Nowe media PDF

Preview

Summary

nowe media krótko...

Description

43. NOWE MEDIA Obecne przemiany społeczne, związane z pojawieniem się nowych mediów, jak zauważył L. Manovich, są jeszcze bardziej radykalne od poprzednich, prowadząc do przekształcenia wszystkich etapów komunikacji: pobierania danych, ich przetwarzania, przechowywania i dystrybucji. Ponadto modyfikacji ulega sposób funkcjonowania wszystkich „klasycznych” mediów: tekstów, ruchomych i nieruchomych obrazów, dźwięków i konstrukcji przestrzennych [Manovich 2001]. Jednocześnie w coraz większym stopniu nowe media stają się integralną częścią codziennego życia dla rosnącej części populacji, wpływając na ludzkie poznanie oraz – w konsekwencji – na ludzką działalność. Tę zależność L. Manovich określił mianem transkodowania. Transkodowanie stanowi wywierany przez strukturę medium wpływ na charakter tego, co zostaje przezeń zapośredniczane [Manovich 2001]. Pojęcie „nowych mediów” wprowadzone zostało już w latach 60, jednak sformułowanie dlań satysfakcjonującej definicji okazało się dość trudnym zadaniem. Pewnym źródłem problemów definicyjnych jest samo pojęcie nowości, które traci na adekwatności wraz z upływem czasu, przez co w języku powszechnym nowe media często automatycznie utożsamiane są z mediami społecznościowymi i częścią internetu realizującą paradygmat web 2.0. G. Creeber i R. Martin, do nowych mediów zaliczając następujące techniki i narzędzia:  internet,  telewizja cyfrowa,  kino cyfrowe,  komputery osobiste,  DVD,  CD,  przenośne odtwarzacze multimelne (np. odtwarzacze mp3),  telefony komórkowe,  gry komputerowe,  wirtualna rzeczywistość,  sztuczna inteligencja. Według R. K. Logana nowe media oznaczają media cyfrowe, interaktywne, umożliwiające dwukierunkową komunikację i wykorzystujące przetwarzanie danych [Logan 2010]. Dla L. Manovicha są to natomiast wszelkie klasyczne media, które zostały przekształcone do postaci umożliwiającej prowadzenie obliczeń, czyli przekonwertowane do formy cyfrowej [Manovich 2001]. Jak powiedziane zostało w poprzednim podrozdziale, jedną z kluczowych cech nowych mediów jest ich cyfrowość. L Manovich nie tylko wymienia tę ich właściwość na pierwszym miejscu (nazywając ją reprezentacją numeryczną), ale też w pewnym sensie wyprowadza z niej następne wyróżniane przez siebie cechy nowych mediów (modularność, automatyzację i 48 wariacyjność) drogą dedukcji20. Modułowa konstrukcja nowych mediów stanowi pochodną ich dyskretnego, zero-jedynkowego charakteru, który pozwala każdy obiekt medialny dowolnie rozbijać na części składowe. Sprowadzenie każdego takiego obiektu do postaci cyfrowej pozwala na przeprowadzanie nań operacji matematycznych, co z kolei umożliwia masową i automatyczną ich modyfikację – np. zwiększenie kontrastu całego albumu zdjęć, przyspieszenie kilku filmów itd. Dyskretny charakter obiektów medialnych w ramach nowych mediów pozwala również na dowolną ich rearanżację, dokonanie tzw. remiksu, co skutkuje obecnością licznych wariantów tego samego obiektu medialnego (np. spersonalizowane strony internetowe, witające użytkownika po imieniu, reklamy wykorzystujące zdjęcia użytkowników itd.) [Manovich 2001]. Podobną konceptualizację nowych mediów przedstawia Lev Manovich. Według niego nowe media to media analogowe skonwertowane do postaci cyfrowej. Ich zasadniczą cechą jest to,

iż pozwalają na swobodny dostęp do danych, a ich kopiowanie nie powoduje utraty ich jakości (media cyfrowe mogą być kopiowane wielokrotnie bez utraty ich jakości), są interaktywne, co oznacza, że użytkownik może wchodzić w interakcję z obiektem medialnym10. Kluczowe własności nowych mediów sprowadzają się do pięciu podstawowych elementów11: – reprezentacji numerycznej: obiekt nowych mediów może być opisany językiem formalnym (matematycznym) oraz poddany obróbce algorytmicznej, np. stosując odpowiedni algorytm, usuwamy szum z fotografii; – modularności: obiekt nowych mediów składa się z niezależnych części, aż do poziomu niepodzielnych „atomów” – pikseli, punktów 3D, znaków tekstowych, a modularna budowa ułatwia usuwanie elementów lub ich zmianę; – automatyzacji: nowe media pozwalają na automatyzację wielu czynności związanych z ich tworzeniem, obróbką i udostępnianiem; – wariancyjności: obiekt nowych mediów nie jest czymś ustalonym z góry raz na zawsze, ale raczej jest czymś, co istnieje w wielu odmiennych od siebie wersjach, których liczba może być teoretycznie nieskończona; nowe media możemy porównać do map terenu wykonanych w różnych skalach, różniących się od siebie szczegółowością odwzorowania; – transkodowanie: pozwala na zamianę mediów na dane komputerowe oraz zamianę z jednego formatu na inny. Pomimo braku zgodności w co do definiowania nowych mediów, można wskazać pewne cechy nowych mediów, które są zgodne w literaturze:        

multimedialność – angażowanie wielu zmysłów w proces kodowania i dekodowania komunikatu, indywidualizacja – dotarcie ze spersonalizowaną informacją do konkretnej grupy odbiorców, dostosowanie komunikatu do potrzeb informacyjnych indywidualnego odbiorcy (personalizacja urządzania, zawartości komunikatu oraz formy), interaktywność – możliwość wygenerowania sprzężenia zwrotnego (tzw.feedbacku) w czasie rzeczywistym, gromadzenie informacji przez nadawcę o reakcjach na przesłanym komunikat odbiorcy, niematerialność – podstawą prezentacji informacji jest forma cyfrowa, przenośność (wielofunkcyjność) – wielość platform korzystania z treści cyfrowej komputer, tablet, telefon) i łatwość w kopiowaniu zawartości komunikatu bez utraty jakości informacji trwałość komunikatu – cykl życia informacji jest bardzo długi, dostępność – korzystanie z informacji w czasie i miejscu (mobilność) dogodnym dla odbiorcy, brak ograniczeń czasowych i przestrzennych w konsumpcji informacji przez odbiorcę, aspekt społeczny – permanentność kontaktu z innymi podmiotami – poczucie więzi, efekt przynależności. [2

Nie ulega wątpliwości, iż samo pojęcie n o w y c h m e d i ó w jest dziś zbyt rozległe i mało precyzyjne, aby w jednym tekście ująć wszystkie użyteczności i możliwości

wielofunkcyjnych urządzeń, które kryją się pod tą dość wysłużoną już skądinąd nazwą. Z drugiej zaś strony wciąż trudno znaleźć lepsze określenie na różnorodne spektrum funkcjonalności, które pojawiło się w ostatnich 30 latach i diametralnie zmieniło sposób komunikowania się ze sobą ludzi właściwie w skali globalnej. Same nowe media ulegają dynamicznym przemianom, co najlepiej potwierdza próba zastępowania ich nowymi określeniami [Levinson 2010] czy zestawienia ich coraz liczniejszych cech takich jak: cyfrowość, swobodny dostęp, interaktywność, reprezentacja numeryczna, modularność, automatyzacja, wariancyjność, transkodowanie, konwergencja, socjalność, autonomia, bogactwo medialne, ludyczność, prywatność, personalizacja przekazu itd. [Szpunar 2008, s. 31–40]. Za doprecyzowanie niech posłuży również nienowa, ale jednocześnie powszechnie dziś akceptowana przez teoretyków i praktyków komunikacji marketingowej koncepcja web 2.0., która n plan pierwszy dyskusji nad kształtem relacji sieciowych wysuwa uspołecznienie internetu, możliwość współtworzenia zawartości, intuicyjność i spersonalizowanie treści [O`Reilly T. 2005].

Paul Levinson, nowe nowe media Nowe nowe media – wyjaśnia w swojej książce P. Levinson – charakteryzuje niespotykana dotąd dostępność, której nie ogranicza program telewizyjny czy radiowy. Tak więc odbiorca dostosowuje oferowany mu przekaz do rytmu własnego życia. Nieograniczona elastyczność od samego początku stanowiła ogromną siłę nowych nowych mediów. Nie trzeba już czekać aż otrzyma się poranna gazetę, radio zagra ulubiona piosenkę albo telewizja wyemituje ulubiony serial. Konieczność dostosowania się do tworzonej przez profesjonalistów ramówki była jednym z podstawowych elementów porządku wyznaczonego przez media tradycyjne. W jakimś stopniu zmieniły tę sytuację magnetowidy – dzięki nim telewizja mgła pokonać drogę od starszych do nowych mediów. Nowe nowe media dają użytkownikowi tę samą co nowe media kontrolę, z którą wiąże się możliwość samodzielnego decydowania o tym, gdzie i kiedy czyta się dany tekst czy słucha lub ogląda przekaz audiowizualny. W istocie nowe nowe media utrwaliły wszystkie przewagi mediów nowych nad starymi. Są jednak czymś więcej – dają odbiorcy wolność i władzę, która nie istniała w rzeczywistości nowych mediów. Dawniej trzeba było czekać aż przekaz zostanie włączony do obiegu. Nowe nowe media zrównały konsumentów i producentów. Teraz każdy może tworzyć własny przekaz i każdy może korzystać z milionów propozycji przedstawianych poprzez innych użytkowników sieci. Nowe nowe media z definicji mają charakter społecznościowy. Niezależnie od tego, czy chodzi o odbiorców i komentatorów blogów, czytelników/edytorów Wikipedii czy grupy na Facebooku. Wymiar społecznościowy jest nie tylko konieczny do funkcjonowania nowych nowych mediów, ale także nadaje im niezbędną dynamikę. Blogi stanowią najstarszą i najpełniejszą egzemplifikację nowych nowych mediów. Podstawowe elementy opisywanego zjawiska to: każdy konsument jest jednocześnie producentem, autentyczność wynikająca z braku profesjonalizmu, sam wybierasz swoje medium, nie płacisz a dostajesz, wzajemnie katalityczna relacja mimo rywalizacji, więcej niż wyszukiwarki i poczta elektroniczna. Levinson pokazuje, jakie możliwości kryje w sobie prowadzenie internetowego dziennika, czy dzielenia się z innymi swoim hobby. Te korzyści nie polegają tylko na satysfakcji płynącej z wymiany poglądów....