Widonek se świnicy do doliny wierch cichej analiza interpretacyjna z wierszem w kościeliskije PDF

Preview

Summary

Wypracowanie na temat jak w opisie ...

Description

Jednym z ulubionych tematów pisarzy młodej polski były góry z których to czerpali oni inspiracje. Zarówno Kazimierz Przerwa-Tetmajer jaki i Tadeusz Miciński nie są wyjątkami od tej reguły. W wierszu pt.: " Widok ze Świnicy do doliny Wierch Cichej " K.P. Tetmajera i w utworze pt.:" W Kościeliskiej" pióra Tadeusz Micińskiego przedstawiony został obraz Tatr, a więc śmiało można postawić tezę interpretacyjną " Góry mogą w różny sposób wpływać na artystów." Podmiot liryczny w wierszu K. Przerwy Tetmajera nie ujawnia się przez większość utworu i przedstawia przyrodę, która go otacza a więc mamy tu przykład liryki pośredniej opisowej. Tylko w niektórych strofach następuje zmiana na lirykę bezpośrednia np.:" Tęsknota Patrzę ze szczytu w dół". W utworze Micińskiego podmiot liryczny ujawnia się od początku we wszystkich zwrotkach oprócz ostatniej. Osoba mówiąca w wierszu snuje też rozważania, a więc jest to liryka bezpośrednia i opisowa. W "Widok ze Świnicy do doliny Wierch Cichej" podmiot liryczny prezentuje otaczającą go przyrodę. Podmiot liryczny stoi na szczycie Świnicy i podziwia widok. Góry zostały pokryte przez mgłę, niezwykłego widoku dodaje światło padające na wyżyny. W dolinie między kamieniami płynie górski strumyk, który mieni się w promieniach słońca. Obraz w wierszu staje się bardzo realny dzięki zastosowaniu wielu środków stylistycznych. Niezwykłość obrazu ukazuje się dzięki synestezji :" srebrno turkusowa cisz" oprócz tego liczne epitety ubarwiają otoczenie np.:" ciemnozielony w mgle złocistej (...) las." Dzięki zatarciu konturów i jasny kolorom autor uzyskał wrażenie ulotności chwili charakterystyczne dla wierszy impresjonistycznych. Podmiot liryczny w wierszu Tetmajera zwraca uwagę na piękno przyrody, która go otacza, świadczą o tym liczne pozytywne przymiotniki jak np.: srebrzysto-tęczowy, szumiący, bujnych. Osoba mówiąca w wierszu jest dekadentem, kontemplacja przyrody pozwala mu uciec od rozterek i problemów świata doczesnego. W dwóch ostatnich wersach utworu bezpośrednio ujawniają się cechy dekadenta w słowach:" Bez brzegu i bez dna tęsknica, Niewysławiony żal" . Podmiot liryczny ulega lękom człowieka z końca wieku metafora przepaści, w którą spogląda podmiot liryczny. W innym utworze K.P. Tetmajera pt:" Koniec wieku XIX" podmiot liryczny ukazuje jak słaby jest człowiek końca wieku. W ostatniej zwrotce pada pytania :" Jaka jest przeciw włóczni złego twoja obrona człowiecze z końca wieku?". Człowiek z końca wieku nie odpowiada, jedyną jego reakcją jest zwieszenie głowy. W utworze Micińskiego pt: " W Kościeliskiej" obraz gór jest prezentowany z perspektywy osoby przebywającej w dolinie, jednak brakuje samego opisu doliny. Osoba mówiąca w wierszu dostrzega piękno otaczającej przyrody. Świat jest przedstawiony z użyciem takich środków stylistycznych jak np. porównania" Niebo tak modre, jak myśl Zbawiciela" Cały tekst nawiązuje bardzo mocno do tradycji chrześcijańskich. Całą natura wydaje się być uduchowiona, dzięki zastosowaniu licznych metafor i porównań z kręgu chrześcijańskiego. Człowiek jest tutaj zbłąkany, nie może się odnaleźć :" a nad przepaścią my dwoje zbłąkani". Podmiot liryczny okazuje się osobą cierpiącą z nieznanego powodu : "serce mi pęka - a nikt czemu? nie wie". Osoba mówiąca w wierszu jest tak silnie związana z bogiem, że jej uczucia są przedstawione za pomocą kontrastu między czystością natury a jej duszą, która nazywa :"niezmiernym mokradłem". Należy też zwrócić uwagę na uczucie nadciągającej, nieuniknionej śmierci:" o, księżyc, księżyc śmierci wschodzi zbyt jaskrawie!".

Opis przyrody w obu tekstach służy czemu innemu. Tadeusz Miciński pokazuje stan swojej duszy dzięki porównywaniu przyrody do tradycji chrześcijańskiej. Dusza podmiotu lirycznego jest rozdarta między dobrem a złem:" i wiary mojej ognik złoty-siny" . W utworze Tetmajera pomiot liryczny to dekadent, góry są dla niego chwilową ucieczką przed lękami, oprócz tego opis przyrody ma tutaj na celu ukazanie jej piękna a nie pokazanie kontrastów tak jak u Micińskiego. Według mnie udowodniłem tezę postawioną na początku pracy....