Sprawozdanie ćwiczenie 5 biochemia PDF

Preview

Summary

spsprawozdanie ćwiczenie 5...

Description

Sprawozdanie z ćwiczenia nr. 5 z Biochemii

Próba Badana: nr.6

1. Odczyn Benedicta   

    

Reakja ta umożliwia na wykrycie monosacharydów redukujących, przy wykorzystaniu odczynnika Benedicta (CuSO4, Na2CO3 i cytrynian trisodowy). Odczyn ten nadaje roztworowi odczyn alkaliczny, oraz uniemożliwia wytrącanie się osadu Cu(OH)2. Wytrąca się natomiast osad Cu2O, który ma barwę czerwono-pomarańczową Reakcja ta umożliwia również wykrycie disacharydów, w których jeden atom węgla anomerycznego monocukru pozostaje wolny Obserwacje (strącenie się czerwono-pomarańczowego osadu Cu2O): Probówka I (glukoza): + Probówka II (fruktoza): + Probówka III (maltoza): + Probówka IV (sacharoza): Probówka V (próba badana nr.6): + Wniosek: Próba badana nr.6 zawiera cukier redukujący

2. Próba Trommera  

Reakcja ta również umożliwia wykrycie cukrów redukujących, dzięki redukcji jonu Cu2+ (barwa niebieska) do Cu+ (czerwono-pomarańczowy osad) Reakcja również polega na wytraceniu barwnego osadu Cu2O

Obserwacje (strącenie się czerwono-pomarańczowego osadu):  Probówka I (glukoza): +  Probówka II (sacharoza):  Probówka III (próba badana nr.6): + Wniosek: Próba badana nr.6 zawiera cukier redukujący

3. Próba Barfoeda    

Próba ta umożliwia odróżnienie monocukrów od dwucukrów redukujących Stosowany odczynnik Barfoeda składa się z octanu miedziowego, który ulega redukcji Cukry proste redukują octan miedzi (wytrącenie czerwonego osadu) od razu po ogrzaniu Dwucukry redukujace strącają osad dopiero po ponownym ogrzaniu, ponieważ muszą wpierw ulec hydrolizie do cukrów prostych

Obserwacje (strącenie się czerwonego osadu)  Probówka I (glukoza): po pierwszym ogrzaniu :+  Probówka II (maltoza): po pierwszym ogrzaniu: -,  Probówka III (próba badana nr.6): po pierwszym ogrzaniu: -, Wniosek:próba badana nr.6 zawiera dwucukier redukujący

po kolejnym ogrzaniu:+ po kolejnym ogrzaniu:+

4. Próba ogólna Molischa  

Jest to reakcja umożliwiająca ogólne wykrycie cukrowców Wynik ujemny tej próby pozwala na wykluczwenie obecności cukrowca, jednak wynik dodatni nie jest wystarczający do stwierdzenia jego obecności, ponieważ wynik dodatni mogą dawać również:aldehydy, aceton, kwas mrówkowy, mlekowy i szczawianowy

Obserwacje (powstanie czerwono-fioletowego pierścienia na granicy cieczy)  Probówka I (glukoza): +  Probówka II (maltoza): +  Probówka III (próba badana nr.6): + Wniosek: Próba badana nr.6 zawierała cukrowiec

5. Próba More’a  

Reakcja ta umożliwia odróżnienie cukrów redukujacych od nieredukujacych, dzięki zmianie barwy roztworu przez cukry redukujące Arabinoza i skrobia dają barwę jasno-żółtą, a pozostałe cukry barwę wiśniowo-brązową Obserwacje (zmiana barwy):  Probówka I (glukoza): +  Probówka II (sacharoza):  Probówka III (próba badana nr.6): +

Wnioski: Próba badana nr.6 zawierała cukier redukujący

6. Próba Wöhlkego  

Reakcja ta umożliwia odróżnienienie dwucukrów redukujących od monocukrów Disacharydy dają czerwone zabarwienie roztworu, a monocukry: żółte Obserwacje:  Probówka I (maltoza): zmiana barwy na czerwoną  Probówka II (glukoza): zmiana barwy na żółtą  Probówka III (próba badana nr.6): zmiana barwy na czerwoną

Wniosek interpretujący doświadczenia od 1. do 6.: próba badana nr.6 zawiera dwucukier redukujący (maltozę, laktozę lub celobiozę) Nie udało się przeprowadzić prób Seliwanowa i Biała 7. Hydroliza kwasowa skrobi 

Jest to reakcja repolimeryzacji, prowadząca do stopniowego skracania się łańcucha polisacharydowego, aż do otrzymania D-glukozy



Reakcja ta polega na termicznym rozkładzie wiązań glikozydowych, wraz z przyłączeniem cząsteczki wody na każde hydrolizowane wiązanie



Jednak w trakcie hydrolizy powstaje kilka grup produktów pośrednich, których rozróżnienie umożliwia odczynnik Benedicta. Dodatkowo po dodaniu NaOH do probówek z tym odczynnikiem, alkalizujemy środowisko, co umożliwia wykrycie monosacharydów redukujących, ponieważ tylko w roztworach silnie zasadowych przyjmują one formę łańcuchową, która jest zdolna do redukcji jonów Cu2+



Produkty pośrednie przy hydrolizie kwasowej skrobii to (wraz z skracaniem się łańcucha polisacharydowego):  Amylodekstryny (barwiące z jodem na kolor niebiesko-fioletowy)  Erytrodekstryny (barwiące z jodem na kolor czerwony)  Achrodekstryny (nie dające zabarwienia z jodem)  Reszty maltozy (dzięki dodaniu NaOH i odczynnika Benedicta strącają czerwono-pomarańczowy osad)  Reszty glukozy (dzięki dodaniu NaOH i odczynnika Benedicta strącają czerwono-pomarańczowy osad) 

Równocześnie z szeregiem probówek z odczynnikiem Benedicta, można prowadzić szereg probówek z płynem Lugola, który umożliwia sprawdzenie, czy cała skrobia w roztworze macierzystym uległa hydrolizie (jeżeli nie powstanie ciemnogranatowa barwa, oznacza to brak skrobi) Obserwacje: Roztwór skrobi był dodawany co około 7 minut do probówki z odczynnikiem Benedicta, jak i do probówki z płynem Lugola  Probówki nr.1: Odczyn Benedicta: barwa niebieska, płyn Lugola: fioletowoczarny  Probówki nr.2: Odczyn Benedicta: barwa niebiesko-fioletowa, płyn Lugola: fioletowoczarny  Probówki nr.3: Odczyn Benedicta: barwa niebiesko-fioletowa z delikatną czerwienią na dnie, płyn Lugola: fioletowoczarny  Probówki nr.4: Odczyn Benedicta: barwa jasnopomarańczowa, płyn Lugola: ciemnopomarańczowy  Probówki nr.5: Odczyn Benedicta: barwa jasnopomarańczowa, płyn Lugola: pomarańczowy  Probówka nr.6 Odczyn Benedicta: brak barwy, lekko czerwona barwa pochodząca od osadu, płyn Lugola: pomarańczowy  Probówka nr.7 Odczyn Benedicta: pomarańczowy osad, płyn Lugola: jasnopomarańczowy  Probówka nr.8 Odczyn Benedicta: pomarańczowy osad, płyn Lugola: bezbarwny Wniosek: Od 1 do 21 minuty otrzymywaliśmy amylodekstryny Od 21 do 30 minuty otrzymywaliśmy erytrodekstryny Po 30 minutach otrzymaliśmy achrodekstryny W ostatnich dwóch probówkach otrzymalismy kolejno reszty maltozy i glukozy ( możemy to stwierdzić na podstawie powstałego osadu)...