Ned Gedicht Analyse - Het gedicht ‘En wat dan?’ van Jotie T’Hooft PDF

Preview

Summary

analyse van een gedicht...

Description

Beoordeling Naam:__________________________ Klas: 6MTWet

Arme Klarenstraat 40 | 8800 Roeselare

__Nr.:

Datum: 9/02/17_____ Trim.: ________ /

Werk

Vak: Nederlands__________________

Zorg

/ www.vmsroeselare.be

Schooljaar: 2016 - 2017 TAAK nr.: _________

Analyse en interpretatie: Inhoud: Het gedicht ‘En wat dan?’ van Jotie T’Hooft heeft als thema de dood. Jotie T’Hooft is gefascineerd door de dood. Hij ziet de dood niet als iets beangstigends of vreemds. Hij is niet bang om dood te gaan, uiteindelijk is het voor hem de apocalyps van het leven. Eerst heeft hij dezelfde visie als Joost van den Vondel, maar van den Vondel zijn visie veranderde nadat zijn dochtertje stierf. Van den Vondel zijn gedichten bevatten ook veel meer rijm. Hugo Claus staat heel negatief tegenover de dood. Het gedicht ‘En wat dan?’ bestaat uit 3 strofes en 2 zinnen: De schrijver voorspelt zijn eigen dood en vraagt zich af wat er dan zal gebeuren. ’ Op een dag zal ik weg zijn en wat dan?’ In de derde strofe vraagt hij zich af of mensen hem nog zullen herinneren. ’ Wellicht in uw herinnering zal ik stollen verstijven, niet lang meer blijven maar verbleken tot verleden en wat toen?’ Het gedicht heeft vooral een droevige, weemoedige sfeer. De titel alleen al maakt dit duidelijk. ‘En wat dan?’ Het lijkt alsof hij het leven al opgeeft, alsof hij denkt dat zijn leven uiteindelijk niets betekent heeft.

Vorm: Het gedicht bestaat vooral uit lange samengestelde zinnen. Er is geen vaste lengte. De schrijver maakt gebruik van de dichterlijke vrijheid. Er is niet veel rijm in het gedicht aanwezig, het is een vrij vers met eenvoudige gesproken taal (=parlando).  Herhaling van het woord “en” Hij gebruikt enjambementen, alliteratie en assonantie. - Alliteratie:  ‘langer lachwekkend’, ‘verwachting en verwarring’, ‘verbleken tot verleden’ - Assonantie:  ‘Verdwenen zonder een teken te geven of te nemen’ Hij schrijft met veel gevoelens en emoties, hij is subjectief en hij heeft een ernstige, duistere schrijfstijl. Dit komt extra tot uiting doordat hij als thema ‘de dood’ als rode draad gebruikt in zijn werken. Op het einde maakt de schrijver gebruik van een beletselteken. Er is nog geen einde, zijn leven is nog niet over.

Persoonlijk oordeel: Het gedicht, ‘En wat dan?’ van Jotie T’Hoofd, stelt een vraag waarin ik kan meegaan, die mij aan het denken kan zetten. Wat heeft het voor zin, wat je allemaal doet? Zullen mensen je nog herinneren als je gestorven bent?... Door het eenvoudige taalgebruik is het gedicht ook beter te begrijpen. Ik vind het wel jammer dat er niet meer rijm in voorkomt, want dat vind ik mooier klinken.

Verband met de dichter:

Het gedicht heeft als thema de dood. Reeds in zijn jeugdjaren is Jotie T'Hooft gefascineerd door de dood. Deze fascinatie, in combinatie met de eigen doodsdrang, vormen de rode draad in zijn werken. Hij is het ‘icoon van de zwarte romantiek’ en hij voelt zich als een vreemde op deze wereld. Hij voelt zich hier niet thuis en zoekt op allerlei manieren naar een vlucht uit deze wereld om thuis te komen in zijn eigen innerlijke wereld. Dit probeert hij op allerlei manieren, oa. met drugs. Hij weet dat dit ook tot zijn dood kan leiden en dat fascineert hem. Hij pleegde uiteindelijk zelfmoord met een overdosis drugs.

Illustratie:

Volgens mij bedoelt de schrijver met het gedicht ‘En wat dan?’ dat hij niet weet wat er zal gebeuren na zijn dood, zowel op aarde bij zijn nabestaanden als in het hiernamaals. In deze illustratie zie je hoe een man naar boven wordt gezogen in een tunnel met warm licht. Wat er gebeurt als hij daarboven aankomt dat weet hij niet, maar het zal er wel leuk en gezellig zijn....