Interwencja psychologiczna PDF

Preview

Summary

Psychoterapia jest doświadczeniem emocjonalnym. Problemy, które dana osoba wnosi do psychoterapii są ważne; w rezultacie, mogą one mieć znaczącą historię. Uwalnianie emocji lub katharsis, jak to się czasem nazywa, jest istotną częścią większości psychoterapie. Psychoterapeuta powinien być przygotowa...

Description

INTERWENCJA PSYCHOLOGICZNA

Wprowadzenie Interwencja psychologiczna jest metodą wywoływania zmian w zachowaniu, myśleniu lub uczuciach danej osoby. Psychoterapia polega na interwencji w kontekście relacji zawodowej – relacji poszukiwanej przez klienta lub jego opiekunów. W niektórych przypadkach terapia jest podejmowana w celu rozwiązania problemu lub poprawy zdolności jednostki do radzenia sobie z istniejącymi zachowaniami, uczucia, lub myśli, które są wyniszczające. Psychoterapia jest jedną z wielu form leczenia, dzięki którym jest to kwestia rozwiązywania problemów o charakterze emocjonalnym na tej podstawie, że osoba zajmująca się udzielaniem pomocy psychologicznej musi być przeszkolona i przeszkolona. Psychoterapeuta nawiązuje profesjonalną relację z pacjentem w celu usunięcia, modyfikacji lub opóźnienia istniejących objawów, pośredniczenia wzorców niewłaściwego zachowania i promowania pozytywnego wzrostu osobowości i rozwoju. Interwencja psychologiczna odnosi się do metod stosowanych w klinicznej psychologicznej i które stanowią podzbiór środków, które pozwalają zapewnić korzyści klientowi. Zawsze ma punkt wyjścia w doświadczeniu i zachowaniu, i odbywa się w interakcji społecznej między tym, kto zapewnia pomoc i ten, kto jej szuka. Dlatego zasadniczą cechą nie jest, jak można przypuszczać na pierwszy rzut oka, modyfikacja cech i procesów psychicznych, ale wpływ wywierany środkami psychologicznymi. Funkcje klinicznej interwencji psychologicznej, które przewodzą planom interwencyjnym (funkcje, wzorce funkcji, systemy interpersonalne) można podzielić na cztery duże grupy: Rozwoju i promocji zdrowia. Służy wzbogaceniu, rozwojowi osobistej i promocji zdrowia psychicznego organizmu. Funkcja zapobiegania. Obejmuje te metody i strategie, które służą zapobieganiu zaburzeniom. Uważamy również interwencję kryzysową za funkcję prewencyjną, ponieważ w poważnych sytuacjach życiowych i krytycznych stanowi ona pomoc na dostosowanie się, pomagając w ten sposób zapobiegać powstawaniu dość trwałych zaburzeń. Leczenie i funkcja terapii. Ma na celu leczenie zaburzeń i ma na celu zmniejszenie wskaźnika pierwszeństwa. Pojęcie psychoterapii jest częściowo stosowane w celu nadania tej funkcji; ale spełnia tylko część tej funkcji, ponieważ leczy również zaburzone funkcje.

Rehabilitacja. Celem rehabilitacji, w szerokim znaczeniu, jest uważana stała reintegracja ludzi w pracy, w ścisłej dziedzinie społecznej i w społeczeństwie, po leczeniu, czyli ludzi, którzy mieli leczenie psychiczne lub psychoanalityczne, lub którzy byli fizycznie i psychicznie utrudnieni. Ma to na celu: 1. Zapobieganie długoterminowym skutkom choroby 2. Zminimalizuj je w przypadku przewlekłych i nieuleczalnych zaburzeń. Psychoterapia pomaga i zarówno jej zwolennicy (Lambert i Bergin) i ich krytycy (Dawes) zgadzają się, że dowody empiryczne wspiera skuteczność psychoterapii. Widoczna różnorodność między psychoterapią jest okazje może prowadzić nas do przeoczyć ich wyraźne podobieństwa. Byłoby mało prawdopodobne, aby podkreślenie małej odmiany starożytnego tematu terapeutycznego uchwyciło czyjeś zainteresowanie. Ale większość psychoterapie mają wiele wspólnego; społeczności, która pod wieloma względami przewyższa różnorodność. Zidentyfikowano setki rodzajów psychoterapii; wiele pozytywnych zmian dokonanych przez leczenie psychologiczne może być spowodowane zestawem wspólnych czynników. W krótkim czasie proponują czynniki wsparcia, które kładą podwaliny pod zmiany w przekonaniach i postawach klientów; czynników uczenia się, co prowadzi do zmian w zachowaniu i czynników działania. Niektóre inne, które są wspólne czynniki, a także przyczynić się do poprawy są: Funkcja ekspercka Terapeuta ma doprowadzić do sytuacji terapeutycznej więcej niż akceptację, uczucia, szacunek i zainteresowanie. Te cechy osobiste nie są wystarczające do certyfikacji jako psycholog kliniczny. Konwencjonalna mądrość wydaje się sugerować, że wszystko, czego potrzebujesz, aby przeprowadzić psychoterapię, jest niestrudzonym zainteresowaniem innych. Pacjenci mają prawo oczekiwać nie tylko czułego człowieka, ale także kompetentnego. Stąd znaczenie szkolenia, wiedzy i doświadczenia, które pomogą im w ich wysiłkach na rzecz rozwiązywania problemów pacjentów. Uwalnianie emocji lub katharsis Psychoterapia jest doświadczeniem emocjonalnym. Problemy, które dana osoba wnosi do psychoterapii są ważne; w rezultacie, mogą one mieć znaczącą historię. Uwalnianie emocji lub katharsis, jak to się czasem nazywa, jest istotną częścią większości psychoterapie. Psychoterapeuta powinien być przygotowany do leczenia ekspresji emocjonalnej i używać go w celu wprowadzenia zmian. Chociaż jest oczywiste, że istnieją formy psychoterapii (takie jak zarządzanie gniewem) w tym katharsis jest mało

prawdopodobne, aby być pożądanym celem, jak w tym przypadku celem jest uzyskanie lepszej kontroli nad ekspresją emocji. Terapeutyczne relacje lub sojusz Dla niektórych charakter relacji lub sojuszu terapeutycznego między pacjentem a terapeutą jest indywidualnym elementem najbardziej odpowiedzialnym za sukces psychoterapii. Chociaż nie wszyscy terapeuci podnieśliby związek do statusu pierwotnego środka uzdrawiania, czysty każdy byłby świadkiem wyjątkowego znaczenia związku. W psychoterapii wszystko jest możliwe. Skuteczny terapeuta jest ktoś, kto może zaakceptować, a nie sędzia, powinny być obiektywne, wnikliwe i profesjonalne w tym samym czasie. Te przymiotniki marnotrawne ledwo odpowiadają wszystkim terapeutom przez cały czas. Jednak ogólna zdolność tych specjalistów do nadzorcy ich osobistych potrzeb i reagowania umiejętnościami zawodowymi w atmosferze poufności, zrozumienia i uczucia bez wydawania osądów może być ważnym powodem sukcesu i wytrwałości psychoterapeuty w naszym społeczeństwie. Zmniejszenie lęku i uwalnianie napięcia Na początku ważne jest, aby niepokój, który towarzyszy problemom pacjenta w życiu, został zmniejszony na tyle, aby umożliwić zbadanie czynników powodujących problemy. W przypadku, gdy poziom lęku jest wysoki w skrajności, niektórzy pacjenci mogą wymagać, na porady lekarskiej, leki przeciwlękowe, aby pomóc im poradzić sobie. Ważne jest, aby uważać te leki za tymczasowe; ponieważ niektóre z nich mogą interweniować w niektórych zabiegów psychologicznych, gdzie tylko jest zwiększenie poziomu lęku przed pewnymi bodźcami w celu przyzwyczajenia wystąpić. Interpretacja lub insigth. Szeroka grupa psychoterapeuty nadaje znaczenie doświadczeniom z dzieciństwa pacjentów, chociaż różnią się one stopniem ważności, jakie są im przekazywane, ilością powiązanych informacji, których szukają, oraz ich opinią na temat skutków generowanych przez doświadczenia. Niezależnie od terminologii, ważnym elementem w wielu formach psychoterapii jest próba, aby pacjent widział doświadczenia z przeszłości w innym świetle. Dziś insigth może być postrzegany jako czynnik ułatwiający wzrost i poprawę psychologiczną, ale nie jako coś, co samo w sobie przyniesie takie zmiany. Rzeczywiście, oczekiwanie na insigth, aby zwolnić cię do jednego z problemów może być taktyka opóźniająca stosowane przez niektórych pacjentów, aby uniknąć przyjęcia odpowiedzialności za inicjowanie zmian w swoim życiu.

Etyczne zasady interwencji Normy moralne i prawne. Moralne i etyczne standardy postępowania psychologów są sprawą osobistą w takim samym stopniu, jak dla każdego obywatela, z wyjątkiem sytuacji, gdy narażają na szwank realizację ich obowiązków zawodowych lub zmniejszają zaufanie społeczeństwa do psychologii i psychologów. Psychologowie zdają sobie również sprawę z potencjalnego wpływu ich publicznego zachowania oraz zdolności swoich kolegów do wykonywania obowiązków zawodowych. Techniki oceny W opracowaniu, publikacji i wykorzystaniu technik oceny psychologicznej psychologowie muszą dołożyć wszelkich starań, aby promować dobre samopoczucie i wygodę klienta. Powinni uważać na niewłaściwe wykorzystanie wyników oceny. Muszą szanować prawo użytkownika do poznania wyników, interpretacje podane mu oraz podstawę jego wniosków i zaleceń. Psychologowie powinni dołożyć wszelkich starań, aby utrzymać bezpieczeństwo testów i innych technik oceny w granicach mandatów prawnych. Należy dołocić starań, aby inne osoby, bez odpowiedniego przeszkolenia lub przygotowania, nie nadużywały technik oceny. Stosowanie golatów Badacz zachowań zwierząt powinien dążyć do posunięcia naszej wiedzy na temat podstawowych zasad behawioralnych do przodu lub przyczynić się do poprawy zdrowia ludzkiego i dobrego samopoczucia, lub obu. Realizując te cele, naukowiec musi zapewnić dobrostan zwierząt i traktować je humanitarnie. Pomimo praw i przepisów, natychmiastowa ochrona zwierzęcia zależy od własnego sumienia naukowca. Oświadczenia publiczne Oświadczenia publiczne, ogłoszenia serwisowe, reklamy i działania wspierające psychologa pomagają społeczeństwu w dokonywaniu świadomych osądów i wyborów. Psychologowie muszą dokładnie i obiektywnie podać swoje powiązania zawodowe i funkcje, jak również te instytucje lub organizacje, z którymi mogą być związane ich lub ich oświadczenia. W publicznych oświadczeniach, które dostarczają informacji na temat dostępności produktów, publikacji i usług psychologicznych, psychologowie opierają swoje oświadczenia na naukowo akceptowalnych odkryciach psychologicznych i technikach, z pełnym uznaniem ograniczeń i niepewności takich dowodów. Koniec leczenia Aby zakończyć leczenie z pacjentem, psycholog lub psycholog powinien znaleźć sposób, aby to zrobić za obopólną zgodą. Jednak, jeśli zdecydujesz się przerwać,

trzeba będzie odpowiedzieć na potrzeby pacjenta i prośby, aby dowiedzieć się o alternatywnych możliwych źródeł leczenia. W razie potrzeby należy podjąć odpowiednie środki w celu ochrony pacjenta i społeczeństwa. Ustalenia F-Inancieros Wszystkie opłaty i uzgodnienia finansowe będą szeroko eksponowane i akceptowane przez użytkownika usług psychologicznych lub, w przypadku korekty opłat, muszą zostać ogłoszone przed ich wdrożeniem. Należy unikać stosunków gospodarczych między obiema stronami. Zepsucie osobiste Psycholog może poinformować właściwy organ Twojej Organizacji (z należytym uwzględnieniem poufności), że każdy specjalista psychologii, w tym on sam, wykazuje pogorszenie swoich umiejętności etycznych lub zawodowych. Relacje interprofessionals Rozumiane jako otwartość na różnorodność teoretyczno-konceptualną, a także na współpracę, wymianę informacji, komunikację i doradztwo z kolegami z innych specjalności, instytucji i zawodów, w celu wykonywania interdyscyplinarnej pracy, która pozwala na większe korzyści w wykonywaniu zawodu i dla użytkowników serwisu. Psychologowie powinni działać z należytym uwzględnieniem potrzeb, specjalnych kompetencji i obowiązków swoich kolegów z psychologii i innych zawodów. Dobrostanu Stanowisko zawodowe, autorytet i informacje poufne nie będą wykorzystywane do zmuszania pacjentów ani do uzyskiwania korzyści dla psychologa, psychologa lub jakiejkolwiek osoby trzeciej. Psychologowie muszą szanować uczciwość i chronić dobro ludzi i grup, z którymi pracują. W przypadku konfliktu interesów między klientem a instytucją, dla której pracuje psycholog, psycholog musi wyjaśnić charakter i kierunek jego lojalności i obowiązków oraz informować wszystkie strony o swoich zobowiązaniach. Psychologowie powinni w pełni informować konsumentów o celu i charakterze procedury oceny, leczenia, kształcenia lub szkolenia oraz swobodnie uznać, że klienci, studenci lub uczestnicy badań mają swobodę wyboru z uczestnictwa. Nie będą uprawiać seksu ze swoimi klientami, pacjentami ani uczniami, których nadzorują. Dobrowolny związek Relacja zawodowa z pacjentem jest całkowicie dobrowolna i pacjent może przerwać leczenie lub w dowolnym momencie zasięgnąć innej porady.

Badania Decyzja o podjęciu badań opiera się na ocenie każdego psychologa, co jest najlepszym sposobem, aby przyczynić się do psychologii i ludzkiego samopoczucia. Po podjęciu decyzji o przeprowadzeniu badań, psycholog rozważa inne opcjonalne kierunki, do których mógłby kierować energia i zasoby badań. W oparciu o tę uwagę, psycholog powinien prowadzić badania z szacunkiem i interesem dla godności i dobrobytu zaangażowanych osób, a także ze znajomością przepisów federalnych i stanowych oraz standardów zawodowych, które regulują badania z ludzkimi uczestnikami. Prawa człowieka Żaden specjalista z dziedziny psychologii nie będzie świadomie uczestniczyć w naruszaniu podstawowych praw człowieka jakiejkolwiek osoby określonej w Deklaracji Praw Człowieka wydanej przez organizację Organizacji Narodów Zjednoczonych. Etyczne wartości psychologa Umiejętności zawodowe Psycholog i psycholog posiada przygotowanie akademickie, stałą aktualizację, doświadczenie zawodowe, postawy, umiejętności i umiejętności niezbędne, aby świadczyć usługi, które oferuje i rozpoznać poprzez swoją samowiedzę i zdolności samokrytyczne swoje zakresy, ograniczenia i obszary kompetencji w swojej działalności zawodowej. Konkurencji Utrzymanie wysokiego poziomu kompetencji jest obowiązkiem wszystkich psychologów w interesie społeczeństwa i zawodu w ogóle. Psychologowie rozpoznają granice swoich kompetencji i ograniczenia swoich technik. Świadczą one usługi i wykorzystują wyłącznie techniki, do których są przeszkoleni ze względu na swoje wykształcenie i doświadczenie. W obszarach, w których nie ma jeszcze uznanych standardów, psychologowie podejmują niezbędne środki ostrożności, aby chronić dobre samopoczucie swoich klientów. Na bieżąco informują o bieżących informacjach naukowych i zawodowych dotyczących świadczonych przez nie usług. Poufnośćd Psycholog i psycholog muszą być dyskretni, przechowując i chroniąc informacje uzyskane w ich relacjach zawodowych, w celu ochrony integralności osoby i zaufania, jakim obdarzył go użytkownik. Jeśli psycholog lub psycholog wymaga przedstawienia swoich doświadczeń w celach prawnych, akademickich, terapeutycznych lub rozpowszechniania wyników, muszą zachować anonimowość swoich konsultantów lub uzyskać od nich wyraźną autoryzację.

Ekologia Psycholog i psychologia starają się w swojej pracy promować harmonijną relację tematu z jego środowiskiem; racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych i poszanowania w szczególności przestrzeni życiowych ludzi oraz gatunków zwierząt i roślin. Uczciwość Rozumie się to jako zdolność do wykonywania i / lub do prawdy znane wyniki uzyskane, dążyć do ich obiektywizmu i być jasne w zamierzonych celów. Psycholog i psycholog są szczerzy i konsekwentni, nie przedkładając osobistych zainteresowań przed swoją pracą zawodową i biorą pod uwagę standardy ustanowione dla tego zawodu. Uczciwa relacja z każdym użytkownikiem, z zastrzeżeniem rozsądnych ograniczeń zawodowych, nie będzie oszukiwać swoich pacjentów ani ich rodzin, ani nie będzie angażować się w jakiekolwiek oszustwa, oszustwa lub spójności. Sprawiedliwości Sprawiedliwość jest promocją sprawiedliwości, która pozwala każdemu mężczyźnie i każdej kobiecie uzyskać to, do czego należy. Szacunek Rozumiane jako zdolność do rozpoznawania, rozumienia i tolerowania różnic indywidualnych, społecznych i kulturowych, unikając narzucania własnych; jak również promowanie i ochrona zasady godności ludzkiej i powszechnych praw człowieka, ukierunkowanej na dobro wspólne, poprzez słuchanie i empatię, które pozwalają nam zaakceptować siebie i innych. Odpowiedzialność Oznacza to uzupełnienie zobowiązań podjętych wobec siebie, wobec innych, dla całego społeczeństwa i dla zawodu, a także uznanie konsekwencji naszych działań i działań; dając z siebie wszystko, aby zapewnić żądaną pomoc i wypełniać zadania zawodu (z: punktualnością, jakością, wydajnością i skutecznością) zawsze promując zdrowie i integralny rozwój ludzi. Psychoterapia w leczeniu Psychoterapia jest zastosowaniem psychologii klinicznej w leczeniu problemów psychicznych poprzez związek terapeutyczny W ogóle termin psychoterapia został zastosowany bardziej w dziedzinie orientacji dynamicznej23, podczas gdy psychologia kliniczna została zastosowana przez psychologów poznawczych behawioralnych do ich pracy terapeutycznej. Jednak z niektórych punktów widzenia psychoterapia została uznana za część psychologii klinicznej i jest uważana przez Oficjalne Kolegium Psychologów (COP, 1999).

Z niektórych perspektyw psychoterapia jest przestrzenią refleksji z profesjonalistą, w której borykamy się z problemami, które w tym życiu nas atakują. To jest, gdy terapie wgląd poradziły sobie z ich pracy. Pacjent ma udać się do terapeuty, aby zastanowić się razem i dowiedzieć się, co się dzieje, co często jest nieprzytomne, to znaczy, że jest poza naszą świadomością. Terapie te zakładają, że wiedza oszczędza i że znalezienie tego, o czym zapomnieliśmy lub nie jesteśmy świadomi, rozwiązuje problem. Ale Freud już twierdził, że trzeba było przeżyć traumę w sesjach, aby go rozwiązać. Z poznawczo-behawioralnego punktu widzenia wiadomo, że aby rozwiązać problem, musisz zmodyfikować pewne zachowania, a jeśli nie zostanie to zrobione, problem nie zostanie rozwiązany. Kiedy mówimy o zachowaniach, odbywa się to w szerokim znaczeniu, biorąc pod uwagę zachowania myśli, uczuć i emocji. Ta metafora pomoże nam zrozumieć różnicę w perspektywie: Kiedy mamy problem psychologiczny, to tak, jakbyśmy się dołek. Kiedy zaczynamy myśleć o tym, jak się wydostać, pierwszą rzeczą, o której możemy myśleć, jest ustalenie, dlaczego wpadliśmy do dziury. Z dziury myśleliśmy o tym, dokąd zmierzamy, zanim upadliśmy. Jak udało nam się potknąć, gdzie był kamień, jak możemy być rozproszeni, dlaczego nasi rodzice nie nauczyli nas patrzeć na ziemię z tym, jakie ma znaczenie itp. Robimy to wszystko z dołka. Ale o wiele lepiej jest wydostać się z dziury i stamtąd zobaczyć, gdzie się potknęliśmy, co nas rozproszyło i dowiedzieć się, czego nasi rodzice nas nie nauczyli. Terapia poznawczobehawioralna wyjmuje nas z dołka, a następnie, tylko jeśli to konieczne, dezaktywuje wpływ naszych wspomnień i naszej poprzedniej nauki na nas. Dowiedzenie się, jak i dlaczego wpadliśmy do dziury, nie wytrąca nas z tego. Dlatego psychoterapia poznawczo-behawioralna ma dwie części, dla jednej jest to wspólna refleksja nad problemem. Obowiązkiem pacjenta jest w pełni przyczynić się do definicji problemu, który jest niczym więcej niż tym, co go dotyczy i prowadzi go do konsultacji. Po ustaleniu wizji pacjenta jego problemu, pod kierunkiem terapeuty, przeprowadzana jest analiza funkcjonalna problemu, komunikując ją w kategoriach operacyjnych i modyfikowalnych. To wyznacza cele terapii i rozpoczyna leczenie, które muszą być zgodne między pacjentem a terapeutą i może się różnić w całej terapii, w zależności od tego, jak postęp jest dokonywany i zrozumienie, co się dzieje. Leczenie polega na ustanowieniu programu do modyfikowania zachowań, myśli i uczuć, które są istotne w utrzymaniu problemu. Psychoterapia polega na towarzyszeniu pacjentowi na ścieżce, którą musi zrobić, aby przeprowadzić program. Z tej wizji można powiedzieć, że terapia poznawczo-behawioralna jest dyrektywą w zgodności z programem, ale zawsze dostosowując się do zdolności i ograniczeń pacjenta; ale jest to terapia nieeksoceniczna, jeśli chodzi o rozwiązanie problemu, ponieważ to pacjent podnosi go i akceptuje jego podejście.

Terapie są bezużyteczne, tylko wtedy, gdy istnieje leczenie problemu jest, gdy można rozwiązać. Ogólnie rzecz biorąc, problem, jaki stwarza pacjent, nie jest rozwiązywalny, rozwiązałby go. Analiza tego, co się dzieje, ze znajomością praw, które regulują nasze zachowanie, prowadzi nas do rozważenia innej formy konfrontacji: akceptacji, która nie jest rezygnacją, ale zmianą na polu bitwy, walką o to, nad czym mamy kontrolę i zerwaniem, aby osiągnąć to, czego nie możemy osiągnąć. Terapia akceptacji i zaangażowania uczy, jak przeprowadzić ten proces bez ingerencji w nasze myśli, odczucia, uczucia i emocje. Ale skuteczność terapii poznawczo-behawioralnej zależy od znanych zachowań problemowych i praw, które nimi rządzą. Z perspektywy poznawczo behawioralnej poczyniono znaczne postępy w leczeniu poprzez identyfikację i modyfikację zachowań jądrowych; które mają duży wpływ na ludzkie zachowanie w ogóle. Na przykład, zarządzanie lękiem (Wolpe, 1975; Marks, 1974) skutecznie rozwiązał fobie, obsesje i inne związane z tym zaburzenia. Zachowania poznawcze, takie jak automatyczne myśli (Beck, 1979) były kolejnym przełomem w terapii, definiowan...