LPN wykład 2 +sem - Notatki z wykładu 2 PDF

Preview

Summary

Lek pochodzenia naturalnego seminarium 2 z roku 2020/2021...

Description

Współczesne leki roślinne w profilaktyce i leczeniu chorób układu krążenia 1. Leki kardiotoniczne Glikozydy nasercowe – działanie na receptory mięśnia sercowego. Specyficzne receptory digitalisowe znajdują się na zewnątrzkomórkowej stronie Na +/K+ ATP-azy. ATP-aza ta jest proteiną błonową o dwóch podjednostkach:  Podjednostka α o c.cz. ok. 110 tys. (podjednostka katalityczna)  Podjednostka β o c.cz. ok. 35 tys. (podjednostka glikozydowana) Receptory digitalisowe znajdują się na podjednostce α. ATPaza umożłiwia przenoszenie jonów Na+ na zewnątrz komórek, K+ do wewnątrz. Blokada enzymu powoduje, że Na+ gromadzą się wewnątrz komórki. Hamuje to wypływ Ca2+ z komórki, zwiększa ich ilośc w komórce i łączenie z aktomiozyną. Kardenolidy zwiększają dopływ Ca2+ do aktomiozyny – białek kurczliwych komórki. Z tego powodu ddawanie preparatów z wapniem potęguje działanie glikozydów naparstnicy. Najważniejszymi elementami struktury dla wiązania się glikozydu nasercowego z receptorem są:  Pierścień laktonowy w konfiguracji β;  Odpowiedni układ przestrzenny steroidu;  Reszta cukrowa w kolejności jak wyżej. Należą do leków inotropowo dodatnich, są też tonotropowo dodatnie. Zwiększa się napięcie włókien mięśnia sercowego, u chorych z niewydolnością serca zwiększają siłę objętości wyrzutowej, zmnijeszają wielkość serca i ciśnienie żylne, poprawiają przepływ krwi przez nerki, powoduja ustąpienie obrzęków będących jednym z głównych objawów niewydolności serca. Przez wpływ na układ przewodzący zmniejszają szybkośc powstawania impulsów w węźle przedsionkowo-komorowym, zatokowo-przedsionkowym, zmniejszają częstośc uderzeń serca dromotropowo ujemnie, ale jednocześnie powodują depolaryzację włókien Purkinjego (przekazujących impuls do komórek roboczych) i opóźniają powstanie kolejnej depolaryzacji, czyli są batmotropowo dodatnie. Wywołują niepotrzebne pobudzenia mięśni komór, tzw. ektopowe, co jest powodem niemiarowości komorowej (jedno z najgroźniejszych powikłań leczenia kardenolidami). Szybkość działania jest odwrotnie proporcjonalna do stopnia wiązania z albuminami osocza. Należą do jednych z najbardziej toksycznych leków, gdyż istnieje niewielka różnica między wielkością dawki leczniczej, a dawki toksycznej. Zastosowanie glikozydów nasercowych Z uwagi na małą rozpiętość terapeutyczną glikozydy naparstnicy muszą być bardzo dokładnie dawkowane i aplikowane wyłączenie w ściśle określonych wskazaniach, a ich poziom we krwi powinienbyc monitorowany. Glikozydy nasercowe to związki silnie działające (wykaz A lub B), stosowane przede wszystkim w: Chroniczna niewydolność krążenia pochodzenia sercowego ( stadium II i III wg. NYHA ); Niemiarowość nadkomorowa z niską pojemnością minutową (szczególnie jeśli występuje migotanie przedsionków – w tym przypadku glikozydy są jednak najczęściej zastępowane innymi lekami p/arytm.). W ostrej niewydolności i innych schorzeniach serca nie są już obecnie stosowane. Objawy zatrucia glikozydami naparstnikowymi: o Utrata łaknienia; o Nudności; o Widzenie na żółto (xanthopsia); Bardzo rzadko: o Objawy neurologiczne (parestezja, drgawki, splątanie); o Ginekomastia; o Zmiany w EKG, charakterystyczne dla przenaparstnicowania. Niewydolność nerek, wiek podeszły, zwiększona wrażliwość na Digitalis wymagają zmniejszenia dawek. Niebezpiecznymi objawami zatrucia są zaburzenia rytmu serca: rzadkoskurcz, blok przedsionkowo-komorowy, zaburzenia rytmu komór prowadzącce do migotania komór. 1 WYKŁAD 2

Digoksyna – Digoxinum (FPIX wykaz A, Digitalis lanatae folium)  Wchłanianie p.o.: 60-80%  kumulacja: 25-30%  eliminacja:16-20%/dobę  okres półtrwania: 1,5-2 dni  dawka nasycająca: 0,5-1,5mg (3-5 dni)  dawka podtrzymująca: 0,25mg/dobę  Digoxinum – działanie po 3-5h, wydalana z moczem w formie nie zmienionej, wolniej się kumuluje, rzadziej daje zatrucia.  Preparaty: Digitoxin 100, 250mcg, 0,25mg/ml do wstrzyknięć; Lanoxin, Novodigal.  Inne kardenolidy farmakopealne FPIX: o β-acetylodigoxinum – acetylodigoksyna o Digoksyna – Digitoxinum 97%; wiąże się z białkami, zaczyna działać po 4-6h, szczyt działania po 7-10; szybko kumuluje się w organizmie, metabolizowana w wątrobie; działa moczopędnie. o Deslanozyd – Deslanosidum o Uabainum – uabaina  Metildigoxin (4’’’-O-metylodigoksyna, Medigoxin, β-metylodigoksyna) Półsyntetyczny glikozyd nasercowy, otrzymywany przez metylowanie digoksyny w pozycji 4’’’. Działanie: Podobne do digoksyny. Z Z przewodu pokarmowego wchłania się całkowicie. Okres półtrwania:ok. 40godz. Wydala się z moczem. Po podaniu doustnym działa po ok. 20 min., po podaniu dożylnym po 1-4min. Zastosowanie: w długotrwałym leczeniu niewydolności mięśnia sercowego. Objawy uboczne występują rzadziej i są znacznie słabsze niż po digoksynie. Preparaty: Bemecor tabl.100mcg Lanatosidum C FPVI (Lanatozyd C) – obecnie nie jest stosowany; toksyczny.

Adonidis vernalis tinctura titrata (FPVI) Adonidis vernalis herba – ziele miłka wiosennego Adonis vernalis l. Ranunculaceae – jaskrowate wykaz B SKŁAD:  glikozydy kardenolidowe (0,02 – 0,8%) – pochodne adonitoksygeniny (adonitoksyna), strofantydyny (cymaryna), strofadogeniny (wernadygina)  flawonoidy z grupy flawonów: o luteolina i jej c-glikozydowe pochodne np. orientyna; o witeksyna (=8-c-glukozyd apigeniny) – występuje w pylnikach;  alkohol cukrowy: adonitol;  saponiny (ułatwiają resorbowanie glikozydów kardenolidowych przez przewód pokarmowy, mają właściwości emulgujące, obniżają barierę przewód pokarmowy – krew)  fenolokwasy. DZIAŁANIE:  zwiększenie siły skurczu serca  zwiększenie objętości wyrzutowej serca  zwolnienie tętna  słabo moczopędnie i uspokajająco (flawonoidy) 2 WYKŁAD 2

WSKAZANIA:  przewlekła niewydolność serca, zwłaszcza o podłożu nerwicowym (cardiosedativum)  serce starcze  obrzęki na tle krążeniowym wykład: wykazują działanie nasercowe typu strofanty dyny – preparaty z surowca działają szybko i krótko, nie kumulują się w organizmie; ponadto działanie moczopędne, łagodnie tonizujące (związane z zawartością flawonoidów). PREPARATY: Adonis vernalis tinctura titrata

Convallariae herba – ziele konwalii (kwiatostan wraz z liśćmi lub same liście konwalii majowej) Convalaria maialis – konwalia majowa Convallariaceae – konwaliowate FP V: wykaz B SKŁAD:  glikozydy kardenolidowe (0,2 – 0,5%) – pochodne strofantydyny (konwalatoksyna, konwalozyd), strofantydolu (konwalatoksol), bipindogeniny i peryplogeniny  saponiny steroidowe  flawonoidy, kwasy fenolowe  olejek lotny z charakterystycznie pachnącym farne zolem Kardenolidy konwali trudno wchłaniają się z przewodu pokarmowego (przy podaniu doustnym ulegają częściowo hydrolizie), nie kumulują się, działają szybko i krótkotrwale DZIAŁANIE:  zwiększenie siły skurczowej serca (inotropowo dodatnio)  nieznaczne zmniejszenie liczby skurczów (chronotropowo ujemnie)  słabo spazmolitycznie na m.gładkie przewodu moczowego, zwiększenie wydalania moczu  poprawienie krążenia obwodowego  NIE ZWALNIA CZYNNOŚCI SERCA WSKAZANIA:  zaburzenia czynnościowe serca  nerwice naczyniowo-ruchowe układu krążenia  osłabienie mięśnia sercowego  zmiany starcze i miażdżycowe INTERAKCJE  niektóre leki hipotensyjne (rezerpina, guanetydyna)  preparaty wapniowe PRZECIWWSKAZANIA:  miażdżyca naczyń wieńcowych  blok serca przedsionkowo-komorowy  stany niedoboru potasu  leczenie glikozydami naparstnicy DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:  przy przedawkowaniu – zatrucia: nudności, wymioty, zawroty głowy, biegunka, zaburzenia akcji serca  w ciężkich przypadkach: migotanie komór i zapaść Convallariae titrata tinctura – nalewka mianowana z ziela konwalii majowej (FP V) stanowi główny składnik 3 WYKŁAD 2

farmakopealnych kropli nasercowych Guttae cardiacae FP VI oraz preparatów złożonych: Cardiol C, Kelicardina. Ziele konwalii jest składnikiem mieszanki ziołowej Cardiosan. Suchy, mianowany wyciąg z ziela konwalii wchodzi w skład tabletek Convafort. Jeden z najczęściej stosowanych surowców o działaniu nasercowym Krople nasercowe: Convallariae tinc. 50cz. Crataegi tinc. 25cz. Valerianae tinc. 25cz. Zawartość flawonoidów w przeliczeniu na hiperozyd >0,18 mg/g o Convafort – Convallariae extractum titratum siccum 15,7mg/draż. o Neocardina – krople doustne roztwór Convallariae tinctura titrata 12cz. Crataegi folii cum flore tinctura 8cz. Valerianae tinctura 8cz. Aurantii amara tinctura, Aethanolum 70%v/v ad 40,0 Preparat zawiera 61-66% obj. etanolu. o Cardiol C – krople doustne roztwór Tinctura Convallariae 27,0 Tinctura Valerianae 20,0 Tinctura crataegi 20,0 Ethanol Coffeinum o Kelicardina – preparat jest tradycyjnie stosowany w łagodnej postaci niewydolności krążenia (I-II stopień wg.NYHA), bez objawów zastoju krążenia. Preparat można stosować w osłabieniu mięśnia sercowego u osób w wieku starszym. Skład: Convallariae folium extr.fl. 50,0 g Crataegi inflorescentiae extr.fl. 42,0 g Troxerutinum 0,5 g Aethanolum 96,3%v/v ad 100,0 g Działanie: Preparat zwiększa siłę skurczu mięśnia sercowego i zmniejsza nieznacznie częstotliwość skurczów serca. Ponadto wykazuje działanie rozkurczające głównie na ściany naczyń wieńcowych serca i na mięśnie gładkie oskrzeli. Zmniejsza przepuszczalnosć ścian naczyń włosowatych, poprawia krążenie obwodowe. Wskazania: Preparat jest tradycyjnie stosowany w łągodnej postaci niewydolnośći krążenia (I-II stopień wg.NYHA), bez objawów zastoju krążenia. Preparat można stosować w osłabieniu mięśnia sercowego u osób w wieku starszym oraz wspomagająco w chorobach naczyń wieńcowych. o

Scillae bulbus Urginea maritima (= Drimia maritima, Scylla maritima), Hyacynthaceaeae Surowiec pochodzi z odmiany białej cebuli morskiej. Stanowią go środkowe łuski, które po wysuszeniu zawierają 0,1 – 0,4% bufadienolidów: scylarenu A i proscylarydyny A. Dawka dzienna surowca wynosi 0,1 – 0,5 g DZIAŁANIE:  Słabe, izotropowo dodatnio i chronotropowo ujemnie  Łagodnie hipotensyjnie i uspokajająco Preparaty: Tatusin (tabletki), Proscilaridin (tabletki), Theo – Cardin ( z teofiliną), Theo – proscillan (z diprofiliną), Theo – tatusin ( z teofiliną)

4 WYKŁAD 2

Leonuri cardiacae herba – Ziele serdecznika FPIX Leonurus cardiaca – Serdecznik pospolity Lamiaceae Mianowane na 0,2% flawonoidów na hiperozyd. Składniki: o glikozydy bufadienolidowe (?) o irydoidy: ajugozyd i ajugol o flawonoidy: genkwanina o rutozyd kwasu kawowego o diterpeny: marubina i leonuryd Zawiera protoalkaloidy pirolidynwe: stachydrynę 0,05%. Działanie: o Wydłuża fazę diastoliczną mięśnia sercowego o Zmniejsza częstość skurczów serca o Obniża ciśnienie, działa uspokajająco o Przeciwskurczowo w obrębie przewodu pokarmowego i macicy, reguluje funkcje wydzielnicze tarczycy. Preparaty: Tabletki tonizujące, Cardiobonisan, Leonuri succus, Biovital N (złożony), Cardiogran. Biovital N – płyn, drażetki Skład: wyciągi alkoholowe z kwiatostanów i owoców głogu oraz z ziela serdecznika, cytrynian sodowo-żelazowy, witaminu z grupy B, witamina C3 Wskazania: wspomagająco w chorobach serca i nadmiernej pobudliwosci nerwowej, profilaktyka niedoboru żęlaza i witamin po porodzie, zabiegach chirurgicznych, w rekonwalescencji, po dużym wysiłku fizycznym. Tabletki tonizujące Skład (1 tabletka): kwiatostan głogu 150mg, owoc głogu 30mg, ziele serdecznika 100mg, ziele nostrzyka 40mg. Jedna tabletka zaw.: 0,02-0,5mg kumaryn i nie mniej niż 1,25mg flawonoidów w przeliczeniu na hiperozyd. Wskazania: jako środek pomocniczy w początkowym okresie upośledzonej wydolności serca i osłabieniu mięśnia sercowego u osób w wieku starszych. Przeciwwskazania: Nie należy stosować leku jeśli występuje nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparaty. Nie stosować z lekami obniżającymi krzepliwość krwi. Działania niepożądane: Możliwe wystąpienie dolegliwości żoł-jel i reakcji alergicznych.

5 WYKŁAD 2

2. Leki i preparaty poprawiające przepływ wieńcowy i mózgowy 1. Pochodne puryny, ksantyny, zawierają skoniugowany człon pirymidynowy i imidazolowy o kofeina (1,3,7-trimetyloksantyna), o teofilina (1,3-dimetyloksantyna) o teobromina (3,7-dimetyloksantyna) DZIAŁANIE o rozkurczowo na mięśnie gładkie różnego typu, szczególnie oskrzeli i naczyń krwionośnych - teofilina silniej na oskrzela - teobromina na naczynia krwionośne - wpływ kofeiny na naczynia jest znoszony przez pobudzenie osrodkow wegetatywnych (naczynioruchowych) MECHANIZM DZIAŁANIA o hamowanie fosfodiesterazy (enzym odpowiedzialny za hydrolizę cAMP) o inhibicja działań komórkowych adenozyny. Kofeina o jest środkiem psychoaktywnym z grupy stymulantów. o WYKAZ B o Kompetycyjny inhibitor rec. adenozynowych  usuwa zmęczenie, polepsza nastrój i koncentrację,  działa analeptycznie (pobudza OUN blokując rec.adenozynowe),  właściwości pobudzające ośrodki wegetatywne: oddechowy, naczynioruchowy i nerwu błędnego,  pobudza korę mózgową, przyspiesza procesy kataboliczne, zwiększając zapotrzebowanie na tlen,  zmniesjza napięcie m.gł. naczyń krwionośnych,  pobudza wydzielanie soku żołądkowego,  wykazuje slabe działanie diuretyczne, przez co może korzystnie wpływać na pracę nerek,  negatywny wpływ na pamięć długotrwałą, co jest głównie rezultatem hamującego wpływu na neurogenezę w hipokampie. o Preparaty kofeinowe  występują w połaczeniu z paracetamolem, kwasem acetylosalicylowym, propyfenazonem, fenylefryna w ilości 25-100mg.  Stosowana w ilościach 100-300 mg dziennie zdiała pozytywnie na wiele układów funkcjonalnych ludzkiego organizmu.  Bezpieczna dawka kofeiny to: - do 300mg/dobę dla kobiet w ciąży; - do 600mg/dobę dla pozostałych grup (z wyłączeniem diabetyków i osób z nadwrażliwością na działanie kofeiny) o Zastosowanie:  Preparaty złożone w bólach głowy, migrenie, łagodzących objawy przeziębienia  Z ergotaminą – przeciwmigrenowo    

Coffeinum FPIX – kofeina czysta – substancja do receptury aptecznej; Coffeinum monohydricum FPIX – kofeina jednowodna Coffeinum Natrium benzoicum FPIV – mieszanina kofeiny i benzoesanu sodu – substancja do receptury aptecznej. Benzoesan sodu pełni w tym połączeniu rolę substancji hydrotropowej, która zapewnia rozpuszczalność kofeiny w wodzie. Zawartość kofeiny wynosi ok.50%. Coffeinym Natrium salicylicum FPII – mieszanina kofeiny i salicylany sodu; substancja do receptury aptecznej.

6 WYKŁAD 2

Teofilina o alkaloid purynowy występujący min. w ziarnach kakao (Theobroma cacao) i w liściach herbaty (Camelia sinensis). o WYKAZ B o Połączenie teofiliny z etylenodiaminą – aminofilina – sprawia, że jest ona 20-krotnie lepiej rozpuszczalna w wodzie, ale jej działanie jest w sumie identyczne, bo sprowadza się do uwolnienia z tego połączenia teofiliny, ale może ujawniać się jeszcze działanie niekorzystne etylenodiaminy (uczulające). 250Mg i.v. i 500mg i.m.. o Działanie: - rozkurzcająco na m.gł. oskrzeli oraz naczyń płucnych, - ułatwia oczyszczanie dr.odd.z nadmiernej ilości śluzu, - zwiększa częstość i siłę skurczu mięśnia sercowego, - zwiększa wydalanie moczu, - rozkurcza m.gł.naczyń krw. (rozszerza naczynia tętn. mózgu, serca, nerek i skóry oraz naczynia żyle), - nieznacznie obniża ciśnienie tętnicze. o Zastosowanie: - w leczeniu zaburzeń oddechowych spowodowanych skurczem oskrzeli - w astmie oddechowej - w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP)    

Theophyllinum – teofilina FPIX Theophyllinum monohydricum – teofilina jednowodna FPIX Theophyllinum et ethylenediaminum anhydricum – teofilina z etylenodiaminą FPIX Theophyllinym et ethylenediaminum hydricum – teofilina z etylenodiaminą uwodniona FPIX Preparaty: Afonilum SR, Baladex syrop, Euphyllinym, Theospirex, Theovent.

Teobromina o alkaloid purynowy znajdujący się przede wszystkim w ziarnach kakao (ok.1,8%). Występuje w roślinach przeważnie obok kofeiny, np. w herbacie i yerba mate. Gorzka czekolada zaweira ok.10g teobrominy na kilogram, a mleczna około 5g. o WYKAZ B o Działanie:  silnie rozszerza naczynia kłębuszków nerkowych: zwiększa przesączanie moczu pierwotnego i hamuje wchłanianie zwrotne jonów Cl- (diureticum).  silnie diuretycznie  spazmolitycznie.  Nie wykazuje działania pobudzającego (brak działania ośrodkowego)  pobudza czynność serca i rozszerza naczynia krwionośne,  właściwości p/kaszlowe większe od kodeiny z powodu wpływu na aktywność nerwu błędnego;  pomocna w leczeniu astmy zwiotczając m.gł o Prepabrat: Emphysal (płyn doustny) – zastosowanie: dychawica oskrzelowa, stany dychawicze, niezyt górnych dróg oddechowych, schorzenia serca i naczyń, obrzęki pochodzenia sercowego, miażdżyca naczyń. Skład: Theobrominum, Coffeinum Natrium benzoicum, Kalii iodidi. Pentoksyfilina – Pentoxifyllinum FPIX Rozszerza naczynia, zmniejsza lepkość krwi. Skuteczna w chorobach naczyń kończyn i mózgowych. Zwiększa ilość cAMP w płytkach krwi, zmniejsza syntezę tromboksanu. Zapobiega tworzeniu się zakrzepów, stosowana w chorobach przebiegających ze zwężeniem naczyń kończyn dolnych, w chromaniu przestankowym (podawana p.o. i i.m.). Lek ten pwoduje: - zwiększenie odkształcania erytrocytów, - zmniejszenie zdolności erytrocytów do agregacji, - hamowanie agregacji płytek krwi, - aktywacja fibrynolizy i obniżenie poziomu fibrynogenu, 7 WYKŁAD 2

- zmniejszenie zdolnosci adezji leukocytów wielojądrzastych do śródbłonka. Wskazania: Zaburzenia obwodowego krążenia tętniczego i tętniczo-żylnego spowodowane miażdżycą, cukrzycą, a także zaburzenia pochodzenia zapalnego lub czynnościowego; chromanie przestankowe lub bóle spoczynkowe, angiopatia cukrzycowa ,zespół pozakrzepowy, owrzodzenie podudzi, zgorzel, angioneuropatia; zaburzenia krążenia w obrębie gałki ocznej (ostre i przewlekłe zaburżenia krążenia w obrębie siartkówki i spojówki oka). Preparaty: Agapurin, Pentohexal, Polfilin.

2. Uwodornione i nieuwodornione alkaloidy sporyszu  wpływają na przepływ w naczyniach mózgowych przez blokowanie receptorów α 1-adrenergicznych.  9,10-dihydroergotamina, dihydroergotoksyna (mieszanina trzech uwodornionych alkaloidów: ergokorniny, ergokrystyny, ergokryptyny) – stosowane w uporczywych migrenach.  Pochodne kwasu D-lizergowego  są otrzymywane przez ekstrakcję ze sporyszu  alkaloidy małocząsteczkowe, takie jak ergometryna mogą być otrzymywane także na drodze przekształceń kwasu lizergowego  sporysz to przetrwalnik pasożytniczego grzyba buławinka czerwona (Claviceps purpurea) z rodziny gruzełkowatych (Hypocreaceae)  grzyb ten atakuje żyto, pszenicę, jęczmień, ryż  sporysz zawiera wiele alkaloidów  Pochodne kwasu lizergowego dzielimy na: o Proste amidy  Ergometryna o alkaloidy peptydowe  grupa ergotaminy: - ergotamina - ergotyna  grupa ergotoksyny - ergokrystyna - ergokryptyna - ergokornina  Działanie: o kurczą mięśnie gładkie (uwodornione pochodne w mniejszym stopniu) o działają depresyjnie na ośrodek naczynioruchowy  Zastosowanie: o leczenie niektórych postaci nadciśnienia tętniczego o w przedawkowaniu leków pobudzających receptory alfa o w migrenowych bólach głowy o w nadczynności gruczołu krokowego u mężczyzn o w przekwitaniu u kobiet  Dihydropochodne (uwodornione) tych alkaloidów: o w mniejszym stopniu kurczą macicę i mięśnie gładkie naczyń krwionośnych o przykłady: 9,10-dihydroeergotamina, dihydroergotoksyna (mieszanina ergokorniny, rgotoksyny, ergokrystyny) o są stosowane w uporczywych migrenach  FPIX o Ergometrini maleas – Ergometryny maleinian o Ergotamini tartras – Ergotaminy winian o Dihydroergotamini mesilan o Dihydroergotamini tar tras o Dihydroergocristini mesilas – mezylan 8 WYKŁAD 2

  

 

Hydacorn – stary preparat farmaceutyczny, złożony z winianu dihydroergotaminy, kofeiny i fenytoiny. DHEtar (dihydroergotamini tartras 1mg) Bellergot (Ergotamini tartras, Atropinum, Phenobarbitalum) o wskazania: preparat stosowany przy nerwicach wegetatywnych, nadpobudliwości na tle nerwowym, bólach głowy i charakterze migrenowym, chorobie Meniere'a. Zalecany również wspomagająco przy bolesnym miesiączkowaniu. Ergotaminum Filofarm Coffecorn Filofarm

3. Nicergolina FPIX Nicergolinum  półsyntetyczna pochodna ergoliny (ester kwasu 5-bromonikotynowego i 8-hydroksymetylowej pochodnej kwasu lumilizergowego).  Wpływa na hemodynamikę krążenia mózgowego poprzez zmniejszenie oporu naczyniowego, poprawiając przepływ krwi w naczyniach mózgowych.  Zwiększawykorzystanie tlenu i glukozy przez komórki mózgowe.  Nie wpływa istotnie na ciśnienie tętnicze krwi.  Mechanizm działania: o jest silnym i wybiórc...