\"Śmierć urzędnika\", \"Dama z pieskiem\" PDF

Preview

Summary

Notatki z dwóch lektur Czechowa - "Śmierć urzędnika" i "Dama z pieskiem"...

Description

Anton Czechow 1) “Śmierć urzędnika”  Iwan Dmitriewicz Czerwiakow jest w teatrze (2 rząd), ogląda „Dzwony Kornewilskie”  Kichnął  Starszy pan siedzący przed nim wytarł sobie głowę i szyję rękawiczką  Czerwiakow poznał że to Bryzżałow – generał z wydziału komunikacji  Zmieszał się i chciał przeprosić  B. nie przejął się kichnięciem i kazał mu nie przeszkadzać  Cz. nie mógł się już skupić na sztuce  W przerwie podszedł do B i znowu przeprosił  B był poirytowany jego natarczywością, o kichnięciu już zapomniał  Cz. uparł się, że musi mu wytłumaczyć że nie chciał  W domu opowiedział o tym żonie, ta kazała mu go przeprosić  Cz. w nowym mundurze poszedł do B  Generał uznał że to drwiny  Cz. wrócił do domu z postanowieniem napisania listu z przeprosinami  Nie dał rady napisać listu i na drugi dzień poszedł jeszcze raz  Zaczął przepraszać, wściekły generał go wygonił  Cz. tak się zdenerwował że po powrocie do domu położył się od razu na kanapie i umarł

2) „Dama z pieskiem”  Dmitrij Dmitricz Gurow jest w Jałcie, siedząc w pawilonie u Verneta zobaczył kobietę z psem (niska blondynka w berecie i biały szpic)  Wszyscy ją kojarzyli bo dużo spacerowała, zawsze sama, tylko z psem  Gurow chciał ją poznać  Gurow -> niecałe 40 lat, ma 3 dzieci (córka 12 lat i dwóch synów w gimnazjum), ożenił się na drugim roku studiów, żona (wysoka, poważna, ciemna, wyglądała starzej od niego, dużo czytała); on uważał ją za nieatrakcyją i nie lubił przebywać w domu; o kobietach mówił „niższa rasa”

 o kobietach mówił „niższa rasa”, ale nie dałby bez nich rady, towarzystwo mężczyzn go nudziło, czuł się z nimi nieswojo  wiedział że podoba się kobietom ale romanse uważał za miłe z początku, a później tylko problematyczne  jadł obiad w parku, dama usiadła stolik obok  po jej ubraniu i sposobie poruszania wnioskował że jest z dobrego towarzystwa, zamężna i nie zna Jałty  nagle zapragnął romansu  przywołał szpica, dama powiedziała że nie gryzie, zagadał ją jak długo jest w Jałcie (ona 5 dni, on 3 tygodnie)  jedli w milczeniu, ale potem poszli razem i zaczęli żartować; spacerowali i rozmawiali o wszystkim dookoła  Gurow opowiedział jej że jest z Moskwy, z wykształcenia jest filologiem, ale pracuje w banku i kiedyś chciał śpiewać w operze  Ona jest z Petersburga, ale od wyjścia za mąż mieszka w S., w Jałcie będzie przez miesiąc, nie wie gdzie pracuje jej mąż, ma na imię Anna  Myślał o niej potem w pokoju hotelowym  Minął tydzień, były upały  Wieczorem poszli razem na przystań popatrzeć na statki  Kiedy statek zacumował i tłum się rozszedł Gurow pocałował Annę i zaproponował żeby poszli do niej  U niej siedzieli w milczeniu, Gurow jadł arbuza  Anna zaczęła monolog o tym że oszukuje nie tylko męża ale też siebie, że nie wie czemu za niego wyszła, powiedziała mu że jest chora żeby wyjechać do Jałty i że jest złą kobietą, zaczęła płakać  Gurowa nudziły jej wywody i skrucha  Przytuliła się do niego płacząc że grzech ją brzydzi i coś ją podkusiło  Całował ją i uspokajał aż odzyskała humor  Pojechali do Oreandy  Gurow mówi że zobaczył na drzwiach jej pokoju tabilczkę z nazwiskiem von Diederitz, pyta czy mąż jest Niemcem; nie, ale miał dziadka Niemca  Siedzieli nad morzem i milczeli, wrócili do miasta  Spotykali się codziennie w południe na bulwarze i jedli razem śniadanie  Anna skarżyła się że źle sypia i cały czas martwiła się że G jej nie szanuje  Kiedy nikogo nie było w parku, całowali się, on mówił komplementy

 Anna naciskała żeby przyznał że jej nie kocha, nie szanuje i uważa za złą  Jej mąż przysłał list; pisze że choruje na oczy i każe jej szybko wracać  Powiedziała Gurowowi że los tak chciał i dobrze że wyjeżdża, pożegnała się mówiąc że będzie go wspominać i pojechała  Gurow myślał że to po prostu kolejna przygoda która właśnie się skończyła, ale było mu trochę smutno  Wrócił do Moskwy, jest mroźna zima  Gurow lubi życie miasta, po powrocie chodził do restauracji, klubów, spotykał się z ludźmi, czytał gazety  Cały czas pamiętał o Annie, wspominał, szukał na ulicy podobnych kobiet  Był zakochany  Pewnego razu powiedział o Annie swojemu koledze urzędnikowi  Kolega śmieszek krzyknął tylko do niego „jesiotr był z zapaszkiem”; Gurowa to oburzyło, obrzydły mu rozmowy przy kartach picie i spotkania  Źle spał, nie wychodził z domu, nie chciał z nikim rozmawiać  W święta wyjechał do S. (żonie powiedział że do Petersburga w jakiejś sprawie)  Wynajął pokój w najlepszym hotelu, dowiedział się że von Diederitz mieszka w Starej Garncarskiej  Pojechał tam i krążył w kółko, usłyszał grę na fortepianie  Z domu wyszła staruszka z białym szpicem  Wzruszył się, wrócił do hotelu i spał  Zobaczył że w teatrze jest premiera Gejszy i pojechał, był tłum  W trzecim rzędzie zobaczył Annę z mężem (bardzo wysoki, przygarbiony)  W przerwie mąż wyszedł zapalić a Gurow podszedł do Anny  Pobledli i milczeli, poszli do wyjścia  Anna powiedziała że ją wystraszył, pytała po co przyjechał, mówi że dużo o nim myślała i cierpi  Gurow zaczął ją całować, powstrzymała go i kazała natychmiast wyjechać  Powiedziała że przyjedzie do niego do Moskwy, i poszła; on też wyszedł  Zaczęła przyjeżdżać do niego do Moskwy, zatrzymywała się w „Słowiańskim Bazarze” i wysyłała posłańca, a on przychodził  Wiódł podwójne życie, wszystko co dla niego ważne działo się potajemnie  Rozmawiał z córką odprowadzając ją do gimnazjum a potem poszedł do Anny

 Kiedy przyszedł ona już długo czekała, była blada, płakała  Gurow niewzruszony chciał to przeczekać, kazał sobie przynieść herbatę; w końcu się wkurzył i kazał jej przestać, przytulił ją  Zobaczył się w lustrze – zbrzydł i zestarzał się, nie rozumiał za co ona go kocha; zawsze podobał się kobietom ale żadna nie była z nim szczęśliwa, a on dopiero kiedy zbrzydł naprawdę się zakochał  Nie rozumiał dlaczego oboje są w związkach małżeńskich skoro byli sobie przeznaczeni i naprawdę się kochają  Naradzali się jak się uwolnić i przestać oszukiwać  Czuli że znajdą wyjście i kiedyś będą szczęśliwi, ale najpierw będzie jeszcze trudniej...