1. kolokwium psychologia PDF

Preview

Summary

Mariusz Kowalczyk...

Description

1. Zaburzenia psychoza Korsakowa na tle niedoboru witaminy B1 (tiaminy Objawy pdychoczne otępnienie Zaburzenia pamięci, niemożliwośc zapamiętywania, Luki pamięcioe i konfabulacja Problemy z logicznym rozumowaniem Wspkienia rzekome Zafałszowanie poznawcze Dezoriętacja w czasie i pzresterzeni. zaburzenia aktywności i mowy spontanicznej. zaburzenia krytycyzmu, jak anozoagnozja, czyli w tym wypadku zaprzeczanie niesprawności psychiczn 2. Cykl przemocy I. II.

Narastanie napięcia Gwałtowna przemoc

III. Miodowy miesiąc (I.) Narastanie napięcia III. Miodowy miesiąc- ofiara Ofiara: zachowanie agresora zaspokaja jej potrzeby: bezpieczeństwa, przynależności, akceptacji, miłości.

Faza miodowego miesiąca zatrzymuje ofiarę w cyklu przemocy, ponieważ pozwala jej zapomnieć o tym, co się stało. Psychologiczne mechanizmy przemocy - Efekt „psychologicznej pułapki” - Syndrom wyuczonej bezradności - Błędne koło - „Pranie mózgu” Pamiętaj, że Pod żadnym pozorem nie można akceptować tego, że sprawca obwinia ofiarę o własną złość lub przemoc. To jego uczucia i czyny. Jeśli nie potrafi uznać tego, że on jest ich źródłem, nigdy ich nie zmieni. Pamiętaj, że Przemoc wynikająca z osobowości spełnia w przypadku agresora wiele funkcji: • Daje mu poczucie władzy. • Umacnia jego chwiejną tożsamość. • Pozwala mu kontrolować związek i system rodzinny. Pamiętaj, że Przemoc, nie ustanie bez interwencji zewnętrznej. W momencie, kiedy sprawca wyładował już swoje emocje i wie, że przekroczył różne granice, zmienia się w zupełnie inną osobę. Zaczyna przepraszać partnerkę za to co zrobił, szczerze żałuje swojego zachowania, obiecuję że TO już nigdy się nie powtórzy, że nie wie zupełnie co się z nim stało, starając się znaleźć zewnętrzne wytłumaczenia dla swojego zachowania. W tej fazie sprawca tej przemocy zaczyna okazywać skruchę, ciepło i miłość. Przynosi kwiaty, prezenty, zachowuje się tak, jakby przemoc nigdy nie miała miejsca. Dba o ofiarę, spędza z

nią czas i utrzymuje satysfakcjonujące kontakty seksualne , itp. Patrząc z zewnątrz na takie osoby można odnieść wrażenie, że są szczęśliwą, świeżo zakochaną parą. Dzięki takiemu zachowaniu partnera kobieta zaczyna wierzyć, że jednak jej ukochany się zmienił i naprawdę niedawny akt przemocy był tylko incydentem. Spełniają się jej marzenia o cudownej miłości, odczuwa bliskość i zespolenie z partnerem. Życie we dwoje jest znowu piękne i pełne nadziei. Widzi go takiego jakiego chce go widzieć, w końcu on jest nie tylko "agresorem, lecz nieraz udowodnił, że potrafi być miły i dobry. Jeśli wcześniej kobieta weszła na drogę prawną (złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, sprawa rozwodowa itp.) w tej fazie może się wycofać z tych działań, wierząc, że sytuacja wróciła do normy i przemoc już nie powróci.

2. Bezpośrednie skutki kryzysu F43.0 Ostra reakcja na stres o znacznym nasileniu, które rozwija się jako reakcja na wyjątkowy stres fizyczny lub psychiczny u osoby nie przejawiającej uprzednio żadnego zaburzenia psychicznego, ustępujące zazwyczaj w ciągu godzin lub dni. Stresorem może być druzgocące przeżycie pociągające za sobą poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa lub fizycznej nienaruszalności danej osoby lub osoby

: początkowy stan "oszołomienia" ze zwężeniem pola świadomości i zawężeniem uwagi, niemożność rozumienia bodźców i zaburzenia orientacji. Następnie może wystąpić albo dalsze wyłączenie się z otaczającej sytuacji (aż do stuporu dysocjacyjnego - zob. F44.2), albo pobudzenie i nadmierna aktywność (reakcja ucieczki lub fug panicznego lęku (przyspieszona akcja serca, pocenie się, zaczerwienienie).Objawy pojawiają się zazwyczaj w ciągu minut po zadziałaniu stresowego bodźca czy wydarzenia i zanikają w ciągu 2-3 dni (często w ciągu paru godzin). Może występować częściowa lub całkowita niepamięć (amnezja) (zob. F44.0) całego epizodu. F43.1 Zaburzenie stresowe pourazowe Powstaje jako opóźniona i/lub przedłużona reakcja na stresujące wydarzenie lub sytuację (krótkotrwałe lub długotrwałe) o charakterze wyjątkowo zagrażającym lub katastrofalnym Takie czynniki predysponujące, jak cechy osobowości (np. anankastyczne, asteniczne) czy wcześniejsze dekompensacje nerwicowe, mogą obniżać próg reakcji przy pojawianiu się tego zespołu lub zaostrzyć przebieg zaburzeń, w natrętnych wspomnieniach ("reminiscencje") lub w snach, które występują na tle uporczywie utrzymującego się poczucia "odrętwienia" i otępienia uczuciowego, odizolowania od innych ludzi,

niereagowaniu na otoczenie, a nhedonii oraz unikaniu działań i sytuacji, które mogłyby przypominać przeżyty uraz . Pospolite są obawy przed wspomnieniami. Niekiedy mogą pojawiać się dramatyczne, ostre wybuchy strachu, paniki lub agresji, wyzwalane przez bodźce powodujące nagłe przypomnienie sobie (lub "przeżycie na nowo") sytuacji urazowej lub początkowej reakcji na tę sytuację. nadmiernego pobudzenia układu autonomicznego, ze wzmożonym stanem czuwania, wzmożonym odruchem orientacyjnym oraz bezsennością. lęk i depresja. Nierzadko występują też myśli samobójcze nadużywanie alkoholu lub leków. Płaczyczyzny : upledzenie rozwiązywania problemów Poczucie zamknięcia i utraty kontroli Zniekształcenia percepcji wydarzeń Emocjonalna : Lęk ,zal, pozcucie winy, wstyd bezradnośc, złość depresja, Behawioralne: niezdolnośc do dalszego działania i pełnienia ról, izolacja Fizjologiczne Rozstrojenie procesów fizjologicznych – objawy somatyczne . Działania impulsywne- zwolnienia , uzywki , zachowania nietypowe. Kryzys emocjonalnu Rozwojowy Sytuacyjny Egzystencjonalny Cechy kryzysu

Cechy kryzysu 1. uniwersalność 2. wyjątkowość 3. dwuwartościowość 4. brak panaceum i szybkich rozwiązań 5. konieczność wyboru.

3. jeden z głownych objawów alkoholizmu Mechanizm nałogowego regulowania emocji Alkohol głoe źródło pozytywnego stanu, powtarzanie euforycznych doświadczeń po alkoholu, na utracie kontroli nad piciem i na patologicznym pragnieniu alkoholu; 1, Mechanizm nałogowego regulowania emocji 1. pozytywnych stanów emocjonalnych i pomaga uniknąć tych niepożądanych. łagodzenia emocji, zamiast prób zmiany okoliczności tworzących stres. zmianę pojawiających się emocji w głód alkoholowy. Mechanizm zapzreczeniea utrudnia rozpoznawanie szkód i ich alkoholowej przyczyny, złudnej i pozytywnej wizji życia z alkoholem. , gdy nasila się dążenie do redukcji przykrych stanów emocjonalnych;

oraz gdy tematem procesów umysłowych stają się sprawy związane z piciem alkoholu. zdolność do weryfikacji spostrzeżeń i przekonań oraz sprawdzania ich zgodności z realiami życiowymi. powstanie nałogowej logiki, która obejmuje zbiór reguł sterujących procesami umysłowymi osoby uzależnionej. Mechanizm rozpraszania i rozdwajania „Ja” uniemożliwia podejmowanie świadomych i odpowiedzialnych wyborów biegunowe wersje własnej osoby jednej strony "pijane" złudzenia o własnych zaletach, osiągnięciach i możliwościach a z drugiej strony negatywne sądy o własnych klęskach, grzechach i stratach. 3. Brak stabilnej struktury życia psychicznego jest źródłem deficytu zdolności do regulacji napięcia, do uspokajania się i do regulacji poczucia wartości. Dla alkoholika picie jest formą zastępowania tej brakującej struktury lub wypełniania pustki w Ja. 4. cechy kryzysu Cechy kryzysu 1. uniwersalność 2. wyjątkowość 3. dwuwartościowość 4. brak panaceum i szybkich rozwiązań 5. konieczność wyboru.

Uniwersalność- kryzysu ujawnia się w dwóch aspektach: 1.może stać się udziałem każdego człowieka. 2.Wspólne doświadczenia emocjonalne określane głównie obecnością lęku, obniżonego nastroju , poczucia utraty kontroli nad biegiem spraw i własnym życiem. Subiektywne doświadczenie utraty kontroli nad własnym życiem, jest jednym z najtrudniejszych, najbardziej bolesnych ludzkich przeżyć i stanowi swoisty "prywatny koniec świata" nie jest jednak adekwatnym odzwierciedleniem rzeczywistego, "obiektywnego" braku jakichkolwiek dostępnych opcji, zasobów, możliwości. Jest subiektywnym przekonaniem o ich braku! 2.Wyjątkowość kryzysu to, co dla jednej osoby będzie stanowiło sytuację trudną o umiarkowanym nasileniu, problem niełatwy lecz rozwiązywalny dla kogoś innego może być przyczyną "utraty gruntu pod nogami", absolutną katastrofą. 3.Dwuwartościowość Kryzys jako stan przejściowy ma znaczenie dwuwartościowe – oznacza zarówno możliwość rozwoju jak i ryzyko wystąpienia zaburzeń i patologii. 4.Brak panaceum i szybkich rozwiązań

mimo tego, że w większości sytuacji kryzysu można pomóc stosując metody krótkoterminowej interwencji terapeutycznej to jednak nie można skonstruować panaceum skutecznego we wszystkich czy choćby większości kryzysów. Jakkolwiek istnieją pewne uniwersalne dyrektywy pomocy, to stanowią one jedynie rodzaj szkieletu, czy ramy, którą trzeba wypełnić indywidualną treścią, adekwatną do tej osoby i tej sytuacji. 5.Konieczność wyboru Jakkolwiek samo życie stanowi w jakimś sensie pasmo następujących po sobie bardziej lub mniej uświadamianych wyborów to jednak w sytuacji kryzysu konieczność podejmowania decyzji ujawnia się szczególnie ostro. Kryzys zawsze stawia ludzi przed koniecznością wyboru! 6. Interwencja kryzysowa Interwencja kryzysowa to: zespół interdyscyplinarnych działań, podejmowanych na rzecz osób i rodzin bedacych w stanie kryzysu. interwencji kryzysowej jest przywrócenie równowagi psychicznej i umiejetnosci samodzielnego radzenia sobie, a dzieki temu zapobieganie przejściu reakcji kryzysowej w stan chronicznej niewydolności psychospołecznej jest to złożona działalność interdyscyplinarna podejmowana na rzecz osób i rodzin będących w stanie kryzysu, przebiegająca w wymiarze: - psychologicznym - medycznym - środowiskowym

- prawnym 7. cechy obserwacji Obserwacja to: celowe i planowe spostrzeganie oraz rejestrowanie zjawisk i czynności psychofizycznych. CECHY OBSERWACJI - CELOWOŚĆ - SYSTEMATYCZNOŚĆ I PLANOWOŚĆ - SELEKTYWNOŚĆ - OBIEKTYWNOŚĆ - REJESTRACJA RODZAJE OBSERWACJI Rodzaje obserwacji ze względu na czas: - Obserwacja fotograficzna - Próbki czasowe - Próbki zdarzeń rejestrowaniu wszystkich przejawów aktywności obserwowanej jednostki, w zaplanowanym z góry okresie. niezwykle dokładna, stanowi odbicie całokształtu zachowania, Obserwacja próbek czasowych – obserwujemy wybrane fragmenty zajęć w krótkich i jednolitych odcinkach czasu. wyboru dnia, godziny oraz rozłożenia w czasie obserwacji. Próbki zdarzeń

Jeśli badane zachowanie nie pojawia się regularnie, można zastosować inny sposób doboru próbek zachowania - metodę próbek zdarzeń. To „zachowanie” wyznacz czas rozpoczęcia i zakończenia obserwacji. Tu interesuje nas zachowanie i sytuacja je wywołująca. 1. Obserwacja jest podstawowym, a często jedynym sposobem poznawania ludzi z którymi trudno nawiązać kontakt. 2. Obserwacja jest cennym źródłem dodatkowych informacji, uzyskiwanych w trakcie stosowania innych metod. 8 wyjasnić dostępnośc interwencji Wynika z przepisów prawa . Pomoc ma na celu poszukiwanie metod pozwalających przezwyciężyć trudną sytuację.

1. Ustalenie źródeł kryzysu klienta. 2. Określenie stanu psychicznego i społecznych skutków. 3. Przywrócenie równowagi psychicznej i umiejętności samodzielnego radzenia sobie, a dzięki temu zapobieganie przejściu reakcji kryzysowej w stan chronicznej niewydolności psychospołecznej. 4. Zapewnienie ochrony w sytuacji zagrożenia zdrowia i życia osób i rodzin, które zostały dotknięte kryzysem, poprzez usunięcie zagrożenia lub izolację.

5. Diagnoza sytuacji kryzysowej i w zależności od rozpoznania podjęcie dalszych działań na rzecz osób w kryzysie, by zapewnić im kompleksową pomoc. 6. Stała współpraca z instytucjami w zakresie rozwiązywania problemu przemocy i realizacji procedury „Niebieskiej Karty”. 7. Zapewnienie schronienie doznających 8. Diagnoza osób zagrożonych

Psychologiczne spektrum uzależnienia - nałogowe regulowanie emocji Iluzja i zapzreczenie Rozprozseznie rozdwojenie Ja

2 Kryzys traumatyczny Kryzys traumatyczny/uraz psychiczny to: reakcja na zewnętrzne, wstrząsające wydarzenie, które przekracza zakres zwykłego ludzkiego doświadczenia i którego człowiek nie jest w stanie ani przewidzieć, ani kontrolować. Dynamika kryzysu traumatycznego 1.Faza krzyku: obejmuje bezpośrednią reakcję na zdarzeniewystępują w niej silne emocje strachu, smutku i wściekłości.

2. Faza zaprzeczania: ignorowanie zagrożenia lub straty, „zapominanie” o problemie; mogą wystąpić reakcje dysocjacyjne. Osoba próbuje przystosować się do nowej rzeczywistości, stosując mechanizmy zaprzeczania, wyparcia, racjonalizacji. Jeżeli wsparcie społeczne jest niewystarczające, istnieje niebezpieczeństwo przejścia kryzysu w stan chroniczny. 3. Faza intruzji (wtargnięcia): powracają niezwykle wyraźnie szczegółowe wspomnienia urazu; pojawia się nadmierna czujność na bodźce, panika, często kompulsje i agresja. Dynamika kryzysu traumatycznego 4.Faza przepracowywania: odbudowa równowagi poprzez odreagowanie emocji, odzyskanie kontroli poznawczej i urealnienie zachowania zwłaszcza w kontaktach interpersonalnych. Dynamika kryzysu traumatycznego 5. Faza zakończenia (uwalniania się od traumy): oznacza względny koniec aktywnych faz przetwarzania informacji. Finalizuje się proces przetwarzania zdarzenia traumatycznego, utrwalają się nowe schematy związane z traumą. Osiągnięcie wewnętrznej spojności pozwala człowiekowi na nowe aktywności i związki.

3, Kryzys traumatyczny 2 przykłady

4, Posrdenie skutki kryzysu 5, waryki przemocy w rodzinie 6, Anameza

7, psychoza alkoholowa 8, ograniczenie celów interwencji...