Antwoorden voorbeeldvragen subcultuur PDF

Preview

Summary

antwoorden voorbeeldvragen subcultuur...

Description

Voorbeeldvragen subcultuur 1. Bespreek beknopt het concept ‘moral panic’ met betrekking tot jongerencultuur. = het jonge leven is het ultieme leven waar we allemaal moeten naar toestreven >< maar toch ook zorgen maken over de games waarmee kinderen spelen, waarden en normen die verdwijnen door de popiconen die erg charismatisch zijn en de jongeren hierin mee trekken = voortdurende bezorgdheid over met wat jongeren bezig zijn . Telkens een nieuwe media ontstaat worden we overspoeld met een nieuwe morele golf. Bv vroeger keken we te veel naar TV

Er is veel kritiek op de jeugd, in de zin van achtergang van de cultuur. Vanuit een traditionele visie worden jongeren vaak omschreven in termen van een tekort (geen kennis van traditie), afwijkend gedrag (geen respect voor traditie) en opstand (geen goede wil om die traditie zich eigen te maken).  Scheiding schoolcultuur-leefwereld: zo ontstaan er gestigmatiseerde groepen die als cultuurloos en ongeletterd beschouwd worden, terwijl jongeren binnen hun jeugdcultuur wel bepaalde (vb. digitalisering) geletterdheden verwerven en zo zin en betekenis construeren.  vergroot de kans op stereotypering  evenwicht vinden tussen moral panic en vrijheid van de jongeren

2. Bespreek een aantal paradoxen in verband met het bestuderen en aan bod brengen van subculturen in onderwijs en sociaaleducatieve settings. 

Plezier versus reflectie: = door te reflecteren over een subcultuur kan de spontanieit en het amusement van de subcultuur vervallen. = niet elke cultuur wil gerespecteerd en begrepen worden = ‘adolescents like to be notices, but they don’ t want to be understood’

= op school en educatieve projecten praten over je eigen subcultuur, persoonlijke zingeving impliceert dat je dat doet in aanwezigheid van de leraar, volwassene. (subculturen worden

gedeconstrueerd) Maar zijn subculturen niet bedoeld om een privéruimte te creëren, weg van de volwassenen? (Mogen we door reflectie wel hun plezier vergallen?(tonen van bepaald imago aan de buitenwereld))

 De vraag is dus of we als onderzoekers of lesgevers binnen die jeugdculturen kunnen treden? Want staat onderwijs niet haaks op wat jongeren precies willen binnen hun jeugdculturen: namelijk ontsnappen aan de blik van volwassenen?  Dat is een paradox die moeilijk op te lossen is, maar misschien kan er pragmatisch mee gewerkt worden door de jongeren over hun culturen zelf aan het woord te laten.

Bv: We proberen de codes van jongeren bestuderen, maar we stoten zo op een paradox: Je kan als goedbedeelde leerkracht de cultuur van jongeren leren begrijpen, maar de jongeren zitten daar misschien niet zo op te wachten (moeten we de slaapkamers van jongeren wel leren begrijpen?)



Acadamia versus subcultuur:

de academische cultuur kan zelf als een subcultuur beschouwd worden (met bepaalde codes). Die is meer aanvaard omdat die meer sociaal geprivilegieerd is.  we moeten ons bewust zijn van het frame, de codes waarbinnen we werken, om het ook kritisch te benaderen, want onderwijs kan gezien worden als een contactzone waarin verschillende perspectieven op cultuur samenkomen, waarbij ook gehoopt wordt op een productieve dialoog.

3. Bespreek kort de verschillende ‘blikken’ van waaruit men jongeren kan ‘bestuderen’: als leerkracht, als sociaal-cultureel werker, als trendwatcher voor bedrijven etc. 

Als leerkracht: door middel van leerlinggerichtheid + jongeren zelf nieuwe vormen van geletterdheid laten onderzoeken (zoektocht naar zingeving). Leerkrachten leren bij, maar soms moeilijk door gebrek aan tijd en interesse, wantrouwen… Ook uit ethisch perspectief: thematiseren van vervreemding school-leefwereld van de jongeren (zeker voor jongeren die zich uitgesloten voelen). Ook uit educatief perspectief: zien hoe jongeren buiten schoolmuren leren (online, van elkaar…)



Als sociaal cultureel werker: aandacht en respect voor cultuur van anderen. Ogen openhouden voor gevaren van gemarginaliseerde subculturen die de kritiek omzetten in geweld en onverdraagzaamheid.



Als trendwatcher: commercie wil steeds trends in jeugdculturen recupereren, vanuit de consumptiemaatschappij waarbij sommigen op basis van economisch en symbolisch kapitaal worden uitgesloten.



Als media: creëren van stereotypen rond jeugdculturen, door labels wordt marginalisering in de hand gewerkt....