Przebieg i przyczyny podbojów Aleksandra Wielkiego PDF

Preview

Summary

Notatka o Aleksandrze Wielkim...

Description

Przebieg i przyczyny podbojów Aleksandra Wielkiego. Aleksander Macedoński przejmuję władze, w wieku 20 lat, w roku 336 p.n.e po swoim zmarłym ojcu Filipie II, który rządził w latach 359-336 p.n.e. Już na samym początku swoich rządów uzyskał poparcie armii, która widziała w nim idealnego realizatora podboju Persji. Już od najmłodszych lat uczestniczył w podbojach swojego ojca. W 338 r p.n.e dowodził jazdą w bitwie pod Chereoną, w której wraz ze swoim ojcem odniesli spektakularne zwycięstwo. Na początku jego panowania musiał stawić czoło ludom bałkańskim, które podbite chwile wcześniej przez Filipa II zaczeły stawiać opór, musiał on więc podjać wyprawe przeciw nim. W tym samym czasie w zależnej od Macedonii Gecji, doszło do powstania anymacedońskiego pod wodzą Demostesa. Na tę wieść Aleksander szybko ruszył do Gercji, zdobył szturmem Teby, niszcząc miasto oraz biorąc do niewoli ludność. Ten akt terroru rzucił postrach na Greków, którzy w 335 r p.n.e sami zakończyli powstanie. Zabezpieczony teraz od strony Grecji mógł rozpoczać podbój Persji. Wiosną 334 r p.n.e Aleksander na czele 30 tyś piechoty (dane według tradycji) złożonej z Macedończyków, Greków oraz kontygentów iliryjskich i trackich oraz 5 tyś jazdy, ruszył na Persje. W tym samym roku stoczył on bitwę nad rzeką Granik, gdzie odnióśł zwycięstwo. Opanował przy tym Anatolię. W roku 333 p.n.e stoczył bitwę pod Issos, która również zakończyła sie dla niego zwycięstwem oraz podporządkowaniem sobie takich terenów jak Syria Fenicja. Przystąpił także do okupacji Palestyny oraz oblęzenia Tyru. W roku 332 p.n.e założył na terenie Egiptu nowe wielkie miastoAleksandrię, które w jego planach miało odegrać rolę łacznika między Macedonią a Wschodem. Wiosną 331 p.n.e Aleksander ruszył na Syrię, wtargnął przez Mezopotamie do Asyrii. Tam w dobrze wybranym strategicznym miejscu, pomiędzy Arabelą i Gaugamelą, stoczył kolejną bitwę z królem Perskim Dariuszem III. Pomimo przewagi jaką miał Dariusz III, Aleksander ponownie odniósł zwycięstwo 1 października 331 p.n.e w bitwię pod Gaugamelą. Bitwa ta przypieczętowała ostateczna klęska Persów, a także pozwoliła na dalszy podbój Persji, który miał miejsce w latach 329-327 p.n.e podczas niego Aleksander Macedoński zajął m.in. Stolicę Persji-Persepolis, oraz takie miasta jak Babilon i Suza. Następnie w roku 327 p.n.e rozpoczął wyprawę do Indii, gdzie podbił Pendżab. 13 czerwca 323 r p.n.e zmarł nagłą śmiercią, przypuszcza się, że na zapalenie płuc. Istnieją także teorię, że mógłbyć on podtruwany arszenikiem przez długi okres czasu przez swoich wrogów. Po opisaniu samego przebiegu podbojów, warto skupić się także na jego przyczynach i skutkach. Do przyczyn z pewnością należy chęć dokończenia dzieła swojego ojca Filipa II, zyskanie nowych ziem oraz łupów. Mógł on także kierować się chęcią pokonania wroga z, którym już od dawna toczył

walki. Jeżeli chodzi o skutki możemy podzielić je na polityczne oraz kulturalne. Do skutków politycznych zaliczamy podział monarchii Aleksandra na kilka królestw, w których władzę przejeli diadochowie, między którymi w poźniejszych latach doszło do walk. Natomiast do skutków kulturalnych zaliczamy powstanie oraz rozprzestrzenienie się kultury hellenistycznej, powstanie w Azji greckich miast z grecką kulturą i prawami i powstanie nowych ośrodków kultury greckiej takich jak Aleksandria, Antiochia czy Pergamon....