Title | Wirusowe zapalenie wątroby gąsiąt |
---|---|
Course | Choroby ptaków |
Institution | Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie |
Pages | 2 |
File Size | 63 KB |
File Type | |
Total Downloads | 59 |
Total Views | 137 |
wirusowe zapalenie wątroby gąsiąt, zapalenie wątroby u ptaków, choroby ptaków, choroby ptaków wodnych, prof, dr hab. A. Marek...
Choroba Derzsy’ego (Derzsy's disease, Goose parvovirus infection, pomór gąsiąt, wirusowe zapalenie wątroby gąsiąt) Etiologia wirus z rodziny Parvoviridae, typ 1 (DNA) ◦ są to wirusy bezotoczkowe ◦ nie stwierdzono antygenowego podobieństwa z parwowirusami występującymi u kur i ssaków ◦ Parvowirus gęsi (GPV) należy do najmniejszych wirusów ◦ stabilny w pH 3,0 ◦ oporny na działanie eteru oraz chloroformu ◦ względnie oporny na środki dezynfekcyjne takie, jak fenol czy formalina ◦ zjadliwy wirus izolowano jeszcze 65 dni po przebyciu infekcji w stadzie ◦ oporny na działanie wyższej temperatury ◦ nie ulega inaktywacji w temperaturze 56 oC przez 3 godziny Gatunek i wiek ptaków wrażliwe na zakażenie są ptaki w wieku w wieku od okołu kilku do 30 dni ◦ domowe i dzikie gęsi ◦ kaczki Barbarie (kaczki piżmowe) oraz Mullard (mieszańce) ◦ nie występuje u kaczek Pekin, kurcząt i indyków najbardziej wrażliwe są 1-dniowe ptaki, u których śmiertelność może wynosić nawet 100% Okres inkubacji zależy od wieku zakażonych ptaków ◦ jeśli zakażeniu uległy gąsięta w 1 dniu życia, to okres inkubacji wynosi 3-5 dni ◦ w przypadku 2-3 tygodniowych ptaków objawy mogą wystąpić od 5-10 dni później Źródła i drogi zakażenia droga pozioma (horyzontalna) ◦ wraz z kałem, zakażoną paszą, wodą, ściółką oraz zainfekowanym sprzętem ◦ replikacja wirusa następuje w ścianie jelit, skąd przedostaje się on do układu krwionośnego, gdzie występuje wiremia ◦ następnie wirus osiedla się w sercu i wątrobie ◦ → ściana jelit → układ krwionośny → serce i wątroba droga pionowa (wertykalna) ◦ przez jajo lub skorupę jaja ◦ wirus uwalnia się w momencie klucia piskląt, wnika przez układ oddechowy i zakaża cały wylęg Objawy kliniczne gęsięta (1-3 dniowe) ◦ utrata apetytu, gwałtowne wyniszczenie ◦ zahamowanie w rozwoju ◦ zwiększone zapotrzebowanie na ciepło i wodę ◦ może wystąpić biegunka - kał jest szarobiały ◦ śmiertelność w stadzie waha się w granicach 60-80%, czasem może dochodzić do 100% ptaki starsze ◦ utrata apetytu, spadki masy ciała nawet o 50-80%
◦ stado jest niewyrównane - występują osobniki o wzroście i masie ciała normalnej obok osobników drobnych i silnie wychudzonych ◦ widoczne ubytki w pierzu i puchu, szczególnie w okolicy brzucha, grzbietu i przednich brzegów skrzydeł ◦ obrzęk gruczołu kuprowego, co łącznie z wypadaniem puchu uważa się za ważną cechę patognomoniczną ◦ postawa pingwina u niektórych ptaków związana z gromadzeniem się płynu wysiękowego w jamie brzusznej ◦ kał wodnisty, zielonkawy lub biało-szary z pasemkami krwi ◦ mogą pojawić się drgawki, objawy porażenia i niepokój ◦ choroba trwa około 4 tygodnie, zaś śmiertelność nie jest wysoka (20-30%) Zmiany sekcyjne na skutek uszkodzenia nerek obfite ilości płynu wysiękowego w jamie ciała i w worku osierdziowym mięsień sercowy zwyrodniały, zwiotczały, barwy żółto-białej lub żółto-szarej z licznymi krwawymi wybroczynami wątroba powiększona z obecnością szaro-białych ognisk martwiczych w niektórych przypadkach włóknikowe zapalenie worków powietrznych, worka osierdziowego i torebki wątrobowej czasami występuje krwotoczne, a następnie włóknikowe zapalenie jelit...