Powięź i trójkąty szyi PDF

Preview

Summary

Szczegółowe streszczenie książki, zawiera wszystkie istotne informacje potrzebne do kolokwium z głowy i szyi oraz egzaminu....

Description

Powięź i trójkąty szyi Powięź szyi (fascia cervicalis) składa się z poszczególnych blaszek. Tworzą one pochewki dla mięśni, naczyń i nerwów, ale mogą one również nadawać kierunek ruchom mięśni. Ograniczają również przestrzenie międzypowięziowe, które są drogami dla wielu chorób. Kość gnykowa oraz krtań poruszają się w przestrzeni między blaszkami powięziowymi. Przestrzeń ta wypełniona jest tkanką łączną. Powięź szyi składa się z 3 blaszek: Lamina superficialis Bardzo słaba blaszka, pokryta licznymi otworkami dla splotu szyjnego do skóry i żyłek łączących żyły skórne z głębszymi. Powięź ta rozdwaja się obejmując m. mostkowo-obojczykowo-sutkowy, następnie przebiega nad okolicą boczną szyi i na stronie tylnej łączy się z powięzią karku. U góry blaszka ta przyczepia się do trzonu i rogów k. gnykowej, kieruje się jednak wyżej na trójkąt podżuchwowy i okolicę przyuszniczą. W obrębie tych okolic rozdwaja się obejmując śliniankę podżuchwową i przyuszną, a następnie przyczepia się do brzegu żuchwy. Od dołu przyczepia się do acromion, wzdłuż przedniego brzegu obojczyka. Łączy się tam z powięzią piersiową. Lamina pretrachealis Jest bardzo mocna i mniejsza od poprzedniej. Występuje tylko w polu ograniczonym przez corpus ossis hyoidei, brzuśce mm. łopatkowognykowych, mostkowe części obojczyków i górny brzeg manubrium. U góry przyczepia się do k. gnykowej i wzdłuż brzegów bocznych obejmuje m. łopatkowo gnykowy, a bardziej przyśrodkowo pozostałe mm. podgnykowe. U dołu przyczepia się do manubrium. Zespojona jest luźną tkanką łączną z vagina carotica.

Lamina prevertebralis Pokrywa mm. długie głowy i szyi, jak i również powierzchnie przednią trzonów kręgów szyjnych i obejmuje pień współczulny. Ku bokom łączy się z powięzią otaczającą mm. pochyłe, ku górze sięga do przyczepu mm. długich głowy do czaszki. Od dołu zstępuje w obręb klatki piersiowej aż do przyczepu mm. długich szyi na poziomie T3. Pochewki naczyń Wielki powrózek naczyniowo nerwowy obejmuje wspólna vagina carotica. W skład powrózka wchodzą głównie t. szyjna wspólna, ż. szyjna wew. i n. błędny. Cały powrózek jest nieruchomy, jednak trzewia mogą naciskać na naczynia. Specjalny mechanizm powięziowy nie pozwala zapadać się ścianom ż. szyjnej wew. i podobojczykowej, do której dochodzi, i zachowuje ich światło. Ściana ż. szyjnej wew. złączona jest z blaszką przedtchawiczą, a m. łopatkowo-gnykowy napina tę powięź, zapobiegając zwężaniu się żyły. Również ż. szyjna zew. zachowuje swe światło w ten sposób. Ruchy ścian żylnych wykonywane są przez mm. łopatkowo-gnykowy i mostkowoobojczykowo-sutkowy, niezależnie od woli. Przestrzenie międzypowięziowe szyi:  Spatium suprasternale et supravlaviculare – przestrzeń nadmostkowa leży nad manubrium, do tyłu od przyczepu m. mostkowo-obojczykowo-sutkowego, przestrzeń nadobojczykowa leży nad częścią mostkową tej struktury, w trójkącie. W przestrzeni nadmostkowej przebiegają venae jugulares ant. połączone przez arcus venosus juguli.  Spatium colli medium – znajduje się poniżej k. gnykowej, między blaszkami – przedtchawiczną i przedkręgową. Zawiera ona krtań z tchawicą, gardło i przełyk, tarczycę i powrózek naczyniowo-nerwowy. Trzewia dzielą tę przestrzeń na spatium previscerale (między trzewiami, a blaszką przedtchawiczną) i spatium retroviscerale (między przełykiem, a blaszką

przedkregową). Pierwsza od dołu kontaktuje się z śródpiersiem przednim, a druga z tylnym.  Spatium prevertebrale – jest komorą kostno-włóknistą rozpoczynającą się na przednim łuku atlas i ciągnącą się w dół do klatki piersiowej. Wypełniona jest mm. długimi głowy i szyi. Trójkąty szyi  Trigonum subamandibulare – ograniczony brzuścami m. dwubrzuścowego i brzegiem żuchwy. Dno stanowią mm. żuchwowo-gnykowy i gnykowo-językowy. Zawiera śliniankę podżuchwową, węzły chłonne podżuchwowe, t. twarzową, t. podbródkową, odcinek końcowy n. podjęzykowego i nn. językowy i żuchwowo-gnykowy od V3. a. Trigonum a. lingualis – stanowi część tylną poprzedniego. Ograniczony brzegiem tylnym m. żuchwowo-gnykowego, ścięgnem pośrednim m. dwubrzuścowego i n. podjęzykowym. Dno tworzy m. gnykowo-językowy. b. Trigonum Beckard – znajduje się w tyle trójkąta t. szyjnej.  Trigonum caroticum – ograniczony brzegiem przednim m. mostkowo-obojczykowo-sutkowego, brzuścem górnym m. łopatkowo-gnykowego i brzuścem tylnym m. dwubrzuścowego. W nim tętnica szyjne dzieli się na gałęzie końcowe. Znajdziemy tu łuk n. podjęzykowego i gałąź górną pętli szyjnej oraz nn. błędny z krtaniowym górnym.  Trigonum thyroideum – położony między m. mostkowognykowym, górnym brzuścem m. łopatkowo-gnykowego i przednim brzegiem m. mostkowo-obojczykowo-sutkowego. Mieści się w nim powrózek i część tarczycy. Przykryty blaszką powierzchowną i przedtchawiczną. Trójkąty te razem tworzą trigonum colli anterior.

 Trigonum omoclaviculare – stanowi dno fossa supraclavicularis major. Przykryty blaszką powierzchowną i przedtchawiczną. W jego głębi znajdują się naczynia podobojczykowe.  Trigonum omotrapezoidum – ograniczony jest przez m. mostkowo-obojczykowo-sutkowy, m. czworoboczny i brzusiec dolny m. łopatkowo-gnykowego. Przykryty blaszką powierzchowną. Dno tworzy m. płatowaty, dźwigacz łopatki i mm. pochyłe. Zawartość stanowią nerwy splotu szyjnego i gałąź zew. n. dodatkowego. Dwa ostatnie trójkąty tworzą razem trigonum colli laterale....