PPiGI zagadnienia egzaminacyjne z wykładów częściowo opracowane PDF

Preview

Summary

Download PPiGI zagadnienia egzaminacyjne z wykładów częściowo opracowane PDF

Description

ZAGADNIENIA EGZAMINACYJNE Podstawy projektowania i grafika inżynierska 1. Wymień cechy rysunku technicznego złożeniowego. RYSUNEK ZŁOŻENIOWY – Rysunek całej maszyny, urządzenia, zespołu lub podzespołu ze wszystkimi elementami wchodzącymi w jego skład  Zwykle przedstawia pewną ilość widoków, przekrojów i detali  Umieszcza się na nim tylko podstawowe, gabarytowe wymiary  Wszystkie elementy urządzenia muszą być zidentyfikowane i opisane w tabeli Przy opisie elementu typowego odsyła się do katalogu lub odpowiedniej normy, a nietypowego – do odpowiedniego rysunku wykonawczego  Podaje się na nim wszystkie instrukcje montażowe  Oznacza się na nim wszystkie pasowania (pasowanie – skojarzenie pary elementów o tym samym wymiarze nominalnym)

o o o o

Jest przedstawieniem wytworu w całości Muszą być uwidocznione na nim wszystkie części wytworu Stosuje się rzutowanie aksonometryczne i przekroje Wszystkie części wytworu muszą być ponumerowane i opisane w tabelce rysunkowej

2. Wymień cechy rysunku technicznego wykonawczego. RYSUNEK WYKONAWCZY – Rysunek jednego elementu z uwzględnieniem wszystkich wymaganych przekrojów i detali (mogą być umieszczone na oddzielnym arkuszu)  Element na nim musi być zwymiarowany w możliwie najpełniejszy sposób  Jeśli jest taka potrzeba, podaje się na nim informacje na temat tolerancji, sposobu wykańczania powierzchni i obróbki cieplnej elementu  Podaje się na nim informacje o materiałach, z których ma być wykonany oraz przybliżoną masę i moment bezwładności, gdy jest to wymagane. o Pozwala odtworzyć kształt przedmiotu z wymiarami o Zawiera informacje na temat dokładności wykonania wytworu, rodzaju materiału. o Znajdują się na nim konieczne rzuty przedmiotu oraz wymagane przekroje. o Rysunek jest wyposażony w tabelkę, która oprócz wielu koniecznych danych musi zawierać numer oraz wielkość podziałki. Numer rysunku powinien być zgodny z numerem części na rysunku zestawieniowym. 3. Wymień podstawowe formaty arkuszy rysunkowych. A3, A2, A1, A0 A4 – format zasadniczy (210x297mm) A5? 4. Opisz sposób uzyskiwania na podstawie standardowego formatu A4 pozostałych formatów arkuszy. Podwajając arkusz formatu A4 (210x297mm) otrzyma się format A3 i dalej przez podwajanie A2, A1, A0

Pomniejszając format A4 o połowę otrzymamy format A5 i kolejno trzymając się tej zasady A6, A7… Tak, by stosunek boku dłuższego do boku krótszego był zawsze taki sam. 5. Zdefiniuj pojęcie skali rysunku technicznego. PODZIAŁKA (SKALA ODWZOROWANIA) – to iloraz wielkości zmierzonej na rysunku i wielkości rzeczywistej. Skala podaje nam stosunek wymiarów liniowych (długości, wysokości, grubości, wartości średnic itp.) na rysunku do odpowiednich rzeczywistych wymiarów przedmiotu, który ten rysunek przedstawia.

6. Wymień podstawowe podziałki rysunkowe stosowane w rysunku technicznym maszynowym. Zwiększające (przedmiot na rysunku został powiększony): 50:1, 20:1, 10:1, 5:1, 2:1 Naturalna (podziałka rzeczywista): 1:1 Zmniejszające (przedmiot na rysunku został pomniejszony): 1:2, 1:5, 1:10, 1:20, 1:50 7. Wymień rodzaje linii rysunkowych stosowanych w rysunku technicznym maszynowym.  Ciągła: bardzo gruba(2g), gruba(g), cienka(1/2-1/4g)  Kreskowa cienka  Punktowa: gruba, cienka  Dwupunktowa cienka  Falista cienka  Zygzakowa cienka 8. Wskaż obszary zastosowań dla poszczególnych rodzajów linii rysunkowych stosowanych w rysunku technicznym maszynowym.  Ciągła gruba – do rysowania widocznych krawędzi i zarysów  Ciągła cienka – linie wymiarowe i pomocnicze, linie kreskowania przekrojów, zarysy kładów miejscowych, linie odniesienia  Kreskowa cienka – niewidoczne krawędzie i zarysy przedmiotów  Punktowa cienka – osie i płaszczyzny symetrii  Dwupunktowa cienka – skrajne położenia części ruchomych  Falista lub zygzakowa cienka – urwania rzutów, przekroje cząstkowe 9. Wymień kolejność pierwszeństwa linii rysunkowych stosowanych w rysunku technicznym maszynowym.  Widoczne zarysy przedmiotu – linia ciągła gruba lub linia cienka  Niewidoczne zarysy przedmiotu – linia kreskowa cienka  Ślad płaszczyzny przekroju – kreski grube  Osie i ślady płaszczyzn symetrii – linia punktowa cienka  Linie środka ciężkości – linia dwupunktowa  Linie pomocnicze – linia ciągła cienka 10. Wskaż elementy rysunku technicznego.  Arkusz rysunku technicznego (format znormalizowany)  Podziałka, czyli skala odwzorowania  Linie rysunkowe  Tabliczka rysunkowa



Pismo techniczne, pismo CAD

11. Wskaż właściwości pisma technicznego typu A lub typu B. Rodzaj B Pismo techniczne jest oparte na siatce technicznej kwadratowej o boku równym s (lub siatce rombowej, kąt nachylenia względem pionu 15) równej grubości linii liter, cyfr i znaków Wysokość dużych liter i cyfr 10s, małych 7s Odstępy między literami i cyframi 2s Minimalny odstęp między wyrazami lub liczbami 6s Jeżeli wyrazy oddziela znak interpunkcji, np. przecinek, to minimalnym odstępem jest odstęp między znakiem interpunkcji i następnym wyrazem Minimalna podziałka wierszy 17s (dla pisma typu B) 12. Omów zasadę składania rysunków technicznych do formatu podstawowego. Formaty większe niż A4 składa się do formatu podstawowego w celu łatwiejszego ich przechowywania. Najpierw arkusze składa się w harmonijkę wzdłuż linii prostopadłych do wierszy tekstu znajdującego się w tabliczce rysunkowej, a następnie wzdłuż linii prostopadłych do poprzednich. Bardzo ważna jest kolejność załamań arkuszy.

13. Omów zasadę tworzenia rzutu prostokątnego. Metoda G. Monge’a Rzuty prostokątne pokazują przedmiot z kilku stron. Wystarczy przedstawienie bryły w 3 ujęciach, dlatego przyjęto układ rzutowania wykorzystujący 3 płaszczyzny wzajemnie prostopadłe zwane rzutniami I. Rzutnia pionowa, zwana główną II. Rzutnia boczna III. Rzutnia pozioma

Jest to taki rodzaj rzutowania, w którym kierunki rzutowania są prostopadłe do rzutni. Rzut I (z przodu) i rzut II (z góry) mają jednakową długość i leżą dokładnie jeden nad drugim. Rzut I (z przodu) i rzut III (z boku) leżą dokładnie obok siebie i mają jednakową wysokość. Rzuty z góry (II) i rzut z boku (III) mają jednakową szerokość. Są 2 metody rzutowania prostokątnego: europejska i amerykańska.

14. Scharakteryzuj pojęcie rzutu aksonometrycznego. Aksonometria – rodzaj rzutu równoległego, odwzorowanie przestrzeni na płaszczyznę z wykorzystaniem prostokątnego układu osi. Cechą odróżniającą aksonometrię od innych rodzajów rzutu równoległego jest dążenie do zachowania prawdziwych wymiarów rzutowanych obiektów przynajmniej w jednym, wybranym kierunku. (To znaczy, że rysując pod odpowiednim kątem na płaskiej kartce możemy uzyskać efekt 3D. ) Rzuty aksonometryczne służą do poglądowego przedstawienia przedmiotów, przypominają rysunki perspektywiczne stosowane w plastyce. Odwzorowując przedmiot w jednym rzucie należy przedstawić jego trzy podstawowe wymiary – wysokość, szerokość, głębokość, dlatego rzutnię tworzą odpowiednio trzy osie X, Y, Z. 15. Zdefiniuj pojęcie aksonometrii izometrycznej. IZOMETRIA w tym typie rzutowania wszystkie osie przesunięte są względem siebie o 120°, a wymiary przedmiotu nie są skrócone. Podstawowe zasady tworzenia rzutowania izometrycznego to: - krawędzie równoległe przedmiotu pozostają równoległe także na rysunku - krawędzie poziome równoległe i prostopadłe do płaszczyzny rysunku wykreśla się pod kątem 30° do linii poziomej bez żadnych skrótów - krawędzie pionowe pozostają pionowe na rysunku 16. Przedstaw metodę rzutowania prostokątnego, wg. metody europejskiej. Rzutowanie wg metody europejskiej E (metoda pierwszego kąta) polega na wyznaczeniu rzutów prostokątnych przedmiotu we wzajemnie prostopadłych rzutniach przy założeniu, że przedmiot rzutowany znajduje się pomiędzy obserwatorem i rzutnią.

17. Przedstaw metodę rzutowania prostokątnego, wg. metody amerykańskiej. Rzutowanie wg metody amerykańskiej A (metoda trzeciego kąta) polega na wyznaczeniu rzutów prostokątnych przedmiotu we wzajemnie prostopadłych rzutniach przy założeniu, że rzutnia znajduje się pomiędzy obserwatorem i przedmiotem rzutowanym.

18. Wskaż różnicę występującą pomiędzy pojęciami widok - kład stosowanym w rysunku technicznym maszynowym. W odróżnieniu od widoku, w kładzie nie pokazuje się zarysów przedmiotu znajdujących się poza płaszczyzną przekroju. 19. Wskaż właściwości oraz obszar zastosowania półwidoków i ćwierćwidoków. Półwidoki i ćwierćwidoki mają swoje zastosowanie przy rysowaniu elementów symetrycznych. Dzięki nim - oszczędność czasu i miejsca na arkuszu rysunkowym. W przypadku półwidoków i ćwierćwidoków symetrię elementu zaznaczamy poprzez przekreślenie końców osi symetrii dwiema prostopadłymi kreskami o długości min. 3.5mm, narysowanymi liniami cienkimi, prostopadłymi do osi. 20. Omów metodę tworzenia przekroju oraz wskaż jej zalety. Przekrój jest odwzorowaniem kształtu przedmiotu widzianego po przecięciu płaszczyzną tnącą. Podczas tworzenia przekroju w pierwszej kolejności definiuje się położenie płaszczyzny tnącej oraz kierunek patrzenia. Kolejnym etapem jest rysowanie kształtu części po przecięciu, poprzez kreskowanie powierzchni leżącej na płaszczyźnie tnącej. Przekroje rysuje się według zasad rzutowania prostokątnego. Zarys linią ciągłą grubą, płaszczyzny przecięcia ścian zakreskowuje się liniami cienkimi Zalety: - dzięki temu możemy zobaczyć budowę wewnętrzną przedmiotów wydrążonych (zawierających otwory, wcięcia) - są przydatne w przypadku elementów o złożonym kształcie wewnętrznym, kiedy zastosowanie jedynie rzutów nie wystarczy 21. Wymień podstawowe zasady wymiarowania  Zasada nie zamykania łańcuchów wymiarowych  Zasada podawania wymiarów koniecznych  Zasada nie powtarzania wymiarów  Zasada pomijania wymiarów oczywistych (przede wszystkim kątów 0° i 90° albo linii rysunkowych wzajemnie do siebie równoległych czy prostopadłych) 22. Omów zasadę „niedomykania ciągów wymiarowych” Nie wolno domykać łańcuchów wymiarowych. Łańcuch to szereg wymiarów równoległych. Zawsze pomija się wymiar najmniej ważny.

23. Omów zasadę „podawania wymiarów koniecznych”.  Zawsze podajemy wymiary gabarytowe (zewnętrzne).  Wymiary mniejsze rysujemy bliżej rzutu przedmiotu.  Zawsze podajemy wymiary, które są niezbędne do jednoznacznego określenia wymiarowego przedmiotu.



Każdy wymiar powinien dać się odmierzyć na przedmiocie (w czasie wykonywania czynności obróbkowych)

24. Omów zasadę „niepowtarzania wymiarów”. Wymiarów nie należy powtarzać, ani na tym samym rzucie, ani na różnych rzutach tego samego przedmiotu. Każdy wymiar powinien być podany tylko raz w najbardziej czytelnym miejscu. 25. Omów właściwości linii wymiarowych i pomocniczych w rysunku technicznym maszynowym. Linie wymiarowe - Groty strzałek powinny dotykać od wewnątrz linii, między którymi wymiar ma być podany. (jeśli brakuje miejsca, groty można umieścić na zewnątrz) - Rysuje się je linią ciągłą cienką równolegle do wymiarowanego odcinka w odległości co najmniej 10mm - nie mogą się przecinać Linie pomocnicze - linie ciągłe cienkie, będące przedłużeniami linii rysunku. Rysuje się je prostopadle do mierzonego odcinka. - mogą się przecinać 26. Omów metodę wymiarowania w układzie szeregowym. Wymiarowanie w układzie szeregowym polega na wpisywaniu wymiarów równoległych jeden za drugim. Ten sposób wymiarowania stosuje się, gdy zależy nam na dokładności wzajemnego położenia sąsiednich elementów przedmiotu

27. Omów metodę wymiarowania w układzie równoległym. Wymiarowanie w układzie równoległym polega na podawaniu wszystkich wymiarów równoległych do jednej bazy (powierzchni lub linii). Dokładność każdego wymiaru zależy tylko od dokładności samej obróbki, a nie zależy od dokładności innych wymiarów przedmiotu.

28. Podaj przykład wymiarowania otworów i łuków na dowolnym rysunku technicznym.

29. Podaj definicję chropowatości powierzchni. Chropowatość cecha powierzchni ciała stałego, oznaczająca rozpoznawalne optyczne lub wyczuwalne mechanicznie nierówności powierzchni, niewynikające z jej kształtu, lecz przynajmniej o jeden rząd wielkości drobniejsze i jest pojęciem odnoszącym się do nierówności o relatywnie małych odległościach wierzchołków. Wielkość chropowatości powierzchni zależy od rodzaju materiału i przede wszystkim od rodzaju jego obróbki. Wartość chropowatości podaje się w mikrometrach. 30. Podaj definicję falistości powierzchni. Falistość powierzchni nierówności będące składową powierzchni rzeczywistej. Odstępy znacznie przewyższają odstępy chropowatości powierzchni. Wyliczony parametr Wz (za pomocą średniej arytmetycznej pięciu największych odchyleń na długości odcinka pomiarowego mierzonych w mikrometrach) umieszcza się na rysunku obok znaku chropowatości) 31. Wymień sposoby oznaczania chropowatości powierzchni na rysunkach technicznych.

32. Zdefiniuj pojęcie tolerancji wymiaru. Tolerancja polega na określeniu przedziału wartości dopuszczalnych odchyłek od wymiaru nominalnego. Określa zakres w jakim musi się zmieścić wymiar rzeczywisty. 33. Zdefiniuj pojęcia wymiar nominalny, dolny wymiar graniczny i górny wymiar graniczny. Wymiar względem którego określa się odchyłki to wymiar nominalny. Górny wymiar graniczny B jest to największa dopuszczalna wartość wymiaru tolerowanego. Dolny wymiar graniczny A jest to najmniejsza dopuszczalna wartość wymiaru tolerowanego. 34. Zdefiniuj pojęcia odchyłka górna oraz odchyłka dolna wymiaru. Odchyłka górna jest to różnica między górnym wymiarem granicznym a wymiarem nominalnym ES=es=B-N Odchyłka dolna jest to różnica między dolnym wymiarem granicznym a wymiarem nominalnym EI=ei=A-N Odchyłki wymiarów wewnętrznych – dużymi literami, zewnętrznych – małymi.

35. Podaj definicje pojęcia pasowanie oraz wskaz jego odmiany. Pasowanie połączenie dwóch elementów o jednakowym wymiarze nominalnym i różnych odchyłkach. Pasowanie: - luźne (istnieje luz między wałkiem a otworem) - mieszane (niewielki luz) - ciasne (wałek jest wciśnięty w otwór)...