Cwiczenia 2 6 PDF

Preview

Summary

Wstęp do prawoznawstwa...

Description

Norma prawna Norma – jest wypowiedzią językową zaliczaną jako kategoria dyrektywy(pokazują jak należy postępować). Wypowiedź w postaci normy ma wpływać na zachowanie innych osób. W związku z tym norma nie będzie zdaniem w sensie logicznym, bo nie opisuje jak jest a jak być powinno. Pojęcie normy a przepisu prawnego. Na gruncie języka potocznego nie ma różnicy między tymi pojęciami. W języku prawniczym taka różnica zachodzi. Uważa się, że przepis to napis (rzeczywiste odzwierciedlenie treści), natomiast norma to znaczenie tego napisu. Lub inaczej przepis to element aktu normatywnego, a norma to konstrukcja teoretyczna. Przepis prawny – najmniejsza jednostka systematyczna aktu prawnego. Zajmuje się rozwiązywaniem konkretnego problemu lub pewnego zagadnienia, akty prawne wykazują różną systematykę. Akty prawne dzieli się na:  Części – ogólna i szczegółowa.  Rozdział  Artykuł  Paragraf – często zamiast tego ustęp.  Punkt  Litera Norma prawna – jest to taka reguła zachowania lub postępowania, która zostaje skonstruowana według określonego wzoru z elementów(przepisów) prawa. Zachowanie – zewnętrzny przejaw czynności, którą wykonujemy Postępowanie – zachowanie plus motywy pobudki(strona emocjonalna), które kierowały osobą w czasie działania

Normy prawne składają się z 3 podstawowych elementów: 1. Hipoteza – wskazanie adresatów normy prawnej. Ten adresat może być wskazany przez użycie nazwy generalnej np.: „każdy” człowiek; lub przez użycie nazwy indywidualnej, czyli pokazanie cech adresata lub sytuacji, w której się znajduje. 2. Dyspozycja – wskazuje na wzór powinnego zachowania się – istnieją 3 wzory takiego zachowania(modalności prawne):  Nakaz  Zakaz  Dozwolenie – wolno lub nie wolno zachować się w sposób X. Określenie „powinien” – zależy od kontekstu. Sensu largo może dotyczyć każdego z tych 3 rodzajów modalności, natomiast sensu stricto jako nakaz. „Może” – nie ma nakazu, ale przy „Należy” nakaz już jest. 3. Sankcja – jest to dolegliwość przewidziana przez prawodawcę w stosunku do osób, które nie zachowują się zgodnie z dyspozycją. Jest zabezpieczona przymusem państwowym. W sensie prawnym wyróżnia się 3 rodzaje sankcji:  Sankcja represyjna, – czyli karna. Najstarszy rodzaj sankcji. Związana głównie z gałęziami prawa karnego. Funkcje sankcji karnych to: a) Funkcja prewencji ogólnej – funkcja generalna. Odstraszenie od popełnienia czynu.

b) Funkcja prewencji szczególnej – osoba ukarana ma nie wrócić do przestępstwa – przestroga. c) Resocjalizacja d) Odizolowanie osoby zagrażającej społeczeństwu C i D jako funkcje dodatkowe

 

Sankcja egzekucyjna – polega ona na przymuszeniu kogoś do wykonania czynności, która była częścią treści normy prawnej, obowiązkiem określonym dyspozycyjnie. Sankcja nieważności – cos zaistniało(jakaś sytuacja), natomiast z jakiegoś powodu zostaje to unieważniona. Funkcją tej sankcji jest sprawienie, aby stan ten wrócił do stanu przewidzianego przez prawo.

Inne rodzaje sankcji to:  Sankcja nieważności bezwzględnej – nieważność zachodzi z mocy samego prawa, czyli ex lega i nie wymaga wykonywania innych czynności. Czynność jest w tej sytuacji nieważna od samego początku i nie niesie ze sobą skutków prawnych. Jeżeli wywołane zostały skutki muszą one być unicestwione np.: przez przywrócenie stanu rzeczy do poprzedniego. Sankcja ta ma miejsce w kilku podstawowych przypadkach: a. Czynność wykonywana przez osobę, która nie mogła jej wykonać b. Nie było zgody na wykonanie danej czynności. c. Nie została zachowana przewidziana w danej sytuacji forma  Sankcja nieważności względnej – ma ona miejsce, gdy uprawniona osoba wystąpi do odpowiedniego organu o stwierdzenie nieważności jakiejś czynności. Nieważności występuje od momentu orzeczenia nieważności. Skutki powstałe przed orzeczeniem są ważne do momentu podjęcia tej decyzji.  Sankcja nieważności – bezskuteczność zawieszona – występuje, gdy dla zaistnienia jakiejś czynności niezbędna jest zgoda jakiejś osoby. Do czasu wyrażenia tej zgody określana jest mianem czynności kulejącej.  Sankcja nieważności – bezskuteczność względna – forma nieważności, gdzie prawo daje osobie możliwość wystąpienia z wnioskiem do sądu o uznanie nieważności danej czynności. Mogą to być też osoby trzecie. W związku z wyróżnieniem kilku rodzajów sankcji można wyszczególnić kilka rodzajów norm prawnych:  Lex perfecta – prawo doskonałe. Takie, które zostało opatrzone sankcją nieważności względnej lub bezwzględnej.  Lex plus qam perfecta – prawo więcej niż doskonałe. Zostało ono opatrzone sankcją nieważności i inna sankcją(zwykle plus represyjna).  Lex minus qam perfecta – prawo mniej niż doskonałe. Opatrzone tylko sankcją represyjną.  Lex imprerfecta – prawo niedoskonałe. Prawo nieopatrzone sankcja. W związku z podziałem na elementy normy wyróżnia się:  Normy jednoelementowe – zawierają tylko dyspozycje, wzór powinnego zachowania się.  Normy dwuelementowe – mogą one składać się z: a. Hipotezy i dyspozycji – „nikt nigdy nie powinien zabijać” b. Dyspozycji i sankcji – „nie należy zabijać pod groźbą kary”

 

Normy trójelementowe – składają się z wszystkich trzech elementów: hipotezy dyspozycji i sankcji – „nikt nigdy nie powinien zabijać pod groźbą kary” Normy sprzężone – składają się z dwóch norm: norma sankcjonowana(składa się z hipotezy pierwotnej i dyspozycji pierwotnej) oraz normy sankcjonującej(składa się z hipotezy wtórnej i dyspozycji wtórnej). Jedynie analiza obu norm pozwala na ogarnięcie całego problemu. Normy sankcjonowane – kodeks cywilny. Normy sankcjonujące – kodeks karny.

Normy mogą być skierowane do: a. Osób pierwotnych – obywateli b. Organów stosujących prawo – wtórny. Relacje między przepisem a normą prawną. Przepisy prawne jako elementy aktów prawnych sformułowane są w języku prawnym, a normy prawne w języku prawniczy. Z jednego przepisu można wyciągnąć jedna lub kilka norm. Może się zdarzyć, że aby zbudować normę trzeba będzie skorzystać z kilku przepisów....