Wprowadzenie do kryminalistyki 1 wykład PDF

Title Wprowadzenie do kryminalistyki 1 wykład
Course wprowadzenie do kryminalistyki
Institution Uniwersytet Zielonogórski
Pages 4
File Size 64 KB
File Type PDF
Total Downloads 26
Total Views 136

Summary

działy w kryminalistyce...


Description

Kryminalistyka - egzamin

1. Działy w kryminalistyce. Taktyce kryminalistycznej przypisuje się bardzo ważną rolę w przebiegach zwalczania przestępczości, a zwłaszcza w sferze bezpośredniego wykrywania sprawców przestępstw. Taktyka kryminalistyczna jest nauką o sposobach wykrywania źródeł dowodowych, uzyskiwania środków dowodowych, wykrywania sprawców przestępstw, udowadniania im winy oraz o innych taktycznych problemach szczegółowych. Taktyka śledcza (kryminalistyczna), to ogół rozwiązań i metod postępowania wszelkich organów zarówno ścigania jak i sądowych, mających na celu najskuteczniejsze i jak najszybsze doprowadzenie do ujawnienia przestępstwa, wykrycia sprawcy, odzyskania zagarniętych dóbr (materialnych), zebrania śladów dowodowych i osiągnięcia istotnego dowodu przed sądem. Technika jest najstarszą z dziedzin kryminalistyki. Polega na wykorzystaniu identyfikacji cząstkowej osób, rzeczy i stanów. Podstawa tego typu identyfikacji są ślady, które pozostawiają wszystkie osoby znajdujące się na miejscu zdarzenia, jest to całokształt środków, procesów i umiejętności posługiwania się nimi w celu identycznym z celami taktyki kryminalistycznej. Poprzez różne techniki kryminalistyczne uzyskiwane są materiały do wielu rodzajów identyfikacji nie tylko np. niezidentyfikowanych zwłok ludzkich, ale także osób zaginionych, poszukiwanych, podejrzanych itp. 

Bada środki i technikę działania przestępców w poszczególnych kategoriach czynu (technika popełniania przestępstw)



Wypracowuje techniczne środki umożliwiające lub utrudniające popełnianie przestępstw (np. odpowiednie zabezpieczenia dokumentów przed fałszerstwami, odpowiednie konstrukcje zamków, systemów alarmowych)



Wykorzystuje osiągnięcia nauk technicznych i przyrodniczych do opracowania skutecznych metod, sposobów i środków w sferze: badania wiarygodności informacji, badania źródeł ich pochodzenia, identyfikacji osób i rzeczy (ekspertyzy)



Wypracowuje w tej dziedzinie własne, oryginalne sposoby, metody i środki oraz doskonali już stosowane procedury badawcze



Utrwala wypowiedzi osób przy pomocy różnych technik (magnetofon, kamera wideo, kamera filmowa)



Rejestruje przebieg czynności procesowych i badawczych (fotografia kryminalistyczna i inne formy utrwalania obrazu i dźwięku) np. podczas śledczego badania miejsca zdarzenia, eksperymentu kryminalistycznego, okazania, przesłuchania i innych ekspertyz kryminalistycznych



Upowszechnia w mediach zdobycze techniki antyprzestępczej, zachęca do jej stosowania i przez to spełnia ważne funkcje profilaktyczne



Bada materiał dowodowy i porównawczy, oceniając (dla potrzeb procesu karnego i cywilnego) ich wartość dowodowa (tzw. przekonywalność dowodów)



Rozwija inne kierunki działań, w zależności od zgłaszanych potrzeb

Profilaktyka kryminalistyczna jest odwzorowaniem zasady lepiej zapobiegać niż leczyć. Jej zadaniem jest zapobieganie przestępstwom oraz innym ujemnym zjawiskom społecznym poprzez dobranie optymalnej metody pozwalającej uzyskać jak najlepsze rezultaty. Profilaktyka kryminalistyczna - zespół metod i środków mających na celu uniemożliwienie lub utrudnienie dokonania przestępstwa (zabezpieczenie przed włamaniem, patrole, inwigilacja, monitoring). Obejmuje bezpośrednie działanie organów ścigania karnego, instytucji i obywateli. W ogólnym ujęciu przedmiotem polityki kryminalnej jest zapobieganie przestępczości. Obejmuje ona: 

Profilaktykę uprzedzającą (to działania podejmowane jeszcze przed pojawieniem się zjawiska, a tym samym wystąpienia jego skutków)



Profilaktykę objawową (nastawiona jest na usunięcie skutków lub przyczyn zaistniałego zjawiska).

Najczęściej podejmuje się działania skierowane na realizację obu celów poprzez usunięcie skutków danego zjawiska np. karząc włamywacza i odbierając mu łup (wytworzenie przekonania o nieopłacalności dokonywania włamań. Strategia kryminalistyczna - dziedzina kryminalistyki, której zadaniem jest opracowywanie metod i środków do przewidywania oraz zwalczania przestępczości w przyszłości (np. przeciwdziałania terroryzmowi). Przez pojęcie strategii można rozumieć racjonalne działanie wszystkich sił policji w dążeniu do realizacji celów polityki kryminalnej.Strategia kryminalistyczna jest określana jako planowanie i przeprowadzanie ogółu działań w zakresie przestępczości z uwzględnieniem poczucia bezpieczeństwa ludzi, oraz umiejętnego wykorzystywania i posługiwania się materialnymi i osobowymi środkami w celu redukcji ogólnej przestępczości. Strategia kryminalistyczna obejmuje więc swoim zakresem koncepcje zwalczania przestępczości i zapobiegania jej rozwoju, szkolenia i doskonalenia. Dynamiczny rozwój bardzo groźnych zjawisk społecznych dla bezpieczeństwa wewnętrznego państwa w tym poważnie zagrażających bezpieczeństwu obywateli i porządkowi publicznemu wymaga podjęcia długotrwałych strategicznych działań w kierunku jego powstrzymania i neutralizacji. Chodzi tu szczególnie o takie zjawiska przestępcze jak: terroryzm, nielegalny handel bronią, handel ludźmi, nielegalna produkcja i obrót narkotykami, pranie pieniędzy, przestępczość porachunkowa, przestępczość mafijna, zorganizowana przestępczość gospodarcza Metodyka kryminalistyczna - dziedzina kryminalistyki, której zadaniem jest konkretyzacja osiągnięć taktyki kryminalistycznej, techniki śledczej oraz strategii kryminalistycznej w aspektach zwalczania poszczególnych typów przestępstw (np. metodyka zwalczania kradzieży, porwań, zabójstw itd.). Dział adaptujący dla potrzeb zwalczania określonych grup przestępczych osiągnięcia techniki i taktyki kryminalistycznej. Metodyka kryminalistyczna

konkretyzuje ogólne zasady i metody taktyki i techniki kryminalistycznej do warunków konkretnych kategorii przestępstw. Opracowuje więc metodyki wykrywcze i wykonywania czynności dowodowych uwzględniając specyfiki poszczególnych kategorii działalności przestępczej lub nawet typów przestępstw, jak np.: zabójstwa, podpalenia, wypadki drogowe, kradzież z włamaniem itp. Innymi bowiem metodami wykrywa się np. sprawców zabójstw, a innymi sprawców zbrodniczych podpaleń, czy kradzieży z włamaniem. Metodyka kryminalistyczna syntetyzuje te metody, rozwija je i adaptuje do stale zmieniającego się obrazu przestępczości.

2. Kryminalistyka jako strategia naukowa. Obraz struktury współczesnej kryminalistyki, opartej wyłącznie na trzech wymienionych działach, jest niepełny, ponieważ występują w niej jeszcze inne elementy, o różnym stopniu uogólnienia i w różny sposób zależne od siebie, na przykład: - kryminalistyka ogólna (ukierunkowaną na cel stosowanie ogólnych, generalnych zasad, które można dopasować do każdego przestępstwa) i szczególną (sprowadzającą się do konkretnych rodzajów przestępstw np. przy kradzieży z włamaniem można mówić o taktyce modus operandi oraz technice np. sposób sforsowania drzwi przez włamywacza. - kryminalistyka teoretyczna i praktyczna, - kryminalistyka popełniania, dochodzenia i zapobiegania, - kryminalistyka przestępczości kryminalnej i gospodarczej. Wszystkie elementy takiej struktury można znaleźć w każdym dziale kryminalistyki. W samej technice kryminalistycznej wyróżnia się część ogólną i część szczegółową. Równocześnie występują w niej techniczne zagadnienia teoretyczne i praktyczne. Dalej znajdzie się technika popełniania, technika dochodzenia i technika zapobiegania przestępstwom. I wreszcie, technika stosowana w przestępczości kryminalnej jest odmienna od techniki wykorzystywanej w przestępczości gospodarczej. Współczesna kryminalistyka jest nauką kompleksową, co oznacza, że korzysta z osiągnięć i metod wielu różnych dyscyplin, stosując je wprost, adaptując lub na ich podstawie wypracowując własne metody. Niewątpliwie jest to nauka nowoczesna i zintegrowana, łącząca w jeden obiekt zainteresowania skutki przestępnego działania i ich sprawcę. Z wielości płaszczyzn zainteresowań kryminalistyki i różnorodności śladów wynika jej multidyscyplinarność. W systemie nauk kryminalistyka może zajmować kilka pozycji. Pod względem przedmiotu zainteresowania należy ją umieścić wśród nauk społecznych, gdyż najbardziej interesuje ją ludzkie działanie, chociaż niezgodne z obowiązującym prawem. Ze względu na cel, którym jest opracowywanie skutecznych metod wykrywania przestępstw i ich sprawców oraz gromadzenie przeciw nim dowodów sprawstwa, kryminalistyka znajduje się w grupie nauk prawnych. Jest to także nauka stosowana, praktyczna. Jako dyscyplina empiryczna dowodzi prawdziwości swoich twierdzeń w drodze doświadczenia, czyli prawdziwe jest tylko to, co zostało zgodnie z regułami metodologii naukowej empirycznie udowodnione lub dedukcyjnie wyprowadzone z twierdzeń empirycznie udowodnionych. Kryminalistyka, jak każda inna

nauka, stanowi uporządkowany system twierdzeń i metod ich weryfikacji, podporządkowany wykrywaniu przestępstw, ich sprawców oraz identyfikacji materiału dowodowego. Kryminalistyka buduje twierdzenia, korzystając z takich źródeł, jak: praktyka dochodzeniowośledcza, dorobek różnych nauk szczegółowych, własne badania eksperymentalne....


Similar Free PDFs