Sprawozdanie 2 - PODSTAWOWE TYPY ZWIĄKÓW NIEORGANICZNYCH PDF

Preview

Summary

PODSTAWOWE TYPY ZWIĄKÓW NIEORGANICZNYCH...

Description

Sprawozdanie 2 1.Otrzymywanie i właściwości tlenków. Spalanie magnezu w powietrzu i identyfikacja produktów reakcji. Obserwacje: Magnez szybko zapala się jasnym, świecącym płomieniem. Po dodaniu go do wody z dodatkiem fenoloftaleiny roztwór zabarwia się na malinowo. Wnioski: Podczas reakcji spalania magnezu powstaje tlenek magnezu: 2Mg + O₂ → 2MgO MgO + H2O → Mg(OH)2 Zmiana barwy roztworu na malinowy po dodaniu fenoloftaleiny świadczy o tym, że ma on odczyn zasadowy Otrzymywanie tlenków przez rozkład soli Obserwacje: Podczas ogrzewania Pb(NO3)2 zaczął wydzielać się gaz o brunatnej barwie. W probówce pozostał żółty osad PbO. Po wsunięciu do probówki żarzącego się łuczywka doszło do krótkotrwałego zapłonu. Wnioski: Wydzielający się gaz to tlenek azotu(IV). Po ogrzaniu w probówce Pb(NO3)2 otrzymujemy: Pb(NO3)2 →temp.→ PbO + 2NO2↑ + ½O2↑ 2.Kwasy. Wybrane metody otrzymywania. Reakcja tlenku kwasowego z wodą Obserwacje: Po wsypaniu szczypty P4O10 do wody destylowanej rozwór emitował ciepło. Po rozlaniu roztworu do trzech probówek i dodaniu do każdej z nich następujących wskaźników: błękitu bromotymolowego, oranżu metylowego, i czerwieni Kongo roztwory w próbówkach zmieniły barwę. Po dodaniu do pierwszej probówki błękitu bromotymolowego barwa zmieniła się na żółtą. Po dodaniu do drugiej probówki oranżu metylowego brawa zmieniła się na czerwoną. Po dodaniu do ostatniej probówki czerwieni Kongo w roztworze pojawiły się grantowe plamki. Wnioski: Po dodaniu P4O10 do wody otrzymaliśmy kwas fosforowy(V): P4O10 + 6H20 → 4H3PO4 Otrzymane barwy wskazują, że roztwór ma odczyn kwasowy. Otrzymywanie kwasów z ich soli Obserwacje: Po dodaniu kwasu siarkowego(VI) do pierwszej probówki z Na ₂CO₃ zaczął wydzielać się bezbarwny gaz. Po dodaniu kwasu siarkowego(VI) do drugiej probówki z Na₂SO3 zaczął wydzielać się drażniący i bezbarwny gaz o nieprzyjemnym zapachu. Po dodaniu kwasu siarkowego(VI) do ostatniej probówki z CH ₃COONa i ogrzaniu jej zaczął być wyczuwalny zapachu octu. 1

Wnioski: Reakcja, która zaszła w pierwszej probówce: Na₂CO₃ + H₂SO₄ → Na₂SO₄ + H2O + CO2↑ Wydzielający się gaz to tlenek węgla (IV). Reakcja, która zaszła w drugiej probówce: Na₂SO3 + H₂SO₄ → Na₂SO₄+ H2O+ SO2↑ Wydzielający się gaz o nieprzyjemnym zapachu to tlenek siarki(IV). Reakcja, która zaszła w trzeciej probówce: 2CH₃COONa + H₂SO₄ → Na₂SO₄ + 2CH₃COOH Powstały kwas etanowy ma zapach octu. 3.Wodorotlenki. Wybrane metody otrzymywania. Reakcja metalu z wodą Obserwacje: Podczas tej reakcji wydzielał się bezbarwny gaz. Po rozlaniu roztworu do trzech probówek i dodaniu do nich następujących wskaźników: błękitu bromotymolowego, oranżu metylowego oraz fenoloftaleiny, roztwory zmieniły barwę. Błękit bromotymolowy – barwa niebieska, oranż metylowy – barwa jasno-pomarańczowa, fenoloftaleina – barwa malinowa. Wnioski: Reakcja sodu z wodą jest silnie egzotermiczna. Sód ma mniejszą gęstość od wody, dlatego nie tonie w wodzie. Jest metalem tak aktywnym, że wypiera wodór nawet z wody. Podczas tej reakcji otrzymaliśmy wodorotlenek sodu, a otrzymane barwy po dodaniu wskaźników wskazują, że roztwór ma odczyn zasadowy. 2Na + 2H₂O → 2NaOH + H₂ otrzymywanie wodorotlenków z soli Obserwacje: Po dodaniu stopniowo do poszczególnych roztworów FeCl ₃, Mg(NO₃)₂, CuSO₄, 2M roztworu NaOH w probówkach wytrąciły się osady wodorotlenków. Wnioski: Reakcja w pierwszej probówce: FeCl₃ + 3NaOH → Fe(OH)₃↓ + 3NaCl ( probówka z czerwonym roztworem) Reakcja w drugiej probówce: Mg(NO₃)₂ + 2NaOH → Mg(OH)₂↓ + 2NaNO₃ (probówka z białym roztworem) Reakcja w trzeciej probówce: CuSO₄ + 2NaOH → Cu(OH)₂ ↓+ Na₂SO₄ (probówka z niebieskim roztworem) Badanie amfoteryczności wodorotlenków W pierwszym etapie doświadczenia wytrąca się osad – amfoterycznego wodorotlenku AlCl₃ + NH₃ + H₂O → Al(OH) ₃ + 3 NH₄Cl

2

Właściwości amfoteryczne wodorotlenku potwierdzamy kolejno reakcjami z NaOH i HCL I) Al(OH) ₃ + NaOH → Na[Al(OH) ₄] II) Al(OH) ₃ + 3HCl → AlCl₃ + 3H₂O 4. Wybrane metody otrzymywania soli. Reakcja tlenku zasadowego z kwasem Obserwacje: Roztwór zmienił barwę na niebieską. Można było zaobserwować również wydzielanie się brunatnego gazu. Wnioski: W reakcji kwasu z tlenkiem zasadowym otrzymaliśmy sól, azotan(v) miedzi(II), który ma barwę niebieską: CuO + 2HNO₃ → Cu(NO₃)₂↓+ H₂O Wydzielanie się brunatnego gazu było spowodowane rozkładem + HNO 3 pod wpływem temperatury na NO 2 , tlen i wodę. (2HNO₃→H₂O+2NO₂+1/2O₂) Reakcje między dwiema solami I) Obserwacje: W obu probówkach z rozpuszczonym w wodzie Pb(NO₃)₂ po dodaniu odpowiednich roztworów - do pierwszej KI, a do drugiej K₂CrO₄ - wytrącił się żółty osad. Po rozpuszczeniu zawartości probówki z PbI₂ w gorącej wodzie poprzez ogrzanie jej w płomieniu palnika, a następnie słodzeniu zimną wodą kolor osadu zmienił się na pomarańczowy. Wnioski: Reakcja w pierwszej próbówce: Pb(NO₃)₂ + 2KI → PbI₂↓ + 2KNO₃ Reakcja w drugiej probówce: Pb(NO₃)₂ + K₂CrO₄ → PbCrO₄↓ + 2KNO₃

Reakcja niemetalu z zasadą Obserwacje: Kryształki jodu roztwarzają się w roztworze NaOH Wnioski: Zachodzi reakcja: 6NaOH+3I2 → 5NaI + NaIO3 + 3H20 Otrzymywanie wodorosoli

3

Obserwacje: W pierwszym etapie doświadczenia wytrącił się biały osad CaCO3. Przy dalszym doprowadzaniu CO2 osad się rozpuszcza. Po podgrzaniu znowu widoczny jest osad. Wnioski: W pierwszym etapie powstaje osad: Ca(OH)2 + CO2 → CaCO3 + H2O W drugim etapie powstaje wodorosól, a po ogrzaniu reakcja odwraca się Ca(OH)2 + CO2 + H2O → Ca(HCO3)2

4...