Lasery w kosmetologii PDF

Preview

Summary

Opis laserów oraz ich zastosowanie...

Description

LASERY W KOSMETYCE

Zabiegi laserowe są obecnie w codziennym użytkowaniu w dziedzinach medycznych takich jak dermatologia, kosmetologia, czy fizykoterapia. Przynoszą one jedną z najbardziej skutecznych metod usuwania defektów skórnych. Warto jednak zaznaczyć, że nie ma uniwersalnego lasera, który leczyłby wszystkie problemy skóry równocześnie, dlatego też w gabinetach dermatologicznych mamy do czynienia z wieloma urządzeniami laserowymi o różnych parametrach i zastosowaniach.

Definicja i kilka słów z historii LASER określa się urządzenia, które emitują promieniowanie elektromagnetyczne w bardzo szerokim zakresie widma od mikrofal po promieniowanie rentgenowskie. Laser to generator promieniowania, wykorzystujący zjawisko emisji wymuszonej. Nazwa jest akronimem od Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation — wzmocnienie światła poprzez wymuszoną emisję promieniowania. Teoretyczne podstawy mechanizmów wzmocnienia światła dał w 1917 roku Albert Einstein. Urzeczywistnieniem teorii promieniowania laserowego stał się ponad 40 lat później pierwszy - zbudowany w 1960 roku przez Amerykanina Teodora Maimana - laser rubinowy. Ze względu na gwałtownie rosnący krąg zastosowań laserów, nastąpił bardzo szybki rozwój techniki laserowej na świecie. Jeszcze do niedawna dla większości ludzi, laser kojarzył się z techniką militarną i filmami science-fiction. Obecnie lasery wdarły się prawie we wszystkie dziedziny naszego życia. Lasery cieszą się dużym powodzeniem począwszy od zastosowań wojskowych, poprzez przemysł, górnictwo, telekomunikację, medycynę, po tak rozpowszechnione urządzenia jak odtwarzacze CD, DVD, czytniki kodów paskowych czy wskaźniki laserowe.

Zasada działania lasera W dużym uproszczeniu, zobrazowanie budowy i działania lasera przedstawia rysunek. Do ośrodka o właściwościach wzmacniających światło, dostarczana jest energia świetlna lub elektryczna (proces ten nazywamy pompowaniem lasera), co w efekcie powoduje emisję wymuszoną. Ośrodek wzmacniający umieszczony jest wewnątrz rezonatora składającego się z dwóch zwierciadeł, z których jedno jest całkowicie odbijające, drugie natomiast jest częściowo przepuszczalne. W wyniku emisji wymuszonej, wewnątrz rezonatora (zapewniającego sprzężenie zwrotne), układ staje się generatorem światła. Poprzez zwierciadło półprzepuszczalne (emisyjne) , na zewnątrz układu wydostaje się część światła, stanowiąca użyteczną wiązkę laserową. Wiązka ta może zostać poddana dalszej obróbce na drodze optycznej, w celu przygotowania jej do określonych zadań.

Ośrodkiem wzmacniającym mogą być różne materiały i właśnie ze względu na nie przeprowadzamy podział laserów na typy. Najczęściej stosowane w medycynie typy laserów to : Lasery gazowe i lasery na ciele stałym do których zaliczają się lasery półprzewodnikowe.

Ogólna charakterystyka światła laserowego Światło emitowane przez laser jest falą elektromagnetyczną o ściśle określonych właściwościach, które odróżniają je od naturalnych źródeł takich jak żarówka, płomień czy słońce. 1. Jest monochromatyczne, tzn. że posiada tylko jedną długość fali (kolor), naturalne źródła światła promieniują w szerokim spektrum od podczerwieni do ultrafioletu. 2. Jest koherentne, tzn. że fale świetlne emitowane przez laser posiadają tą samą fazę, natomiast naturalne źródła światła emitują fale o różnych fazach. 3. Jest skolimowane, tzn. że wiązka światła laserowego ma niewielką rozbieżność i łatwo można utrzymać niewielką średnicę wiązki na dużych dystansach. W naturalnych źródłach światła nie jest możliwe osiągnięcie takiego stopnia kolimacji nawet przez zastosowanie skomplikowanych układów optycznych. W kosmetologii jak i w medycynie używa się promieniowania z zakresu światła widzialnego i podczerwieni.

Cechy promieniowania laserowego: 1.

2.

3.

4.

Monochromatyczność, czyli jednobarwność. - Oznacza to jednakową częstotliwość, oraz jednakową długość fal całej wiązki promieniowania. Promieniowanie laserowe z danego aparatu ma tylko jedną barwę, nie rozszczepia się w pryzmacie, a wykazuje jednobarwne widmo liniowe. Koherencja czyli spójność. - Oznacza to że wszystkie kwanty w wiązce pl są dokładnie takie same, fale drgają jednocześnie i zgodnie w tej samej fazie i w tej samej płaszczyźnie. W wyniku tego absorpcja ,przenikanie i odbicie są takie same dla każdej równoległej wiązki w jednakowych warunkach. Znaczenie koherencji promieniowania laserowego dla działania biologicznego jest jeszcze nie poznana. Kolimacja czyli równoległość wiązki - Promieniowanie występuje jako wiązka równoległa. Wszystkie fotony w wiązce poruszają się w jednym kierunku. Dzięki specjalnym soczewką wiązkę można skupiać i rozszerzać. Podobną równoległość wiązki wykazuje światło słoneczne. Moc i gęstość - Wyłącznie z laserów można uzyskać tak wielkie i dowolnie dobrane gęstości i moce. Żadne inne źródło promieniowania elektro-magnetycznego takich możliwości nie daje. Dawkę pl można dokładnie odmierzyć i ukierunkować.

Podział laserów I. W zależności od stanu skupienia ośrodka aktywnego lasery dzielimy na : - stałe Lasery na ciele stałym: - laser rubinowy (694 nm), - laser neodymowy na szkle,- laser neodymowy na YAG-u (Nd:YAG – 1064 nm),- laser erbowy na szkle (Er:szkło – 1550nm), - laser erbowy na YAG-u (Er:YAG - 1645 nm),- laser tulowy na YAG-u (Tm:YAG) (2015 nm),- laser holmowy na Yagu (Ho:YAG) (2090 nm);

- ciekłe Lasery na cieczy: - lasery barwnikowe - lasery chylatowe - gazowe Lasery gazowe: - He-Ne laser helowo-neonowy (543 nm lub 633 nm),- Ar laser argonowy (458 nm, 488 nm lub 514,5 nm),- laser na dwutlenku węgla (10,6 μm); - półprzewodnikowe Lasery półprzewodnikowe:- złączowe (diody laserowe – 800-980 nm)- bezzłączowe;

II. W zależności od długości fali emitowanej przez laser wyróżnia się następujące ich rodzaje: • Ultrafioletowe długość 193 nm • Widzialne a) helowo-neonowe (He-Ne - długość fali 633 nm) b) argonowy (Ar długość fali 514 nm) c) rubinowy (Rb długość fali 696 nm) • Podczerwone a) Neodymowo-jagowe (Nd:YAG długość fali 1060 nm) b) Dwutlenkowęglowy (CO2 długość fali 10600 nm) c) GaAlAs (długość fali 780 – 1100 nm)

W dermatologii estetycznej zastosowanie znalazły lasery: - rubinowy(694 nm) - aleksandrytowy (755 nm) - diodowy (810 nm)

- Nd:YAG (1064 nm) - Er:szkło (1550 nm) - Er:YAG (2940 nm) - CO2 (10 600 nm)

Podstawy biofizyczne oddziaływania wiązki laserowej na skórę W tkance znajduje się szereg substancji, które cechują się zdolnością pochłaniania energii o określonym zakresie długości fali. Określane są one jako chromofory (fotoakceptory). Do głównych chromoforów (fotoakceptorów) skóry należą woda, hemoglobina, melanina czy białka. Melanina znajdująca się w naskórku i włosie pochłania energię w szerokim zakresie długości fal (400-1200 nm). Bardzo dobra absorpcja promieniowania przez hemoglobinę zachodzi przy długości fali: 418, 542 i 577 nm. Woda oraz tkanki bogate w wodę dobrze pochłaniają promieniowanie poniżej 500 nm oraz powyżej 1200 nm. W przypadku niektórych form terapii, np. depilacji laserowej, szczególne znaczenie ma również dostarczenie wymaganej dawki energii na określoną głębokość w skórze. Dla długości fali w zakresach 500-1200 nm (tzw. okno terapeutyczne) energia szczególnie głęboko penetruje tkanki. Większość metod laserowych stosowanych w dermatologii oparta jest o zjawisko selektywnej fototermolizy (SP, selective photothermolisis). W uproszczeniu można przedstawić, że istotą terapii prowadzonej zgodnie z teorią selektywnej fototermolizy jest wywołanie urazu termicznego w strukturach docelowych - w obszarze określonym co do lokalizacji i wielkości. Zastosowanie metody opartej na tym zjawisku zmniejsza ryzyko powikłań i innych reakcji niepożądanych, ponieważ ogrzanie sąsiednich tkanek zmniejszone jest do minimum. Kiedy energia zostaje dostarczona do tkanki, dochodzi do uszkodzenia struktury docelowej. Zależnie od długości fali, czasu trwania impulsu oraz gęstości energii w tkance dochodzi do termicznego uszkodzenia, koagulacji, odparowania (ablacji) czy fotorozerwania. Nowopowstały kolagen staje się bardziej odporny na ściskanie i zerwanie. Światło lasera powoduje również wzrost syntezy kwasu rybonukleinowego, wywołuje zmiany w potencjale błony komórkowej, stymuluje wydzielanie neuroprzekaźników uczestniczących w przekazywaniu pobudzenia w strukturach układu nerwowego, polepszone także zostaje zaopatrzenie tkanek w tlen, zwiększenie liczby mitochondriów, fagocytozy, syntezy ATP oraz prostaglandyny.

Wśród najpopularniejszych laserów można wyróżnić rubinowy, aleksandrytowy, neodymowy, holmowy, erbowy, argonowy, CO2, które są określane laserami twardymi lub skalpelami laserowymi, a moc ich promieniowania jest duża lub bardzo duża.

Laser rubinowy emituje światło o długości fali 694 nm, energii od10 J/cm2 do 60 J/cm2; czas trwania impulsu od 0,5 Hz do 1 Hz, średnica promienia laserowego na skórze od 4 × 10 mm. Laser stosowany w usuwania przebarwień, tatuaży i epilacji. Laser aleksandrytowy Laser o długość fali 755 nm, energii od 25 J/cm2 do 40 J/cm2; czas trwania impulsu od 2 ms do 20 ms, średnica promieniowania laserowego na skórze od 5 × 10 mm. łuży do zamykania naczyń krwionośnych. Laser CO2 stosuje się w dermatologii i kosmetologii do zabiegów dermabrazji , która wygładza naskórek w różnych przypadkach jak blizny, zmarszczki i inne nierówności. Laserem neodymowym (nazywane laserami tnącymi) można nim usuwać brodawki zwykłe, blizny, tatuaże, a także leczyć niektóre nowotwory skóry. Jego zalety polegają na zmniejszaniu krwawienia, przyspieszeniu gojenia się oraz wyjałowieniu tkanki. Laser argonowy stosowany jest do leczenia do leczenia zmian naczyniowych i barwnikowych, takich jak znamiona naczyniowe płaskie, rumień naczyniowy, rozszerzenia drobnych naczyń krwionośnych (telangiektazje twarzy i kończyn dolnych), małe naczyniaki jamiste (przede wszystkim czerwieni wargowej). Laser erbowy wykorzystuje się w zabiegach fotodermabrazji. Jest on niezwykle przyjazny dla pacjenta, daje bardzo dobre skutki estetyczne przy jednoczesnym przyspieszaniu gojenia, poleca się go do usuwania zmarszczek. Wraz z laserem holmowym daje możliwości terapeutyczne w chirurgii estetycznej oraz dermatologii, ze względu na właściwości jakie oferują są idealnymi narzędziami do usuwania cienkich warstw skóry. Laser półprzewodnikowy o dużej mocy, który służy w zabiegach dermatochirurgicznych, takich jak usuwanie brodawek zwykłych, czyli tzw. kurzajek, brodawek płaskich, brodawek łojotokowych, znamion skórnych, włókniaków oraz zmian przednowotworowych i nowotworowych skóry. Prócz tego w gabinetach kosmetycznych można spotkać: lasery helowo- neonowy oraz półprzewodnikowy o niskiej mocy. W związku z posiadaną mocą są nazywane laserami miękkimi i służą one do biostymulacji. Za ich pomocą leczy się trądzik i zaburzenia rogowacenia skóry, likwiduje zmarszczki, przebarwienia skóry, plamy barwnikowe, ostudę oraz blizny. Ponadto lasery te mogą być używane w celu przyspieszenia gojenia się ran i owrzodzeń podudzi, a także w leczeniu różnego typu łysienia. Oprócz wymienionych chorób lasery miękkie mogą być stosowane przy leczeniu egzemy, uporczywego swędzenia, opryszczki, liszaja płaskiego, oparzeń i odleżyn.

Wskazania I. Niszczenie zmian chorobowych leżących na powierzchni skóry II. Usuwanie plam barwnych na skórze: - naturalnych (znamiona naczyniowe, przebarwienia) - sztucznie wytworzonych (tatuaże) III. Usuwanie nadmiernego owłosienia IV. Wygładzanie skóry - likwidacja blizn powstałych jako zejście procesu chorobowego (trądzik, ospa), odmładzania skóry lifting.

Przeciwwskazania

- terapia doustna izotretinoiną (Izotek, Axotret, Curacne, Aknenormin) lub steroidami - choroba nowotworowa - ciąża i okres karmienia piersią, - aktywne infekcje bakteryjne i wirusowe skóry leki fotouczulające: ASA, GKS, tetracykliny, doksycyklina, antydepresanty skłonność do nieprawidłowego bliznowacenia aktywne choroby: łuszczyca, liszaj płaski bielactwo fotodermatozy opalenizna

Przed wykonaniem zabiegu laserowego należy się odpowiednio do tego przygotować. Mianowicie należy wykluczyć z diety wszystkie zioła i mieszanki ziołowe detoksykujące, odchudzające, oczyszczające oraz doustne suplementy na skórę, włosy i paznokcie typu skrzypovita, antybiotyki, leki homeopatyczne, steroidowe, sulfonamidy, tiazydowe środki moczopędne, środki przeciwbólowe, niesteroidowe środki przeciwreumatyczne, pochodne retinoidów, leki przeciwpasożytnicze, szczepionki, niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, nasercowe, przeciwcukrzycowe, środki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybiczne, uspokajające i przeciwdepresyjne, a także przeciwwymiotne. Oprócz tego wszystkie kremy z witaminami A i C i kremy ziołowe, maści z kwasami, sterydami, antybiotykami. Nie należy ponadto używać kwasów AHA i BHA, retinowych oraz jego pochodnych, a także substancji zapachowych takich jak piżmo, olejki: bergamotowy, cedrowy, lawendowy, sandałowy i waniliowy stosowanych w niektórych perfumach.

Po wykonaniu zabiegów laserowych pacjent otrzymuje listę zaleceń, do których powinien się bezwzględnie zastosować by uniknąć niepożądanych efektów, należy unikać czynników powodujących rozszerzenie naczyń krwionośnych przez okres 4-5 dni, dlatego też nie powinno się wykonywać ćwiczeń fizycznych oraz korzystać z sauny, nie stosować mydła, spirytusu, toników na bazie alkoholu, nie drażnić skóry w okolicy zabiegu, a co za tym idzie nie wycierać miejsc pozabiegowych ręcznikiem i gąbką, nie wykonywać peelingów, stosować kremy z filtrem co najmniej SPF 30, skórę po zabiegu należy nawilżać preparatami nawilżającymi 2-3 razy dziennie, makijaż można nałożyć następnego dnia po zabiegu, zaś po ok. 4-6 tygodniach pacjent powinien przyjść na wizytę kontrolną oceniającą efekty zabiegu i ewentualne wskazania do kolejnego leczenia.

Działania niepożądane laseroterapii - Obrzęk, zaczerwienienie, złuszczanie - Odbarwienia, przebarwienia - Strupki, sączenie - Tkliwość, bolesność

- Blizny

Laser aleksandrytowy Laser stosowany do epilacji i zamykania naczyń krwionośnych. Laser argonowy Laser argonowy emituje ciągłe światło widzialne koloru niebieskozielonego. Promieniowanie stanowią fale o długości 488-514 nm, które penetrują 1-2 mm w głąb skóry. Do chromoforów pochłaniających należą: oksyhemoglobina i melanina. Laser argonowy wykorzystywany jest do leczenia zmian naczyniowych i barwnikowych. Głównymi wskazaniami do jego zastosowania są: znamiona naczyniowe płaskie, rumień naczyniowy, telangiektazje, małe naczyniaki jamiste Laser Er:Yag Laser Er:Yag pracuje w bliskiej podczerwieni fala o długości 2940 nm. Energia światła fali tej długości jest silnie pochłaniana przez wodę zawartą w organizmie. Naświetlona pojedynczym impulsem tkanka gwałtownie odparowuje na głębokość od kilku do kilkudziesięciu mikronów. Laser umożliwia odparowanie zmian bez oparzenia otaczającej tkanki, szybkie i niepozostawiające blizn gojenie, minimalne dolegliwości pozabiegowe. Zabiegi, w których stosujemy laser Er:YAG: • usuwanie zmarszczek, np. okolicy ust (zmarszczki palacza) oraz oczu (kurze łapki), • usuwanie plam i przebarwień, zwłaszcza dłoni, • laserowa dermabrazja skóry (rewitalizacja) tzw. Fraxel, • usuwanie niektórych blizn, • usuwanie rozstępów, • usuwanie zmian skórnych Laser Nd:YAG Laser Nd:YAG emituje promieniowanie o długości fali 1064nm. Promieniowanie o takiej długości fali jest intensywnie pochłaniane przez fotochrom, jakim jest hemoglobina.

W wyniku tej reakcji następuje zlepianie się tych krwinek w konglomeraty, które „czopują” naczynie krwionośne i hamują w nim przepływ. Zabiegi, w których stosujemy laser Nd:YAG: znamiona naczyniowe płaskie, rumień naczyniowy, teleangiektazje i wenektazje , zmiany naczyniowe posłoneczne, trądzik różowaty. Laser jest również wykorzystywany do usuwania zbędnego owłosienia Laser CO2 Laser CO2 (czyli: laser na dwutlenku węgla) emituje promieniowanie o długości fali 10 600nm Wygładzenie powierzchni skóry z użyciem ultraplusowego lasera C02 opiera się na fototermolizie. Wiązka promieni lasera aplikowana jest w postaci wielu punktów mikroskopijnych kolumn. Energia przekształcona zostaje w ciepło, co powoduje wyparowanie poszczególnych warstw naskórka i powierzchownych warstw skóry właściwej Dochodzi do martwicy naskórka, denaturacji kolagenu. Strefy martwicy termicznej aktywują procesy naprawcze w skórze. Dermabrazję laserową stosujemy do usuwania blizn potrądzikowych, rozstępów, zmarszczek, prxebarwień, rogowacenia słonecznego.

Laser- termin ten oznacza światło zwielokrotnione przez wymuszenie emisji promieniowania. Jest to aparat wytwarzający promieniowanie laserowe.

W kosmetologii i medycynie estetycznej wykorzystujemy lasery: diodowe frakcyjny nieablacyjne frakcyjny ablacyjne

Laser diodowy – wysykoenergetyczny (730nm-840nm ) opiera się na zasadzie selektywnej fototermolizy. Określona długość fali emitowana przez laser absorbowana jest przez chromofor. Energia świetlna zamienia się w cieplną i niszczy chromofor. Otaczające tkanki nie absorbują wiązki stąd nazywamy lasery diodowe selektywnymi. Laser frakcyjny nieablacyjny Frakcyjny - oddziaływanie wiązki laserowej nie obejmuje całej powierzchni miejsca poddawanego zabiegowi, a jedynie pewnej jej części w postaci punktów o średnicy 1-1,5mm. Emituje wiązkę, która oddziałuje bezpośrednio głębsze warstwy skóry nie naruszając wierzchnich. Powoduje rozgrzanie tym samym pobudzając produkcję kolagenu. Pomiędzy punktami znajduje się część zdrowej nienaświetlonej tkanki co umożliwa uruchomienie naturalnych procesów odbudowujących i regenerujących. Widocznie poprawia się napięcie i ujędrnienie skóry poprzez odbudowę i produkcję nowych włókien kolagenowych i elastynowych. Działa na zasadzie uszkodzenia (i pobudzenia odnowy kolagenu) bez naruszenia ciągłości naskórka i skóry właściwej.

Laser frakcyjny ablacyjny Laser ablacyjny działa na zasadzie odparowania naskórka i górnej warstwy skóry właściwej. Również obkurcza włókna kolagenowe dzięki czemu dochodzi do naturalnych procesów regeneracyjnych. Laser ablacyjny powoduje uszkodzenia wierzchnich warstw skóry stąd jest on bardziej inwazyjny, a okres rekonwalescencji jest znacznie dłuższy.

Najpopularniejszych laserem ablacyjnym jest laser CO2 – gazowy – to połączenie strumienia dwutlenku węgla, helu, wodoru i azotu. Laser/ IPL Przeciwwskazania: Terapie retinoidami oraz izotertinoiną Zioła i leki światłouczulające Ciąża

Laktacja Nowotwór Epilepsja Cukrzyca Infekcje wirusowe, grzybicze, bakteryjne Fotodermatozy Stany zapalne skóry Wypełniacze kw. hialurnowym/ botoksem poniżej 4 tygodni Opalenizna, produkty samoopalające Metalowe implanty i elementy w ciele...