Title | Błony biologiczne - Notatki z wykładu 3 |
---|---|
Course | Mikrobiologia |
Institution | Szkola Glówna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie |
Pages | 6 |
File Size | 404.1 KB |
File Type | |
Total Downloads | 17 |
Total Views | 148 |
błonki...
Błony biologiczne 1. Budowa błony biologicznej Grubość błony: 5 nm. Błona komórkowa składa się z: o Dwuwarstwy lipidowej o Białek błonowych o Jest pokryta węglowodanami (od strony środowiska zewnętrznego)
2. Funkcje błony biologicznej Oddziela komórkę od środowiska zewnętrznego Bierze udział w wymianie substancji ze środowiskiem dzięki obecności białek błonowych
Bierze udział w odbieraniu i przekazywaniu sygnałów ze środowiska, dzięki obecności białek receptorowych Błona nigdy nie traci ciągłości i rośnie wraz z komórką (nadaje kształt komórce)
Błona po przebiciu szybko się zasklepia Błony wewnątrzkomórkowe (np. mitochondrium, chloroplastów) umożliwiają przeprowadzanie w bliskiej odległości różnych (nawet przeciwstawnych) reakcji chemicznych (zapewnia przedziałowość komórki)
3. Budowa dwuwarstwy lipidowej Stanowi podstawę błon komórkowych Najliczniej w błonie spośród lipidów występują fosfolipidy
Najliczniejszym fosfolipidem jest fosfatydylocholina (budowa po lewej, naucz się jej!!)
Poza fosfolipidami w błonie wystepują też inne lipidy amfipatyczne (mają zarówno właściwości hydrofobowe, jak i hydrofilowe)
Ich przykładami w błonie są sterole (cholesterol) Oraz glikolipidy, których hydrofilowa głowę stanowi cukier
Dzieki właściwościom hydrofobowym i hydrofilowym lipidy układają się w dwuwarstwę („głowy na zewnątrz, ogony do wewnątrz) Fosfolipidy mogą przeskakiwać między warstwami błony ruchami „flipflop”
4. Właściwości dwuwarstwy lipidowej Błony mają charakter półpłynnej mozaiki („morze lipidów” i zakotwiczone w nim białka)
Czynniki wpływające na płynność błony: o Temperatura o Upakowanie „ogonów” wodorowęglanowych (zależy ono od ich długości [krótsze=mniej płynna] i ilość wiązań podwójnych [więcej=mniej płynna])
o Obecność cholesterolu (jest go więcej=mniej płynna) o Ilość występujących białek (więcej białek=mniej płynna) Błona komórkowa jest asymetryczna, to znaczy że warstwa skierowana do zewnątrz ma inną powierzchnię, od warstwy eksponowanej do wewnątrz Błona biologiczna jest też półprzepuszczalna, co oznacza że pozwala na
Rysunek 1 Asymetria błony
dyfuzję małych polarnych cząsteczek (CO2 O2, etanol), blokując cząsteczki większe (ich transport zachodzi przez białka błonowe)
5. Białka błonowe a) Podział białek błonowych (ze względu na funkcję): o Białka transportujące: Nośniki (transportują substancje rozpuszczalne; bez ATP) Kanały (przepuszczają tylko te cząsteczki które mają odpowiedni rozmiar i ładunek) Pompy (przepuszczają tylko określone cząsteczki; wymagają ATP) o Białka kotwiczące o Białka receptorowe o Białka enzymatyczne
b) Podział białek błonowych (ze względu na sposób łączenia z błoną): o Białka transbłonowe które wystają z dwóch stron błony(forma w jakiej występuje między warstwami dwuwarstwy lipidowej): Przechodzące przez błonę 1 raz (α-helisa) Przechodzące przez błonę więcej niż 1 raz (α-helisa) Beczułki β (β-harmonijka)
o Białka związane z jedną monowarstwą błony (białko powierzchniowe) o Białka przyłączone do błony poprzez lipidy (białko powierzchniowe) o Białka przyłączone do błony poprzez białka transbłonowe (białko powierzchniowe)
Białka powierzchniowe łatwo usunąć z błony. Białka transbłonowe trzeba potraktować detergentem. Domena białkowa – obszary w błonie komórkowej, które zawierają wyspecjalizowane grupy funkcyjne białek
6. Węglowodory na powierzchni błony (glikokaliks) Są to krótkie łańcuchy cukrowe na powierzchni pozacytozolowej (zewnętrznej) błony komórkowej Stanowi dodatkową warstwę na powierzchni komórki chroniąc ją przed uszkodzeniamimechanicznymi i chemicznymi Nadaje śliskość komórkom, ponieważ cukry pochłaniają wodę Pełni ważną rolę w wzajemnym rozpoznawaniu się komórek i w ich wzajemnym przyleganiu do siebie (adhezja)
7. Transport przez błony a) Dyfuzja prosta: Najprostsza forma transportu przez błonę Polega na przechodzeniu przez błonę małych cząstek polarnych zgodnie z gradientem stężeń (z dużego stężenia subst. do małego) b) Dyfuzja ułatwiona Podobnie jak dyfuzja prosta polega na przechodzeniu cząsteczek zgodnie z gradientem stężeń
Różnica jest taka, że cząsteczki są większe i do przejścia przez błonę wymagają obecności kanałów i niektórych nośników Nie wymaga zużycia ATP c) Transport aktywne Jest to transport wbrew gradientowi stężeń, przy użyciu pomp i ATP
Sposoby przenoszenia cząsteczek przez nośniki błonowe:
Uniport: nośnik przenosi przez błonę tylko pojedyńcze czasteczki; dotyczy tylko transportu biernego Symport: nośnik przenosi równocześnie dwie cząsteczki w tym samym kierunku Antyport: nośnik przenosi równocześnie dwie cząsteczki w przeciwnych kierunkach Symport i antyport są przykładami transportu sprzężonego. Sposoby te
dotyczą tylko transportu aktywnego
d) Pompa sodowo-potasowa: Jest to sposób transportu aktywnego Pompa ta pracuje cały czas, wypompowywując jony Na+ na zewnątrz komórki (dzieje się to wbrew gradientowi stężeń), a wpompowywuje jony K+ do wnętrza komórki (też wbrew gradientowi stężeń) Powoduje to że stężenie Na+ wewnątrz komórki jest 10-30 razy mniejsze niż na zewnątrz Stężenie K+ jest 10-30 razy większe w komórce niż na zewnątrz W pierwszym etapie pompa wiąże się z Na+ wewnątrz komórki i przyłącza grupę fosforanową z ATP do siebie Fosforylacja białka powoduje zmianę jego kształtu białka, co powoduje uwolnienie jonu Na+ na zewnątrz i związanie z białkiem jonu K+ na zewnątrz Związanie z jonem potasowym powoduje defosforylację białka, co skutkuje powrotem białka do poprzedniego kształtu i uwolnieniem jonu K+ do wnętrza komórki...