Ćw 6 teoria PDF

Preview

Summary

Teoria wykłady...

Description

Ćw. 6 Kody dwuwymiarowe Dane wejściowe: sprawozdanie z poprzedniego ćwiczenia laboratoryjnego; 2 etykiety samoprzylepne z produktów (lub produkty) które posiadają kody dwuwymiarowe; Zagadnienia do samodzielnego opracowania: 1.organizacja GS1; Organizacja GS1 od ponad 40 lat zarządza systemem GS1, który jest zbiorem otwartych standardów identyfikacyjnych i komunikacyjnych. GS1 obok globalnych standardów oferuje swoim użytkownikom usługi i rozwiązania oparte na najnowszych technologiach informatycznych. Wizją GS1 jest świat, w którym wszystkie obiekty i powiązane z nimi informacje przemieszczają się w efektywny i bezpieczny sposób, na rzecz przedsiębiorstw i poprawy życia ludzi na całym świecie, każdego dnia. Producenci, dystrybutorzy, detaliści, szpitale, firmy transportowe, urzędy celne, dostawcy sprzętu i oprogramowania, krajowe i międzynarodowe urzędy regulacyjne prowadzą bliską współpracę na rzecz tworzenia wspólnych rozwiązań. Siedziby główne GS1 mieszczą się w w Brukseli oraz w Princeton (USA). Ponadto w 111 krajach działają tzw. organizacje krajowe GS1, zarządzające standardami na poziomie kraju. 2.rodzaje/typy kodów dwuwymiarowych;

Na szczególną uwagę zasługuje kolejna generacja kodów kreskowych, tzw. dwuwymiarowych, czyli 2D (2-dimensional). •Kody 2D umożliwiają kodowanie stosunkowo dużych ilości danych na malej powierzchni - w odróżnieniu od tradycyjnych kodów liniowych, które działają jako odnośnik do informacji przechowywanych w bazie danych. • Kody 2D mogą spełniać podobne funkcje jak kody liniowe, zajmując znacznie mniej miejsca. Mogą one również funkcjonować jako bazy danych przemieszczające się wraz z oznaczonymi obiektami. Problem pojawia się wtedy, kiedy dane przypisane jakiemuś obiektowi zamieniają się.

 dwuwymiarowe – informacje zapisywane są na dwóch osiach (na określonej powierzchni), najczęściej w postaci kwadratów.  Aztec – kod alfanumeryczny o dużej gęstości, pozwalający zapisać 3832 znaków numerycznych lub 3067 alfanumerycznych. Zbudowany jest na kwadratowej siatce z tarczą na środku; nazwa pochodzi od środkowego elementu kodu, który przypomina piramidę schodkową;

 DataMatrix – kod alfanumeryczny o zmiennej długości i dużej gęstości. Składa się z kwadratowych modułów ułożonych wewnątrz wzorca wyszukiwania stanowiącego obwód symbolu. Charakteryzuje się możliwością zapisu 3116 numerycznych lub 2335

alfanumerycznych znaków; bardzo często wykorzystywany w przemyśle elektronicznym, np. na procesorach.

 PDF 417 – kod alfanumeryczny umożliwiający zapis dużej ilości danych. Dane przedstawione są w postaci tzw. słów kodowych, każde ze słów zawiera 4 ciemne kreski wśród 17 modułów, z których jest zbudowane. W kodzie można zawrzeć 256 znaków ASCII II występujących w trzech podstawowych zbiorach, każdy zbiór zawiera 929 znaków (słów kodowych), o różnych wzorach jasnych i ciemnych kresek, każdy sąsiedni.

 QR Code – kod alfanumeryczny o bardzo dużej pojemności i gęstości, pozwalający zakodować 7089 znaków numerycznych lub 4296 alfanumerycznych.

3.cechy charakteryzujące kody dwuwymiarowe;

Na szczególną uwagę zasługuje kolejna generacja kodów kreskowych, tzw. dwuwymiarowych, czyli 2D (2-dimensional). •Kody 2D umożliwiają kodowanie stosunkowo dużych ilości danych na malej powierzchni - w odróżnieniu od tradycyjnych kodów liniowych, które działają jako odnośnik do informacji przechowywanych w bazie danych.

• Kody 2D mogą spełniać podobne funkcje jak kody liniowe, zajmując znacznie mniej miejsca. Mogą one również funkcjonować jako bazy danych przemieszczające się wraz z oznaczonymi obiektami. Problem pojawia się wtedy, kiedy dane przypisane jakiemuś obiektowi zamieniają się.

4.budowa i struktura kodu dwuwymiarowego;

KODY 2D Kody 2D charakteryzuje zapis informacji za pomocą dwuwymiarowej macierzy binarnej. Kod 2D to forma graficznego zapisu informacji w postaci dwuwymiarowych obrazków złożonych z czarno-białych kwadratów, co pozwala na zapis znacznej ilości informacji na niewielkiej powierzchni kodu. Kody dwuwymiarowe mają bardzo szerokie zastosowanie, dzięki temu iż można je łatwo odczytywać, skanując na przykład przy użyciu telefonu komórkowego z aparatem cyfrowym, wyposażonego w aplikację do odczytywania fotokodów. Kody 2D na niewielkiej powierzchni mogą zawierać bardzo dużo informacji, na przykład numer seryjny, dane producenta, dokładne rozmiary, datę wykonania, instrukcję obsługi, ostrzeżenia, opis procesu przetwarzania, historię produktu, jego przeznaczenie, cały list przewozowy lub fakturę. Ponadto w kodzie można umieścić cyfrowy zapis grafiki (np. zdjęcie) lub dźwięk.

WSTĘP 26 czerwca 1974 roku nastąpił pierwszy komercyjny odczyt kodu kreskowego. Odczytano kod kreskowy z paczki gumy do żucia używając czytnika firmy PSC (obecnie Datalogic). Od tego czasu popularność kodów kreskowych wzrosła do tego stopnia, że są stosowane dosłownie w każdej dziedzinie życia, w każdej branży przemysłowej. Swoją rosnącą popularność kody kreskowe zawdzięczają szybkości odczytu, dokładności zapisanej informacji oraz ogromnej funkcjonalności i niskim kosztom wytworzenia i obsługi. Wraz ze wzrostem popularności kodów kreskowych oraz wygody ich stosowania, zaczęły się pojawiać potrzeby zapisu w nich większej ilości informacji, możliwości użycia różnych zestawów znaków oraz zmniejszenia powierzchni kodu zachowując jednocześnie odległość odczytu. W rezultacie podjęto starania w celu opracowania kodów kreskowych, w których można by zapisać większą ilość informacji np. zwiększenie maksymalnej ilości znaków w kodzie lub opracowania kodów piętrowych. Okazało się że takie rozwiązania zwiększają objętość kodu, znacznie utrudniają proces odczytu takiego kodu oraz zwiększają koszt wydruku. Kody dwuwymiarowe (2D) powstały w odpowiedzi na rosnące potrzeby użytkowników eliminując jednocześnie część wad kodów kreskowych.

Kody 2D są stale rozwijane od kodów zapisanych w postaci piętrowo połączonych kodów kreskowych do kodów macierzowych o zwiększonej gęstości, mogących zapisać większą ilość informacji oraz posiadających większą odporność na uszkodzenia kodu. Takie kody wprowadza również GS1 jako kody handlowe.

Postęp techniczny sprawił, że urządzenia czytające oparte na kamerach CCD, niezbędnych do odczytu kodów dwuwymiarowych również znacznie potaniały i stały się dostępne dla przeciętnego użytkownika. Dzięki temu została pokonana główna przeszkoda na drodze popularyzacji i upowszechnienia kodów 2D, jaką jeszcze kilka lat temu była cena inwestycji w urządzenia czytające. PRZYKŁADY SYMBOLIK DWUWYMIAROWYCH Kod QR Kod QR jest odmianą symboliki 2D (dwuwymiarowej) opracowaną przez Denso Wave (oddział Denso Corporation) opublikowaną w 1994 r. jako symbolikę standardowo rozpoznawaną przez urządzenia skanujące.

Kod QR zawiera informacje zakodowane zarówno w pionie jak i w poziomie, podczas gdy kody kreskowe posiadają zapisane informacje tylko w poziomie. W związku z tym, że Kod QR był pierwszym kodem 2D, a zarazem cechuje się on stosunkowo dużą pojemnością informacji oraz odpornością na uszkodzenia, na jego przykładzie zostaną przedstawione kluczowe cechy kodów dwuwymiarowych.

Standardowy kod kreskowy może zawierać maksymalnie 20 znaków. W kodzie QR można zapisać do kilkuset razy więcej danych. W powyższym przykładzie kodu QR zapisano 300 znaków alfanumerycznych Po opracowaniu Kodu QR powstało jeszcze kilka innych kodów 2D. Każdy z nich inaczej wygląda ma inne możliwości i właściwości. W poniższej tabeli porównano najczęściej stosowane kody dwuwymiarowe.

Ze względu na fakt, że w kodzie dwuwymiarowym informacje są zapisywane w pionie i w poziomie, ta sama ilość informacji może być zapisana na 1/10 powierzchni standardowego kodu kreskowego.

ODPORNOŚĆ NA USZKODZENIA Kod QR posiada cechę odporności na uszkodzenia i zabrudzenia. Informacje zawarte w kodzie mogą zostać poprawnie odczytane nawet przy uszkodzeniu do 30% powierzchni kodu.

Możliwe jest zastosowanie w kodzie czterech poziomów korekcji błędów w zależności np. od warunków otoczenia, w jakim używane są kody. Im większy zastosujemy poziom odporności na uszkodzenia, tym lepsza będzie tolerancja błędów, ale zarazem zwiększy się wielkość kodu. Poziom Q lub H powinien być stosowany w warunkach przemysłowych, gdzie kody często ulegają zabrudzeniom, natomiast poziom L powinien być wystarczający w czystych środowiskach, gdzie koduje się duże ilości informacji. Najczęściej używany jest poziom M (15%).

Kod QR posiada unikalną cechę – może być odczytywany bez spadku szybkości dekodowania niezależnie od orientacji kodu podczas odczytu. Jest to możliwe dzięki wzorom pozycji (kwadraty w trzech rogach kodu), dzięki którym urządzenie skanujące bezbłędnie rozpoznaje kod i zawsze odczytuje go z taką samą prędkością.

5.kody QR Code;

Kod QR ma zawsze postać kwadratu wypełnionego ciemnymi i jasnymi punktami (tak zwanymi modułami). Za ich pomocą zakodowane są znaki, a także wszystkie niezbędne informacje umożliwiające odczytanie kodu (patrz infografika poniżej).

6.przykłady zastosowań kodów kreskowych;...