Ojciec Goriot - Wypracowanie na temat jak w opisie PDF

Preview

Summary

Wypracowanie na temat jak w opisie ...

Description

Honoriusz Balzak w swojej książce pt: "Ojciec Goriot" opisał tragedię tytułowego bohatera. Pan Goriot, aby zapewnić wysoką pozycje społeczną córkom postanowił wydać je dobrze za mąż, jako że sam był młynarzem było to możliwe tylko dlatego, że córki dostały duży posag. Kiedy Goriot stracił majątek, jego córy wraz z mężami odwrócili się od niego. W książce Balzaka w nietuzinkowy sposób zostały przedstawione ojcowskie uczucia, które pomimo odrzucenia były prawie do końca życia niezłomne. Honoriusz Balzak postanowił przedstawić emocje tytułowego bohatera podczas rozmów z Eugeniuszem Rastignackiem. Kiedy Eugeniusz dowiaduje się o relacjach między Panem Gorito a Delfiną i Anastazją postanawia pomóc staremu kupcowi. Dzięki rozmowom Rastignac poznaje historię i uczucia starego mężczyzny. Większość emocji, które poznajemy w książce, jest przedstawiona w postaci rozmowy między panem Goriot i młodzieńcem Eugeniuszem. Zabieg ten jest dość nowatorski. ponieważ zazwyczaj o uczuciach bohatera dowiadujemy się z jego własnych przemyśleń i opisów przeżyć wewnętrznych. Według mnie autor zastosował taką formę, aby pokazać samotność starego wdowca oraz aby przedstawić wizje córek z subiektywnego punktu widzenia, czego nie mógł robić narrator w powieści realistycznej. Miłość to bardzo skomplikowane uczucie. Dzięki niej Goriot miał motywacje po śmierci żony, ale też zaślepienie miłością sprowadziło na niego przedwczesną śmierć. Całą miłość, która była skierowana na żonę, po jej śmierci została skierowana na córeczki. Czas młodości potomstwa oraz okres dorastania to najlepsze chwile w życiu handlarza zbożem, ponieważ był kochany oraz czuł się potrzebny. Szczytem szczęścia pana Goriot było spędzanie czasu z Delfina i Anastazją na różnego rodzaju zabawach. Niewątpliwie, ojciec kochał swoje córki do szaleństwa, dbał o nie bardziej niż o siebie, były jego powietrzem, bez nich straciłby sens życia. Kiedy pociechy handlarza zbożem wyszyły za mąż ich małżonkowie naciskali na ojca Goriot aby porzucił interes i przeszedł na emeryturę. W ostateczności mężczyzna zgodził się i zamieszkał w pensjonacie pani Vaquier, który znajdował się w dzielnicy biedoty, pomimo że ojciec Delfiny i Anastazji odłożył sobie sporą sumę pieniędzy. Wraz z upływem czasu córki potrzebowały coraz więcej pieniędzy, więc brały je od ojca a on, aby zapewnić im wszystko co chciały przenosił się do gorszych pokoi w pensjonacie. Najlepiej o oddaniu ojca wobec córek świadczy fakt, że mężczyzna sprzedał swoją ukochaną pamiątkę po żonie aby spłacić długi swoich pociech. Mężowie córek pana Goriot nie życzyli sobie jego obecności w domu ponieważ nie był szlachcicem ani nikim majętnym lub wpływowym. Aby widzieć się z córkami stary mężczyzna musiał wchodzić tylnymi drzwiami. Upokorzenia jakie go spotkały i brak prawdziwej miłości córek do swojego dobrodzieja nie zdjęły zaślepek z oczu pana Goriot. Dalej kochał swoje córki ponad życie i dalej sprzedawał resztki majątku na pokrycie długów. Kres zaślepieniu przynosi śmierć tytułowego bohatera książki, kiedy leży on w malignie i żali się Rastignackowi. Początkowo wierzy jeszcze, że córki nadal go kochają i zjawią się lada chwila, uważa też, że kiedy przyjdą jego stan się poprawi. Wspomina czasy kiedy bawił się z małymi córeczkami i był szczęśliwy "Brałem je na kolana . Na chwilę przed przełomem twierdzi, że musi wyzdrowieć i zarobić pieniądze dla Naści i Delfinki. W pewnym momencie, na niedługo przed śmiercią odrzuca od siebie złudzenia, zaczyna ganić siebie za głupotę i trwonienie majątku. Ojciec Goriot zrozumiał, że córki nigdy go nie kochały i traktowały go jako chodzący portfel, który odda sam siebie jeżeli nie będzie miał czym zapłacić za ich długi. W akcie desperacji woła: "Poślijcie po nie, sprowadźcie przez żandarmów, siłą". Pan Goriot poczuł się

oszukany i wykorzystany przez osoby, którym dał wszystko co mógł. Dotarła do niego smutna prawda, gdyby zatrzymał majątek córki pozostały by przy nim, ale nie z miłości tylko ze względu na pieniądze. Ojciec Goriot kochał swoje córki tak bardzo, że nie widział jakie są naprawdę. Stary mężczyzna był oddany, pomocny, ciepły, cierpliwy i niezłomny, a w zamian za swoją troskę otrzymał odrzucenie i odtrącenie. Pomimo wielu upokorzeń trwał w swoich uczuciach prawie do samego końca. Tylko na chwile przejrzał na oczy, lecz ostatecznie wybaczył swoim pociechom, ponieważ był dobrym człowiekiem i kochającym ojcem...