Żeglarstwo lodowe - historia i opis sportu PDF

Preview

Summary

Żeglarstwo lodowe - historia i opis sportu
Żeglarstwo lodowe - historia i opis sportu
Żeglarstwo lodowe - historia i opis sportu...

Description

ŻEGLARSTWO LODOWE Żeglarstwo lodowe, bojery – zimowa dyscyplina żeglarstwa polegająca na wyścigach bojerów (ślizgów lodowych) których środkiem napędu jest żagiel, a elementem jezdnym płozy. Zawody w żeglarstwie lodowym rozgrywane są według przepisów regatowych i składają się z kilku wyścigów, po trasie (najczęściej w kształcie trójkąta) wyznaczonej na zamarzniętych zbiornikach wodnych. Rozwojem i promocją żeglarstwa lodowego na świecie zajmuje się założona w 1962 w Stanach Zjednoczonych organizacja non-profit International DN Ice Yacht Racing Association (IDNIYRA). W Polsce rozwojem żeglarstwa lodowego kieruje Polski Związek Żeglarski.

Żeglarstwo lodowe, jak wskazuje sama nazwa, jest uprawiane na zamarzniętych zbiornikach wodnych. Jednostki używane na uprawiania tej dyscypliny sportu nazywane są bojerami lub ślizgami lodowymi. Poruszają się one po zamarzniętej tafli wody na płozach. Początki żeglarstwa lodowego sięgają XVII wieku. Pierwsze bojery były stosowane w Holandii do transportu towarów i ludzi. Pod koniec XVIII wieku ślizgi pojawiły się w Ameryce Północnej. Tam też w 1790 roku powstał prawdopodobnie pierwszy na świecie rekreacyjny ślizg. W XIX wieku żeglarstwo lodowe pojawiło się w krajach nadbałtyckich. W 1928 roku została założona Europejska Unia Żeglarstwa Lodowego, którą stworzyły Niemcy, Litwa, Łotwa i Estonia. W 1935 dołączyła do niej także Polska. Kolebką polskiego żeglarstwa lodowego stały się Chojnice. Współczesne żeglarstwo lodowe związane jest z pojawieniem się amerykańskiego ślizgu lodowego klasy DN, którego nazwa jest skrótem od gazety Detroit News. Obecnie DN jest najpopularniejszym rodzajem bojera używanym na całym świecie. Od lat polscy żeglarze sięgają po najwyższe trofea w tej klasie. Obecnie żeglarstwo lodowe jako sport ekstremalny, przeżywa drugą młodość.

ŻEGLARSTWO LODOWE – HISTORIA Żeglarstwo lodowe powstało w Holandii i znane jest już od wczesnych lat XVIIw. Pierwsze ślizgi służyły do transportu ludzi i ładunków. W drugiej połowie XVIIIw wraz z emigrantami holendrskimi ślizg lodowy pojawił się w Ameryce. Nad rzeką Hudson w 1790r zbudowano prawdopodobnie pierwszy ślizg rekreacyjny, a 70 lat później powstał pierwszy klub zrzeszający żeglarzy lodowych. W Europie żeglarstwo lodowe najbardziej rozwinęło się w krajach bałtyckich i w Rosji. W stoczni admiralicji w Petersburgu zbudowano ślizg, który mógł zabierać 12 osób i rozwijał prędkość do 60km/h. W 1882r odbyły się pierwsze regaty bojerowe w Ujściu Newy, na dystansie 84km. W 1928r została założona Europejska Unia Żeglarstwa Lodowego, do której należały Niemcy, Litwa, Łotwa i Estonia. W 1935 roku obok Austrii i Holandii dołączyła do unii także Polska. Na Mazurach (dawniej Prusy Wschodnie) żeglarstwo lodowe rozkwitło w latach międzywojennych. Niezwykle popularnym w tamtych czasach ślizgiem był Monotyp XV konstrukcji Estończyka Erika von Holsta z 1931r. Bojer posiadał piętnastometrowy żagiel, miał płozę skrętną zamocowaną z tyłu i mógł zabierać dwie osoby. Monotypa XV można spotkać na mazurskich jeziorach do chwili obecnej. W 1949r w Giżycku uruchomiono produkcję ślizgów Monotyp XV. W roku 1951 także w Giżycku odbyły się pierwsze Bojerowe Mistrzostwa Polski....