Klasyfikacja procesów komunikowania – b. dobek-ostrowska PDF

Title Klasyfikacja procesów komunikowania – b. dobek-ostrowska
Course Nauki o komunikowaniu
Institution Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawla II
Pages 4
File Size 113.2 KB
File Type PDF
Total Downloads 17
Total Views 123

Summary

Klasyfikacja procesów komunikowania – b. dobek-ostrowska...


Description

1. Jaka jest różnica pomiędzy procesem komunikowania interpersonalnego a procesem komunikowania masowego? Proces komunikowania interpersonalnego charakteryzuje się tym, że zachodzi pomiędzy dwiema osobami (nadawca A i odbiorcą B) lub w malej grupie osób. Osoby te pozostają ze sobą w bezpośrednim kontakcie, w tym samym czasie i miejscu, co wywołuje sprzężenie zwrotne (zarówno werbalne,

jak

i

niewerbalne).

Komunikowanie masowe to proces emisji komunikatów od nadawcy medialnego do publiczności za pośrednictwem mediów masowych. Zasadniczą cecha odróżniającą komunikowanie interpersonalne od komunikowania masowego jest to, że w procesie komunikacji masowej między nadawcą (A) a odbiorcą (B) występuje pośrednik (C). Pośrednikiem tym może być radio, telewizja, prasa oraz nowe media. 1.1 Podstawowe różnice między procesem komunikowania interpersonalnego a procesem komunikowania masowego. KOMUNIKOWANIE

INTERPERSONALNE

BEZPOŚREDNIE Bezpośrednie i interaktywne

- KOMUNIKOWANIE MASOWE - POŚREDNIE Pośrednie,

odbiorca

jest

anonimowy

dla

nadawcy Jedność czasu i przestrzeni Zerwanie jedności i przestrzeni Sprzężnie zwrotne jest natychmiastowe – może Sprężenie zwrotne jest opóźnione - odbiorca nie być wyrażane werbalnie, ale też niewerbalnie ma

możliwości

wpływać na

przekaz

ani

przez reakcję na odbierany przekaz wchodzić w interakcje z nadawcą Ma charakter dwustronny, w komunikowaniu Liczba zaangażowanych zmysłów ogranicza się biorą udział wszystkie zmysły

do wzroku i słuchu

2. Jak dzielą się procesy komunikowania ze względu na cel przekazu? Procesy komunikowania dzielą się na dwa typy ze względu na cel jaki chcą osiągnąć przekazem: na komunikowanie informacyjne oraz komunikowane perswazyjne. KOMUNIKOWANIE INFORMACYJNE: 

Jego głównym celem jest kreowanie wzajemnego porozumienia i zrozumienia między uczestnikami procesu, podzielenie się wiedzą, udzielenie instruktażu czy wyjaśnienie czegoś

przy jednoczesnym założeniu, że nadawca nie ma zamiaru wpłynąć czy kreować zachowań odbiorców. 

Ma przede wszystkim informować - obiektywnie, rzeczowo, neutralnie, na podstawie potwierdzonych danych i w sposób zrozumiały dla odbiorcy.



Nadawcy wykorzystują metody przekazywania komunikatu w zależności od charakteru informacji i grupy, która ma stać się odbiorcą tego komunikatu. Do podstawowych metod należą:

 Narracja – jest relacjonowaniem historii, wydarzenia, z zachowaniem chronologii występowania wątków i epizodów

 Opis – dotyczy konkretnej osoby, wydarzenia, elementów istotnych w przekazie  Demonstracja – towarzyszy przekazowi werbalnemu. Jest jego zilustrowaniem, uzupełnieniem, podkreśleniem najważniejszych elementów przekazu.

 Definiowanie - wyjaśnianie, klasyfikowanie, nadawanie znaczeń pojęciom i umieszczanie ich w komunikacie 

Efektywność komunikowania informacyjnego zależy od:  Kreatywność  Wiarygodność  Nowość informacji  Doniosłość informacji  Położenie nacisku na informację  Wykorzystanie pomocy wizualnych

KOMUNIKOWANIE PERSWAZYJNE:



Opiera się na perswazji jako podstawowej technice wywierania wpływu na odbiorców. W przeciwieństwie do informacji jej celem nie jest czyste, rzetelne informowanie, a działanie, którego skutkiem ma być nakłonienie odbiorcy do swoich racji, ideologii i przekonań lub wymuszenie przyjęcia określonych postaw czy zachowań.



Perswazję określa się jako proces wzajemnego uzależniania, ponieważ odbiorca jest w stanie zaakceptować wpływ nadawcy, w zamian za to, że zrealizuje on jego potrzeby.



Typy perswazji:

 Perswazja przekonująca - podstawowym celem, do którego dążą obie strony, jest uzyskanie porozumienia w konkretnej sprawie, nawet jeśli będą musiały zrezygnować z początkowo wyznawanych przez siebie wartości. Występuje podczas transakcji, negocjacji politycznych czy handlowych.

 Perswazja nakłaniająca - polega na przekonaniu odbiorcy do idei jakie wyznaje nadawca. Ma ambiwalentny charakter – w zależności od sytuacji może być pożyteczna lub szkodliwa, użyteczna i nieużyteczna, jawna bądź ukryta.

 Perswazja pobudzająca - jest rodzajem agitacji. Ma na celu narzucenie określonego wzoru zachowania się za pomocą sugestii, haseł, a także kłamstw i świadomego manipulowania informacją. Wykorzystywana przy kampaniach propagandowych, politycznych i wyborczych. 

Fazy procesu perswazji: 1) Ekspozycja przekazu w miejscu łatwo dostępnym dla odbiorcy 2) Uwaga odbiorcy jest uruchomiona i skoncentrowana na komunikacie 3) Zrozumienie komunikatu przez odbiorcę (odkodowanie jego znaczenia) 4) Refleksja, która jest związana z interpretacją komunikatu. Jej następstwem jest akceptacja lub odrzucenie przekazu. 5) Zapamiętywanie jest następstwem zaakceptowania komunikatu 6) Zmiana postaw jest najważniejsza w procesie perswazji, ponieważ wtedy realizowana jest intencja nadawcy.



Efektywność procesu perswazji zależy od:  sprecyzowania celów  stosowania logicznej argumentacji (szukanie wiarygodnych dowodów na poparcie argumentów)  rozpoznanie istniejących systemów postaw i wzorów zachowań odbiorców  posługiwanie się językiem motywującym do działania  budowanie i rozwijanie wiarygodności  prezentacja komunikatu w przekonujący sposób  obalanie przeciwnych argumentów

3.

Jakie



rodzaje

mediów

według

ich

funkcji?

1. Znaki i kody – w wyniku użycia środków artykulacji (wyrazów) powstają przekazy mające realizować pierwotną intencję nadawcy. Komunikaty mogą być wyrażone różnymi środkami: 

wypowiadanymi słowami jakiegoś języka etnicznego



językiem migowym



odpowiednim napisem lub rysunkami



historyjką obrazkową



inscenizowanym spektaklem



gatunkiem literackim lub dziennikarskim



znakiem drogowym

2. Narzędzia

rejestracji

i

magazynowania,

dzięki

którym

przekazy

mogą

zostać

urzeczywistnione i przetrwać dłużej, niż przez czas ich artykułowania.  kreda, rysik i tabliczka, taśma filmowa, maszyna i papier do pisania, aparat fotograficzny, mikrofon i kamera, taśma filmowa, taśma magnetyczna, kasety, płyty analogowe i cyfrowe 3. Instrumenty służące przetwarzaniu, odtwarzaniu i wyszukiwaniu pożądanych informacji przez obiorców.  kalkulator, projektor, odtwarzacz magnetofoniczny, odtwarzacz wideo, aparat radiowy i telewizyjny, odpowiednio oprogramowany komputer. 4. Kanały są środkami zwielokrotniania i transmisji przekazów utrwalonych na taśmach, kasetach i płytach, tak aby mogły szybko i bez przeszkód docierać do jak najszerszej publiczności.  maszyny drukarskie oraz urządzenia do sporządzania kopii nagrań na płytach, taśmach i kasetach, a także ich produkty w postaci nakładów gazet i czasopism  kablowe, naziemne i satelitarne sieci telefoniczne, radiowe i telewizyjne  Internet uważany za ,,hipermedium” 5. Instytucje medialne zapewniające właściwą organizację przepływu i dyfuzji informacji.  zinstytucjonalizowany nadawca – redakcje prasowe, radiowe i telewizyjne, wydawnictwa prasowe, radiowe i telewizyjne, wytwórnie filmowe  instytucje organizujące emisję informacji jako komunikandów (tzn. treści, które

mają być komunikowane) oraz dostęp do kognoscendów (tzn. treści, do których poznania zainteresowani dążą) - kina, muzea, biblioteki, teatry....


Similar Free PDFs