Rasa ayshire - bydło mleczne, pochodzenie, specyfika hodowli PDF

Title Rasa ayshire - bydło mleczne, pochodzenie, specyfika hodowli
Author Guski Juskid
Course Animal Breeding and Husbandry
Institution Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Pages 1
File Size 59.1 KB
File Type PDF
Total Downloads 19
Total Views 130

Summary

Rasa ayshire - bydło mleczne, pochodzenie, specyfika hodowli...


Description

Rasa ayshire Rasa ayshire to zwierzęta, które należą do typu jednostronnie mlecznego i pochodzą z południowozachodniej Szkocji. Nazwa rasy została zaczerpnięta od leżącego w Szkocji hrabstwa Ayr oraz położonego tam miasta o tej samej nazwie. Oficjalnie nazwą ayshire zaczęto posługiwać się od ok 1814 r., choć wcześniej zwierzęta tej rasy znane były jako bydło dunlop, a później cunningham. Przodkowie bydła ayshire stanowiły słabo zbudowane, czarne osobniki, które niczym nie przypominały współczesnych zwierząt tej rasy. Hodowcy uważnie krzyżowali ze sobą wyselekcjonowane, różne typy bydła, w wyniku czego powstała rasa ayshire. Niestety, dokładne szczegóły pracy hodowlanej nad tą rasą nie są do końca znane. Faktem jest, że bydło to było świetnie przystosowane do warunków klimatycznych panujących w Szkocji. Ayshire to bydło dobrze wykorzystujące pastwisko, znane z wigoru i efektywnej produkcji mleka. Krowy tej rasy wyróżniają się bardzo dobrym pokrojem i doskonałą budową wymienia. Choć powstanie rasy datuje się na wiele wieków temu, to obecnie bydło tej rasy utrzymywane jest na prawie wszystkich kontynentach świata, odgrywając kluczową rolę w zglobalizowanym przemyśle mleczarskim. W wielu przypadkach import bydła rasy ayshire miał charakter dobrze przemyślanych decyzji, w innych spowodowany był czystym zrządzeniem losu. Przypadkowy przewóz krów tej rasy do innych krajów związany był z intensywną eksploracją świata i wyprawami morskimi do różnych zakątków, tj. Ameryka, Afryka, kraje Dalekiego Wschodu. Brak możliwości konserwacji żywności zmuszał załogi tych statków do zabierania ze sobą krów, których mleko bogate w białko i witaminy zapewniało niezbędny do przeżycia pokarm. Po udanej podróży krowy pozostawały w miejscach, do których udało się dopłynąć statkom. Tak trafiły do Kanady, USA, Afryki, Australii, Nowej Zelandii, Chin, Ameryki Południowej, a nawet Antarktyki. Wartość użytkowa bydła tej rasy została doceniona w tych miejscach i ok. 1800 r. zapoczątkowało to regularny eksport bydła ayshire. Od 1950 r. zamiast żywych zwierząt eksportuje się materiał biologiczny w postaci zamrożonego nasienia buhajów i zamrożonych zarodków. Pierwsze oficjalne Stowarzyszenie Hodowców Bydła Rasy Ayshire zostało zarejestrowane w 1870 r. w USA. Głównymi celami stowarzyszenia było prowadzenie użytkowości mlecznej oraz promocja rasy. Należy podkreślić, że amerykańskie stowarzyszenie zostało założone o 7 lat wcześniej niż brytyjskie. Od tego czasu powołano szereg krajowych stowarzyszeń hodowców tej rasy, a w 1974 r. zawiązano Federację Hodowców Bydła Rasy Ayshire. Hodowcy bydła tej rasy zawsze wyprzedzali innych hodowców w rozwijaniu pracy hodowlanej, czego dowodem jest fakt, że to właśnie oni, oficjalnie, po raz pierwszy wprowadzili ocenę użytkowości mlecznej krów w 1901 r., jak również stosunkowo sprawnie wdrożyli nowe wówczas biotechniki rozrodu, tj. inseminacji czy transfer zarodków. Dzięki tym działaniom wydajność przeciętnej krowy rasy ayshire uległa podwojeniu na przestrzeni ostatnich 30 lat....


Similar Free PDFs