddalające się maleją, zmieniają barwę i kontrastowość);
barwna (barwy chłodne wypełniając formę oddalają ją, inne – ciepłe, przybliżają) CECHY BARW ∙ TON (odcień barwy): to, co potocznie jest określane jako kolor (np. czerwony, zielony czy żółty). JASNOŚĆ: właściwość powodująca, że określone przedmioty wydają się zatrzymywać lub odbijać większą lub mniejszą ilość padającego światła PODZIAŁ BARW ∙ Barwy dzielimy na chromatyczne i achromatyczne. Do barw achromatycznych zaliczamy barwę białą i czarną oraz wszystkie barwy pośrednie między nimi. Będą one określane jako stopnie lub poziomy szarości (określenie odcień jest zarezerwowane dla barw chromatycznych). Wszystkie inne barwy (o nasyceniu różnym od zera) są określane jako barwy chromatyczne. KOLORY PODSTAWOWE: • Czerwony • Żółty
•
Niebieski Kolory pochodne: ∙ Pomarańczowy
∙ ∙
Zielony
Fioletowy MIESZANIE BARW Mieszanie addytywne polega na mieszaniu wiązek światła wtrzech podstawowych kolorach (czerwony, niebieski izielony), aw ich połączeniu powstaje światło obarwie białej. Woparciu osyntezę addytywną mieszania barw pracują monitory oraz inne wyświetlacze kolorowe, emitując wiązki świateł Red (czerwony), Green (zielony), Blue (niebieski) (RGB). Mieszanie subtraktywne to mieszanie pigmentów wtrzech kolorach, ajego wynikiem jest kolor zbliżony do czarnego. Wtakim przypadku trzy podstawowe kolory to magenta (fioletoworóżowy), cyjan (błękitny) iżółty. Zjawisko to wykorzystuje się między innymi do druku: farba drukarska pokrywając papier tworzy filtr, aniepochłonięte długości fal świetlnych docierają do oka wywołując wrażenia określonej barwy. BARWA W KOMUNIKACJI WIZUALNEJ ∙ Czerwony Barwa czerwona to siła, aktywność, młodość, miłość. Wszystkie te cechy wykorzystuje Coca Cola, kierujące swoje produkty do młodych, dynamicznych ludzi, pokazując uśmiech izabawę wzestawieniu ze swoimi produktami. ∙ Czarny to kolor luksusowy. Skojarzenia zczarnymi, luksusowymi samochodami czy sukienką „małą czarną” są jednoznacznie nobilitujące. Czarna etykieta whisky Johnnie Walker Black Label czy znak towarowy producenta piór wiecznych Waterman (biały monogram na czarnym tle) są tego przykładem. ∙ Biel kojarzy się zlekkością, zwiewnością, czystością, niewinnością iboskością. Wiele ztych cech wykorzystują producenci słodyczy, które zpowodu zawartości kalorii nie są przez klientki lubiane, ale sugestia, iż są „lekkie” lub „zwiewne” nastraja je bardziej pozytywnie. Przykładem są m. in. opakowania „lekkich izwiewnych” Rafaello. ∙ Żółty podobnie jak pomarańczowy ibłękitny często wykorzystywany jest wkomunikatach związanymi ztechnologiami. Żółty - jako technikę, łączność, światło, naukę, radość wykorzystał Kodak jako swoją barwą podstawową . ∙ Pomarańczowy to ruch, dynamika, szybkość, komunikacja, otwartość – cechy te wybrał sobie operator telefonii komórkowej Orange do zbudowania swojej tożsamości wizualnej. Wytrzymałość, praktyczność isiła pomagają pozytywnie odbierać narzędzia marki Fiskars, która wswoich produktach konsekwentnie stosuje ta barwę wtrzonkach iuchwytach swoich wyrobów. ∙ Zielony - S kojarzenia zzaufaniem, pewnością, atakże zkolorem pieniędzy powodują, iż wiele banków iinstytucji finansowych projektuje znaki firmowe oparte na głębokiej, stonowanej, szlachetnej zieleni. Kolejne pole skojarzeń to ekol ogia, natura. ∙ Błękit posiada wiele cenionych zpunktu widzenia reklamy, pozytywnych skojarzeń. Przywodzi na myśl czystość, chłód, ukojenie, niebo, równowagę ispokój. Bardzo często wykorzystywany wpromocji kosmetyków, czego najlepszym przykładem jest po tentat kosmetyczny – Nivea.Używany jest również w komunikacjijako kolor utożsamiany ze sferą intelektualna (np. szkoły). ∙ Różowy t o kolor młody, mocno kobiecy, kwiatowy iekstrawagancki. Wykorzystywany, np. jako główna barwa marki Orsay – sklepów zodzieżą dla dziewcząt.
∙ Wszystkie odcienie b rązu przywodzą na myśl skojarzenia zziemią, naturą, naturalnymi materiałami, spokojem , stabilnością ibezpieczeństwem. Wchromoterapii brąz jest kolorem ugruntowania ipewności, dlatego brązowy symbolizujący wiarygodność jest stosowany przez firmy zajmujące się doręczaniem przesyłek np. United Parcel Sernice. ∙ Srebrny i złoty - K olory te przede wszystkim charakteryzuje lśnienie, gładkość iskojarzenia zmetalami szlachetnymi. Kolor srebrny (srebro, metal, aluminium) wykorzystywany jest przez koncerny motoryzacyjne, komputerowe jako synonim nowoczesności; złoty jako symbol bogactwa, luksusu, prestiżu itradycji – np. przez producenta luksusowych zegarków Rollex.
ZASADY KOMPONOWANIA KOMUNIKATU Zasada trójpodziału jest metodą komponowania elementów obrazu tak, by był miły dla oka oraz zgodny ze sposobem, w jaki nasze oczy skanują obraz. Bardzo dobrze tą zasadę znają fotografowie. Jest to jednąz fundamentalnych podstaw fotografii. Metoda ta polega na podzi ale obrazu na trzy części, zarówno w poziomie, jak i w pionie. Upraszczając, można powiedzieć, że jest to podział gry w kółko i krzyżyk (w miejscu przecięcia linii ustawiamy najważniejsze elementy kompozycji) . ELEMENTY IDENTYFIKACJI WIZUALNEJ ∙ symbole firmy (logo, symbole dekoracyjne),
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
kolory firmowe, typografie firmowe, druki firmowe (papier firmowy, koperty firmowe, kartki do zapisków, bilety wizytowe, dokumenty handlowe, rachunki i faktury, inne druki firmowe), wzory materiałów reklamowych, form audiowizualnych (np. prezentacji), materiałów drukowanych dla celów public relations, ubiór i identyfikatory pracowników, oznakowanie środków transportu, architektura i wystrój budynków, wnętrz biurowych, punktów sprzedaży, informacja wizualna ( tablice informacyjne zewnętrzne, tablice informacyjne wewnętrzne, szyldy firmowe, tabliczki informacyjne przy/na drzwiach),
inne elementy identyfikacji (flagi, transparenty, maskotki, upominki). Cechy dobrego logo: ∙ Prostota
∙ ∙ ∙ ∙ ∙
Dopasowanie Jasność przekazu Ponadczasowość Rozpoznawalność
Zapamiętywalność Kilka sprawdzonych przez praktyków porad przydatnych przy tworzeniu dobrego logo: ∙ Nie uży waj wię cej niż trzech kolo rów.
∙ Nie uży waj wię cej niż dwóch kro jów pisma (Typografii). Uży waj ostrych linii fon tów dla dynam icznych firm, imięk kich – dla tych ołagod niejszym charak terze. ∙ Pozby waj się wszys tkiego, co nie jest abso lut nie konieczne. ∙
Logo powinno zawsze wyglą dać dobrze: małe, duże, wczerni i w bieli (pozytyw/negatyw). Upewnij się, że logo jest rozpoz nawalne po odwróce niu kolo rów. Upewnij się, że logo jest rozpoz nawalne po zmniejsze niu rozmi arów. ∙ Logo musi być zapamię ty walne. Dobry znak powi nien być łatwy do opisa nia przez tele fon. Gdy masz taki wybór, zawsze przed kładaj prak ty czność nad oryginalność. ∙ Nie łącz ele men tów pop u larnych zna ków, nazy wa jąc to ory gi nalną pracą. ANALIZUJĄC BUDOWĘ LOGO MOŻNA DOSTRZEC, ŻE SKŁADA SIĘ ONO Z 3 CZĘŚCI: • sygnet,
• •
logotyp hasło firmowe (coraz częściej używane) SCHEMATY KOMPOZYCYJNE PRZY BUDOWANIU LOGO • Równowaga
• • •
Kontrast
2. 3.
kroje szeryfowe i bezszeryfowe,
Symetria
asymetria TYPOGRAFIA TYPOGRAFIA WIDOCZNA Pierwszy przypadek definiuje typografię widoczną, czyli taką, która przekazuje dodatkową treść poprzez formę. Litera w takim rozumowaniu ma charakter i emocje, może być wyniosła, lub prostacka, tandetna, ekskluzywna, zła, bezczelna, otwarta, świetlista. Może mieć swoją osobowość i oddzielne znaczenie. TYPOGRAFIA NIEWIDOCZNA Przeciwne znaczenie ma typografia niewidoczna. Przy projektach o takim charakterze ważniejsza jest treść od formy, która swoim wyglądem delikatnie podkreśla zawartość tekstu i usprawnia czytelność. Projektant w typografii niewidocznej tworzy więź między odbiorcą i nadawcą nie mówiąc nic o sobie. RODZAJE KROJÓW PISMA 1. kroje jedno- i dwuelementowe, kroje o stałej szerokości znaku i proporcjonalne. Poza tymi wyróżnić można także tzw. pisanki, czyli kroje przypominające pismo odręczne oraz ksenotypy – kroje swym wyglądem znacznie odbiegające od klasycznych wzorów, wykorzystujące takie środki jak deformacje liter czy złudzenia optyczne. Jedno- i dwuelementowe • krój jednoelementowy (lub linearny) – krój pisma, w którym litery (i oczywiście wszystkie pozostałe znaki) są zbudowane z kresek tej samej szerokości (czyli grubości). Przykładami takiego kroju są Helvetica, Arial, Tahoma. • krój dwuelementowy – w odróżnieniu od kroju jednoelementowego, kreski stanowiące znaki mogą różnić się szerokością, np. wszystkie pionowe są innej szerokości niż poziome, lub też gdy szerokość tych kresek zmienia się płynnie, dowolnie według uznania ich projektanta. Przykładami takiego kroju są Georgia, Times New Roman. SZERYFOWE I BEZSZERYFOWE KROJE PISMA • Fundamentalnie można podzielić kroje pisma na szeryfowe, czyli takie, które zawierają małe zakończenia liter najczęściej w postaci kreski, oraz krój bezszeryfowy, który takiego zakończenia nie posiada. Kroje pisma stałe i proporcjonalne
Czcionki k roju proporcjonalnego odzwierciedlają naturalny kształt liter, np. litera „i” jest znacznie węższa od litery „w”, ta natomiast jest szersza od litery „u”. W tekście złożonym przy pomocy takiego kroju światła międzyliterowe (czyli odstępy pomiędzy sąsiednimi literami) są identyczne i wyrazy, lub inne napisy, wyglądają naturalnie. Odległości pomiędzy środkami sąsiednich znaków są różne (zmieniają się proporcjonalnie). Krój o stałej szerokości znaku, nazywany też m aszynowym, stosuje się np. po to, aby liczba znaków w każdym wierszu była taka sama, a znaki w pionie układały się w kolumnach (w imitacji tabel, wyciągach zawierających dużo cyfr, w listingach programów, itp.) Przykładem takiego kroju jest Courier. Majuskuły i minuskuły to oz naczenia liter wielkich i małych. Nie każdy krój pisma jednak posiada te rodzaje. Majuskuły czyta się trudniej, ale są doskonałe w użyciu w nagłówkach, minuskuły stanowią bardziej spójną formę i nadają się idealnie do długich tekstów. MAJUSKUŁA minuskuła Majuskuły i minuskuły to oznaczenia liter wielkich i małych. Nie każdy krój pisma jednak posiada te rodzaje. Majuskuły czyta się trudniej, ale są doskonałe w użyciu w nagłówkach, minuskuły stanowią bardziej spójną formę i nadają się idealnie do długich tekstów.
...