Teoria Producenta PDF

Preview

Summary

Download Teoria Producenta PDF

Description

TEORIA PRODUCENTA (UJĘCIE KOSZTOWE)

Koszt – wyrażone wartościowo (w jednostkach pieniężnych) celowe zużycie czynników produkcji oraz inne wydatki nie odzwierciedlające zużycia, a dotyczące normalnej działalności danej jednostki w danym okresie.

Koszt całkowity (total cost - TC) stanowi wartość rynkową nakładów, które przedsiębiorstwo zużywa w trakcie produkcji.

Koszty stałe (fixed costs – FC) stanowią takie koszty, które nie zmieniają się niezależnie od wielkości produkcji. Nakłady poniesione niezależnie od wielkości produkcji: • czynsze, • koncesje, • licencje, • odsetki, • koszty administracyjne • koszty płacy w sztywnym systemie zatrudnienia Często są głównym składnikiem TC. Nie występują w długim okresie.

Koszty zmienne (variable costs – VC) – koszty, które zmieniają się wraz ze zmianami wielkości produkcji przedsiębiorstwa (wolumen działalności). Bezpośrednio związane ze zużyciem czynników produkcji takich jak: • surowce, • towary, • materiały, • półprodukty, • energia, • paliwo.

Przeciętny koszt całkowity (average total cost – ATC) - stanowi koszt całkowity podzielony przez wielkość produkcji. Określany zwykle jako koszt przeciętny lub koszt jednostkowy. Jego przebieg określa efektywność technologiczną.

Przeciętny koszt stały (average fixed cost – AFC) stanowi koszty stałe podzielone przez wielkość produkcji.

Przeciętny koszt zmienny (average variable cost – AVC) stanowi koszty zmienne podzielone przez wielkość produkcji.

Koszt marginalny (krańcowy) (marginal cost – MC) - stanowi przyrost kosztu całkowitego, spowodowany zwiększeniem produkcji o jednostkę. • Koszt marginalny nie może być ujemny

• Koszt marginalny może być stale malejący • Koszt marginalny może być stale rosnący • Koszt marginalny może być stały

Koszty zatopione (utopione): • Koszty ponoszone w związku z koniecznością wejścia na dany rynek. • Koszty których nie można zaliczyć do wartości rezydualnej. 1. koszty uzyskania zezwoleń, 2. koszty licencji, 3. koszty szkoleń, 4. koszty badań nowego rynku, 5. koszty zmian powiązań umownych z otoczeniem, 6. koszty specyficznych aktywów.

Zysk (total profit - TP) - stanowi przychód całkowity pomniejszony o koszt całkowity.

Przychód całkowity (total revenue - TR) - stanowi kwotę, którą przedsiębiorstwo uzyskuje ze sprzedaży swojej produkcji.

Koszt całkowity (total cost - TC) - stanowi wartość rynkową nakładów, które przedsiębiorstwo zużywa w trakcie produkcji.

Zysk: ZYSK = PRZYCHÓD CAŁKOWITY – KOSZT CAŁKOWITY TP = TR – TC

Warunek racjonalności - cel przedsiębiorcy: W klasycznej koncepcji przedsiębiorstwa uznaje się, że przedsiębiorca dąży do maksymalizacji zysku.

Koszty jawne (explicit costs) - stanowią koszty nakładów, za którymi kryje się wydatek pieniężny ponoszony przez przedsiębiorstwo.

Koszty ukryte (implicit costs) - stanowią koszty nakładów, za którymi nie kryje się wydatek pieniężny ponoszony przez przedsiębiorstwo.

Koszty utraconych możliwości (opportunity costs), czyli koszty alternatywne - jest to wartość następnego najlepszego zastosowania danego dobra ekonomicznego lub wartość utraconej korzyści.

Efekty zewnętrzne - to sytuacja, która ma miejsce gdy efektywność produkcji w danym przedsiębiorstwie jest zależna m.in. od produkcji w innym przedsiębiorstwie. • Negatywne – rodzą koszty • Pozytywne – rodzą korzyści

Koszty alternatywne kapitału finansowego: • Bieżąca analiza przyszłych strumieni pieniężnych – dyskontowanie • Metoda ta opiera się na założeniu, że złotówka otrzymana lub wydana „dziś” jest warta więcej niż złotówka „jutro”.

Zysk ekonomiczny - stanowi przychód całkowity pomniejszony o koszt całkowity, na który składają się zarówno koszty jawne, jak i koszty ukryte.

Zysk księgowy - stanowi przychód całkowity pomniejszony o wszystkie koszty jawne.

TC: TC = f(Q) TC = VC + FC 3 2 TC = a Q + b Q

ATC:

TC Q VC AVC = Q FC AFC = Q

ATC =

MC:

+ cQ + FC

Rosnący koszt marginalny: • Koszt marginalny rośnie wraz z wielkością produkcji. • Jest to skutkiem malejącej produkcyjności marginalnej. • Kiedy przedsiębiorstwo wytwarza relatywnie niedużo produktu, zatrudnia niewielu pracowników, a znaczna część jego urządzeń produkcyjnych nie jest wykorzystana. Ponieważ z łatwością może on uruchomić te niewykorzystane maszyny, produkt marginalny dodatkowego pracownika jest duży, a koszt marginalny dodatkowego egzemplarza produktu mały. Natomiast kiedy firma wytwarza relatywnie dużo produktu, w jej wytwórni tłoczy się wielu pracowników i zdecydowana większość urządzeń produkcyjnych jest całkowicie wykorzystana. Zwiększając zatrudnienie, firma jest w stanie wyprodukować większą liczbę egzemplarzy, jednak nowi pracownicy będą pracować w tłoku, a być może nawet będą czekać na dostęp do urządzeń produkcyjnych. Kiedy zatem wytwarzana ilość produktu jest duża, produkt marginalny dodatkowego pracownika jest mały, a koszt marginalny wyprodukowania dodatkowej jednostki jest duży.

Krzywa przeciętnego kosztu całkowitego w kształcie litery U: • Krzywa przeciętnego kosztu całkowitego przedsiębiorstwa ma zwykle kształt litery U. • Związane jest to z faktem, że przeciętny koszt całkowity stanowi sumę przeciętnego kosztu stałego i przeciętnego kosztu zmiennego. Przeciętny koszt stały zawsze maleje w miarę zwiększania się produkcji, ponieważ koszt stały rozkłada się wtedy na coraz większą liczbę jednostek produkcji. Przeciętny koszt zmienny zwykle rośnie w miarę wzrostu produkcji, a przyczyną tego jest malejąca

produkcyjność marginalna. Zmiana przeciętnego kosztu całkowitego jest wynikiem zmiany zarówno przeciętnego kosztu stałego, jak i przeciętnego kosztu zmiennego.

Związek między kosztem marginalnym a przeciętnym kosztem całkowitym: Gdy koszt marginalny jest mniejszy od przeciętnego kosztu całkowitego, przeciętny koszt całkowity maleje. Kiedy koszt marinalny jest większy od przeciętnego kosztu całkowitego, przeciętny koszt całkowity rośnie.

Korzyści skali - Zjawisko polegające na tym, że przeciętny długookresowy koszt całkowity zmniejsza się w miarę wzrostu wielkości produkcji.

Niekorzyści skali - Polegają na tym, że przeciętny długookresowy koszt całkowity zwiększa się w miarę wzrostu wielkości produkcji.

Stałe przychody ze skali - Polegają na tym, ze przeciętny długookresowy koszt całkowity nie zmienia się mimo wzrostu wielkości produkcji....